ผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับ – ตอนที่ 18

       หมู่บ้าแห่งนี้เต็มไปด้วยครึ่งคนครึ่งสัตว์มากมาย อย่าง สาวแม่บ้านหูแมว สาวแม่บ้านหูสุนัข และสาวแม่บ้านมีหูสัตว์แบบต่างๆ มากมาย หมู่บ้านนี้น่าลองมาอยู่สักเดือนแหะ

“ที่นี้แหละพี่สาวบ้านของผู้ใหญ่บ้าน”

    ตรงหน้านั้นคือบ้านหลังใหญ่ที่สุดในหมู่บ้าน ส่วนใหญ่บ้านที่นี้จะเป็นไม้หมด ต่างที่อยู่ตรงหน้าผมมันคือบ้านที่สร้างจากปูนแหละ แม้มันจะดูหยาบๆหน่อยก็เถอะนะ..

“ขอบใจนายมากเลยไอ้หมีน้อย ที่พาฉันมาส่งนะ”

“ไม่เป็นไรครับพี่สาว ผมไปแล้วนะครับ”

“อืม ไว้ช่วยแนะนำแม่ของนายให้ฉันรู้จักด้วยนะ”

“ได้เลยครับผมไว้เจอกันนะครับ”

“อ่าไว้เจอกัน”

     ผมโบกมือลาไอ้หมีน้อยเรียบร้อยแล้วผมก็มายืนอยู่หน้าประตูที่มีป้ายเขียนว่า’ผู้ใหญ่บ้าน’ เอาละแค่เข้าไปที่นี้อิสระก็จะเป็นของเราแล้วสินะ ลุยกันเลยดีกว่า!!!!

 

 

“ช่วยเป็นแม่พันธ์ให้หน่อยได้ไหม?”

“ฆ่าฉันให้ตายยังดีกว่าเยอะ!!”

     ยัยเอลฟ์สมองกลวงนี้มันอะไรกันวะ จู่ๆมาขอให้คนอื่นเป็นแม่พันธ์เนี้ยนะให้ผมตายอย่างทรมาณยังดีกว่าเยอะ ผมไม่ยอมโดนรุมแทงและคลอดลูกซ้ำๆหรอกนะ!!!

“ดูเหมือนว่าเจ้าจะเข้าใจอะไรผิดนะ ที่ข้าจะให้ไปเป็นแม่พันธ์นะเป็นเผ่าภูติดำต่างหาก”

“แล้วมันต่างกันตรงไหน!!! ไม่ว่าจะเผ่าหมีหรือภูตสุดท้ายมันก็ต้องแหกขาให้ตัวผู้มารุทแทงแล้วคลอดลูกอยู่ดีนั้นแหละ!!”

“เจ้าก็กล้าเรื่องสกปรกต่อหน้าข้าได้ยังไงกัน!!”

“แล้วมันไม่ใช่รึไงฟะ!! วิธีสืบพันธ์มันก็มีอยู่อย่างเดียวจะคิดอย่างอื่นได้ไงละ!!”

     จะให้นอนจับมือแล้วท้องรึไง!! อย่าคิดว่ารูปร่างเป็นเด็กแล้วจะมาหลอกกันได้นะ!!!

“ฟังนะที่ข้าจะให้เป็นแม่พันธ์นะข้าหมายถึงพลังเวทของเจ้าต่างหากละ!! มันไม่ใช่วิธีการสกปรกพันธ์นั้นหรอก!!!”

“แน่ใจนะ?”

“แน่ใจสิ”

“ไม่ต้องมีผู้ชายมาเกี่ยวก็ได้เหรอ?”

“เผ่าภูติดำมีแต่ผู้หญิงและคนตั้งท้องเองก็ไม่ใช่เจ้าด้วย”

“แล้วจะท้องได้ไงละนั้น ฉันไม่มีไอ้จ้อนนะ”

“เผ่าภูติดำมีวิธีสืบพันธ์ที่พิเศษ สิ่งที่พวกเธอต้องการนะ คือพลังเวทจากเจ้าเท่านั้นยัยหนู แค่แบ่งเศษพลังเวทมาให้ภูติดำมากพอ เพียงเท่านี้พวกเธอก็ท้องแล้วละ”

“เอาจริงดิ ทำไมมันง่ายแบบนั้นเลยละ อีแบบนี้ใครมันจะมาเป็นก็ได้อะดิ ไม่จำเป็นต้องเป็นฉันเลยนี้”

“ฟังนะ!! เผ่าภูติดำต้องการพลังเวทที่บริสุทธิ์มากๆ ในการให้กำเนิดทายาท ซึ่งเจ้าก็มีพลังเวทที่มีบริสุทธิ์มากแถมยังเยอะสุดๆอีก เพราะงั้นหน้าเจ้ามีเพียงแค่นอนเฉยๆให้พวกนางดูดพลังเวทไปก็พอแล้ว ถ้าประชากรของพวกภูติดำกลับมาอยู่ในระดับที่น่าพอใจแล้วเราเองก็จะปล่อยเจ้าไปเอง”

 

      ฟังดูเป็นงานง่ายๆดีแหะ รับไว้ละกันทำๆแล้วรีบกลับไปก็ถือเป็นหนทางที่ไม่เลวเหมือนกัน ว่าแต่ภูติดำนี้มันหน้าตายังไงนะ หน้าเหมือนใน Black Desert รึเปล่านะ

“ฉันไม่มีปัญหาหรอกนะตราบใดที่ไม่ได้โดนผู้ชายคนไหนมาเสียบ แต่ภูติดำนี้หน้าตาเป็นยังไงเหรอ? พอจะบอกหน่อยได้รึเปล่า?”

“เจ้าจำคนผิวสีแทนผมสีขาวที่ชื่อก้าก้าได้รึเปล่าละ”

“คนที่พูดทีละประโยคแล้วก็ทำหน้าตายคนนั้นสินะ จำได้สิ”

  ก็โดนเธอเอากรงเล็บขู่เมื่อวานนี้กว่าใครจะจำไม่ได้กันละ

“เธอคนนั้นนะแหละคือภูติดำ จริงๆระหว่างที่ก้าก้าจับตัวเธอก็แอบลองดูดพลังเวทของเธอมาทดสอบดูแล้วละนะ ปรากฏว่าก็สามารถตั้งท้องได้ปกติ”

“เห~”

     งี้แสดงว่าผมเป็นพ่อ(?)คนแล้วสินะ รู้สึกแปลกๆ ชอบกลแหะ กลายเป็นพ่อคนทั้งๆที่ไม่ได้ผ่านการผสมพันธ์เลยเนี้ยนะ

“ตอนนี้ก้าก้าเองก็พักฟื้นจากการให้กำเนิดทายาทอยู่ตอนนี้ แถมลูกของก้าก้าเองก็โตพอที่จะให้กำเนิดทายาทแล้วด้วย”

“หะ..เหหหหหหห~”

     เดี๋ยวนะเรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวานจริงดิ!! ไหงลูกๆของผมถึงได้โตเร็วจังฟะ!! ถั่วงอกที่ได้ชื่อว่าโตเร็วยังไม่เร็วเท่านี้เลยนะเฮ้ย!!

“ที่เหลือเธอก็ต้องทำให้ลูกทั้ง3ของก้าก้าตั้งท้องต่อเท่านั้นเอง!”

“ดะ..เดี๋ยวนะ..เดี๋ยวๆ…ถ้าจำไม่ผิดเนี้ยเด็ก3คนนั้นเกิดจากพลังเวทของฉันใช่มั้ย ทีนี้ก็เท่ากับเป็นพ่อ-ลูกกันดิ”

“อืม ถ้านับตามมาตราฐานของมนุษย์จะเรียกแบบนั้นก็ไม่ผิดหรอกนะ แล้วไงละ? มีปัญหาอะไรรึไง?”

“เออ!! ก็มีสิ!! มีพ่อแม่ที่ไหนคิดจะให้ลูกสาวของตัวเองท้องลูกของตัวเองละ!! นี้มันจะเลยสามัญสำนึกพื้นฐานเกินไปแล้วโว้ยยย!!!”

      แม้ผมจะโรคจิตแต่ไม่ได้วิปริตนะ ให้ไปทำลูกตัวเองท้องเนี้ยนะ!! อีแบบนี้ผมทำไม่ได้หรอก!!!

“เจ้านี้เรื่องมากจังนะยัยหนูพวกลูกๆ ของเจ้ากับก้าก้าเองก็ไม่คิดมาก ที่จะได้ท้องทันที8ชม.หลังที่เกิดมาหรอกนะ”

“8ชม.หลังเกิดออกมา!!! นี้ใช้เวลาตั้งท้องเท่าไหร่กันวะครับ!!”

“ก็ราวๆ1ชม. ตอนคลอดก็ราวๆ 1 ชม. ข้าเป็นคนช่วยทำคลอดเองแหละ เด็กที่เกิดมาใหม่เป็นเด็กที่น่ารักน่าชังพอควรเลยละ ถึงแม้วัยเด็กนั้นจะคงอยู่ไม่นานก็เถอะ”

     เธอพูดออกมาด้วยสีหน้าภูมิใจที่ได้ทำคลอดลูกของผมป่นเศร้าน่อยๆ นี้มันอะไรกันเนี้ย? แสดงว่าใช้เวลาเพียงแค่10ชม.ในการให้กำเนิดคน3คนเนี้ยนะ มันจะหลุดขอบเขตสามัญสำนึกทั้วไปเกินไปแล้ว

โคตรปวดหัวเลย ถ้าเกิดใช้ฮีลใส่หัวผมเนี้ยผมจะหายปวดหัวรึเปล่านะ โลกนี้ไม่มีของอย่างพาราด้วยสิ

“จับตัวท่านแม่มีเรียได้แล้วเจ้าค่า!!!”

    ในขณะที่ผมกำลังครุ่นคิดอยู่จู่ๆผมก็รู้สึกได้ถีงความนุ่มจากด้านหลังอย่างกระทันหัน เมื่อหันไปก็พบกับผู้หญิงคนหนึ่งที่มีอายุ17-18ปีผิวสีแทน ผมสีขาว หน้าตาน่ารักกำลังกอดผมอยู่

“เดี๋ยวเถอะลาล่า!! ฉันเองก็อยากกอดคุณแม่เหมือนกันนะ!!”

“ยาย้าด้วย!!”

  มีหญิงสาวผิวแทนอีก2คนที่ดูท่าทางอายุน่าจะพอๆกัน พวกเธอเรียกผมว่าคุณแม่เหรอ!!! อย่าบอกนะว่าผู้หญิงพวกนี้คือ…

 

“เดี๋ยวเถอะ!! พวกเจ้าจะเข้ามาที่นี้โดยไม่ได้รับอนุญาติไม่ได้นะ”

“เอ๋~ ไม่เห็นเป็นไรเลยนี้น่า~ ยังไงก็จะต้องเจอคุณแม่มีเรียอยู่แล้วนี้~ ไม่เห็นเป็นไรเลยนี้น่าท่านย่า”

“”ช่ายๆๆ””

“…..”

 

    สามสาวประท้วงหัวหน้าหมู่บ้าน ทางห้วหน้าหมู่บ้านเองก็นิ่งและเงียบแล้วไปด้วย!!! อีแบบนี้โกรธแหงๆ โกรธแน่ๆ แม้จะดูงี่เง่าไปบ้างแต่พวกเอลฟ์เองก็เป็นเผ่าที่ค่อนข้างหยิ่งในศักดิ์ศรีด้วย ในฐานะของหัวหน้าหมู่บ้านคงไม่ยอมแน่ๆ

“อุก.. พอเห็นเหล่าหลานๆตัวเอง คลอดและเติบใหญ่ถึงขนาดนี้แล้ว!! น้ำตามันก็!!”

     เอลฟ์สาวสวยเริ่มหลั้งน้ำตาแห่งความปราบปลื้มออกมา ขอโทษนะ เจ๊แม่งโคตรงี่เง่าจริงๆด้วยวะ ใครมันเลือกคนแบบนี้มาเป็นหัวหน้าวะ!! เลือกจากหน้าตาเอารึไง?

“จะว่าไปพวกเธอรู้จักฉันได้ไงเนี้ย?”

“พวกเราคือเด็กที่เกิดมาจากทั้ง2คนเจ้าคะ ตามธรรมชาติของภูติดำแล้วหลังจากที่ดูดนมแม่เป็นครั้งแรกก็จะได้รับความทรงจำของท่านแม่ก้าก้ามาเกือบทั้งหมดและตามด้วยความทรงจำของท่านแม่มีเรียอีกเล็กน้อยเจ้าคะ”

     เป็นสกิลประจำเผ่าที่สุดยอดในหลายๆความหมายเลยแหะ จะว่าไงดีละเรียกได้ว่าสะดวกสุดๆ แบบนี้คงไม่จำเป็นต้องเรียนอะไรเพิ่มเติมเลยสินะ โตมาปุ๊บมีความสามารถในการดำรงชีวิตเลย เป็นเผ่าพันธ์ที่แปลกดีแหะ

“แล้วทำไมถึงเรียกคุณเอลฟ์ว่าท่านย่าละ?”

“ก็ท่านแม่ก้าก้าเกิดจากพลังเวทของพี่ชายของท่านย่าเจ้าคะ จะเรียกง่ายๆก็คือพวกเราและท่านแม่ก้าก้านับว่าเป็นหลานของท่านย่าร็อคนี่เจ้าคะ”

      เอ๋? เป็นอย่างงั้นเองหรอกเหรอ? จะว่าไปก็พึ่งจะได้ยินชื่อคุณเอลฟ์เป็นครั้งแรกเลยแหะ พวกเธอเนี้ยไม่ค่อยเหมือนฝั้งแม่ที่ดูแสดงอารมออกมาแข็งๆเลยแหะ แบบว่าออกมาจะร่าเริ่งด้วยซ้ำไป

 

“จะว่าไปเธอเนี้ยไม่เหมือนก้าก้าเลยแหะ แม้จะรู้จักกันไม่นานก็เถอะนะ”

“แน่นอนสิเจ้าคะ!! พวกเรานะได้รับนิสัยและความร่าเริ่งมาจากท่านแม่มีเรียนี้เจ้าคะ”

“ใช่แล้วคะ!! ทางด้านอุปนิสัยเองได้รับจากฝั้งท่านแม่มีเรียมามากกว่าท่านแม่ก้าก้าคะ”

“ใช่แล้วๆ พวกเราได้รับมาจากนั้นแม่มามากมายเลยละ รวมถึงเรื่องนั้นด้วยนะ”

“เห~ เรื่องอะไรไรงั้นเห–อิย้า!!!”

    ผมเผลอร้องออกมาโดยที่ไม่รู้ตัว จู่ๆลูกของผมอีกคนก็เดินมาขย้ำก้นผมเฉยเลย!!! เธอเล่นบ้าอะไรเนี้ย!!!

“ว้ายๆ ยาย้า ได้จองก้นคุณแม่ละ!!”

“เขอะ!! ดันชิงจุดที่ดีที่สุดของคุณแม่ไปก่อนซะได้!! ฉันจองหน้าอกละกัน”

“ท่างั้นในฐานะพี่คนโตสุด ฉันขอจุดลับของคุณแม่เองเจ้าคะ!!”

“ดะ..เดี๋ยวสิ!! มะ..ได้นะ..อร๊างงงง”

     ผมสามคนต่างขย้ำไปในจุดที่พูดจองไว้ ท่าเป็นสถานะการณ์ปกติผมคงดีใจจนสุขล้นที่ถูกล้อมด้วยสวยๆแหงๆ แต่พวกนี้เธอคือลูกสาวผมนะ.. เราจะทำเรื่องผิดศีลธรรมด้วยกันไม่ได้!!

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ!!! ทั้ง3คน!! รู้ตัวบ้างไหมว่าที่นี้มันที่ไหน!!”

     คุณร็อคนี่ตะโกนขึ้นมาเสียงดังผมกับลุกขึ้นมา… ใช้แล้วที่นี้มันบ้านของหัวหน้าหมู่บ้านนะ พวกเธอจะมาทำอนาจารกับผมไม่ได้!!

“ท่าจะทำก็ไปทำกันที่บ้านหรือบนเตียงสิ ให้ตายสิไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเด็กสมัยนี้มันจะไร้ยางอายขนาดนี้… แต่ช่างเถอะเห็นแก่ที่เธอเรียกข้าว่าเป็นย่าจะให้ยืมเตียงที่นี้เป็นกรณีพิเศษละกัน”

     ปัญหาไม่ได้อยู่ตรงนั้นเฟ้ย!! คนพวกนี้ไม่มีใครรู้จักศีลธรรมกันเลยรึไงฟะ!!

“””ขอบคุณค่า~”””

“เอ๋!? เดี๋ยวดิ!!”

     ผมถูกอุ้มทันทีหลังเธอพูดจบ ด้วยขนาดตัวและกำลังของผม ผมไม่อาจจะสู้พวกลูกสาวของตัวเองได้เลย พวกเธอถอดเสื้อผ้าของผมอย่างรวดเร็วราวกับรู้จักวิธีถอดมันเป็นอย่างดี

    พวกเธอโยนผมขึ้นไปที่เตียงในสภาพชุดวันเกิด ผมทำได้เพียงแค่ใช้แขนเล็กๆของผมปิดบังจุดสำคัญเอาไว้เท่านั้น

 

“ท่านแม่น่าร้ากกกกก~ ไม่มีขนส่วนเกินเลยสักเส้นเลยอะ!”

“โดยเฉพาะๆ ท่าทีเขินอายของท่านแม่ที่เหมือนเด็กๆแบบนี้ยิ่งน่ารักเข้าไปใหญ่เลยเจ้าคะ”

“แผล่บๆๆๆๆๆ”

      พวกเธอมองผมเป็นเพียงเหยี่อตัวน้อยๆที่ไม่อาจขัดขืนได้ หญิงสาวทั้ง2คนพิจารร่างกายของผมในขณะที่กำลังถอดเสื้อผ้าทีละชิ้น

     ส่วนอีกคนตอนนี้กำลังเลียขาอ่อนผมอยู่ขยะขแหยงเฟ้ยยย!!! ทำไมลูกที่เกิดจากผมมันถึงเป็นแบบนี้เนี้ย!! ต่อให้หน้าตาดีก็เถอะ แต่แบบนี้เสียของชิบเป้ง!!

“เดี๋ยวสิ!! พวกเธอมีความทรงจำของฉันอยู่ใช่มั้ยละ!! อย่างน้อยพวกเธอก็น่ารู้จักศีลธรรมบ้างสิ!!”

“แน่นอนว่าเรารู้จักคะ แต่นั้นเป็นเรื่องของมนุษย์ไม่เกี่ยวกับภูติดำไม่ใช่เหรอคะ?”

“เกี่ยวสิ!! ก็เธอเป็นลูกของฉันนะ!!”

“แม้ท่านแม่จะพยามหลบเลี่ยงเท่าไหร่ก็ไม่พ้นหรอก ความต้องการนี้พวกเราได้รับมาจากท่านแม่นะคะ เอาละดูหน้าอกใหญ่ๆที่ท่านแม่ชอบไงเจ้าคะ”

     เธอเอาหน้าอกของเธอยื่นมาใกล้ๆผม ไม่เอา!! ใครมันจะไปมีอารมกับหน้าอกลูกสาวได้ละ!! เธอจะบ้ารึเปล่า!!

“แผล่บๆ”

 

หมับ!!

 

“เดี๋ยวสิ..อย่าจับตรงนั้นนะ!!”

 

      คนที่กำลังเลียขาอ่อนอยู่จู่ๆ เธอขย้ำก้นผมอีกครั้งอีก2คนที่เฝ้าดูอยู่ก็เริ่มเข้ามาใกล้ๆแล้ว!! ท่าปล่อยไว้แบบนี้คงได้มีจบที่มีอะไรกับลูกสาวตัวเองแหงๆ หืม มีลูกเหรอ!!

 

“จริงด้วย!! พวกเธอต้องการแค่พลังเวทในการตั้งท้องนี้ ไม่เห็นต้องทำแบบนี้เลยนะ!!”

     ทั้งสามคนหยุดและมองหน้ากัน แม้จะไม่อยากจะมีลูกกับลูกสาวตัวเองแต่ก็ไม่มีทางเลือกแล้ว!! จะปล่อยให้มันเลยเถิดกว่านี้ไปไม่ได้แล้วละ ไม่งั้นสภาพจิตใจผมได้เสียหายแน่นอน!!

“ดูเหมือนคุณแม่จะไม่เข้าใจสถานะของตัวเองนะลาล่า”

“ก็สมเป็นคุณแม่ดีนี้เจ้าคะ น่ารักดีออก”

“คุณแม่ซื่อบื่อจังเลย~”

ทั้งสามคนต่างพูดพร้อมกับหัวเราะอย่างสนุกสนาน

“อะ..อะไรของพวกเธอ!! พูดแบบนี้หมายความว่าไง!!”

“ก็พวกเราบอกแล้วนี้เจ้าคะ ว่ารับได้รับความต้องการแบบนี้มาจากคุณแม่เพราะงั้นเราถึงให้คุณแม่รับผิดชอบไงคะ”

“ใช่แล้วละคะ ที่พวกเราแสดงออกเป็นแบบนี้ก็เพราะคุณแม่นะคะ เพราะงั้นมาช่วยรับผิดชอบซะดีๆ”

“ย้าย้า จองก้น ย้าย้า จองก้นละ!!”

    ร่างกายผมเริ่มสั้นเทาด้วยความกลัว… นะ..นี้ความต้องการของผมมันหนักขนาดไหนเนี้ย!!

“เราจะแบ่งกันเล่นกับคุณแม่ตามความเหมาะสม เพราะงั้นไม่ต้องจองหรอกนะเจ้าคะ”

นะ..น่ากลัว!! นี้พวกเธอคิดจะทำอะไรกับผมเนี้ย!!! ผมเป็นพ่อ(?)เธอนะ!!

“อูว~ แต่ย้าย้าชอบก้นของคุณแม่นี้น่า มันทั้งนุ่มและก็น่ารักอ๊า~”

“ไม่เป็นไรหรอกนะเดี๋ยยลาล่ากับฉันจะแบ่งส่วนนั้นให้เป็นพิเศษเลยเพราะไม่งั้นไม่ต้องห่วงหรอก ก็เธอเป็นน้องเล็กของพวกเรายังไงเราก็เอ็นดูเธอเป็นพิเศษอยู่แล้วละ”

“จริงเหรอ!! ว้ายๆ ย้าย้าดีใจที่สุดเลยละ!!”

“ก็อย่างที่ว่าไปไปนะเจ้าคะ.. มาทำวันนี้ให้สนุกกันเถอะเจ้าคะ”

       ทั้งสามสาวค่อยๆคลานมาหาผมช้าๆ ในสภาพเปลือยเปล่า ตอนนี้ผมพยามถอยห่างจน จนมุมแล้วเรียบร้อย คนหนึ่งจับแขนทั้งสองของผมได้แขนข้างหนึ่งพร้อมกับเลียไปที่หน้าท้องของผม แม้จะดิ้นเท่าไหร่ก็ไม่อาจสู้แรงพวกเธอได้ในด้านกำลังและน้ำหนักตัว ก่อนจะได้ใช้เวทมนต์ปากของผมก็คงถูกปิดก่อนจะร่ายจบแหงๆ

 

“ยะ..อย่าเข้ามานะ…ไม่นะ…อย่าน้า~!!!”

 

 

“รู้สึกดีจังเลยเจ้าคะ!!”

“นั้นสินะลาล่าก็คุณแม่น่ารักมากๆเลยนี้น่า พยามขัดขืนทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีทางหนีพวกเราได้แท้ๆ”

“หุๆ ก็นั้นสินะเจ้าคะ”

     ทั้งสองสาวคุยกันเกี่ยวกับประสบณ์การระหว่างเธอกับแม่ของเธอ ซึ่งขณะนี้กำลังนอนหมดเรี่ยวแรงอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า ทั้งตัวเต็มไปด้วยด้วยรอยดูดและรอยฟันตามมาด้วยน้ำเมือกเหนียวๆและน้ำลาย ตามส่วนของร่างกายไม่เว้นแม้กระทั้งใบหน้าซึ่งเป็นหลักฐานชั้นดีว่าเธอนั้นได้ผ่านอะไรมาบ้าง

“ง่ำๆ ก้นของคุณแม่อร่อยที่สุดเย้ย~”

      หญิงสาวอีกคนนั้นก็อยู่เตียงในสภาพเปลือยเปล่า ตอนนี้เธอกำลังกัดเนื้อแก้มก้นของมีเรียเล่นอยู่

      ซึ่งมีเรียเองก็ไม่อาจตอบโต้เป็นวาจาได้แล้ว ที่ขยับได้ตอนนี้มีเพียงขาที่กระตุกเป็นพักๆ เพียงเท่านั้น

“ย้าย้า ได้เวลาไปเตรียมคลอดได้แล้วนะ เลิกแทะก้นคุณแม่เล่นแล้วไปแต่งตัวได้แล้ว ไปช้าเดี๋ยวคุณย่าก็บ่นหรอก!!”

“มูว~ เข้าใจแล้ว ไว้ย้าย้า จะกลับมาเล่นกับคุณแม่ใหม่นะ”

“เป็นเด็กดีมากเจ้าคะ งั้นไปกันเถอะปล่อยให้คุณแม่พักผ่อนเถอะนะ”

    ทั้งสองคนแต่งตัวกันอย่างรวดเร็วแม้จะมีแวะคุยเล่นบ้างแต่สุดท้ายก็แต่งตัวกันเสร็จ

“เดี๋ยวพรุ้งนี้พวกเราจะพาลูกๆมาเล่นกับท่านแม่นะเจ้าคะ ฝากดูแลลูกๆของพวกเราด้วยนะ”

    ทั้งสามคนจากไปแล้วทิ้งไว้ซึ่งผมซึ่งนอนหมดแรงไว้ตรงนี้ ผมระบมไปหมดทั้งตัวแล้ว แรงจะร้องเองก็ไม่มีจะเหลือแล้วด้วย น้ำตาของผมค่อยๆไหลออกมาจากเบ้าตา

“หนู..อ.ยาก..ก..ลั..บ..บ้าน”

     นั้นคือคำพูดสุดท้ายที่ผมพูดได้ตอนนี้และเอ่ยมันมาพร้อมกับน้ำตาที่ยังคงไหลอยู่ จากนี้ไปชีวิตผมมันจะเป็นยังไงละเนี้ย..

ผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับ

ผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับ

Status: Ongoing
อ่านผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับชาย2คนที่เป่ายิ้งฉุบแย่งตัวละนักบุญหญิงเพราะอยากเล่นตัวละครผู้หญิงกัน แต่เมื่อเขาสามารถเอาชนะเพื่อนของตัวเองได้ ก็พบว่าตัวเองได้มาอยู่ต่างโลกในฐานะของนักบุญจริงๆ เสียแล้ว

Comment

Options

not work with dark mode
Reset