ปาฏิหาริย์รัก เทพธิดาจำแลง – ตอนที่ 404 ถูกจับตัว

ถังซีมองกลับไปที่ฉินซินหยิ่ง ซึ่งกำลังมองดูรถเฉียวเหลียงถูกชนด้วยรอยยิ้มเยือกเย็นบนใบหน้า ดวงตาถังซีมีประกายวาววับและกล่าวอย่างเยือกเย็น “ฉันควรขอบคุณคนพวกนี้ ที่ช่วยให้ฉันตัดสินใจว่าจะแก้แค้นฉินซินหยิ่งอย่างรุนแรงที่สุดเท่าที่จะทำได้ในอนาคต ฉันจะทำให้เธอต้องเสียใจในทุกๆ วินาทีของชีวิต กับสิ่งที่เธอทำกับฉัน”  
 
 
เฉียวเหลียงจับมือถังซีไว้ ถังซียิ้มและส่ายศีรษะให้เขา ถึงตอนนี้ก็มีคนรับสายเฉียวเหลียง ก่อนที่ทางปลายสายจะเอ่ยอะไรเฉียวเหลียงก็กล่าวว่า “ปิดล้อมปราสาทโคลตัน ทำให้ตระกูลคลอสหายไปจากฝรั่งเศสภายในสี่โมงเย็น”  
 
 
ถังซีเลิกคิ้วมองหน้าเฉียวเหลียง ซึ่งยิ้มให้เธอและกล่าวต่อไปว่า “ฉันจะไปเจอคลอส เลิฟด้วยตัวเอง เตรียมรถให้ฉัน เราจะไปที่ปราสาทโคลตัน”  
 
 
เฉียวเหลียงวางสายและถามถังซี “คุณพร้อมไหม”  
 
 
ถังซีพยักหน้า “พร้อมค่ะ”  
 
 
เฉียวเหลียงเปิดประตูรถ แล้วทั้งสองก็ลงจากรถเดินออกไปพร้อมกัน ร้านกาแฟถูกผู้คนจำนวนมากมาห้อมล้อมมุงดู และมีคนโทรแจ้งตำรวจ อย่างไรก็ตามเนื่องจากตระกูลคลอสมีอิทธิพลมากเหลือเกิน ตำรวจจึงไม่กล้าออกหน้า ทันทีที่ลงจากรถทั้งสองก็ถูกคนเหล่านั้นจับตัวไป ถังซีขมวดคิ้ว หันไปสบตาเฉียวเหลียงที่กล่าวอย่างเยือกเย็น “เราไปกับคุณก็ได้ แต่อย่าแตะต้องเธอ ไม่อย่างนั้น…”  
 
 
เฉียวเหลียงมองหน้าคนที่คว้าแขนถังซีอย่างเยือกเย็น คนคนนั้นรู้สึกหนาวยะเยือกไปถึงกระดูกสันหลัง รีบปล่อยมือที่จับแขนถังซีอย่างรวดเร็ว และส่งสัญญาณให้เธอไปขึ้นรถ   
 
 
ขณะเหลือบมองฉินซินหยิ่งซึ่งกำลังเฝ้าดูภาพเหตุการณ์นี้อย่างใจจดใจจ่อ ถังซีเม้มริมฝีปากแล้วกล่าวว่า “ตอนนี้เธอเลือกเองแล้วนะ อย่าโทษว่าฉันโหดร้ายกับเธอ”  
 
 
“เธอไม่รู้ใช่ไหมว่าตระกูลคลอสมีอิทธิพลแค่ไหนในปารีส” ฉินซินหยิ่งมองถังซีด้วยท่าทางสบายใจ ดวงตาเธอเต็มไปด้วยการเยาะหยัน “เธอคิดว่านี่คือประเทศจีนเหรอ ฉันอยากรู้จริงๆ ว่าเธอจะได้เดินออกจากปราสาทโคลตันทั้งยังมีชีวิตอยู่หรือเปล่า”  
 
 
ดวงตาถังซีมีประกายเยียบเย็น เธอมองฉินซินหยิ่งแล้วหรี่ตาลง กล่าวว่า “คอยดูก็แล้วกัน”  
 
 
ฉินซินหยิ่งคำราม “ตกลง ฉันจะคอยดูเธอ ตราบเท่าที่เธอยังรอดชีวิต ถังซี เธอโทษฉันไม่ได้นะสำหรับเรื่องนี้ ทุกอย่างเป็นความผิดของเธอคนเดียว เธอมันโง่และอวดดีเกินไป”  
 
 
ถังซีไม่สนใจจะพูดกับฉินซินหยิ่งอีกต่อไป เธอหันหลังไปขึ้นรถ เฉียวเหลียงเดินไปขึ้นรถตามเธอ คนของตระกูลคลอสต่างสับสน ทำไมนายน้อยถึงส่งพวกเขามาจับผู้ชายกับผู้หญิงสองคนนี้ ที่ดูไม่มีพิษสงอะไรเลย พวกเขาเป็นทหารรับจ้างนะ! นี่มันเหมือนกับเอารถบดถนนมาบีบเปลือกถั่วชัดๆ!  
 
 
ถังซีกับเฉียวเหลียงนั่งอยู่ในรถ ห้อมล้อมไปด้วยคนของตระกูลคลอส ถังซีมองหน้าเฉียวเหลียงที่จับมือเธอไว้ จากนั้นเธอก็ยิ้มและถามคนเหล่านั้นว่า “พวกคุณทุกคนเป็นคนของตระกูลคลอสเหรอ”  
 
 
เธอถามเป็นภาษาฝรั่งเศสเพื่อให้พวกเขาฟังเข้าใจ แต่ไม่มีใครตอบ ไม่มีใครอยากเสียเวลากับเหยื่อ  
 
 
เมื่อไม่ได้รับคำตอบใดๆ จากพวกเขา ถังซีก็เม้มริมฝีปากแล้วกล่าวต่อไปว่า “พวกคุณควรแนะนำนายน้อยของคุณว่าไม่น่าทำแบบนี้กับเรา ฉันไม่ได้ทำอะไรผิด เขามาจับตัวฉันไปทำไม แล้วอีกอย่าง คลอส อีฟส์เสียสติหรือเปล่า ลูกชายเขาทำผิด เขาก็ควรชดใช้ให้เหยื่อ มาลักพาตัวพวกเราทำไม ปัญญาอ่อนสิ้นดี”  
 
 
เท่าที่เธอรู้คือ พวกเขาโกรธแค้นเฉียวเหลียงผู้เป็นตัวอันตรายร้ายแรง เฉียวเหลียงโทรหาลู่หลี… สั่งให้เขาทำให้ตระกูลคลอสหายไปจากฝรั่งเศสทั้งตระกูล ดูเหมือนว่าครั้งนี้เขาจะโกรธจริงๆ  
 
 
ทหารรับจ้างขมวดคิ้ว เล็งปืนไปที่หน้าผากถังซี และตะโกนอย่างเย็นชา “หุบปาก ไม่อย่างนั้นฉันจะยิงหัวเธอ”  
 
 
เฉียวเหลียงซึ่งนั่งอยู่ข้างถังซีหรี่ตาลง ทันใดนั้นเขาก็คว้าปืนจากมือทหารรับจ้าง แล้วกระแทกศีรษะชายคนนั้นด้วยข้อศอก ทหารรับจ้างสลบไปทันที ทหารรับจ้างอีกคนกำลังจะเข้าจู่โจม เมื่อเฉียวเหลียงบีบคอเขาด้วยมืออีกข้าง จนเขาหมดสติไป ทหารรับจ้างที่นั่งอยู่ข้างคนขับหันหลังมามองอย่างตื่นตะลึง เฉียวเหลียงจับศีรษะเขาฟาดกับหน้าต่างอย่างรวดเร็ว เขาสลบไปอีกคน…  
 
 
ถังซีรู้ว่าเฉียวเหลียงกำลังจะจัดการกับทหารรับจ้างคนสุดท้ายที่เป็นคนขับรถ เธอรีบเอื้อมมือไปควบคุมพวงมาลัยรถ เฉียวเหลียงมองเธออย่างชื่นชม แล้วจับศีรษะชายคนนั้น กระชากกลับมาเบาะหลังอย่างแรง ถังซีข้ามขึ้นไปนั่งที่นั่งคนขับอย่างรวดเร็ว และเริ่มขับรถต่อไปในทันที เสร็จสิ้นกระบวนการทั้งหมดนั้นใช้เวลาเพียงสองนาที เฉียวเหลียงเคลื่อนไหวเร็วมากจนทหารรับจ้างไม่มีเวลาตอบโต้ และรถยังคงเคลื่อนตัวไปอย่างราบรื่นบนท้องถนน…  
 
 
เฉียวเหลียงลากทหารรับจ้างที่ยังนั่งอยู่บนที่นั่งข้างคนขับออกไป แล้วมานั่งบนที่นั่งนั้นแทน ถังซีมองหน้าเฉียวเหลียงและกล่าวด้วยรอยยิ้ม “คนพวกนั้นคงไม่คิดไม่ฝันว่าคุณคือมิสเตอร์คิวแห่งหลงเซี่ยว ถ้าพวกเขารู้คงเสียใจที่มายุ่งกับคุณ”  
 
 
ทหารรับจ้างเหล่านี้คิดว่าพวกเขาอ่อนหัด ไม่ได้มัดพวกเขาด้วยซ้ำ โง่ชะมัด  
 
 
เฉียวเหลียงมองหน้าถังซีแล้วชมว่า “เก่งมาก”  
 
 
ถังซียักไหล่ ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่ามีปืนจ่ออยู่ที่ด้านหลังศีรษะ ถังซีหน้านิ่ว เม้มริมฝีปาก เฉียวเหลียงหันไปมอง เห็นทหารรับจ้างคนหนึ่งฟื้นขึ้นมา ทหารรับจ้างคนนั้นแสยะยิ้มอย่างเ**้ยมโหด ตะโกนว่า “ไปลงนรกเสียเถอะ!”  
 
 
จากนั้นก็เหนี่ยวไกปืน ยิงถังซีที่ด้านหลังศีรษะ ก่อนที่เฉียวเหลียงจะมีเวลาจัดการใดๆ ชายคนนั้นยิงออกไปแล้ว  
 
 
เฉียวเหลียงคำรามลั่น “ไม่!”  
 
 
ทหารรับจ้างแสยะยิ้ม แต่วินาทีต่อมาผู้หญิงคนนั้นก็หายวับไป รถคันนี้ไม่มีคนขับ และเริ่มแล่นส่ายไปมาในทิศทางต่างๆ บนท้องถนน เฉียวเหลียงคว้าปืนในมือชายคนนั้นและยิงเข้าที่ศีรษะเขา ทหารรับจ้างเสียชีวิตทันที แม้ว่าจะตายไปแล้ว เขาก็ยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ทำไมจู่ๆ ผู้หญิงคนนั้นถึงหายวับไปจากสายตาเขา!  
 
 
ขณะที่ไม่มีคนขับ รถก็กำลังจะพุ่งเข้าชนเสาไฟฟ้า ทันใดนั้นถังซีก็ปรากฏตัวขึ้นบนที่นั่งคนขับอีกครั้ง เธอเบิกตาโพลงบังคับพวงมาลัยและเหยียบเบรกอย่างแรง ในวินาทีที่กำลังจะชนเข้ากับเสาไฟฟ้ารถก็หยุดลง อย่างไรก็ตามทันทีที่รถหยุด ทั้งสองก็ถูกปิดล้อมด้วยรถยนต์หลายคัน  
 
 
ถังซีรู้ว่าตอนนี้ทั้งคู่ตกอยู่ในอันตรายร้ายแรงมาก ถ้าทั้งคู่ลงจากรถจะถูกยิงตายทันที! เธอมองหน้าเฉียวเหลียง ไม่ว่าเฉียวเหลียงจะเก่งกาจแค่ไหนในศิลปะการต่อสู้ เขาก็ไม่สามารถเคลื่อนที่ได้เร็วกว่ากระสุนปืน!  
 
 
เฉียวเหลียงบอกว่า “แลกที่นั่งกัน ผมจะขับรถเอง”  
 
 
ถังซีมองหน้าเฉียวเหลียงด้วยสายตามีคำถาม แต่ก็ยังรีบสับเปลี่ยนที่นั่งกับเขาอย่างรวดเร็ว