บ่วงแค้นแสนรัก – ตอนที่ 571 รีบร้อนเกินไป

เดิมที ลู่จิ้นยวนอยากจะปฏิเสธอยู่ แต่ก็โดนเย่หวานจิ้งพูดขึ้นอีกว่า ” ลูกไม่ได้ทานข้าวที่บ้านมานานแล้ว ช่วยทานเป็นเพื่อนแม่หน่อยจะได้ไหม ”

คำพูดของเย่หวานจิ้งทำให้ลู่จิ้นยวนไม่อาจปฏิเสธได้ลงคอ

ทั้งสองคนนั่งอยู่บนโต๊ะอาหารรับประทานอาหารเช้า

เย่หวานจิ้งมองไปที่ใบหน้าของลู่จิ้นยวน ” จิ้นยวน ไม่สบายหรือเปล่า ใบหน้าของลูกแดงมาก ถ้าไม่งั้นวันนี้ลูกก็พักผ่อนที่บ้านหนึ่งวัน ”

ลู่จิ้นยวนส่ายหัว

ตอนนี้ เขาต้องหาอะไรบางอย่างทำ เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของตัวเอง มิฉะนั้น ในสมองของเขาเต็มไปด้วยเรื่องของเวินหนิง ซึ่งมันทำให้เขาไม่สามารถสงบอารมณ์ลงได้

เย่หวานจิ้งรู้ดีว่าเกลี้ยกล่อมยังไงก็ไม่มีประโยชน์ ดังนั้นจึงให้คนนำยามาให้ลู่จิ้นยวน

เมื่อดูลู่จิ้นยวนจากไป

เวินหนิงคนนั้น มีความสำคัญต่อเขามากถึงขนาดนี้เลยเหรอ สำคัญจนส่งผลต่อสุขภาพของลู่จิ้นยวนได้

ในขณะที่คิดฟุ่งซ่านอยู่ คนรับใช้ก็รีบเข้ามารายงานว่า ” นายหญิง มีผู้หญิงคนหนึ่งอ้างตัวว่าเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลหยง บอกอยากพบท่าน”

คุณหนูตระกูลหยงเหรอ

เย่หวานจิ้งครุ่นคิดก็นึกจำขึ้นมาได้ว่าล่าสุดที่นายท่านคุยสายที่โทรเข้ามาจากเมืองจิงเฉิง

ใบหน้าของเย่หวานจิ้งค่อยมีรอยยิ้มขึ้นมาหน่อย “ รีบไปเชิญคนเข้ามา”

คิดไปคิดมาไปรับด้วยตัวเองจะดีกว่า ดูสิว่าคนที่มานั้นหน้าตาเป็นอย่างไร

หยงซือเหม่ยนั่งอยู่ในรถหรูรุ่นลิมิเต็ดอิดิชั่นระดับโลกของเธอ เห็นผู้หญิงที่ดูสง่างามและดูเป็นคุณนายเดินออกมาจากประตู ถ้ามองใกล้ ๆ คิ้วของเธอค่อนข้างคล้ายกับของลู่จิ้นยวนนิดๆ

หยงซือเหม่ยรีบเก็บนิสัยและบุคลิกที่ปกติวางตัวเป็นคุณหนู แล้วเดินเข้าไปด้วยรอยยิ้มที่ถ่อมเนื้อถ่อมตัว “ สวัสดีค่ะ ดิฉันชื่อหยงซือเหม่ยค่ะ ”

เย่หวานจิ้งมองไปที่หยงซือเหม่ย เห็นการแต่งตัวตั้งแต่หัวจรวดเท้า แค่ดูก็รู้ว่าเป็นลูกหลานคนร่ำรวย ยังมีรถคันนั้น … ที่มีมูลค่าไม่เบาเลยทีเดี่ยว สามารถแสดงให้เห็นถึงความร่ำรวยของตระกูล .

“ แล้วถ้าหากพวกคุณยังหาวันเวลาหมั้นกันไม่ได้ล่ะ งั้นคุณก็จะไม่มาปลูกถ่ายไขกระดูกให้แม่ฉันใช่ไหม

ถ้าเป็นอย่างนั้น แม่ฉันจะต้องตายแน่ๆ ”

” นั่นมันแม่ของเธอ ไม่ใช่แม่ของฉัน แม่เธอจะเป็นยังไงก็เรื่องของเธอไม่เกี่ยวกับฉัน”

หยงซือเหม่ยพูดอย่างไม่มีความรู้สึกอะไรเลย เธอถูกตระกูลหยงเอาใจจนเสียคนมานานแล้ว เธอไม่รู้ถึงความทุกข์ทรมานของมนุษย์ นับประสาอะไรกับกันเอาใจเขามาใส่ใจเรา

“ แต่เธอเป็น … ”

เวินหนิงโดนความโกรธคอบนำเกือบจะพูดความจริงออกมา

ไป๋หลินยวี่เป็นแม่แท้ๆของเธอ

แต่เธอก็อดกลั้นไว้ได้

“เธอเป็นอะไร”

หยงซือเหม่ยขมวดคิ้วอย่างช่วยไม่ได้ เพราะรู้สึกว่าเวินหนิงมีอะไรบางอย่างปิดบังเธออยู่

“ไม่มีอะไร.”

เวินหนิงรู้สึกว่านี่ยังไม่ใช่เวลาที่ดีที่จะบอกความจริงกับเธอ จึงฝืนมันกลับไป “ รบกวนคุณช่วยรีบๆหมั้นกับลู่จิ้นยวนหน่อย ฉันไม่มีเวลาอะไรมากมายมารอ .”

หลังจากพูดจบ เวินหนิงก็วางสายโทรศัพท์

หยงซือเหม่ยเหลือบมองไปที่หมายเลข เธอก็อยากจะหมั้นโดยเร็วเหมือนกัน แต่ทัศนคติของลู่จิ้นยวนที่มีต่อเธอเย็นชาจนเกินไป เธอจึงทำได้เพียงเอาไขกระดูกมาล่อเวินหนิงอย่างงี้ ให้เธอมีความกังวล ไม่กล้าใกล้ชิดกับชายหนุ่ม จากนั้นถึงจะมีโอกาสพัฒนาความสัมพันธ์อย่างช้าๆ

“ซือเหม่ย เจอปัญหาอะไรหรือเปล่า นานขณะนี้ยังไม่กลับเข้ามา ”

เย่หวานจิ้งเห็นว่าหยงซือเหม่หายออกไปตั้งนานแล้วยังไม่กลับมา จึงเดินออกมา

ในช่วงเวลาสั้น ๆ เย่หวานจิ้งก็รู้สึกพอใจกับหยงซือเหม่ยมาก ประวัติครอบครัวดี รูปร่างหน้าตาดี ยังเชื่อฟังและให้ความเคารพตัวเองด้วย ในอนาคตสามารถนำผลประโยชน์มากมายมาสู่ตระกูลลู่อย่างแน่นอน สรุปสั้น ๆเมื่อเทียบกับเวินหนิงแล้วดีกว่าร้อยเท่า

หยงซือเหม่ยส่ายหัว ” โทรศัพท์จากที่บ้านค่ะ ไม่มีอะไรค่ะ ”

“ เดี่ยวหนูยังมีธุระอะไรไหม พอจะมีเวลาว่างไหม พอจะรบกวนหนูส่งยาไปให้จิ้นยวนหน่อยได้ไหม เมื่อวันแกไปตากฝนมา ตอนนี้เป็นหวัดนิดหน่อย ป้าเตรียมยาไปให้เขาแล้ว เขาน่าจะไม่ยอมกิน หนูช่วยไปดูเขาให้ป้าหน่อยได้ไหม ป้าไม่ไว้วางใจเลย ”

เมื่อคำพูดนี้ออกมา หยงซือเหม่ยรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ซึ่งแสดงให้เห็นว่าผู้อาวุโสของตระกูลลู่เต็มใจที่จะให้พวกเขาพัฒนาความสัมพันธ์ต่อได้