ประธานเฟิง ฉันไม่รักนายอีกแล้ว – ตอนที่ 122

บทที่ 122 เวินน๋อนเป็นเลขาใหม่ของผม
เมื่อมองหน้าคนที่มานั่นได้ชัด สีหน้าของลั่วมั่นก็เปลี่ยนไปทันที
“เกือบสายไปแล้ว เฉิน บังเอิญจังเลย”
เวินน๋อนยืนในลิฟต์ รวดกดปุ่มชั้น หันกลับมายิ้มอย่างอ่อนโยนกับเฟิงเฉิน “ชั้นที่สิบสองใช่ไหม?”
“อืม” เฟิงเฉินตอบเสียงต่ำ มองไปทางลั่วมั่น
เธอยังไม่ได้ดึงสติกลับมา ใช่สายตาอึ้งๆจ้องมองเขา
“เมือคืนกลับบ้านลืมบอกคุณ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เวินน๋อนเป็นเลขาใหม่ของผม”
น้ำเสียงทุ้มดังก้องอยู่ในลิฟต์ มองดูสีหน้านิ่งของเฉิน และท่าทีไม่แปลกใจของผู้ช่วยเขาหลี่สู้ ลั่วมั่นได้เพียงแค่รู้สึกในร่างกายมีความเย็นกำลังชะล้างความอบอุ่นของเมื่อคืนไปหมดๆ เย็นไปทั้งร่างกายทันที
ก็ว่าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับซือโม่ ครั้งนี้เขาแสดงท่าทีเฉยชาแบบนี้ เป็นไปตามประโยคที่ทะเลาะกันเมื่อวานจริงๆ ไม่ต่างจากกัน
“คุณลั่วไปชั้นสิบใช่ไหมคะ?”
น้ำเสียงของเวินน๋อนหวานมาก ไม่รอให้ลั่วมั่นตอบ นิ้วเรียวยาวกดปุ่มชั้นสิบแล้วหันกลับมาอย่างธรรมชาติ ยื่นมือมาหาเธอ “ไม่รู้ว่าเธอยังจำฉันได้ไหม เมื่อก่อนเราเคยเจอกัน หลังจากนี้ก็เป็นเพื่อนร่วมงานแล้วนะ”
ลั่วมั่นไม่ได้ยื่นมือออกมา เพียงแค่รอความเย็นนั่นกระจายไปทั่วร่างกาย ในที่สุดก็สงบลง คืนสภาพที่เย็นชาของเธอตามปกติทั่วไป
“ใช่เหรอ? ฉันจำไม่ได้”
แววตาที่เย็นชากวาดผ่านบนหน้าของเฟิงเฉิน เย็บวาบ หลี่สู้ที่อยู่ข้างๆไหวตัวทัน รู้สึกว่าตัวเองเหมือนถูกแววตาพิฆาตนี้โจมตี
“ติ้ง”เสียงหนึ่ง ประตูลิฟต์เปิดออก ลั่วมั่นเหยียบส้นสูงที่สูงสิบสองเซนติเมตรเดินออกไป
ตั้งแต่ต้นจนจบ เฟิงเฉินไม่ได้อธิบายอะไรสักอย่าง
ประชุมตอนเช้าในวันนั้น เวินน๋อนปรากฏตัวในฐานะเลขาจริงๆด้วย ทำให้ทุกคนเกิดข้อสงสัย
เวินน๋อนเอาใจใส่เป็นอย่างมาก แค่เรื่องที่ยกน้ำชาเรื่องนี้เอาใจใส่เกินไป ไม่เหมือนกับเป็นเลขาคนหนึ่งที่ควรทำ กลับเหมือน……
ในใจของทุกคนก็พอรู้บ้าง ไม่กล้าขอให้เธอเสริฟ
ตรงกันข้ามกับลั่วมั่น
หลังจากรายงานสองสามประโยคเกี่ยวกับการวางแผนของฝ่ายเซลล์ ก็จ้องมองเฟิงเฉินอย่างเย็นชาและไม่พูดอะไรอีก
ตั้งแต่ที่เธอได้พบกับเวินน๋อนในลิฟต์ เธอก็รอให้เฟิงเฉินให้คำอธิบายที่สมเหตุสมผลกับเธอ เธอไม่เชื่อว่าเรื่องนี้ดูสมเหตุสมผลสำหรับเขา และไม่จำเป็นต้องอธิบายอะไรเลยด้วยซ้ำ
เฟิงเฉินขมวดคิ้ว หลบสายตาของเธอ และพูดว่า
“พรีเซนเตอร์คอลเลคชั่นใหม่ของHuayao eBookเป็นคุณฝู้หมิงถัง เรื่องเกี่ยวกับต่อสัญญาใครเป็นคนจัดการ?”
ผู้อำนวยการฝ่ายธุรกิจสีหน้าลำบากใจ “ทางฝั่งคุณฝู้ผมไปหาตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้วแล้ว แต่……”
“มีอะไร?”
ผู้อำนวยการฝ่ายธุรกิจไอแห้งเสียงหนึ่ง ราวกับว่ายากที่จะปริปาก “พ่อบ้านของคุณฝู้บอกว่า คุณฝู้ต้อนรับแค่ผู้หญิง ไม่ต้อนรับผู้ชายใดๆทั้งนั้น”
ผู้คนต่างแสดงความคิดเห็นต่าง ๆ นาๆ
ฝู้หมิงถังเป็นนักเขียนที่มีชื่อเสียงอย่างมากในเมืองเจียง เน้นด้านการอภิปรายประวัติศาสตร์ หนึ่งชุดสิบสองฉบับของ《การเล่าประวัติศาสตร์อย่างมีสีสัน》ตั้งแต่นำเข้าตลาดทุกฉบับก็ถูกขายไปหมดแกล้ง แม้แต่วัยรุ่นที่ไม่ชอบอ่านหนังสือยังตามเทรนอย่างหนัก
ตอนนี้บริษัทHuayao eBookเป็นรายได้ที่ใหญ่ที่สุดในบริษัท สินค้าที่ผลิตขึ้นมาใหม่ในตอนนี้คือ E-Reader หลังจากการประชุมในหลายครั้ง ได้ยกเลิกพรีเซ็นเตอร์ที่ยอดนิยม ตัดสินเชิญฝู้หมิงถังนักเขียนที่ยอดนิยมในหมู่วัยรุ่นมาเป็นพรีเซ็นเตอร์
แม้ว่าฝู้หมิงถังจะนิสัยขวางโลกจนเป็นชื่อเสียง แต่ก็อายุห้าสิบแล้ว ต้องการให้ผู้หญิงไปคุยงานอย่างชัดเจนแบบนี้ อายุมากแต่ก็ยังแข็งแรงจริง……
“งั้นก็เปลี่ยนผู้หญิงไป เรื่องนี้ก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร ทางฝ่ายกรมประชาสัมพันธ์ทางนุ่นคนเยอะไม่ใช่เหรอ? หาคนที่สวยๆหน่อย ดูนายพูดตรงนี้เข้าสิ” ข้างๆมีคนขมวดคิ้ว
เพราะเอาเรื่องแบบนี้คุยในที่ประชุมมันน่าอายจริงๆ