ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง – ตอนที่ 190 ความลับเล็กๆ ของถังซี

เมื่อได้ยินเสียงถังซี หัวใจหนักอึ้งของเฉียวเหลียงก็ผ่อนคลายลงเล็กน้อย เขาพยักหน้า กล่าวอย่างอ่อนโยนว่า “ใช่ ผมอยู่ที่บ้านคุณ คุณปู่ของคุณกำลังเข้ารับการตรวจร่างกาย และตอนนี้ผมอยู่ในห้องคุณแล้ว” ไม่มีใครเห็นรอยยิ้มจางๆ บนริมฝีปากเขา ซึ่งเป็นความอ่อนโยนของเฉียวเหลียงที่เป็นเอกสิทธิ์เฉพาะของถังซี 
 
 
หยางจิ้งเสียนปรับเตียงถังซีให้สูงขึ้นในวันนี้ เธอจึงเอนกายพิงหัวเตียงทานแอปเปิล เมื่อได้ยินคำพูดของเขาถังซีก็เบิกตาโต “คุณบอกว่าคุณอยู่ที่ไหนนะ” 
 
 
เมื่อได้ยินเสียงเธอประหลาดใจ เฉียวเหลียงก็ยิ้มและอารมณ์ดีขึ้น “ผมอยู่ในห้องคุณ ซึ่งดีกว่าห้องเจ้าหญิงของคุณที่ตระกูลเซียวมากมาย ผมยังคงชอบด้านที่เป็นราชินีของคุณมากกว่า” 
 
 
“ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้!” ถังซีกำแอปเปิลในมือแน่น และแทบจะร้องไห้ออกมา บ้าชะมัด ถ้าเขารู้ว่าเธอคิดถึงเขา จะเป็นเรื่องน่าอายมาก! ยิ่งคิด ถังซีก็ยิ่งมั่นใจมากขึ้นว่าเธอจะปล่อยให้เฉียวเหลียงอยู่ในห้องเธออีกต่อไปไม่ได้ “นี่คุณ ได้ยินฉันไหม ออกจากห้องของฉันเดี๋ยวนี้! คุณจะเข้าห้องฉันโดยไม่ได้รับอนุญาตได้ยังไง” 
 
 
เฉียวเหลียงเลิกคิ้ว เขากำลังจะเดินออกไปอยู่แล้วถ้าถังซีไม่พูดอย่างนี้ แต่เมื่อได้ยินว่าเธอรู้สึกสิ้นหวังที่ไม่สามารถไล่เขาออกไปได้ เขาก็รู้สึกว่าต้องมีบางอย่างผิดปกติ เขาจึงเริ่มเดินสำรวจไปรอบๆ ห้องถังซี ขณะพูดโทรศัพท์กับเธอ “ใครบอกว่าผมเข้ามาในห้องคุณโดยไม่ได้รับอนุญาต ผมเข้ามาหลังจากได้รับอนุญาตจากพ่อบ้านถังแล้ว” 
 
 
ถังซีพูดไม่ออก พ่อบ้านถัง! คุณปู่! ให้คนอื่นเข้าไปในห้องหนูง่ายๆ อย่างนี้ได้อย่างไร 
 
 
“นั่นคือห้องของฉัน ไม่ใช่ห้องของเขา! คำอนุญาตของเขาไม่กี่ยวสิ ออกไปจากห้องฉัน!” ถังซีพูดละล่ำละลัก โอ…ทำไมเธอไม่ทำลายหลักฐานทั้งหมดก่อนจะออกเดินทาง ได้โปรดอย่าให้เฉียวเหลียงเห็น… 
 
 
เฉียวเหลียงเดินดูจนทั่วห้องเธออีกครั้ง แต่ไม่พบสิ่งใดเป็นพิเศษ เขาขมวดคิ้วขณะมองไปรอบๆ และพูดกับถังซี “ที่รักของผม ผมขอเตือนอะไรคุณอย่างหนึ่งได้ไหม ตอนนี้ชื่อของคุณคือเซียวโหรว และห้องนี้ไม่ใช่ของคุณอีกต่อไป สิ่งที่ผมต้องทำตอนนี้คือขออนุญาตจากเจ้าของห้อง” 
 
 
ด้วยความโกรธคำพูดของเฉียวเหลียง ถังซีวางสายโทรศัพท์อย่างแรง 
 
 
จะโทษใครล่ะที่เธอเป็นแบบนี้ เขาไง! เขาขอเลิกกับเธอ! ถ้าเขาไม่ทำอย่างนั้น เธอก็คงไม่เดินทางท่องเที่ยวต่างประเทศจนเป็นกิจวัตรแบบนี้! 
 
 
ตอนนี้เขายังจะมาพูดอีกว่าเธอไม่ใช่ถังซี ไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าจะให้ใครเข้าหรือไม่ให้เข้าห้องของเธอได้อีก! โอ! เธอโกรธมาก! 
 
 
ถังซีรู้สึกแย่และแอบภาวนาขออย่าให้เฉียวเหลียงพบร่องรอยใดๆ ในห้องเธอ 
 
 
หลังจากเธอวางสาย เฉียวเหลียงก็ส่ายศีรษะอย่างอ่อนใจ แล้วเก็บโทรศัพท์ และค้นหาต่อไป เขามองไปรอบๆ ห้องถังซี ต้องมีความลับอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเขาในห้องซีซีอย่างแน่นอน 
 
 
เขาอาจถูกประณามที่สอดรู้สอดเห็นในความเป็นส่วนตัวของคนอื่น แต่เขาอยากรู้ว่าซีซีไม่คิดถึงเขาเลยหรือในช่วงหลายปีที่ผ่านมา หลังจากที่เธอกับเขาไม่ได้คบกันแล้ว เธอลบเขาออกจากหัวใจได้จริงๆ หรือ 
 
 
ทันใดนั้น จู่ๆ เฉียวเหลียงก็เห็นชุดสีแดงชุดหนึ่ง แขวนอยู่บนที่แขวนในห้องเก็บเสื้อผ้าของถังซี ถังซีมีความสามารถในการออกแบบมาก เธอเคยชอบวาดแบบเครื่องประดับและเสื้อผ้าบนกระดาษเวลาเธอเบื่อ ดังนั้นเสื้อผ้าในห้องแต่งตัวของเธอส่วนใหญ่ จึงได้รับการออกแบบด้วยตัวเธอเอง ยกเว้นบางชิ้นที่แบรนด์หรูที่มีชื่อเสียงมอบให้เธอ 
 
 
อย่างไรก็ตามเฉียวเหลียงไม่เคยเห็นชุดสีแดงนี้มาก่อน ถังซีต้องออกแบบหลังจากที่เขาเลิกกับเธอแล้วแน่ๆ ชุดสีแดงเพลิงมีหางปลา คอคว้านลึกเป็นตัววี ชายกระโปรงยาวเป็นพิเศษ รูปทรงเหมือนดอกไม้ เฉียวเหลียงลองนึกภาพว่าถังซีจะงดงามแค่ไหนเมื่อสวมชุดนี้ 
 
 
เธอไม่ได้เป็นนักออกแบบอย่างที่อยากเป็น แต่ฉินซินหยิ่งผู้อยู่เคียงข้างเธอตลอดเวลากลับได้เป็น ซึ่งทำให้เฉียวเหลียงประหลาดใจมาก แต่ที่ประหลาดใจยิ่งไปกว่านั้นคือ เธอไม่เคยเลิกออกแบบ ไม่น่าแปลกใจที่เธอเป็นเพื่อนกับนักออกแบบแฟชั่นที่มีชื่อเสียงในระดับสากล และเป็นที่ชื่นชมของแบรนด์สินค้าชั้นนำระดับโลก ทุกครั้งที่แบรนด์เหล่านั้นเปิดตัวผลิตภัณฑ์ใหม่ คนแรกที่ได้รับสินค้ารุ่นนั้นคือถังซี 
 
 
เฉียวเหลียงยิ้ม ขณะเดินเข้าไปดูชุดสีแดงและลองจับดู ในนาทีนั้นนั่นเอง เสื้อผ้าที่แขวนอยู่ในตู้ก็เริ่มขยับไปด้านหนึ่ง และมีประตูปรากฏขึ้นในตู้เสื้อผ้า ประกายความประหลาดใจเปล่งแสงแวววาวในดวงตาเฉียวเหลียง เขายิ้มด้วยความดีใจอย่างที่สุด ขณะเดินเข้าไป และดึงประตูเปิดออก 
 
 
มีลิฟต์อยู่ด้านในประตู เฉียวเหลียงรู้สึกประหลาดใจเมื่อเห็นว่ามีลิฟต์อยู่ในห้องเธอ เขาเข้าไปในลิฟต์โดยไม่ลังเล ในขณะที่เขาเข้าไป ประตูตู้เสื้อผ้าก็ปิดลงโดยอัตโนมัติ และเสื้อผ้าที่แยกออกจากกันก็ค่อยๆ กลับสู่ตำแหน่งเดิม 
 
 
ขณะที่ลิฟต์หยุดลง เฉียวเหลียงก็สูดลมหายใจเข้าลึกๆ เขาเริ่มกังวล เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกตื่นเต้น นี่อาจเป็นโลกเล็กๆ ของถังซี ที่อาจไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเขาเลย… 
 
 
อย่างไรก็ตาม ในวินาทีที่ลิฟต์หยุดและประตูลิฟต์เปิดออก ความกังวลและความไม่สบายใจในหัวใจเฉียวเหลียงก็หายไปหมดสิ้น ทุกอย่างที่นี่ล้วนเกี่ยวกับเขา หนังสือพิมพ์ที่มีรูปเขาวางอยู่บนเตียง รูปถ่ายเขากับเธอถูกทำเป็นโปสเตอร์ขนาดใหญ่แขวนไว้เหนือเตียง ของขวัญที่เขามอบให้เธอล้วนอยู่ที่นี่ทั้งหมด คำพูดที่เขาพูดกับเธอกลายเป็นภาพการ์ตูนติดอยู่บนผนัง ในนาทีนี้เฉียวเหลียงรู้สึกว่าสิ่งที่เขาทำเพื่อเธอตลอดหลายปีที่ผ่านมานั้นคุ้มค่าเหลือเกิน ปรากฏว่าเขาไม่ได้โดดเดี่ยวเพียงลำพังในช่วงสี่ปีที่ผ่านมา มีใครอีกคนติดอยู่ในวังวนแห่งความเจ็บปวดอย่างลึกซึ้งด้วยเช่นกัน 
 
 
เฉียวเหลียงเดินเข้าไป ทั่วบริเวณเต็มไปด้วยฝุ่น อาจเป็นเพราะไม่มีใครทำความสะอาดห้องนี้เป็นเวลานาน เขาเอื้อมมือออกไปเช็ดเบาๆ ที่กรอบรูปที่วางอยู่บนโต๊ะข้างเตียงจนสะอาด ภาพนี้เป็นภาพที่ถ่ายในช่วงแรกที่เธอกับเขาคบกัน เมื่อครั้งที่พวกเขายังเด็กมาก แต่มีความสุขมาก เขายิ้มอย่างมีความสุข เธอพิงไหล่เขาหัวเราะอย่างมีความสุขยิ่งกว่าเขาเสียอีก 
 
 
ซีซี นี่คือสิ่งที่คุณพยายามซ่อนจากผมใช่ไหม 
 
 
เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วกดหมายเลขของถังซีอีกครั้ง 
 
 
ถังซีมองดูโทรศัพท์ เม้มปาก แต่ก็ยังรับโทรศัพท์ “คุณบอกไม่ใช่เหรอ ว่าฉันไม่ใช่…” 
 
 
“ผมรักคุณ” น้ำเสียงเฉียวเหลียงแหบห้าว เขาเอ่ยอย่างอ่อนโยนกับโทรศัพท์อีกครั้ง “ผมรักคุณ” 
 
 
เพราะผมรักคุณ ผมถึงต้องเลิกกับคุณ ผมเจ็บปวดเหลือเกินที่ต้องเลิกกับคุณ แต่เพื่อตัวคุณเอง ผมทำได้เพียงแค่นั้น 
 
 
ถังซีนิ่งขึง ดวงตาเธอเริ่มแดงเรื่อ น้ำเสียงเธอแหบพร่า เธอถามอย่างแผ่วเบา “คุณเห็นแล้วใช่ไหม”