ตอนที่ 474
ปักหลัก
ตุบ….ร่างของเฒ่าประทับสวรรค์ทรุดลงกับพื้นด้วยท่าทีไร้เรี่ยวแรงอย่างเห็นได้ชัด ไม่ใช่เพราะการโจมตีของต้าเฉียนมาทีเผลอ แต่เป็นเพราะการโจมตีของนางรุนแรงและรวดเร็วพอจะทำให้เฒ่าประทับสวรรค์หลบไม่ทันและได้รับความเสียหายหนักมากจริงๆ
“ท่านอาวุโส”ต้าเซียนพูดด้วยใบหน้าเจื่อนๆ เพราะมันลืมเตือนท่านอาวุโสว่าสวนของพวกท่านพี่ห้ามคนนอกเข้า เพราะสวนแห่งนี้เป็นสถานที่ฝึกฝนวิชาของพวกท่านพี่ ซึ่งวิชาเทพประสานของสำนักเทพจุตินับเป็นวิชาลับต้องห้ามที่มีเพียงบุตรของเจ้าสำนักเท่านั้นที่สามารถเรียนได้ ทำให้มีเพียงบุตรสาวทั้งสองของต้าชิงอย่างต้าเฉียนและต้าหวาน บุตรชายของต้าเฉินอย่างต้าเซียนและสะใภ้อย่างซิ่วอิงเท่านั้นที่รู้วิชานี้ และผลของมันก็เห็นได้ชัดเจนอย่างมาก เพราะทั้ง 4 คนต่างขึ้นระดับเจ้าสวรรค์กันได้อย่างง่ายดายทั้งๆที่พวกเฒ่าประทับสวรรค์ เซียนหมัด อาวุโสเทียนหมิงต่างต้องพยายามกันมานับร้อยๆปีกว่าจะมาถึงระดับนี้ได้
“ต้าเซียน ทำไมเจ้าไม่บอกพวกเราว่าท่านอาวุโสมากับเจ้า เห็นหรือไม่ว่าเกิดอะไรขึ้น”ต้าหวานถามพลางส่ายหน้าช้าๆ เพราะอยู่ๆก็มีคนระดับเจ้าสวรรค์เข้ามาพร้อมจิตสังหาร ต้าเฉียนเลยโจมตีทันทีเพราะเข้าใจว่าอีกฝ่ายเป็นศัตรู
“ไม่เป็นไร แต่เดิมข้ามาก็เพื่อการนี้อยู่แล้ว”เฒ่าประทับสวรรค์ว่าพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีพึงพอใจ ความรู้สึกที่ต้องท้าทายผู้แข็งแกร่งกว่าเช่นนี้มันไม่ได้เจอมานานมากแล้ว ทำเอาไฟในกายลุกโชนขึ้นมาเลย
“มาเพื่อการนี้?”ต้าเฉียนถามพลางขมวดคิ้วด้วยความสงสัย คนพิลึกพันธุ์ไหนกันถึงได้เดินทางมาเพื่อโดนทวนของนางแทงใส่กัน?
“พี่หญิง ท่านจำเรื่องชายที่กำลังท้าประลองกับคนทั้ง 100 อันดับได้หรือไม่ขอรับ”ต้าเซียนว่าพลางยิ้มเจื่อนๆออกมา
“เป็นท่านอาวุโสท่านนี้เองงั้นหรือ”ต้าเฉียนถาม หรือว่าที่มันพุ่งเข้ามาหมายจะโจมตีนั่นเพราะคิดจะท้าประลองกับพวกนาง แต่ระดับของมันอยู่เพียงเจ้าสวรรค์ขั้นที่ 1 เองไม่ใช่หรือ
“ถูกแล้ว ข้ามาเพื่อชิงตำแหน่งจอมยุทธอันดับ 1 แห่งอาณาจักรอู๋คืน แม่หนูน้อยวันนี้ข้ามาเพื่อท้าเจ้าประลอง”เฒ่าประทับสวรรค์ว่าพลางจ้องมองมาทางต้าเฉียน พวกนางทั้งคู่เหมือนกันมากจนแยกไม่ออก แต่ดูเหมือนแม่นางที่ถือทวนสีแดงเพลิงจะเป็นต้าเฉียนส่วนแม่นางที่ถือทวนสีดำน่าจะเป็นต้าหวาน เพราะฉะนั้นมันจะต้องเอาชนะแม่นางทวนสีแดงก่อนจึงจะไปเอาชนะแม่นางทวนสีดำต่อ
“เกรงว่าเรื่องนั้นจะเป็นไปไม่ได้กระมัง”ต้าเฉียนพูดพลางมองท่าทีของเฒ่าประทับสวรรค์ เมื่อครู่มันพึ่งโดนทวนของนางแทงใส่จนล้มไม่เป็นท่า หากไม่ใช่เพราะมันอยู่ระดับเจ้าสวรรค์ขั้นที่ 1 วันนี้นางอาจจะพลั้งมือฆ่าอีกฝ่ายตายไปแล้วก็เป็นได้
“เจ้าจะบอกว่าระดับพลังของข้าไม่เพียงพอหรืออย่างไร วันนี้ที่ข้าพลาดโดนทวนของเจ้าเพราะเหนื่อยจากการประลองกับน้องชายของเจ้าเท่านั้นเอง”เฒ่าประทับสวรรค์ว่าพลางกุมมือไปที่ท้องของตน ความเสียหายที่มันได้รับจากทวนของต้าเฉียนรุนแรงมากทีเดียวแม้แต่ตัวมันก็รู้สึกหวั่น แต่หากไม่ทำอะไรอันดับ 1 แห่งอาณาจักรอู๋ก็ไม่ลอยกลับมาหามันหรอก มันจะต้องประลองกับพวกนางและหาจุดอ่อนกระบวนท่าให้ได้ ถึงระดับพลังจะห่างกันมากขนาดนี้แต่หากมันหลบกระบวนท่าของอีกฝ่ายได้หมดและโจมตีได้ตรงจุด โอกาสชนะก็ใช่ว่าจะไม่มี
“เปล่าเจ้าค่ะ พวกเราไม่คิดจะต่อประลองกับท่านแต่อย่างไร หากท่านต้องการตำแหน่งอันดับ 1 แห่งอาณาจักรอู๋ท่านก็เชิญข้ามพวกเราไปได้เลย”ต้าหวานตอบพลางส่ายหน้าช้าๆ พวกนางมีเป้าหมายอื่นอยู่แล้ว ไม่คิดจะสนใจตำแหน่งในยุทธภพแต่อย่างไร
“ไม่ได้ ข้าเอาชนะทุกคนในตารางอันดับมาหมดแล้ว ข้าจะไม่ข้ามแม้แต่คนเดียว”เฒ่าประทับสวรรค์ว่าพลางเริ่มเดินพลังรักษาตนเอง
“เรื่องนั้นพวกเราตัดสินใจไปแล้ว”ต้าเฉียนตอบพลางเดินกลับเข้าไปในสวนเช่นเดียวกับต้าหวานที่เดินกลับเข้าไปเช่นกัน
“ช้าก่อน…”เฒ่าประทับสวรรค์ว่าพลางเดินเข้าไปในสวน แต่ยังไม่ทันจะเข้าไปต้าหวานก็ฟาดฝ่ามือเข้ามาทางประตูสวน พัดเอาประตูสวนปิดใส่หน้าเฒ่าประทับสวรรค์เข้าพอดี
“…….”เฒ่าประทับสวรรค์ได้แต่กัดฟันกรอดเมื่อโดนทั้งสองปฏิเสธเข้า มันนั่งลงที่หน้าประตูก่อนจะเริ่มเดินพลังรักษาบาดแผลและฟื้นฟูพลังของตนเอง ก่อนหน้านี้มันยังเหนื่อยจากการต่อสู้กับซิ่วอิงและต้าเซียนติดต่อกันจริงๆ หากประลองกับต้าเฉียนด้วยกำลังทั้งหมดละก็บางทีมันอาจจะยังชนะได้
“ท่านตา ทำอย่างไรดีล่ะขอรับพวกนางไม่ยอมประลองกับท่านเสียด้วย”ไป๋จูล่งถามพลางมองเข้าไปในสวน ต้าเฉียนกับต้าหวานเดินเข้าไปแล้ว และไม่มีท่าทีจะหันกลับมาเสียด้วย
“ข้าจะนั่งรออยู่ที่นี่จนกว่าพวกนางจะยอมประลองด้วย จะกี่วัน กี่เดือน หรืออีกกี่ปี สักวันพวกนางก็ต้องออกมา”เฒ่าประทับสวรรค์ว่าพลางปล่อยให้พลังของตนเริ่มรักษาบาดแผลบนร่างกาย พลางนึกคำนวณวิชาที่อีกฝ่ายใช้โจมตีเข้ามาในใจ
“……”ไป๋จูล่งมองเฒ่าประทับสวรรค์ด้วยท่าทีสงสาร ท่านตาดูจริงจังกับการชิงตำแหน่งมาก และท่านก็อยากจะสู้กับพี่สาวสองคนนั้นจริงๆเสียด้วย แต่ถ้าจะรออยู่ที่นี่นานๆก็คงไม่ได้ มันต้องกลับบ้านก่อนที่พวกท่านน้าจะโกรธนี่สิ
“งั้นข้าจะไปคุยกับพวกท่านให้นะขอรับ”จูล่งว่าพลางเปิดประตูสวนเข้าไปอย่างรวดเร็ว
“เดี๋ยวน้องชาย เจ้า….”ต้าเซียนไม่คิดว่าจูล่งจะเข้าไปข้างในหน้าตาเฉยเช่นนั้นเลยไม่ได้เตือนอะไร เมื่อครู่มันไม่เห็นหรือว่าเฒ่าประทับสวรรค์โดนทวนของพี่สาวมันสวนกลับมาแบบไหน แล้วเจ้าเด็กไร้พลังวิญญาณผู้นี้จะลอบเข้าไปงั้นหรือ…
ฟุบ…ร่างของจูล่งทะยานเข้าไปในสวนอย่างรวดเร็วจนต้าเซียนต้องขมวดคิ้วด้วยท่าทีงุนงง หรือว่าเจ้าเด็กนั่นจะเก็บซ่อนพลังของตนเอาไว้ น่าเสียดายที่เฒ่าประทับสวรรค์ยามนี้เพ่งสมาธิไปที่การรักษาตนเองจึงไม่ได้มองว่าจูล่งเข้าไปในสวนด้วยความเร็วมากมายเพียงไร
“พี่สาวทั้งสอง….”จูล่งมุ่งตรงมายังลานรูปหยินหยางที่ถูกทำขึ้นมาจากหินอ่อนสีดำและขาวที่ประดับอยู่ตรงกลางสวนพอดี ที่นี่ดูเหมือนจะเป็นที่ฝึกฝนวิชาของต้าเฉียนและต้าหวานกระมัง
เปรี้ยง!! ยังไม่ทันได้พูดจบอยู่ๆทวนสีแดงก็พุ่งวาบเข้ามาหาจูล่งขณะกำลังลอยอยู่บนอากาศพอดี ท่าทางต้าเฉียนจะถนัดวิชาขว้างทวนกระมัง นางขว้างทวนมาได้เร็วและแรงมากทีเดียว แถมยังเล็งจังหวะที่อีกฝ่ายไม่สามารถเคลื่อนไหวได้อย่างจังหวะที่กำลังอยู่บนอากาศเพื่อปาโจมตีได้อย่างแม่นยำ ต่อให้จูล่งมองเห็นอนาคตได้ แต่หากไม่ใช้พลังธาตุลมหรือหาอะไรมาผลักตนเองก็คงหลบไม่ได้แน่ๆ แต่ก็มีอีกทางที่ง่ายกว่า นั่นคือรับมันเสียก็หมดเรื่อง
หมับ…จูล่งคว้าทวนสีแดงเอาไว้ก่อนจะลงมายืนบนพื้นหินอ่อนอย่างแผ่วเบาราวกับทวนที่ต้าเฉียนปาออกไปไม่ได้มีผลอะไรกับมันเลย
“พี่สาวทั้งสองข้าอยากจะขอร้องพวกท่านหน่อย”จูล่งว่าพลางยิ้มออกมาด้วยท่าทีใสซื่ออันเป็นใบหน้าปกติของมัน เพียงแต่ตอนนี้ตัวมันลุกล้ำเข้ามาในเขตต้องห้ามของสำนักเทพจุติเสียแล้ว ต่อให้เป็นศิษย์ในสำนักก็ต้องรับโทษหนักหากรุกล้ำเข้ามาเช่นนี้
เปรี้ยง!! ต้าหวานไม่พูดพร่ำทำเพลงควงทวนในมือฟาดลงมาใส่จูล่งทันที เพียงแต่จูล่งเพียงยกขาขื้นเล็กน้อยก็สามารถหลบทวนของนางได้แล้ว
เปรี้ยง!! ทวนสีแดงเล่มที่ 2 ถูกปาใส่จูล่งจากระยะไกลในขณะที่ต้าหวานกำลังใช้ทวนสีดำพัวพันจูล่งเอาไว้ พวกนางทั้งสองเป็นฝาแฝดกันฝึกฝนวิชาด้วยกันตั้งแต่เกิด กินนอนอยู่ด้วยกันตลอด เรียกได้ว่าแทบจะหายใจพร้อมกัน ทำให้ต้าเฉียนสามารถโจมตีจากระยะไกลเข้ามาแทรกระหว่างที่ต้าหวานกำลังโจมตีได้อย่างแนบเนียนราวกับใช้สมองร่วมกันไม่มีผิด
เปรี้ยงๆๆๆ ต้าหวานฉวยทวนที่ต้าเฉียนปาลงมาปักพื้นมาถือเอาไว้ในมืออีกข้างก่อนจะใช้ทวน 2 เล่มป่วนการเคลื่อนไหวของจูล่งเอาไว้เพื่อเปิดโอกาสให้ต้าเฉียนโจมตีจากระยะไกลอีกครั้ง
เปรี้ยง! ทวนสีแดงเล่มที่ 3 พุ่งลงมาใส่จูล่งในช่องมุมที่คนปกติไม่สามารถหลบได้ ต้าเฉียนนับเป็นอัจฉริยะด้านการหาช่องโหว่อย่างแท้จริง แม้แต่บิดามารดาของพวกนางยังไม่อาจหลบการโจมตีประสานของทั้งสองได้ เพียงแต่จูล่งกลับถอยหลังออกมาเพียงครึ่งก้าวปล่อยให้ทวนสีแดงแทงลงมาที่ข้างๆเท้าก่อนจะใช้เท้าบิดเอาทวนสีแดงที่พึ่งปักลงมาไปรับการโจมตีของต้าหวานเอาไว้อย่างพอดิบพอดี
“พี่สาวทั้งสอง ข้ามีเรื่องอยากจะมาขอร้องพวกท่าน”จูล่งพูดพลางเก็บเอาทวนสีแดงที่เท้าขึ้นมาถือ ก่อนจะเอาทวนสีแดง 2 เล่มในมือโยนกลับไปให้ต้าเฉียนหน้าตาเฉย ทำเอาทั้งต้าเฉียนต้าหวานขมวดคิ้วด้วยท่าทีตกใจอย่างมาก กระบวนท่าของพวกนางนับว่าน่ากลัวมากทีเดียว คนที่จะหลบการโจมตีโดยไม่สวนกลับมาเลยแบบนี้แทบจะหาไม่ได้อีกแล้ว แม้แต่ท่านพ่อหากไม่โจมตีขัดแล้วหลบไปเรื่อยๆแบบนี้ต้องโดนทวนของต้าเฉียนเล่นงานไปแล้วแน่ๆ
เปรี้ยง!! ต้าหวานเห็นจูล่งหลบเก่งเช่นนี้นางจึงเร่งพลังของตนขึ้นเพื่อเปลี่ยนเป็นฝ่ายโจมตีแทน กระบวนท่าของนางเปลี่ยนจากเน้นพัวพันมาเน้นโจมตีแทน ส่วนต้าเฉียนเห็นพี่สาวตนเองเปลี่ยนท่าทีไปก็เรียกเอาทวนสีแดงออกมาเพิ่มทันที
ฉึกๆๆๆๆๆ ต้าเฉียนเปลี่ยนจากฝ่ายโจมตีมาเป็นฝ่ายพัวพันแทน ทวนสีแดงที่ปามาแต่ละครั้งเน้นจำกัดพื้นที่ของจูล่งไม่ให้เคลื่อนไหวได้สะดวกนัก เพียงแต่จูล่งยังคงสามารถเดินเลื้อยไปตามทวนของนางได้ราวกับนางเป็นคนปาทวนสีแดงนั่นไปให้จูล่งใช้หลบทวนของต้าหวานเสียอย่างนั้น
“พี่สาว ฟังข้าก่อนนะขอรับ”จูล่งว่าพลางคว้าทวนสีดำในมือต้าหวานเอาไว้แน่น พริบตานั้นต้าหวานหมายจะดึงทวนออก แต่แรงของนางกลับไม่สามารถดึงทวนออกจากมือจูล่งได้เลย นั่นหมายความว่ากำลังแต่เดิมของจูล่งเหนือกว่านางงั้นหรือ
หมับ!! ขณะกำลังจับทวนของต้าหวานเอาไว้ จูล่งย่อมเคลื่อนไหวได้จำกัดต้าเฉียนเลยปาทวนเข้ามาในจังหวะนี้พอดี แต่จูล่งย่อมทราบอยู่แล้วมันจึงเอื้อมมือไปจับทวนของต้าเฉียนเอาอย่างง่ายดายทันที ทำเอายามนี้ทั้งต้าหวานทั้งต้าเฉียนต่างไม่ทราบจะอธิบายความรู้สึกตรงหน้าอย่างไรดี เจ้าหนูนี่นอกจากจะกดดันต้าหวานด้วยกำลังได้แล้วยังจับทวนที่ต้าเฉียนปามาได้อย่างกับทวนของต้าเฉียนไร้กำลังก็ไม่ปาน ทั้งๆที่นางพึ่งใช้กระบวนท่านี้จัดการเฒ่าประทับสวรรค์ไปแท้ๆ
“เจ้า…เป็นใครกันแน่”ต้าหวานที่โดนดึงทวนเอาไว้ถามพลางผ่อนแรงลง ไม่ว่าจะดึงอย่างไรทวนของนางก็ไม่มีท่าทีจะหลุดออกมาจากมือจูล่งเลย
“ข้าชื่อจูล่งขอรับ จริงสิพี่สาวข้ามีเรื่องอยากจะขอร้องพวกท่านหน่อย”จูล่งว่าพลางยิ้มออกมาราวกับการโดนทั้งสองรุมโจมตีก่อนหน้านี้เป็นเรื่องสบายๆไม่ได้ทำให้มันลุกลนเลยแม้แต่น้อย
“……..เจ้าลองพูดมา”ต้าหวานทำสีหน้าราวกับจะบอกว่ามันช่วยไม่ได้ออกมา พวกนางทำอะไรเด็กคนนี้ไม่ได้เลย แล้วจะให้ทำอย่างไรได้ ท่านพ่อท่านแม่ของพวกนางก็เดินทางไปทางใต้อยู่ด้วย คนที่เก่งที่สุดในสำนักตอนนี้ก็มีแต่พวกนางนี่นา
“ข้าอยากจะขอร้องให้พวกพี่สาวสู้กับท่านตาหน่อยนะขอรับ ท่านตาเดินทางมาไกลมากเลยข้าก็เลยอยากให้ท่านตาได้ประลองกับพวกท่าน”ไป๋จูล่งพูดออกมาด้วยท่าทีเหมือนเด็กกำลังขอขนมพวกนางไม่มีผิด ทำเอาทั้งสองไม่ทราบจะทำตัวเช่นไรดี
“เรื่องนั้น……”ต้าหวานหันไปมองต้าเฉียนครู่หนึ่ง พวกนางไม่อยากประลองก็จริง แต่เห็นจูล่งมาขอร้องแบบนี้พวกนางก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
“ก็ได้ แต่ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน”ต้าเฉียนว่าพลางเดินเข้ามาตรงที่จูล่งยืนอยู่ ขืนเฒ่าประทับสวรรค์ตื้อพวกนางให้ประลองด้วยตลอดพวกนางมีหวังไม่ได้ฝึกฝนวิชากันพอดี พวกนางจะยอมประลองด้วยสักครั้งหลังจากเฒ่าประทับสวรรค์หายดีแล้ว และการประลองจะมีเพียงครั้งเดียวเท่านั้นไม่มีครั้งที่สองอีก
