ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา – ตอนที่ 52 ธรรมดา..ก็แค่ตอนนี้เท่านั้นแหละ

ปรมาจารย์หญิงยอดนักปรุงยา ตอนที่ 52 ธรรมดา..ก็แค่ตอนนี้เท่านั้นแหละ

หลังจากหลิงเหอเตะโด่งพ่อลูกสกุลเล่ยไปแล้ว เหล่าผู้คุ้มกันมายนล้อมวงประชุมกันที่สนามหญ้าอย่างจริงจัง

“ท่านหัวหน้า พวกเราจะทํายังไงกันดี? ไอ้พวกสารเลวนั่นต้องการยึดสัตว์รบของคุณหนู ข้าว่ามันคงโกรธแค้นที่คุณหนูบอกเลิกสัญญาหมั้นหมายกับเลยมิน แล้วยังเจ้ากวางนั่นอีกคุณหนูจะเอามันมาเป็นสัตว์รบจริงหรือ?”

“ท่านหัวหน้า ท่านต้องรีบไปเตือนคุณหนูแล้วล่ะขอรับ การเลีอกสัตว์รบมันไม่ใช่เรื่องเด็กเล่น

หลิงเหอปวดหัวเพราะลูกน้องพากันพูดรัวๆใส่หู จนในที่สุดเขาก็ตัดบทด้วยการยกมือขึ้น

“ ไม่ต้องกังวล คุณหนูของเราก็ไม่ได้เป็นคนโง่ นางย่อมรู้แผนการณ์ของพ่อลูกจอมเจ้าเล่ห์อย่างแน่นอน เพียงแต่นางไม่มีทางเลือกและไม่อยากตกหลุมพรางจึงได้ทําแบบนั้น ทุกคนรอสักครู่ข้าจะไปปรึกษากับคุณหนูทันที”

หลังจากที่เขาพูดจบ หลิงเหอก็ไปหาจี้เฟิงเยี่ยนที่ห้องในทันที

เมื่อเขามาที่ห้องของอี้เฟิงเยี่ยน เขาเห็นนางกําลังทายาที่ขาของกวางตัวนั้นและท่าทางที่เอาใจใส่ของนางก็ดูอ่อนโยนมาก “ คุณหนู.ขอรับ” หลิงเหอกระแอมในลําคอแล้วเรียกจี้เฟิงเยี่ยนอย่างเกรง

จี้เฟิงเยี่ยนหันกลับมาและพูดด้วยรอยยิ้ม

“พี่ชายหลิง ท่านมีเรื่องอะไรเหรอ?”

หลิงเหอพยักหน้าตอบรับอย่างเคร่งเครียดและเดินเข้าไปในห้องจากนั้นก็กล่าวว่า

“ วันนี้คุณหนูตัดสินใจได้ยอดเยี่ยมมากขอรับ เพราะการเลือกของคุณหนู เลยซูจะต้องเป็นฝ่ายที่ต้องสูญเสียอย่างแน่นอนพวกเขามีแผนร้ายคิดจะยึดสัตว์รบของท่านเอาไว้ถึงได้จงใจเอาขยะ มาให้ดู! เหอะๆนี้ก็ถึงคราวที่พ่อลูกสกุลเล่ยจะต้องเจอกับช่วงเวลา ที่ยากลําบากสักที ทําตัวเยี่ยงโจรมาหลายที่แล้วเมื่อถึงเวลาที่ท่านจะได้ทําหน้าที่นักรบจุติ ฝ่าบาทจะต้องเรียกท่านไปเข้าเฝ้าแน่และพระองค์ก็จะพบว่าสัตว์ของท่านเป็นแค่สัตว์ธรรมดา พ่อลูกเล่ยซูในฐานะที่เป็นคนส่งมอบสัตว์รบ.คงจะเลี่ยงความรับผิดชอบไม่พ้น!แต่ทว่า…คุณหนูเรื่องสัตว์รบของท่าน ท่านจะต้องเฟ้นหาไว้ ตั้งแต่เนิ่นๆ”

หลิงเหอรู้สึกว่าตนเองคิดน้อยไปเพราะความโกรธบังตาแต่เมื่อเห็นภาพอ่อนโยนของคุณหนู เขาก็ใจเย็นมากขึ้นและได้มองเห็นภาพรวมของแผนอย่างถนัดตา อันที่จริงคุณหนูของเขานั้นก็ทําถูกแล้วคราวนี้เป็นฝ่ายของเล่ยซูนั่นแหละที่จะต้องทําทุกวิถีทางทางเพื่อให้คุณหนูยอเลือกสัตว์รบ! ไม่เช่นนั้นพวกเขาคงจะโดนฮ่อง เต้เล่นงาน

“พี่ชายหลิง…” จี้เฟิงเยี่ยนเงยหน้าขึ้นมองหลิงเหอผู้ซึ่งกําลังมีใบหน้าที่สนุกสนาน นางตัดสินใจเงียบจนเขาพร้อมตอบโต้บทสนทนาได้ “จริงๆแล้ว ข้าอยากจะบอกท่านว่าข้าไม่ต้องการเลือกสัตว์รบที่พ่อลูกสกุลเล่ยเสนอให้เ และข้าอยากได้กวางตัวนี้มาเป็นสัตว์รบของข้า!” แม้นางจะรู้แผนการณ์ทั้งหมดของพ่อลูกสารเลวนั่นก็ตามที เถอะ…แต่นางสัมผัสอะไรบางอย่างจากพ่อลูกคู่นี้ได้ บางทีเรื่องทั้งหมดอาจจะไม่ง่ายดายถึงเพียงนี้!!

“ ” หลิงเหอตกตะลึงจนอ้าปากค้าง ดวงตาของเขาเบิกกว้างราวกับว่าเขาได้เห็นผีกลับมามีชีวิตอีกครั้ง

ก่อนที่จี้เฟิงเยี่ยนจะพูดอะไรต่อไป หลิงเหอก็ตะโกนใส่ทันที “คุณหนู!ท่านจะทําแบบนี้ไม่ได้นะขอรับ สัตว์รบไม่ใช่แค่สัตว์ร้ายธรรมดาแต่มันคือตัวกําหนดความปลอดภัยในสนามรบด้วย! อย่าทําเรื่องนี้เหมือนเรื่องเล่นสิขอรับ!”

จี้เฟิงเยี่ยนมองไปที่หลิงเหอซึ่งจู่ๆก็กระวนกระวายใจ และมีสีหน้าที่ไม่แน่ใจว่าจะร้องไห้หรือหัวเราะดี กวางตัวน้อยที่เพิ่งสงบลงและนอนอยู่บนโต๊ะนิ่งๆ หลังจากตกใจกับเสียงตะโกนของหลิงเหอมันก็พยายามหนีทันทีโดยไม่สนใจว่าขาของมันยังคงบาดเจ็บ

โชคดีที่จี้เฟิงเยี่ยนว่องไวพอที่จะอุ้มมันก่อนที่มันจะตกลงไปที่พื้น “ พี่หลิงอย่าเพิ่งร้อนรนดูสิไปเซ่อกลัวท่านแล้ว” จี้เฟิงเยี่ยนหัวเราะเบา ๆ

+ ไป….ไปอะไร!?” หลิงเหอตกใจอีกครั้ง..อย่าบอกนะว่างกับตั้งชื่อให้มันแล้ว

“ไปเช่อ” จี้เฟิงเยี่ยนกล่าวขณะที่ยิ้ม “ มีเรื่องเล่าเก่าแก่กล่าวถึงสัตว์วิเศษที่มีชื่อเรียกว่า ไปเช่อ มันรู้ทุกสิ่งในโลก รู้จักวิญญาณร้ายและสัตว์อมตะมันเป็นสัตว์ร้ายที่ทุกคนหวาดกลัวที่สุดมันเป็นชื่อที่ดูเท่ห์ดีไม่ใช่เหรอ?”

“ ” หลิงเหอมองไปที่คุณหนูของเขาที่กลับมาเพี้ยนๆสติไม่เข้าร่องเข้ารอยอีกครั้งด้วยสายตาที่ตื่นตระหนก เขาไม่เคยได้ยินเรื่องเล่าเก่า ๆ อะไรแบบนี้มาก่อนนอกจากนี้ “ คุณหนู…มันเป็นเพียงแค่กวางน้อยธรรมดาๆเท่านั้น”

จี้เฟิงเยี่ยนหัวเราะและค่อยๆปลอบกวางสีขาวในอ้อมแขนของนาง “ พี่หลิงไม่คิดเหรอ…ว่าขนมันสวยและนุ่มนิ่มมาก!”

นุ่ม!? แล้วไง!?ความจริงที่ว่ามันยังเป็นกวางธรรมดาก็ไม่เปลี่ยน!

หลิงเหอได้ยินประโยคนี้ถึงกับปวดหัว จี้เฟิงเยี่ยนรู้ว่าหลิงเหอไม่พอใจกับการเลือกในครั้งนี้ แต่ภาพจี้เฟิงเยี่ยนที่กําลังลูบหัวกวางสีขาวตัวนี้มันเป็นภาพที่งดงาม ควรค่าแก่การเฝ้าดูยิ่งนักหลิงเหอจึงไม่ได้พูดอะไรต่ออีก

“ แม้ว่าตอนนี้จะเป็นแค่กวางธรรมดา แต่ในอนาคต…ใครจะรู้ได้เล่า?” ดวงตาของจี้เฟิงเยี่ยนเป็นประกายแวววาว เมื่อมองไปที่กวางหนุ่มสีขาวที่โง่เขลาในอ้อมแขนของนาง ริมฝีปากของนางโค้งขึ้นจนเกิดเป็นรอยยิ้ม ต่อให้เป็นกวางขาวธรรมดาแล้วไงล่ะ? นางมีวิธีการมากมายที่จะทําให้มันกลายเป็นกวางอมตะระดับพิเศษ และ ขึ้นไปถึงระดับสูงสุด!