ลู่จิ้นยวนหยิบเอกสารมาไว้ในมือ แล้วเปิดมันออกอย่างช้า ๆ ข้อตกลงมีทั้งหมดสิบกว่าหน้า เขาจับมันผ่าน ๆ แล้วปิดเอกสารลง โดยไม่ได้อ่านดูเลย
การกระทำนี้ ทำให้คนของทางด้านตระกูลฮอร์ตันไม่เข้าใจ
มุมปากของเขายกขึ้นเหมือนยิ้มแต่ไม่ใช่ยิ้ม “ข้อตกลงไม่ต้องรีบร้อน คุณไฮสันครับ พวกเราพูดถึงการกระจายตามสัดส่วนก่อนจะดีกว่าไหมครับ?”
ลู่จิ้นยวนไม่มีเวลามาดูเนื้อหาข้อตกลงสิบกว่าหน้านั่น และขี้เกียจจะหาข้อบังคับในการกระจายผลกำไรในนั้น ถามตรง ๆ จะไม่เร็วกว่าเหรอ
ไฮสันตะลึง จากนั้นก็ยิ้ม “แน่นอนครับ สำหรับการกระจายผลกำไรของทั้งสองฝ่าย ความคิดของพวกเราตระกูลฮอร์ตันคือสามต่อเจ็ด”
ลู่จิ้นยวนเลิกคิ้ว เป็นไปตามที่คิดว่าข้อตกลงนี้ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องดู
คนโง่ก็รู้ว่าสามต่อเจ็ดที่ตระกูลฮอร์ตันพูด คือตระกูลฮอร์ตันถือเจ็ดส่วน ตระกูลลู่ถือสามส่วน
อันเฉินที่อยู่ด้านข้างในสายตาของเขาก็แสดงออกถึงความเยาะหยัน หุ้นส่วนบริษัทตระกูลลู่คนอื่น ๆ บางคนก็อดไม่ได้ส่งเสียงแสดงความไม่พอใจออกมา เห็นได้ชัดว่าพวกเขาไม่เห็นด้วยกับการจัดสรรนี้
สีหน้าของลู่จิ้นยวนไม่ได้เปลี่ยน ยังคงยิ้มมุมปาก เพียงแต่ว่า…
“สามต่อเจ็ดเหรอ ไม่เลว พวกคุณสาม พวกผมเจ็ด ไม่เลวมาก ๆ”
ประโยคนี้ทำให้คนของตระกูลฮอร์ตันสีหน้าเปลี่ยนในทันที
ไฮสันกระตุกมุมปากอย่างยากเย็น “ประธานลู่ครับ ความหมายของพวกเราตระกูลฮอร์ตันก็คือ แน่นอนว่าพวกเราเจ็ดส่วน คุณนี่ช่างเล่นจริง ๆ นะครับ”
ลู่จิ้นยวนพยักหน้าอย่างตื่นตัว “ที่แท้ก็เป็นแบบนี้ พวกคุณถือเจ็ดส่วนเหรอ? เป็นไปอย่างที่คิด คนตระกูลฮอร์ตันก็ชอบล้อเล่นเช่นกัน ดูคำพูดนี้สิครับ น่าตลกเป็นอย่างมาก” ขณะที่พูดก็หยิบหนังสือข้อตกลงตรงหน้าโยนไป เหมือนกับโยนขณะยังไงยังงั้น
รอยยิ้มบนใบหน้าของไฮสันไม่สามารถดำรงอยู่ได้ สีหน้าขอบคนอื่น ๆ ของคนตระกูลฮอร์ตันก็เคร่งขรึมลง
ฟิลก็อยู่ข้างในนั้น ถึงแม้ไฮสันจะสั่งสอนเธอไปหนึ่งชุด แต่เธอก็ยังดูหมิ่นประเทศจีน ในสายตาของเธอ ให้บริษัทตระกูลลู่ถือสามส่วนก็ถือว่าได้เปรียบลับฟ้าแล้ว
บริษัทตระกูลลู่นี้ยังไม่รับปาก แถมยังรู้สึกว่าน้อย ไม่รู้จักแยกแยะผิดถูก เธออยากจะระเบิดความโมโหออกมามาก แต่เมื่อคิดได้ถึงคำเตือนของไฮสัน ก็ข่มอารมณ์เอาไว้
ไฮสันหรี่ตา “ประธานลู่ ความร่วมมือของพวกเราตระกูลฮอร์ตันและบริษัทตระกุลลู่ เพียงแค่ต้องการช่องทางการตลาดที่บริษัทตระกุลลู่เชี่ยวชาญเท่านั้น เมื่อได้รับความร่วมมือแล้ว บริษัทตระกูลลู่ไม่ต้องทำอะไร ก็ได้กำไรสามสิบเปอร์เซ็นต์ในทุกปี ผมคิดว่านี่เป็นการซื้อขายที่คุ้มค่ามาก ๆ”
“ยอดขายของแบรนด์ฮอร์ตันของพวกเรา ประธานลู่ก็เห็นแล้ว กำไรสามสิบเปอร์เซ็นต์ถือไม่ว่าไม่น้อยนะครับ”
นิ้วมือเรียวยาวของลู่จิ้นยวนเคาะลงบนโต๊ะ เขายิ้มบาง ๆ แล้วส่ายหน้า “คุณไฮสันครับ การทำธุรกิจไม่ได้คำนวณแบบนี้นี้นะครับ”
“ตระกูลฮอร์ตันอยากจะยึดครองตลาดเครื่องแต่งกายของประเทศจีน ต้องการห่วงโซ่ในมือของผม ในทางกลับกัน ถ้าหากไม่มีการแบ่งห่วงโซ่จากผม เกรงว่าพวกคุณจะออกแบบเสื้อผ้าได้ดีขนาดไหน ยอดขายของประเทศ M จะสูงแค่ไหน ก็ยึดคลองตลาดของประเทศจีนไม่ได้”
“และถ้าอยากให้บริษัทตระกูลลู่หยิบห่วงโซ่ออกมาแบ่งปัน ก็ต้องดูข้อต่อรองของตระกูลฮอร์ตันว่าจะพอดึงดูดใจจผมได้ไหม”
“ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ กำไรสามส่วน…” คำพูดด้านหลังยังพูดไม่จบ คนที่อยู่ในเหตุการณ์ก็รู้ว่าหมายความว่าอะไร
สีหน้าของไฮสันค่อย ๆ จมดิ่งลง เขาไม่ได้พูดอะไร ฟิลที่อยู่ด้านข้างอดไม่ไหวจึงพูดขึ้นอย่างโมโห “ลำพองใจอะไร กำไรสามส่วนมีคนเยอะแยะที่อยากจะได้ คิดจริง ๆ เหรอว่าตระกูลฮอร์ตันของพวกเราอยากจะร่วมมือกับพวกนายเท่านั้น?”
ลู่จิ้นยวนยักไหล่ ทำท่าทางยื่นมือออก “ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นก็ตามสบายครับ”
“หุบปาก” ไฮสันถลึงตาแรง ๆ ใส่ฟิล
ครั้งที่แล้วเขาได้พูดไว้แล้ว ว่าจะร่วมมือกับบริษัทตระกูลลู่เท่านั้น หากมีบริษัทอื่นที่สามารถเลือกได้ ครอบครัวฮอร์ตันผู้สง่างามของเขาก็ไม่ต้องเป็นฝ่ายถูกกระทำแล้ว
ตลาดเครื่องแต่งกายของประเทศจีน ช่องทางการตลาดเจ็ดสิบถึงแปดสิบเปอร์เซ็นต์ถูกควบคุมอยู่ในมือบริษัทตระกูลลู่ ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ตระกูลฮอร์ตันสามารถเลือกบริษัทตระกูลลู่ได้เท่านั้น
ไฮสันมองลู่จิ้นยวนอย่างจริงจัง “งั้นความคิดของประธานลู่ ไม่ทราบว่ากำไรเท่าไหร่ถึงจะสามารถดึงดูดคุณได้ครับ”
“ผมไม่ทำให้คุณไฮสันลำบากใจ สี่ต่อหกก็ได้แล้วครับ” เขาพูดโดยไม่ต้องคิด
สี่ต่อหก?
ไฮสันครุ่นคิด ถ้าหากบริษัทตระกูลลู่ถือสี่ส่วน ก็แค่มากกว่าที่วางแผนไว้เพียงสิบเปอร์เซ็นต์ ก็สามารถยอมรับได้
ความคิดนี้แล่นผ่านในสมองของเขาครู่หนึ่ง ลู่จิ้นยวนก็พูดเสริมขึ้นประโยคนึง “ลู่จิ้นยวนถือหกสิบเปอร์เซ็นต์”
อะไรนะ?
หลังจากที่ไฮสันตอบสนอง อดไม่ได้แล้วลุกขึ้นยืนในทันที ใบหน้าบิดเบี้ยว พูดขึ้นอย่างไม่ลังเล “นี่เป็นไปไม่ได้”
บริษัทตระกูลลู่ถือหกสิบเปอร์เซ็นต์ งั้นก็แสดงว่าตระกูลฮอร์ตันถือแค่สี่สิบเปอร์เซ็นต์? นี่จะเป็นไปได้ยังไง พวกเขาไม่มีทางยินยอมแน่
โม่โยวที่นั่งอยู่ข้างลู่จิ้นยวนมาโดยตลอด ถูกการตอบสนองที่ไม่มีปี่มีขลุ่ยของไฮสันทำให้ตกใจ หลังจากควบคุมการเต้นของหัวใจได้ ก็กลับกลายเป็นคนไร้ตัวตนอีกครั้ง
ที่แท้การเจรจาก็เป็นแบบนี้ ทั้งตื่นเต้นทั้งหวาดเสียวจริง ๆ เธอสังเกตุเห็นลู่จิ้นยวนมีรอยยิ้มที่ผ่อนคลายอยู่ตลอด การเจรจาที่เคร่งเครียดสำหรับเขาเหมือนกับเป็นการสนทนาเรื่องปกติยังไงยังงั้น ทำให้เธอเลื่อมใสเป็นอย่างมาก
โม่โยวอดไม่ไหวหันหน้าไปมองเขาแวบหนึ่ง ลู่จิ้นยวนจู่ ๆ กลับหันหน้ามามองเธอ แล้วยิ้มให้เธออย่างมีเสน่ห์
เธอรีบดึงสายตากลับทันที ใจเต้นแรง หูก็แดง
ลู่จิ้นยวนที่หยอกล้อภรรยา อารมณ์ดีมาก
หุ้นส่วนในฝั่งของบริษัทตระกูลลู่หัวเราะเยาะ “มีอะไรที่เป็นไปไม่ได้ ก่อนหน้านี้ตระกูลฮอร์ตันของพวกคืนถือสามต่อเจ็ดส่วนยังเป็นไปได้ นี่สี่ต่อหกจะมีอะไรที่เป็นไปไม่ได้”
“ก็คือการตลาดหลักของตระกูลฮอร์ตันของพวกคุณในประเทศ M ตอนนี้อยากจะขยายพื้นที่มาที่ประเทศจีนของพวกเรา ไม่อยากออกเลือดนิดหน่อยแต่อยากกินเนื้อ? มีเรื่องดี ๆ แบบนี้ซะที่ไหน?”
“ในความคิดของผม สี่ต่อหกยังน้อยไปด้วยซ้ำ งั้นก็ยึดสามต่อเจ็ด พวกเราบริษัทตระกูลลู่ควรจะถือเจ็ดส่วนถึงจะถูก”
พวกหุ้นส่วนของบริษัทตระกูลลู่ คนนี้พูดประโยคนึงคนนั้นพูดประโยคนึง ทำให้คนของด้านตระกูลฮอร์ตันสีหน้าแดงขึ้นอย่างโมโห
ไฮสันขมวดคิ้ว “ประธานลู่ครับ เสื้อผ้าแบรนด์หลักหลายแบรนด์ภายใต้ตระกูลฮอร์ตันของพวกเรา มีชื่อเสียงแค่ไหนในประเทศต่าง ๆ คิดว่าคุณคงชัดเจนเป็นอย่างมาก”
“บริษัทตระกูลลู่เพียงแค่เสนอช่องทาง แถมคุณไม่ต้องแบกรับความเสี่ยงจากยอดขายใด ๆ ด้วยซ้ำ ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ประธานลู่ไม่รู้สึกว่าการกระจายกำไรของคุณไม่เหมาะสมเป็นอย่างมากเหรอครับ?”
ลู่จิ้นยวนเปลี่ยนท่านั่งอย่างสง่างาม “อันที่จริง ช่องทางในมือของผม ถ้าหากสามารถดึงดูดแบรนด์เครื่องแต่งกายของตระกูลฮอร์ตันได้ ก็แค่เสริมสิ่งที่งดงามให้งดงามยิ่งขึ้นแค่นั้น”
ไฮสันขมวดคิ้วมากกว่าเดิม “ไม่ทราบว่าประธานลู่หมายความว่าอะไรครับ?”
“ผมอยากจะพูดว่า เดาว่าตระกูลฮอร์ตันก็น่าจะรู้ดี ว่าอุตสาหกรรมภายใต้บริษัทตระกูลลู่ของพวกเรา นอกจากเครื่องแต่งกายส่วนนี้ ยังมีธุรกิจหลักอีกมากมาย”
บริษัทตระกูลลู่ไม่ได้ยึดอุตสาหกรรมเครื่องแต่งกาย สามารถดึงดูแบรนด์ที่มีชื่อเสียงในระดับสากล คือการเสริมสิ่งงดงามให้งดงามยิ่งขึ้น ในทางกลับกัน ดึงดูดไม่ได้ ก็ไม่มีผลกระทบอะไร”
“ถ้าหากตระกูลฮอร์ตันไม่พอใจกับการแบ่งแยกสัดส่วนของบริษัทตระกูลลู่ งั้นผมก็ทำได้แค่พูดขออภัยสำหรับวิสัยทัศน์ที่ยิ่งใหญ่และอุดมคติที่ยิ่งใหญ่สำหรับการขยายพื้นที่ของตระกูลฮอร์ตัน”
แน่นอนว่าคำพูดนี้จากปากของลู่จิ้นยวน แต่ความเป็นจริงเขารู้ดีมากกว่าใคร คำพูดนี้พูดได้ถูก แต่ก็ไม่ถูกทั้งหมด
ขอบเขตภายใต้การบริหารของบริษัทตระกูลลู่ มีอยู่ทั่วหลายประเทศ จุดนี้ไม่ผิดแน่
