[นิยายแปล] (WN) Love Comedy manga ni haitte shimatta no de oshi no make Heroine o zenryoku de shiawase ni suru – ตอนที่ 5: การโทรคุยกันระหว่างเซย์เเละชิโฮะ

ด้วยความที่ทนไม่ไหว​ เซย์โทรหาชิโฮะผ่าน​ RINE

เสียงรอสายดัง​เเละก่อนที่​เสียงรอสายครั้งเเรกจะจบ อีกฝ่ายก็รับโทรศัพท์

 

“ชิโฮะ..”

[ฮะฮะ.. สวัสดีตอนเย็นนะ​ เซย์จัง]

“อา​ สวัสดีตอนเย็น​ ไม่คิดเลยนะว่าฉันจะถูกชิโฮะหลอกเอาได้เนี่ย”

[ไม่ได้หลอกนะ​ ฉันก็เเค่พยายามทําให้เซย์จังพูดออกมาง่ายขึ้นเท่านั้นเอง]​

“นั่นจากมุมมองของสาธารณชน​ ไม่สิ​ จากมุมมองของฉัน​ ก็คือการหลอกนั่นเเหละ!”

[ฮะฮะ​ เเต่ว่านะเซย์จัง​ ​เธอน่ารักมากเลยนะ เซย์จังที่คลั่งเรื่องของเขาโดยไม่รู้ตัว​เนี่ย​ ฉันไม่เคยเห็นมาก่อนเลย]

“คุ…!”

 

ในความเป็นจริง​ ถึงจะถูกชักนําก็เถอะ​ เเต่คนที่พูดออกมาก็คือตัวเซย์เอง

 

เเถมมันเป็นความผิดของเธอเองที่ไม่ตรวจให้ดีก่อนว่าชิโฮะรู้สถานการณ์​มากเพียงใด

 

เเต่..ถือว่าดีที่เธอเห็นเเค่ตอนที่เซย์ออกมาจากห้องเรียนเพียงอย่างเดียว

เพราะเธอไม่จําเป็นต้องรู้ว่าก่อนหน้าที่จะถูกฮิซามูระสารภาพรัก เซย์มีความรู้สึกเล็กน้อยให้กับชิเกโมโตะ

 

[เเต่ขอบคุณที่โทรมาหาฉันนะ​ เซย์จัง​ เเบบนี้ฉันก็สามารถฟังเรื่องตอนนั้นได้อย่างเต็มที่เเล้วสินะ!]

“มะ..ไม่ใช่นะ​ ฉันไม่ได้โทรมาเพื่อคุยเรื่องนั้นหรอก..”

[ฟุฟุ~ ถึงช่วงนี้ฉันจะปรึกษาเเต่เรื่องความรักกับชิเกโมโตะคุงก็เถอะ​ ฉันดีใจนะที่เซย์จังเองก็พูดเรื่องความรักของตัวเองได้เหมือนกัน!]

“คุ… คือว่าฉันจะไปนอนเเล้วนะ”

[พึ่งจะสี่ทุ่มเองนะ! เซย์จังนอนหลับช้ากว่านี้ใช่ไหมล่ะ! ไม่อยากจะคุยเรื่องรักกับฉันขนาดนั้นเลยเหรอ?]

“ไม่ใช่นะ​ ไม่ใช่อย่างนั้นหรอก​ คือว่า… มันน่าอายน่ะ…”

 

พอเซย์พยายามเค้นเสียงออกมา​ เธอได้ยินเสียงหอบหายใจจากอีกฝั่งของปลายสาย

 

[…เซย์จัง​ ตอนนี้เธอน่ารักสุดๆเลยนะ!]

“หะ..หาา? พูดอะไรของเธอน่ะ..!”

[วิธีการพูดเมื่อตะกี้​ ขนาดฉันที่เป็นผู้หญิงยังรู้สึก​ ​คิ้วน์~​ เลยล่ะ!]

“ถึงจะพูดว่าวิธีการพูด​ ฉันก็ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่หรอก”

[ฟุฟุ~ อย่างที่คิดเซย์จังน่ารักจริงๆนะ​ เเต่ดูเหมือนฮิซามูระคุงจะทําให้เธอน่ารักขึ้นกว่าเดิมอีก]

“น.. นั่นหมายความว่ายังไงน่ะ!?”

[ก็เพราะเเค่ฟังจากที่เธอคลั่งเมื่อตะกี้นี้​ เธอคงถูกบอกอะไรสุดยอดมาหลายๆอย่างเลยใช่ไหมล่ะ?]​

“อุ.. ก็จริงอยู่หรอก”

 

เพราะถูกชิโฮะชักนํา​ ฉันพูดออกมาเเทบจะทุกอย่างเเล้ว

ฉันสามารถซ่อนสิ่งที่ต้องซ่อนได้อยู่หรอก​ เเต่พวกเรื่องน่าอายฉันบอกเธอไปเเทบทั้งหมด​จาก​ RINE ก่อนหน้านี้เเล้ว

 

[ยิ่งกว่านั้น​ ทําไมอยู่ๆฮิซามูระคุงถึงมาสารภาพรักกับเซย์จังล่ะ?]​

“เรื่องนั้นฉันก็อยากรู้เหมือนกันนั่นเเหละ”

 

ทั้งชิโฮะเเละเซย์ต่างก็มีปฏิสัมพันธ์​กับฮิซามูระอยู่​ เเต่ไม่มีบรรยากาศ​ที่ว่าเขามีความรู้สึกให้กับเซย์เลย

 

[เซย์จัง​ เขาสารภาพรักออกมายังไงเหรอ?]

“ทะ..ทําไม​ต้องถามด้วยล่ะ!”

[ไม่เห็นเป็นไรเลย​ ก็เเบบฉันจะได้ไว้ใช้อ้างอิงเวลาไปสารภาพรักกับชิเกโมโตะคุงไง]

“อุ.. ฉันไม่รู้ว่าจะใช้นั่นอ้างอิงได้หรือเปล่า​นะ​ เเต่ว่า-“

 

เซย์ที่นึกถึงเพื่อน​ พอได้ยินว่าเพื่อทําให้การสารภาพรักของชิโฮะสําเร็จผล​ เธอจึงอธิบายทิศทางของการสารภาพรักเเละคําพูดที่เธอได้รับออกไป

 

มีหลายจุดระหว่างทางที่เธอรู้สึกอายเกินไปที่จะบอกเเต่ท้ายที่สุด​เธอก็สามารถอธิบายเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นออกไปได้

 

[ขะ..ขอบคุณนะ​ เซย์จัง​ เเล้วก็ขอโทษนะที่ต้องให้บอกเรื่องทั้งหมดออกมาขนาดนี้]

“ฮาา~ ฮาา~ ไม่เป็นไรหรอก​ ถ้ามันช่วยการสารภาพรักของชิโฮะได้ล่ะก็​ เเค่นั้นก็พอเเล้ว..”

[ไม่ใช่นะ.. ถึงฉันจะรู้สึกผิดที่ให้เธอบอกมาขนาดนี้เเล้วก็เถอะ​ เเต่เรื่องใช้อ้างอิงคงเป็นไปไม่ได้หรอก]

“ทะ.. ทําไมล่ะ?”

[ก็เเบบ​ มันน่าอายเกินไปน่ะ…​ ว่าไปแล้ว​นี่ไม่ใช่การสารภาพรักที่นักเรียนเขาทํากันหรอก​ นี่มันขอเเต่งงานชัดๆ]

“เเต่งงา—“

 

เนื่องจากไม่ได้คิดว่าจะถูกบอกเเบบนั้น​ เซย์สําลักออกมาโดยไม่ได้ตั้งใจ

เซย์ไม่สามารถเข้าใจมุมมองของคนนอกต่อการสารภาพรักของฮิซามูระได้ เเต่เธอไม่เคยคิดเคยฝันว่าชิโฮะเพื่อนสนิทของเธอที่มองจากมุมมองของคนนอก จะเห็นเป็นเช่นนั้น

 

[ก็เเบบใช่ไหมล่ะ? จะทําให้มีความสุข​บ้างล่ะ​ จะอุทิศ​ให้ทั้งชีวิตบ้างล่ะ​ ฟังเเล้วมีเเค่ขอเเต่งงานใช่ไหมล่ะ?]

“อุ… พอพูดออกมาเเบบนั้นเเล้ว​ อาจจะเป็นเเบบนั้นก็ได้…”

 

ก็จริงที่ว่าพอลองมองย้อนกลับไป ทั้งบรรยากาศที่จริงจังของฮิซามูระ​ ทั้งคําพูดของเขา​ ใกล้เคียงกับการขอเเต่งงานเลย

ที่ขาดมีเเค่​ประโยค [ช่วยเเต่งงานกับชั้นด้วย]​ ที่ไม่ได้บอกออกมาก็จะกลายเป็นการขอเเต่งงานเเล้ว

 

[ฉันเอง​ คือว่า.. ก็อยากจะคบกับชิเกโมโตะคุงเเละอยู่ข้างเขาอยู่หรอก​ เเต่จะให้ขอเเต่งงาน​คงเป็นไปไม่ได้หรอกนะ]

“ฉะ.. ฉันเองต่อให้ตอบรับคําสารภาพรักของฮิซามูระ​ ก็ยังไม่ได้คิดถึงเรื่องเเต่งงานเลยเหมือนกัน..”

[เอ๊ะ​ งั้นจะตอบรับคําสารภาพรักเหรอ?]

“ฉันยังไม่ได้บอกเเบบนั้นสักหน่อย!”

[งั้นจะปฏิเสธสินะ?]​

“ไม่ใช่นะ คือว่า.. ยังลังเลว่าจะทํายังไงดีอยู่น่ะ”

 

ในความเป็นจริง​หลังจากถูกสารภาพรักจะปล่อยให้รอคําตอบไปตลอดก็คงไม่ได้

ฉันต้องให้คําตอบกับการสารภาพรักของเขาให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทําได้​ ฮิซามูระเองก็บอกว่าอยากจะได้ไวๆด้วยสิ

 

[หืม​ เซย์จังไม่มีคนที่ชอบเหรอ?]

“คะ..คนที่ฉันชอบ?”

[อืม จะว่าไปฉันยังไม่เคยได้ยินเรื่องนั้นจากเซย์จังเลยนี่นะ]​

 

ถึงจะถูกบอกว่าคนที่ชอบ​ สิ่งเเรกที่ผุดมาในหัวของเซย์ตอนนี้คือหน้าของฮิซามูระ

เเต่ก่อนหน้านั้น​ หรือพูดให้ถูกก่อนที่ฮิซามูระจะสารภาพรัก ถ้าพูดถึงคนที่ชอบคงจะเป็น​ ชิเกโมโตะ​ ยูอิจิ​ คนที่ชิโฮะตกหลุมรัก

 

“…ไม่​ ดูเหมือนฉันจะยังไม่มีคนที่ชอบนะ” 

 

มีเพียงเรื่องนั้น​ที่ให้ชิโฮะรู้ไม่ได้

 

[งั้นเองเหรอ​ เเล้วถูกฮิซามูระคุงสารภาพรัก​เเล้วรู้สึกยังไงเหรอ?]​

“ระ..เรื่องนั้น​ มันก็ทําให้ฉันรู้สึกดีใจ​อยู่หรอก..”

[เอ๊ะ? เสียงเบาไปหน่อย​เลยไม่ค่อยได้ยินเลยน่ะ]

“กะ.. ก็บอกว่า​ มันทําให้ฉันรู้สึกดีใจมากเลย”

 

ฉันช่วยไม่ได้นอกจากเพิ่มคําต่อท้ายเสริมไปเพื่อเเสดงว่าฉันดีใจมากเเค่ไหน

 

เเต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ดีใจมากถึงขนาดนั้นจริงๆ

เพราะฉะนั้นเเม้เเต่ตอนนี้ถึงจะผ่านมาหลายชั่วโมงเเล้ว​ พอจําช่วงเวลานั้นได้หน้าของฉันก็เเดงกํ่าขึ้นมาทันที

 

[ฟุฟุ~ นั่นสินะ​ พอถูกสารภาพรักอย่างร้อนเเรงขนาดนั้น​ คงทําให้ยากที่จะไม่นึกถึงเขาสินะ]

“อืออ… อย่าเเกล้งกันมากสิ​ ชิโฮะ​”

[ขอโทษนะ​ พอได้พูดเรื่องเเบบนี้กับเซย์จังเป็นครั้งเเรก​ ฉันเลยตื่นเต้นเกินไปหน่อยน่ะ]

 

ปกติเรื่องที่คุยกันจะเป็นเรื่องความรักของชิโฮะ​ไม่ก็เป็นการปรึกษาเรื่องความสัมพันธ์​ เเต่คราวนี้เป็นเรื่องเกี่ยวกับความรักของเซย์

มันคงเป็นเรื่องช่วยไม่ได้ที่ชิโฮะจะรู้สึกตื่นเต้น

 

[เเต่ว่านะเซย์จัง​ เธอคิดจะทํายังไงเหรอ? จะคบกับเขาเหรอ?]

“ไม่ล่ะ.. ฉันคิดว่าฮิซามูระเป็นคนที่ดีมากนะ​ เเต่พอถูกสารภาพรักอย่างกะทันหัน​เเบบนั้น ตอนนี้เลยยังไม่รู้เลย”

[อืม เเต่เธอไม่จําเป็นต้องคิดหนักถึงขนาดนั้นก็ได้ไม่ใช่เหรอ?]​

“งั้นเหรอ?”

[อืม​ พอได้ยินคําสารภาพรักนั่นของฮิซามูระคุงจะกังวลถึงขนาดคิดไปถึงเรื่องเเต่งงาน​เลยก็คงช่วยไม่ได้ล่ะนะ​ เเต่พวกเรายังอยู่ม.ปลายอยู่เลยนะ?]​

“อะ.. อา​า จริงด้วยสินะ”

 

เเน่นอนว่าฉันไม่ได้เพ้อฝันถึงขนาดจะมโนว่าพวกเราเเต่งงานกัน

ถึงก่อนหน้านี้​ก่อนที่ชิโฮะจะส่งข้อความมา​ ฉันจะมโนเกี่ยวกับว่าถ้าฉันตอบตกลงคําสารภาพรักไปทั้งอย่างนั้นล่ะก็จะเป็นยังไงก็เถอะ

 

“คุ… ฉันดันคิดเรื่องไม่จําเป็นไปซะเเล้ว!”

[ปะ.. เป็นอะไรเหรอ?]​

“มะ..ไม่มีอะไรหรอก​ ช่วยพูดต่อที”

 

ฉันต่อยตุ๊กตาสัตว์น่ารักๆเป็นครั้งที่สอง​ เพื่อพยายามเอามโนนั่นออกจากหัว

 

[นี่เป็นเรื่องเกี่ยวกับเพื่อนของฉันในชมรมเทนนิสน่ะ​ เธอถูกเด็กผู้ชายสารภาพรัก ถึงเธอจะไม่ได้ชอบเขา เเต่เธอก็ลองคบกับเขาสักครั้งดู​ รู้สึกจะมีหลายคู่นะที่เป็นเเบบนั้นน่ะ]​

“ปะ.. เป็นอย่างนั้นเองเหรอ?”

[อืม เเต่ว่าก็มีบางคนที่ไปได้ด้วยดีเเละบางคนที่ไม่นะ ที่จะบอกคือคบกันโดยไม่ต้องคิดให้ลึกซึ้งมากก็เป็นอีกทางเลือกล่ะ​ เเต่ว่าอาจจะยากสําหรับเซย์จังที่เป็นคนจริงจังไปหน่อยล่ะมั้ง]​

“จริงด้วยสินะ”

 

ในความเป็นจริง​ ความรักในโรงเรียนม.ปลายส่วนใหญ่คงเป็นเเบบนั้น

 

ไม่สิไม่ใช่เเค่นักเรียนม.ปลาย​อย่างเดียว​  ผู้ใหญ่เองก็คงจะเป็นเเบบนั้นด้วย

บางทีมันอาจจะมีเพียงเเค่หยิบมือเท่านั้นที่ทั้งสองฝ่ายมีความรู้สึกชอบพอกันตั้งเเต่เเรกเเละตัดสินใจคบกัน

 

ถ้าคุณอยู่ในโรง​เรียนม.ปลายเเล้ว​ คุณจะลองคบกับคนที่มาสารภาพรักกับคุณเพราะรู้สึกสนใจนิดหน่อยก็ได้​ ฉันอาจจะลองคบด้วยความรู้สึกที่คล้ายๆกันก็ได้

 

ไม่ได้เเปลว่าในทางข้างหน้าฉันจะคบกับคนๆนั้นไปตลอดสักหน่อย

นั่นคงจะเป็นเรื่องที่เกิดตามปกติ

 

(ถึงอย่างนั้น…)​

 

[เซย์จัง​ ชั้นชอบเธอ​ ชั้นจะทําให้เธอมีความสุขอย่างเเน่นอน​ อยากจะให้ช่วยคบกับชั้นหน่อย]​

 

ด้วยสายตาที่จริงจังฮิซามูระพูดออกมาเเบบนั้น

กับอีกฝ่ายที่เป็นอย่างนั้นฉันจะสามารถคบกับเขาด้วยความรู้สึกที่ว่า​ “ถึงจะไม่ได้ชอบก็เถอะ​ เเต่จะลองคบดูก่อนก็ได้” ได้งั้นเหรอ

 

“ฟุฟุ~ คงไม่ได้หรอกเเบบนั้น”

[หืม? มีอะไรเหรอ?]​

“ไม่​ โทษทีนะ​ ไม่ใช่ว่าฉันคัดค้านเพื่อนคนนั้นของชิโฮะหรอก​นะ เเต่ว่าฉันไม่ค่อยชอบวิธีนั้นเท่าไหร่​ อีกอย่างฮิซามูระเองก็สารภาพมาซะจริงจังขนาดนั้นด้วย”

[จริงด้วยสินะ​ ถึงฉันจะเป็นคนเสนอเองก็เถอะเเต่ฉันไม่อยากให้เซย์จังใช้วิธีนั้นเลย]​

“ฟุ.. งั้นเหรอ”

[อีกอย่างถ้าฉันสารภาพรักกับชิเกโมโตะคุงเเล้วเขาตอบรับมาด้วยความรู้สึกเเบบนั้น​ ฉันก็คงจะไม่มีความสุขเหมือน​กัน]​

“จริงด้วยสินะ​ เเต่ว่าชิเกโมโตะเหมือนกับฮิซามูระตรงจุดนั้นคงจะตอบรับอย่างจริงจังเเน่”

[อืม ฉันก็คิดเเบบนั้นเหมือนกันก็เพราะเป็นคนที่ฉันตกหลุมรักนี่นะ]​

“งั้นเหรอ…”

 

ถ้าชิโฮะมีความมั่นใจขนาดนี้​ บางทีเซย์อาจไม่จําเป็นต้องเข้าใกล้ชิเกโมโตะเเละสืบเรื่องของเขาก็ได้

 

ถ้าเป็นอย่างนั้น​เซย์ก็คงจะไม่มาชอบชิเกโมโตะ

 

เเต่ถ้าเซย์ไม่ได้มาชอบชิเกโมโตะล่ะ​ก็​ ฮิซามูระอาจจะไม่มาสารภาพรักกับเซย์ก็ได้พอรวมความเป็นไปได้นั้นไป… อย่างที่คิดการที่เข้าใกล้ชิเกโมโตะเป็นความคิดที่ถูกเเล้วล่ะ

 

(มะ.. ไม่ใช่สิ​ ทําไมการที่ฉันถูกฮิซามูระสารภาพรักกลายเป็นเรื่องที่ดีไป​ล่ะ​ ฉันยังไม่ได้ตอบรับคําสารภาพรักไปเลยนะ…)

 

[จะว่าไปนะ​ เซย์จัง]​

“อะ.. อะไรเหรอ”

 

ชิโฮะยิ้มเเละพูดกับเซย์ที่คิดเรื่องไม่เป็นเรื่องขึ้นมาอีกรอบ

 

[เมื่อตะกี้นี้​เธอคลั่งเรื่องของเขาขึ้นมาอีกรอบใช่ไหมล่ะ?]​

“หา? มะ..ไม่ได้คลั่งสักหน่อย!”

[ก็เเบบเธอบอกว่าชิเกโมโตะคุงเหมือนกับฮิซามูระคุงเเละจะตอบรับอย่างจริงจังใช่ไหมล่ะ? หรือก็คือฮิซามูระคุงปฏิบัติ​กับเซย์จังอย่างจริงจังมากเลยสินะ?]​

“มะ.. ไม่ใช่นะ! คือว่า..!”

 

เป็นเซย์ที่คลั่งเรื่องของเขาขึ้นมาอีกครั้งโดยไม่รู้ตัว

[นิยายแปล] (WN) Love Comedy manga ni haitte shimatta no de oshi no make Heroine o zenryoku de shiawase ni suru

[นิยายแปล] (WN) Love Comedy manga ni haitte shimatta no de oshi no make Heroine o zenryoku de shiawase ni suru

Status: Ongoing
อ่านนิยายเรื่อง [นิยายแปล] (WN) Love Comedy manga ni haitte shimatta no de oshi no make Heroine o zenryoku de shiawase ni suruชื่อเรื่องคือ​ “เพราะมีลูกคุณหนูที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กขัดขวางอยู่​ เลิฟคอมธรรมดาๆคงเป็นไปไม่ได้” เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนักเรียนม.ปลาย​ ชิเกโมโตะ​ ยูอิจิ​ ที่ได้ตกหลุมรักกับเด็กสาวที่เขาได้รู้จักตอนม.ปลาย​ ฟุจิเสะ​ ชิโฮะ เเละเมื่อเขาพยายามจะสารภาพรัก ลูกคุณหนูที่เป็นเพื่อนสมัยเด็กของเขา​ โทโจวอิน​ คาโอริ​ ก็เข้ามาขัดขวาง เธอใช้ทั้งเงินเเละอํานาจของเธอเพื่อทําให้มั่นใจว่าตัวเอกจะไม่ได้อยู่ด้วยกันตามลําพังกับ​ ฟุจิเสะ​ ชิโฮะ​ เเละท้ายที่สุดเธอก็ทําให้ตัวเอกกลายเป็นคู่หมั้นของเธอ

Comment

Options

not work with dark mode
Reset