ผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับ – ตอนที่ 23

      ชื่อของฉันคือรัสเซีย ภูติดำรุ่นที่ 58 ชื่อของฉันได้รับมาจากท่านแม่ซาเรีย รุ่น 57 พวกเราเกิดมาจากการมีแม่คนเดียวกันคือท่านแม่มีเรียผู้ยิ่งใหญ่ ที่บอกยิ่งใหญ่เนี้ยหมายถึงชื่อนะ เพราะท่านแม่นั้นมี2คนรวมกันเรียกว่าแกรนที่แปลว่ายิ่งใหญ่ยังไงละ ท่านแม่นั้นตัวเล็กๆมากๆแต่กลับมีพลังเวทที่อร่อยสุดๆ ถึงเธอจะใช้เวทมนต์มาไม่ได้เรื่องต่างจากพวกเราก็เถอะ

    ตอนนี้ฉันก็คลอดลูกมาเรียบร้อย ฉันตั้งชื่อให้พวกเธอว่า ซีเรีย จอเจียร์ โซเวียต ฉันไม่รู้ว่ามันเกี่ยวพันกันยังไงกับชื่อของฉัน แต่ฉันรู้สึกได้ว่ามันต้องมีความเกี่ยวข้องกันแน่นอน ฉันหวังว่าชื่อของพวกเราจะเป็นชื่อที่มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกันนะ แถมพวกเธอก็เป็นประเภทแฝด3ด้วย หายากสุดๆ ฉันนี้โชคดีจัง

    เอาละตอนนี้ฉันก็คลอดลูกเรียบร้อยฉันสามารถทำสิ่งที่อยากทำได้แล้วละ จากที่ฟังมาจากแม่ซาเรีย ชื่อของฉันมีความเกี่ยวข้องกับความหนาว ในความทรงจำของท่านแม่มีเรีย ฉันเห็นภาพของแท่งเย็นๆ และลูกกลมๆ ฉันไม่รู้ว่ามันคืออะไรแต่มันหวานมาก เพราะงั้นมันคือน้ำตาลสินะ คงต้องไปปรึกษาท่านแม่ที่เป็นสายทำปลูกพืชและแปรรูปสินะ เอาละทดลองกันโลด!!!!

 

    ไม่ได้เรื่องอะ ฉันลองเอาน้ำมาผสมกับน้ำแข็งที่ฉันสร้างขึ้นมา รสชาติมันมีแต่ก้อนน้ำแข็งที่รอละลายเป็นน้ำเชื่อมเท่านั้น มันไม่ใช่อะ มันไม่ได้ทำมาจากน้ำแข็ง แต่มันเป็นสีขาว เพราะงั้นก็ต้องนมสินะ!! โชคดีจังที่ฉันพึ่งคลอดลูกไม่นานเพราะงั้นยังมีน้ำนมอยู่มาลองดูกันเถอะ!!!

    เหม็น…ไม่ใช่อะ นมของภูติดำอย่างฉันมันใช้ไม่ได้ แถมจำนวนมันยังน้อยเกินไปอีก ฉันต้องการจะทำไอติมเพื่อขายนะ!! ถ้านมฉันใช้ไม่ได้ก็ต้องไปหานมคนอื่นมาแทน อย่างเช่น มิโนทอรัสยัง ไงละ!!

     ฉันจำได้จากความทรงจำท่านแม่นมของมิโนทอรัสมีรสชาติที่ดีมาก แต่หมู่บ้านนี้ไม่มีมิโนทอรัสอะ ถ้าใช้นมคุณมิมิที่เป็นแม่สุนัขที่อกใหญ่ที่สุดในหมู่บ้านได้คงดีไม่น้อย แต่เธอมีครอบครัวแล้วอะ ฉันไม่ควรจะไปยุ่งกับเธอเพราะงั้นลองมาหาวิธีอื่นกันเถอะ

 

    ฉันเรียนเวทเทเลพอร์ตมาจากท่านแม่รุ่น 4 มินาโตะ เธอเป็นคนที่เก่งเวทเทเลพอทมากๆเลยละ เพราะงั้นฉันจะใช้เวทเทเลพอร์ตสุ่มๆ เพื่อตามหามิโนทอรัสละ!!! มาลองกันเถอะ!!

    ที่แรกที่ฉันมาถึงมันเต็มไปด้วยลาวาละ ร้อนจังแต่ดีที่ฉันใช้เวทน้ำแข็งได้เพราะงั้นมาแช่แข็งมันกันเถอะ!!…..ฟู่วเหนื่อยกว่าที่คิดที่นี้เย็นสุดๆ แล้วละ เอาละที่ต่อไปกันเถอะ… พวกเขาพูดภาษาอะไรกันอะ ร่างกายของเขาเป็นสีเขียวใหญ่โตมากแถมยังใส่มงกุฏอีก ดูเหมือนเขาจะสนใจฉันมากๆเลยละ พวกเขามีผู้หญิงล้อมรอบด้วยละ แถมแต่ละคนสวยมากๆ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าหน้าตาน่าเกลียดอย่างเขาจะเนื้อหอมขนาดนี้ หืม~ หนีไป งั้นเหรอ? คุณหูยาวที่เหมือนคุณทวดพูดภาษาแกรนเทลได้ละ หืม? ทำไมคุณเขียวตัวใหญ่ถึงน้ำลายไหลตอนมองฉันอะ ขยะขแยงจัง ท่าแช่แข็งเขาฉันคิดว่าเขาคงดูดีขึ้นะ….

 

    เสร็จแล้วจ้า~รูปปั้นคุณเขียวร่างยัก ว่าแล้วเชียวดูดีสุดๆ ทำไมผู้หญิงพวกนั้นฉันมองฉันอย่างงั้นอะ? ไม่ค่อยเข้าใจเท่าไหร่แต่พวกเธอคงหนาวเพราะน้ำแข็งของฉันมั้งก็เล่นไม่ใส่เสื้อผ้าเลยนี้น่า ฮ่าๆ หืม? คุณหูยาวอยากให้ฉันแช่คุณเขียวอีกเหรอ? ไม่มีปัญหาแต่ฉันขอจับหน้าอกของพวกเธอคนละทีนะ

    ว้าวๆ รูปปั้นคุณเขียวเต็มไปหมดเลย ฉันชอบที่นี้จัง แถมผู้หญิงพวกนั้นยังใจดียอมให้ฉันจับหน้าอกพวกเธออีก พวกเธอมีเยอะมากๆเลยละ แถมบางคนยังท้องอีกหวังว่าเด็กที่เกิดมาจะแข็งแรงเหมือนลูกๆของฉันนะ เธอยื่นอะไรมาอะ…ว้าวเหรียญทองนี้น่าแถมมีตั้งเยอะเลยด้วยแบบนี้ก็สามารถซื้อวัตถุดิบดีๆจากพวกท่านแม่ได้แล้วสิ ฉันหมดธุระที่นี้แล้วละ ฉันว่าพวกเธอควรหาเสื้อผ้า ใส่หน่อยนะคนที่นี้เหมือนจะชอบโชว์มากเลยละ ไม่เว้นแม้กระทั้งคนท้องเลย แถมกลิ่นตัวพวกเธอยังเหม็นอีก เอาละ เทเลพอร์ต!!!

     หืม? ที่นี้มีแต่น้ำแข็งแหะ ไม่มีอะไรให้ฉันแช่แข็งเลยอะ ก็มันแข็งอยู่แล้วนี้น่า หืม~ มีผู้หญิงขนปุ๋ยสีขาวด้วยแหละ ท่าทางอบอุ่นดีนะ ขอกอดหน่อยจิ… สบายกว่าที่คิดแหะแถมข้างในขนเธอก็ยังมีหน้าอกอันใหญ่อีก ถูกใจเธอสุดๆเลยละ เพราะงั้นคืนนี้มานอนด้วยกันเถอะ!!!

    เสียงของเธอน่ารักมากๆ แม้ฉันจะไม่เข้าใจที่เธอพูดก็เถอะ แต่เหมือนเธอจะถูกใจกระท่อมน้ำแข็งที่ฉันสร้างขึ้นมากนะ หืม~อยากตามมาด้วย? ได้จิกำลังหาเพื่อนร่วมเดินทางอยู่พอดี เทเลพอร์ต!!!

    โผล่มาในป่าที่ไหนสักแห่ง..ที่นี้ที่ไหนอะ แต่มีผู้หญิงที่เหมือนฉันสุดๆ เธอเองก็เป็นภูติดำเหรอ? อ๊ะ ไม่ใช่แหะ หูเธอยาวละ แม้สีผมกับสีผิวจะเหมือนกัน แต่หูเธอยาว เพราะงั้นเธอไม่ใช่ภูติดำ อะไรอะ มาลูบร่างกาย ฉันทำไมอะ อยากนอนด้วยกันเหรอ? ได้จิวันนี้จะเล่นกับเธอด้วยละกัน ไหนๆแถมฉันยังมีน้องปุ๋ยมาด้วยวันนี้สนุกแน่

 

    น่าเบื่ออะ แค่สร้างน้ำแข็งอันนึดเดียวมายัดเธอก็เสร็จรัวๆแล้วอะ แถมตอนนี้ยังสลบไปอีก สู้น้องปุ๋ยของฉันก็ไม่ได้ แม้จะเสร็จรัวๆแต่ก็ยังต่อได้แถมเธอยังชอบน้ำแข็งของฉันด้วย ดีใจสุดๆเลยละ งั้นเรามาเดินทางตามหามิโนทอรัสกันเถอะ!!!

    โผล่มาที่น้ำแข็งอีกแล้วแหะ แถมยังเจอพวกน้องปุ๋ยเต็มไปหมดเลยที่นี้จะเป็นบ้านของน้องปุ๋ยนะ แม้จะเสียดายหน่อยๆแต่การเดินทางของฉันกับน้องปุ๋ยก็จบลงแล้วละ ทางน้องปุ๋ยเองก็เหมือนจะเศร้าใจหน่อยๆที่ต้องลากับฉันนะ เพราะงั้นมาสร้างของขวัญจากลากันเถอะ ปราสาทน้ำแข็ง กระท่อม บ้านๆๆๆๆ ดาบน้ำแข็ง หอกน้ำแข็ง รูปปั้นของฉันที่ทำมาจากน้ำแข็ง เอาละหมดธุระที่นี้แล้วเทเลพอท!!!

    ฉันโผล่มาที่ๆ ดูน่ากลัวละ มีคนมีปีกมีเขาบินได้ด้วยละ ที่นี้มันที่ไหนกันนะ… เธอคนนั้นสวยจัง… หน้าอกเองก็ใหญ่สุดๆ ผมยาวสีดำ ตาสีดำ ผิวสีขาวเหมือนหิมะ มีเขา เธอต้องเป็นเผ่ามิโนทอรัสแน่นอน!!! ในที่สุดก็เจอเธอแล้ว แถมเหมือนว่าฉันจะชอบเธอละ

    หืม~เหมือนเธอจะตกใจที่เห็นฉันด้วย ทำไมอะ? เธอพยามร่ายเวทอะไรสักอย่างใส่ฉันแต่ฉันก็กันมันด้วยกำแพงน้ำแข็ง ฉันเข้าระยะประชิดเธอด้วยความเร็วของภูติดำ แรงเธอพอๆกับฉันเลยอะ มิโนทอรัสนี้แกร่งจังนะ ใช้เวทมนต์ก็สุดยอดแถมยังมีแรงพอๆกับฉันอีก เอาละได้เวลาใช้สกิลจากท่านทวดก้าก้าแล้ว!!

 

    แฮ่กๆ เหนื่อยสุดๆ เธอนี้เก่งพอๆกับฉันเลย แต่ฉันชนะเธอนะเพราะงั้นหน้าอกของเธอต้องเป็นของฉัน… อะไรนะ? จะให้จับหน้าอกได้เฉพาะสามีเท่านั้น ก็ได้ฉันจะเป็นให้เอง ฉันเองก็ชอบเธอสุดๆขอแค่มีเธอคนเดียวก็พอแล้ว…

    ทำไมพวกเขาถึงโวยวายอะ หมายความว่าไง องค์หญิงนะ? แถมยังส่งผู้ชายมีเขาตัวโตๆมาอีก จะให้ฉันเหรอแต่ฉันไม่สนใจผู้ชายอะ น่ารำคาญจังแช่แข็งไปเลยดีกว่า…. พอเขากลายเป็นก้อนน้ำแข็งนี้ก็ไม่เลวนะ โวยวายอะไรอีกอะ น่ารำคาญจังแช่แข็งที่นี้ให้หมดไปเลยละกัน…..

 

    ว้าวหิมะตกละ สกสัยจะทำเกินไปหน่อยรึเปล่านะ แต่เหมือนเธอจะชอบหิมะน่าดูเลย น่าดีใจจังที่เธอชอบเวทมนต์น้ำแข็งของฉัน

 

“ท่านนี้ใช้เวทมนต์เก่งจังเลยนะเจ้าคะ”

    เธอพูดพร้อมหมุนตัวไปมาท่ามกลางหิมะ ที่เกิดจากเวทมนต์ของฉัน เธอดูงดงามมากๆเลยละ แม้ฉันจะชอบความหนาวมากกว่าความอุ่น แต่ฉันชอบความอุ่นที่ได้อยู่กับเธอนะ

“มันก็ธรรมดาของเผ่าภูติดำอะนะ”

“งั้นเหรอเจ้าคะ…แต่สำหรับฉันมันพิเศษมากๆเลยนะเจ้าคะ นี้เป็นครั้งแรกที่ดิฉันได้เห็นหิมะเจ้าคะ”

    เธอพูดพร้อมกับหยุดหมุนตัวและยิ้มให้ฉัน ใบหน้าของเธอดูมีความสุขจริงๆ ฉันเองก็ดีใจนะที่มีคนมาชมหิมะที่ฉันสร้างขึ้น

“อืมๆ งั้นก็ดีแล้วละ ถ้าเวทมนต์ของฉันมันพิเศษสำหรับเธอก็ดีแล้วละ”

    มันเป็นความรู้สึกที่แปลกจัง…ฉันรู้สึกพอใจมากๆ ที่ได้เห็นเธอยิ้มละ ทั้งที่ปกติฉันพอใจกับแค่อะไรที่เย็นๆแท้ๆ นี้เรียกว่าความรักรึเปล่านะ?

“แล้วท่านต้องการอะไรจากดิฉันถึงต้องการดิฉันไปเป็นภรรยาของท่านละเจ้าคะ”

“ฉันแค่มาตามหาเผ่ามิโนทอรัสเพื่อเอานมไปทำไอศกรีมนะ”

“ไอศกรีม? คืออะไรเหรอเจ้าคะ?”

“มันคือก้อนเย็นๆ ที่มีรสหวานอะ บางทีมันก็เป็นแท่งอะ ฉันอธิบายไม่ถูกเหมือนกันแต่ถ้ามีน้ำนมของเธออาจจะทำได้ก็ได้มั้ง”

“ถ้าดิฉันบอกว่าไม่มีน้ำนมให้กับท่าน ดิฉันจะหมดประโยชน์กับท่านเลยรึเปล่าเจ้าคะ”

“ไม่อะ ต่อให้เธอไม่มีน้ำนมก็จริงแต่เหมือนฉันจะรักเธอแล้วละ…เพราะงั้นมาอยู่ด้วยกันกับ ฉันได้ไหม?”

“งั้นเหรอเจ้าคะ…อย่างงี้นี้เองเข้าใจแล้วเจ้าคะ นี้คือความรักสินะเจ้าคะ?”

“ก็เหมือนจะเป็นอย่างงั้นแหละ”

    ฉันและเธอต่างมองหน้ากันท่ามกลางหิมะ สีดำของเธอกับหิมะสีขาวของฉันมันดูเข้ากันแปลกๆ แต่ถึงยังไงความรู้สึกของฉันก็ชัดเจนแล้วละ

“แม้จะไม่ใช่เผ่ามิโนทอรัสก็เถอะแต่พวกเราเองก็เป็นสายพันธ์ที่ใกล้เคียงกันเจ้าคะ ส่วนน้ำนมนั้นพวกเราเองก็มีเหมือนกันต่อให้ยังไม่เคยตั้งท้องเลยก็ตามเจ้าคะ”

“งั้นขอลองชิมหน่อยได้ไหม?”

“ทุกอย่างควรเป็นไปตามขั้นตอนเจ้าคะ ก่อนอื่นก็ควรเริ่มจากจูบกันก่อนเถอะเจ้าคะ”

“อืม..”

    ฉันค่อยๆยื่นหน้าไปหาเธอ ปากของเราประกบกันก่อนที่ลิ้นของเราจะเล่นซุกซนกัน มันรู้สึกดี…จริงๆนะ มันเป็นความรู้สึกดีต่างจากตอนที่ฉันแช่แข็งคุณเขียวและคนอื่นๆที่นี้โดยสิ้นเชิง

“ดิฉันชื่อ ฮานะ เจ้าคะ ชื่อของฉันมีความหมายว่า ดอกไม้ ในภาษาของพวกเราเจ้าคะ”

“ฉันรัสเซีย ฉันไม่รู้ความหมายของชื่อหรอกนะ แต่แม่ของฉันบอกว่ามันเกี่ยวกับอะไรที่หนาวๆนะ”

“งั้นท่านรัสเซียเจ้าคะ จากนี้ไปดิฉันจะกลายเป็นภรรยาของท่าน ส่วนท่านเองก็จะเป็นสามีของดิฉัน พวกเราจะเป็นของกันและกันตลอดไป ท่านจะตกลงไหมเจ้าคะ?”

“ตกลงสิ ก็มาถึงขั้นนี้แล้วนี้นะ”

    แม้คนอื่นๆจะบอกว่าฉันเลือกได้โง่เสมอก็เถอะ แต่มีแต่เรื่องนี้เท่านั้นที่ฉันคิดว่าตัวเองไม่โง่ที่ได้เลือกเธอหรอกนะ

“ท่างั้นขอเรียกรัสเซียเฉยๆได้ไหมเจ้าคะ”

“ได้สิ ก็เธอบอกว่าฉันเป็นของเธอแล้วนี้ จะเรียกยังไงก็เรียกไปเถอะ”

“รัสเซีย…เจ้าคะ…”

“ฮานะ…”

    เราค่อยๆสวมกอดกันท่ามกลางหิมมะ ฉันกระตุกผ้าที่ตอนหลังของเธอเพื่อให้ชุดของเธอคลายออกแต่ดูเหมือนเธอจะใส่ชุดที่คล้ายๆกันไว้ข้างในอีกชั้นแต่เป็นสีขาวบางๆ

“นี้เธอใส่ชุดหนาๆแบบนี้ไว้2ชั้นแบบนี้ในที่ร้อนๆแบบนี้ได้ยังไงกันนะ ฮานะ”

“เคยได้ยินสำนวน อดกลั้นคือสมบัติตลอดชีวิตไหมเจ้าคะ ต่อให้ใส่กิโมโนในนรกแต่เพื่อความงาม ดิฉันก็จะทำเจ้าคะ”

“ทำไมต้องยึดติดกับความงามขนาดนั้นละ? แบบนั้นมันน่าจะร้อนน่าดูเลยนะ”

“ก็เพื่อให้รัสเซียหันมามองดิฉันยังไงละคะ ต่อให้ต้องตกนรกที่ร้อนระอุ ดิฉันจะต้องงดงามที่สุดเพื่อให้ตราตรึงสายตาของท่านไว้ที่ดิฉันคนเดียวเจ้าคะ และก็…”

    เธอถอดชุดคลุมสีขาวของเธอด้วยตัวเอง เผยให้เห็นผิวขาวเนียนนุ่มไม่แพ้หิมะที่กำลังตกลงเลยสักนึด ไม่ว่าจะเป็นหน้าอก เอว สะโพก ทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่กับเธอล้วนแต่งดงาม จนฉันไม่อาจละสายตาได้

“สำนวนนี้ก็ยังสามารถใช้แบบนี้ได้ด้วยนะเจ้าคะ”

“หมายความว่ายังไงละ ฮานะ ลองอธิบายให้ฉันฟังหน่อยได้ไหม”

“ก็หมายความว่า ต่อให้ดิฉันต้องเปลือยท่ามกลางพายุหิมะที่หนาวเหน็บที่สามารถแช่แข็งได้ถึงจิตวิญญาณ แต่ท่าหากมันสามารถตราตรึงสายตาของรัสเซียไว้ที่ดิฉันได้ละก็..นั้นแหละคือ….”

“สมบัติของฉันสินะ?”

“ใช่แล้วละเจ้าคะ”

    เธอพูดพร้อมกับยิ้มออกมา ฉันค่อยๆกดเธอลงไปนอนบนหิมะ แม้ตอนนี้จะมีรูปปั้นน้ำแข็งมากมายโดยรอบแต่ฉันไม่สนใจแล้วละ ก็ฉันในตอนนี้ไม่อาจละสายตาจากฮานะได้แล้วนี้น่า มันช่วยไม่ได้จริงๆก็ในตอนนี้นะ เธองดงามสุดๆเลยนี้น่า มันช่วยไม่ได้หรอกที่ฉันจะหลงรักเธอนะ ใช่แล้วละมันช่วยไม่ได้จริงๆ

.

.

.

.

“แล้วไหงฉันถึงแพ้เธอได้ละ…. แบบนี้มันไม่ใช่อะ”

    ฉันนอนหมดแรงท่ามกลางหิมะในสภาพเปลือยเปล่า ต่างกับฮานะที่ตอนนี้กลับไปใส่ชุดเรียบร้อยและใช้ตักของเธอเป็นหมอนให้กับฉัน

“บางทีภรรยาอาจจำเป็นต้องแข็งแกร่งกว่าสามีในบางสถานการณ์เจ้าคะ”

เธอพูดพร้อมกับลูบผมสีขาวของฉันเบาๆ

“แต่ฉันเป็นสามีนะ!! อย่างน้อยเรื่องนี้ฉันก็ควรชนะเธอสิ!!”

“ตรงก็อัศจรรย์ ไม่ตรงก็อัศจรรย์นะเจ้าคะ”

“สำนวนอีกแล้วเหรอ? เธอเนี้ยช่างเจ้าสำนวนจังเลยน้า~ ลองบอกความหมายของสำนวนนั้นให้ฉันบอกหน่อยจิ”

“ดิฉันเอามาเปรียบกับคำพูดของรัสเซียก่อนหน้านี้เจ้าคะ มันมีความหมายว่า ความฝันและคำทำนาย เป็นสิ่งที่ลี้ลับ เพราะงั้นเรื่องที่รัสเซียพูดนั้นก็ไม่ต่างจากคำนาย หากรัสเซียชนะดิฉันก็เป็นเรื่องที่อัศจรรย์ และต่อให้ดิฉันแพ้รัสเซียก็เป็นอัศจรรย์เช่นกันเจ้าคะ”

“เธอชอบพูดอะไรเข้าใจยากจังนะ…”

“นั้นสินะเจ้าคะ แต่ว่าคำทำนายนั้นดิฉันคิดว่าจะเปลี่ยนมันในครั้งถัดไปเจ้าคะ”

“อ๊ะ!! แสดงว่ารอบหน้าฉันจะชนะสินะ ใช่ม้า~ ภรรยาก็ต้องยอมสามีสินะ อิๆๆๆ ว่าแล้วเชียวไม่มีภรรยาที่ไหนจะมาชนะสามีหรอกน้า~”

“เปล่าเจ้าคะ สิ่งที่ดิฉันจะทำก็คือชนะรัสเซียในเรื่องนี้ต่อไปเรื่อยๆ และมันจะไม่ใช่เพียงแค่คำทำนายที่ไม่แน่นอนอีกต่อไป เพราะอย่างงั้น…”

ฮานะโน้มตัวลงมาจูบที่หน้าผากของฉันเบาๆ

“เรื่องที่ฉันจะชนะรัสเซียมันเป็นเรื่องที่แน่นอนที่ถูกกำหนดไว้โดยดิฉันไงเจ้าคะ”

    เธอยิ้มออกมาด้วยความมั้นใจสายตาของเธอนั้นก็จ้องมาที่หน้าอกของฉันพร้อมกับเลียมุมปากสีแดงสดของตัวเองเบาๆ

  ฉันชอบความหนาวมากกว่าความอบอุ่น เพราะฉะนั้นร่างกายฉันต้องเย็นตลอดเวลา แต่ทำไมถึงรู้สึกว่าใบหน้าของฉันมันอุ่นๆจังเลยนะ อยากรู้คำตอบจัง

ผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับ

ผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับ

Status: Ongoing
อ่านผมคือนักบุญหญิงที่เป่ายิ้งฉุบมาเกิดใหม่ครับชาย2คนที่เป่ายิ้งฉุบแย่งตัวละนักบุญหญิงเพราะอยากเล่นตัวละครผู้หญิงกัน แต่เมื่อเขาสามารถเอาชนะเพื่อนของตัวเองได้ ก็พบว่าตัวเองได้มาอยู่ต่างโลกในฐานะของนักบุญจริงๆ เสียแล้ว

Comment

Options

not work with dark mode
Reset