บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์ – ตอนที่ 2

ตอนที่ 2 ระบบพระพุทธองค์
ขาฟางเจิ้งที่ยกขึ้นหยุดชะงัก ไม่ใช่เพราะไต้ซือหรือเจ้าอาวาสอะไร แต่เพราะ วัดใหญ่ที่สุด! หลวงจีนหนึ่งนิ้วเคยพูดอยู่หลายครั้งว่าความปรารถนาสูงสุดของเขาคือสร้างวัดเอกดรรชนีให้เป็นวัดใหญ่เหมือนกับวัดเมฆาขาว! อีกทั้งวัดเมฆาขาวก็เป็นเพียงวัดขนาดกลางเท่านั้น มีพื้นที่ร้อยกว่าหมู่[1]จะไปเทียบกับวัดใหญ่ที่สุดในโลกได้อย่างไร?
ฟางเจิ้งคิดมาตลอดว่าตนไม่ติดค้างใคร แต่เขาต้องยอมรับว่าเขาติดค้างหลวงจีนหนึ่งนิ้วเยอะมาก ตอนหลวงจีนหนึ่งนิ้วมรณภาพก็ไม่ได้ร้องขออะไรเขา แต่แววตานั้นกลับเหมือนขอร้องบางอย่าง ตอนนั้นฟางเจิ้งพยักหน้า…
‘เฮ้อ เป็นลูกผู้ชายรับปากไว้แล้วก็ต้องทำให้ได้สิ ช่างเถอะ!’ ฟางเจิ้งส่ายหน้าแล้วพูดขึ้น “ในโลกนี้ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆ นายต้องการให้ฉันทำอะไร?”
“ส่งเสริมพระธรรมให้รุ่งเรือง” ระบบตอบกลับ
ฟางเจิ้งพูดต่อ “ได้ ถือว่าผ่านทาง ไม่มีปัญหา!”
“ติ๊ง! ระบบพระพุทธองค์ผูกมัดสำเร็จแล้ว ร่างสถิตจะต้องหมั่นเพียรฝึกสมาธิ ส่งเสริมพระธรรมให้เจริญรุ่งเรือง ชี้นำทุกสรรพสัตว์! หากผิดศีล จะไม่มีทายาทสืบต่อไป”
‘เวรเอ๊ย!’ ฟางเจิ้งด่าทอในใจ ก่อนพูดขึ้น “ทำไมนายไม่บอกก่อนเล่า!”
“ก็ร่างสถิตไม่ได้ถาม?” ระบบตอบ
ฟางเจิ้งตะลึง ไม่มีทายาทสืบต่อไป? นี่จะเป็นหมันตลอดชีวิตเหรอ? เขายังอยากแต่งงานมีลูกนะ! นี่มันโหดร้ายเกินไปแล้ว!
“ตอนนี้เปลี่ยนได้หรือเปล่า?” ฟางเจิ้งถามเสียงอ่อย
“ได้!” ระบบตอบกลับอย่างตรงไปตรงมา
“อย่างนั้นก็ดี ฉันเปลี่ยนใจแล้ว” ฟางเจิ้งพูดต่อ
“หลังร่างสถิตตายจะปลดข้อผูกมัดให้เอง” ระบบเอ่ยช้าๆ
“ไอ้เวรเอ๊ย!” ฟางเจิ้งอดใจไม่ไหวด่าออกไป
“เปรี้ยง!” สายฟ้าผ่าลงตรงหน้าฟางเจิ้ง พื้นเป็นสีดำสนิท ฟางเจิ้งถึงกับขาชา
“เป็นคนที่พระพุทธองค์เลือก จะต้องระวังคำพูด ห้ามด่าทอตามอำเภอใจ” ระบบกล่าว
“ด่าในใจได้หรือเปล่า?” ฟางเจิ้งถามต่อ
“….” ระบบเองก็หมดคำจะพูด
“ระบบทำการผูกมัดแล้ว ขอประกาศภารกิจแรกของระบบ ต้องเก็บกวาดทั้งวัดให้สะอาดในหนึ่งวัน เมื่อสำเร็จจะได้รับรางวัลเสกป้ายวัดอันใหม่!”
“เอ่อ ว่าแต่ป้ายวัดมีประโยชน์อะไรเหรอ?” ฟางเจิ้งสงสัย ก็แค่ป้ายวัดเอง ยังเอามาเป็นรางวัลระบบอีก? ตอนนี้เขาก็มีอยู่แล้วนี่!
“ได้รับการปลุกเสกเพิ่มจากพระพุทธองค์ ยกระดับความยิ่งใหญ่ของวัด”
“ตอนนี้ไม่มีเลยเหรอ?”
“ไม่มี”

บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์

บรรลุอรหันต์กับระบบพุทธองค์

บนภูเขาเอกดรรชนีในเขตภูเขาอันไกลโพ้นทางตะวันออกเฉียงเหนือ มีวัดเล็กแห่งหนึ่งนามว่าเอกดรรชนี แต่กลับประหลาดอย่างยิ่ง ในวัดมีข้าว ส่งกลิ่นหอมโชยสิบลี้ ในวัดมีน้ำ หวานสดชื่นอย่างยิ่ง เลิศล้ำกว่าสุราชั้นดี ในวัดมีพระพุทธ หากจริงใจจะสัมฤทธิ์ผล วัดไม่ใหญ่แต่กลับมีทุกสิ่ง วัดไม่ใหญ่แต่ความคึกคักของเพลิงเทียนกลับเหนือกว่าวัดทุกแห่งหน และดึงดูดผู้คนนับไม่ถ้วนจากภายนอกให้อดหลับอดนอนเรียงหน้ากันเข้ามา… ในวัดนี้มีหลวงจีนรูปหนึ่ง แม้ใจอยากสึก แต่กลับถูกระบบพุทธองค์ชั่วช้าจับตัวไว้ จำต้องอยู่ต่อไปเพื่อบรรลุอรหันต์ ได้แต่คอยพูดงึมงำอยู่ทุกวันว่า “อาตมาจะสึก จะหาภรรยาที่ไม่ต้องสวยมาก มีลูกน้อยด้วยกัน แล้วใช้ชีวิตอย่างสงบสุข!”

Comment

Options

not work with dark mode
Reset