ประธานเฟิง ฉันไม่รักนายอีกแล้ว – ตอนที่ 224

บทที่ 224 ไม่อยากให้คุณเผชิญอันตรายใดๆ
“เฉิน ทำไมถึงฉีกหน้า ยื่นข้อเสนอที่เขาไม่ยอมรับอย่างแน่นอน?” ลั่วมั่นถามเสียงเบา แต่ห้องรับแขกที่เงียบสงัดในขณะนั้นทำให้ได้ยินอย่างชัดเจน
โซฟาด้านข้างจมลง เฟิงเฉินนั่งลงข้างๆ เธอ “เพราะฉันไม่อยากให้เธอเผชิญอันตราย โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับบางคนที่เคยพยายามทำร้ายคุณ วันนี้ถ้าฉันไม่อยู่บ้าน คุณก็คงใจอ่อนยอมตกลงช่วยเขาไปแล้วใช่ไหม?” ลั่วมั่นโดนเขาถาม จึงพยักหน้าและพูดอย่างระมัดระวังว่า “ก็อย่างที่เขาบอก เด็กไร้เดียงสา การปลูกถ่ายไขกระดูกสำหรับผู้บริจาคแล้วแทบไม่มีอันตราย ข้อนี้คุณก็รู้”
“แทบไม่มีอันตราย ความหมายที่ซ่อนอยู่คือก็ยังมีความเสี่ยงอยู่”
“คุณอย่าทำอะไรที่มันไม่คุ้มค่าได้ไหม?”
“ด้านความปลอดภัยของคุณ ฉันไม่คิดว่าการดันทุรังเป็นปัญหา” เฟิงเฉินสีหน้าจริงจัง โอบไหล่เธอ โน้มตัวไปพูดข้างหูเธอ น้ำเสียงเตือนอย่างคุกคามว่า “อย่าคิดจะลองแอบปิดบังฉันไปทำอะไร พวกเขาไม่คุ้มค่าและฉันก็เป็นห่วง”
ลั่วมั่นรู้สึกอบอุ่น หน้าแดงขึ้นมาทันที
“ฉันรู้แล้ว”
“มะรืนนี้ฉันต้องไปทำงานที่อเมริกา คุณไปกับฉัน”
“ฮ่ะ? กะทันหันขนาดนี้? ฉันก็ไป?” ลั่วมั่นได้สติกลับมา “คุณกลัวว่าฉันจะปิดบังคุณและรับปากเฟิงเซิ่งไปปลูกถ่ายไขกระดูกรึเปล่า?”
“จะถือว่าใช่ก็ได้” เฟิงเฉินยักคิ้ว “แต่ฉันก็อยากจะแนะนำเพื่อนตอนเรียนที่อเมริกาให้คุณรู้จัก บอกพวกเขาไว้แล้วว่าคุณจะไปงานเลี้ยงกับฉัน แต่ไปไม่ไปก็ขึ้นอยู่กับคุณ”
“ถ้าฉันไม่ไปล่ะ?”
“ในเมื่อฉันสัญญากับเขาไว้แล้ว จะเสียหน้าไม่ได้ คงต้องหาสาวๆ ในตอนนั้นมาเป็นคู่ฉัน มาทำหน้าที่นางหญิงเฟิง”
ได้ยินแบบนั้น ลั่วมั่นขมวดคิ้ว เฟิงเฉินคุณรังแกฉัน
“อืม? ฉันไม่คิดว่าอย่างนั้นนะ กลับกันฉันควรจะห่วงตัวเอง ถ้าคุณไม่ไปฉันจะรักษาหน้ากับเพื่อนนักเรียนเก่าได้ยังไง”
บางคนหายโกรธ “ใครบอกฉันไม่ไป ไปว่าเพื่อนนักเรียนของคุณก็เป็นเพื่อนโรงเรียนเดียวกับฉัน”
ใครยังไม่จบจากคณะบริหารธุรกิจมหาวิทยาลัยฮาร์เวิร์ด?
สองวันหลังจากนั้น ลั่วมั่นและเฟิงเฉินสองคนบินจากเมืองเจียงไปที่รัฐแมสซาชูเซตส์อเมริกา
ก่อนออกเดินทาง ในห้องพักผู้โดยสาร ลั่วมั่นมองเนื้อหาข้อความในโทรศัพท์ และปิดโทรศัพท์ลงอย่างเป็นธรรมชาติ ลุกขึ้นยืนและพูดว่า “เฉิน ฉันไปห้องน้ำสักหน่อย”
“อืม”
เธอโทรหาเบอร์ที่ส่งข้อความมาและพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “ข้อความของคุณหมายความว่าอะไร?”
“ในเมื่อคุณตกลงช่วยเฮ่าเฮ่า ฉันก็ควรจะตอบแทนคุณหน่อย เรื่องพวกนี้สำหรับฉันไม่มีความหมายอะไร แต่ฉันคิดว่า คุณน่าจะต้องการ”
ก่อนออกเดินทางหนึ่งวัน เธอติดต่อเฟิงเซิ่ง ต้องการจะผ่าตัดปลูกถ่ายไขกระดูกให้เฮ่าเฮ่า เวลากำหนดไว้เป็นช่วงหนึ่งสัปดาห์หลังจากที่เธอกลับจากเดินทางครั้งนี้
และวันนี้เป็นวันออกเดินทาง ไม่รู้ว่าเฟิงเซิ่งคิดอะไรอยู่ส่งข้อความแปลกๆ มาให้เธอ เนื้อหามีแค่ประโยคเดียว “ความจริงแล้วตอนนั้นพี่ชายฉันไม่เคยคิดจะแต่งงานกับเวินน๋อน ไม่อย่างนั้น ไม่ว่าพ่อแม่จะขวางยังไง ก็ขวางไว้ไม่ได้”
“ประโยคนี้ของคุณหมายความว่าอะไร?” ถึงแม้ลั่วมั่นไม่สนใจอดีตที่ผ่านมาของเฟิงเฉินและเวินน๋อน แต่เมื่อได้ยินข่าวอย่างนี้นอกจากจะแปลกใจแล้ว ยังตกใจมากกว่า
อีกสิบกว่านาทีก็เริ่มขึ้นเครื่องได้แล้ว ประชาสัมพันธ์ประกาศว่าเที่ยวบินนี้กำลังเตรียมลงจอด ลั่วมั่นอยู่ในห้องน้ำของห้องพักVIPในสนามบิน ได้ยินเกี่ยวกับเรื่องราวมากมายเมื่อสามปีก่อน