ปล้นสวรรค์ – ตอนที่ 216 ตุลาการ โบถส์แห่งความมืด

ปล้นสวรรค์ SPH : บทที่ 216 ตุลาการ โบถส์แห่งความมืด

SPH : บทที่ 216 ตุลาการโบถส์แห่งความมืด

เย่หยูมองดูเปลวไฟเล็กๆที่มุมกระจกแห่งอุโมงค์กาลเวลา ซึ่งดูอ่อนแอเหมือนเปลวเทียน และยื่นมือขวาออกไปหมายจะคว้า

หรือ!

ในขณะที่มือของเขา เอื้อมเข้ามาใกล้เปลวไฟ ดวงตาของเย่หยูก็เปล่งประกายด้วยความประหลาดใจ

คราวนี้ การคํานวณในใจขั้นสูง นั้นไม่ได้ส่งเสียงเตือนอันตรายใดๆ!

หวีด!

มุมปากของเย่หยู ขดตัวเป็นรอยยิ้ม ด้วยมือขวาของเขา เอื้อมจับเปลวไฟในทันที!

เมื่อเย่หยูจับเปลวไฟ และหดมือออกจากทะเลเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุด อุโมงแห่งกาลเวลาก็ค่อยๆหดตัวและปิดลง

เพียงปลายนิ้วของเย่หยู กําลังจะออกจากช่องว่าง ทันใดนั้นเขาก็เกิดประกายไฟในความคิดของเขา!

ในที่สุด เย่หยูก็เข้าใจที่มาของอิฐสีเขียว มันเป็นใจกลางของทะเลเพลิงที่ไม่มีที่สิ้นสุด!

นั่นคืออิฐเพลิง ที่ตกลงมาจากสวรรค์เมื่อ ซุนหงอคงระเบิดเตาหลอมยาแปดเหลี่ยม ของไท่ซ่างเหล่าจวิน!

หลังจากอิฐเพลิงถูกระเบิดออก ชิ้นส่วนตกลงมายังทิวเขา มันก็กลายเป็นเปลวไฟไม่รู้จักจบสิ้น!

และสถานที่ที่เย่หยูไปขโมยนั้น อยู่ในภูเขาเปลวเพลิงอันไม่มีที่สิ้นสุด!

” บ” ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง ขโมยสําเร็จแล้ว รางวัลของคุณคือ 200 คะแนน! ”

“ปีบ” ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่างที่ขโมยเปลวไฟแห่งสวรรค์ คุณต้องการที่จะแยกวิญญาณหรือไม่?”

เย่หยู แบฝามืองเขาดูเปลวไฟเล็กๆที่อ่อนแอ แล้วพูดอย่างตื่นเต้นว่า “แยก”

นี่คือเพลิงสวรรค์! ถึงแม้ว่ามันจะอ่อนแรง แต่อย่างน้อยก็น่าจะทําให้เย่หยูประหลาดใจได้!

หวูด!

หลังจากจบคําพูดของเย่หยู เปลวไฟก็ดับลง และเย่หยูก็รู้สึกเจ็บปวดอย่างฉับพลันในฝ่ามือของเขา!

เขาแบมือทันที เย่หยูค้นพบว่า มีรอยไหม้บนฝ่ามือของเขา

เขากระพริบตา และร่องรอยของเปลวไฟที่เผาไหม้ก็หายไปในวินาทีต่อมา

“ปั๊บ” “ขอแสดงความยินดีกับเจ้าของร่าง ที่ได้รับทักษะการกลั่นยาระดับแรก!”

“ปิ๊บ” ขอแสดงความยินดีที่ได้รับความสามารถจากสวรรค์: ต้านทานเปลวไฟ! ”

การแจ้งเตือนของระบบสองรายการดังขึ้นในใจของเย่หยู

ความประหลาดใจพุ่งผ่านสายตาของเย่หยู เปลวไฟนี้ โดยไม่คาดคิด ทําให้เย่หยูมีความสามารถโดยกําเนิด และศิลปะอันศักดิ์สิทธิ์

เทคนิคการกลั่นยาระดับแรก: การแปรธาตุขั้นพื้นฐาน การสร้างเม็ดยา เพื่อเพิ่มคุณภาพของยา”

“ต้านทานเปลวไฟ: สามารถปกป้องเจ้าของร่างจากไฟทุกชนิด!”

เหลือเชื่อ! ไม่ว่าจะเป็นการกลั่นยาขั้นพื้นฐานหรือมีความสามารถในการต้านทานเปลวไฟ ทั้งคู่ต่างก็ให้ความประหลาดใจแก่เย่หยูทั้งสิ้น!

ก๊อกๆๆ

ทันใดนั้นประตูก็ถูกเคาะ

เซี่ยจินซี ยืนอยู่ด้านนอกอย่างมีเสน่ห์ มองเย่หยูและพูดว่า ”เย่หยู ฝนกําลังตกอยู่ข้างนอก เที่ยวบินของเราจะดีเลย์ไปสองสามชั่วโมง!”

เย่หยูมองไปที่ม่านฝน ที่ตกหนักด้านนอกหน้าต่าง และพูดเบาๆว่า “ช่างบังเอิญ ดูเหมือนบางสิ่งบางอย่างจะมาถึงจุดจบ”

อนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพสูงสิบเมตร ตั้งอยู่บนฝั่งแม่น้ํา ซึ่งเป็นสัญลักษณ์ของเจตนารมย์เสรีของสหรัฐอเมริกา

เย่หยูยกร่มของเขาขึ้นสูง เงยหน้าของเขา เพื่อมองดูเทพแห่งเสรีภาพที่ไม่ขยับเขยื้อน มุมปากของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มจางๆ

หวีด!

ความสามารถของผู้แทนพระเจ้า: ใกล้ชิดและกว้างขวาง!

ในเวลาต่อมา เย่หยูหายตัวไปจากใต้รูปปั้นเทพีเสรีภาพ และปรากฏบนหัวของรูปปั้น

เย่หยูเงยหน้าของเขาขึ้น และมองไปที่เมืองที่มีแสงสว่างจ้า ผ่านม่านฝนที่ตกหนัก รอยยิ้มปรากฏที่มุมปากของเขา นี่เป็นสถานที่ที่ดีในการเพลิดเพลินกับทิวทัศน์ที่สวยงาม!

ฝนกําลังตกอย่างหนัก และมีคนเดินอยู่ริมถนน และยานพาหนะไม่กี่คันบนท้องถนน

เย่หยูพลิกฝ่ามือ แล้วเอาเลือดของบรรพบุรุษออกมา เปล่งคลื่นที่พลังที่ไร้รูปร่าง ทําให้ตระกูลแวมไพร์นับไม่ถ้วนรู้สึกถึงเลือดที่เดnอดพล่าน!

“เลือดของบรรพบุรุษปรากฏตัว!”

ทันใดนั้น หัวหน้าของโบสถ์แห่งความมืดก็ลุกขึ้น ดวงตาของเขาส่องประกายสีแดง เมื่อมองไปในทิศทางของเทพีเสรีภาพ

ในทิศทางนั้น ชาร์ลส์ สวอนน์ รู้สึกถึงความกดดันของโลหิตที่ทรงพลัง

เย่หยูเก็บเลือดของบรรพบุรุษ ยืนอยู่บนหัวของรูปปั้น ด้วยมือของเขาที่ไพลjอยู่ด้านหลังของเขา และลดหัวของเขาเพื่อมองดูถนนที่ปกคลุมไปด้วยใยแมงมุม

รถคันหรูหราปรากฏตัวบนถนนที่เงียบสงบอย่างรวดเร็ว ปลายทางของพวกเขา คือเทพีเสรีภาพ!

เอียด!

ในที่สุดล้อของรถก็หยุดลง หลังจากขับมาใกล้ๆบนถนนที่เต็มไปด้วยสายฝน

ปัง!

ประตูรถเปิดออก และกลุ่มคนที่แต่งตัวด้วยเสื้อผ้าสีดํา ก็เดินออกจากรถสุดหรู ทีละคัน

นําโดย ชาร์ลส์ สวอน สตริโกยนับไม่ถ้วนมุ่งเข้าหาเทพีเสรีภาพ

“พวกเขามาถึงที่นี่ ในที่สุด ก็มีคนไม่กี่คน!”

ปากของเย่หยูเผยรอยยิ้มจางๆ ขณะที่มองดูเหล่าแวมไพร์ด้านล่าง ซึ่งเป็นเหมือนกระแสน้ําที่โอบล้อมรอบเขาอยู่ เขาพูดเบาๆว่า ” อย่างไรก็ตาม มันก็ยังไม่พอ!”

ในบรรดาสตริโกยด้านล่าง เย่หยูได้พบกับแคทเธอลีน อาจารย์ที่สวยงาม รวมถึงเบลล่า สวอนน์ที่เย็นชา

สามแวมไพร์แห่งโบถส์แห่งความมืด เป็นผู้นํากลุ่ม พวกเขาเป็นหัวหน้าตุลาการ โบสถ์แห่งความมืด ชาร์ลส์ สวอนน์ ผู้อาวุโสฝ่ายบังคับใช้กฎ วิลเลี่ยม โอเว่น และผู้พิทักษ์ เอลิซาเบธ ไดอาน่า

ด้านหลังพวกเขา มีแวมไพร์ระดับดัชเชสสิบสองคน ตามมาด้วยระดับมาร์ควิส และแวมไพร์ต่างระดับกันไป

คําสั่งนั้นชัดเจน และเป็นระเบียบเรียบร้อย

สตริโกยสองสามร้อยเดินไป ที่ด้านหน้าของเทพีแห่งเสรีภาพอย่างเงียบๆ เงยหน้าเพื่อมองดูเย่หยูเฉยเมย

“คุณคือเย่หยูเหรอ?” ฉันคือผู้นําของโบสถ์แห่งความมืด ชาร์ลส์ สวอนน์ รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้พบคุณ!”

ชาร์ลส์มองดูเย่หยู เปิดเผยรอยยิ้มบนใบหน้าที่ดูเป็นผู้ใหญ่ และหล่อเหลา และพูดด้วยน้ําเสียงชัดเจน

เย่หยูมองไปที่ ชาร์ลส์ สวอนน์ และยิ้มพลางเอ่ยว่า “คุณคือพ่อของเบลล่า?” สายเลือดของคุณมีพลังพิเศษในการปกป้องใบหน้าในอ่อนเยาว์ ผมดูไม่ออกเลยว่า ลูกสาวของคุณอายุมากแล้ว! ”

ชาร์ลส์ยิ้มต่อไป โอ้?” ถ้าคุณต้องการ เย่หยู ในฐานะดัชเชส ฉันสามารถยกเว้น และอนุญาตให้คุณเป็นสมาชิกของสตริโกยได้“

“เอ่อ … “ เย่หยูหัวเราะเบาๆ ” ถ้าผมต้องการเป็นสมาชิกของตระกูลแวมไพร์ ผมไม่ต้องการความช่วยเหลือจากคุณ ผมแค่ต้องดูดซับเลือดบรรพบุรุษของแวมไพร์เท่านั้นเอง!”

ชาร์ลส์เกร็งแข็งทื่อ สิ่งที่เขากังวลมากที่สุด คือเย่หยูแอบหลอมรวมกับเลือดของบรรพบุรุษไปแล้ว

ร่องรอยสีแดงพุ่งผ่านดวงตาของชาร์ลส์ ขณะที่จ้องมองเย่หยู และพูดว่า “แต่คุณไม่ได้ทําอย่างนั้น!”

” แน่นอน!” เย่หยูพยักหน้า “ มันเป็นแค่สายเลือดแวมไพร์ มันไม่คุ้มกับที่ฉันจะหลอมรวมกับมัน!”

”อวดดี!”

อาวุโส วิลเลียม เออร์วิน ผู้ยืนอยู่ข้างๆชาร์ลส์ สวอน ตะโกนว่า “เด็กชายชาวจีน! ถ้าคุณไม่อยากถูกดูดให้แห้งตาย ส่งเลือดบรรพบุรุษมาซะ

เย่หยูมองลงไปที่วิลเลียม โอเว่น ผู้ซึ่งร้องโหวกเหวก แสงเย็นชาส่องเข้ามาในดวงตาของเขา ในขณะที่เขาพูดอย่างเย็นชา “คุณคือวิลเลียม โอเว่น”

“ถูกต้อง!” ตราบใดที่คุณมอบเลือดของบรรพบุรุษออกมา ตอนนี้ฉันสามารถทําให้คุณตายอย่างรวดเร็ว! ”

แสงดาบส่องประกายแวววับในดวงตาของเย่หยู ” คุณจําชายชาวจีน ที่เรียกว่าซิงเหมิงได้ไหม?”

“ซิงเหมิง” วิลเลียม เออร์วิงก์ทบทวนสับสนซ้ําแล้วพูดทันที “แน่นอน ฉันจําได้ว่าเลือดนักรบของเขาอร่อยจริงๆ!”

วิลเลี่ยม โอเว่น เลียริมฝีปาก ดวงตาของเขากะพริบเป็นสีแดง และพูดด้วยเสียงที่โหดร้าย ” นักรบชาวจีนเต็มไปด้วยพลังงาน และเลือดช่างเป็นความนุ่มละมุนแห่งสวรรค์ อย่างแท้จริง!” ฉันหวังว่าคุณจะทําให้ฉันมีความสุขเหมือนในเวลานั้น! ”

พลังงานดาบบนร่างของเย่หยูเข้มข้นขึ้น และหยดน้ําฝนที่กระจายอยู่บนร่างของเย่หยู ถูกฉีกเป็นชิ้นๆด้วยพลังงานของคม

“ซิงเหมิงเป็นอาจารย์ของฉัน และคุณทําให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัส

เมื่อมองดู วิลเลี่ยม โอเว่น ที่จมดิ่งกับความคิดอยู่ข้างล่างเทพีเสรีภาพ เย่หยู ก็พูดอย่างเยือกเย็นว่า “ฉันจะคิดดอกเบี้ยทบต้นทบดอก แทนอาจารย์เอง”

เสียงดังเครั้ง!

ดาบกระหึ่ม ดังก้องไปในอากาศ

เย่หยูชี้นิ้วเหมือนดาบ และดาบพลังปราณสายฟ้า แทงเข้าหาวิลเลี่ยม โอเว่น ทันที!

เครั้ง!

ท่ามกลางเสียงฟ้าร้อง ของดาบพลังปราณสายฟ้า มังกรสายฟ้าก็ผุดขึ้นมาตลอดเวลา

การโจมตีครั้งนี้บรรจุพลังของสายฟ้าในดาบของเย่หยู ทําให้มันมีพลังมากขึ้น!

บูม!

พลังงานของใบมีดฉีกออกไปในอากาศ และด้วยเสียงฟ้าร้อง ก็พุ่งมาถึงหน้าวิลเลี่ยมในชั่วพริบตา

”เร็ว หลบ!”

ชาร์ลส์ สวอนน์ เห็นพลังของออร่าดาบ แล้วตะโกนไปที่วิลเลี่ยม โอเว่น

“ดาบที่ถืออยู่? เป็นแค่อาวุธของผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้ระดับขั้นชําระไขกระดูก!”เทียบกันแล้วเป็นแค่มาร์ควิสเพียงเท่านั้น

มันไม่คุ้มกับที่ฉันจะต้องหลบ!”

วิลเลี่ยม โอเว่นพูดอย่างดูถูก ขณะที่เขาดูมองดาบพลังปราณ สายฟ้าที่กําลังใกล้เข้ามา

” จ้าวโลหิต, สับ!”

จ้าวสีเลือดปรากฏขึ้นในมือของวิลเลี่ยม โอเว่น นํามายังชั้นบรรยากาศที่เต็มไปด้วยหมอกเลือด ขณะที่ปะทะกับดาบพลังปราณสายฟ้า