ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1061 นี่ก็คือคุณค่า

การกระทำที่เหมือนเด็กของเป้าจือได้รับความชื่นชมจากผู้พบเห็นที่รออยู่ด้านนอกศาล คนเหล่านี้ต่างก็รู้จักหู่จือและเป้าจือ เพราะในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมา ข้อหัวเกี่ยวกับสุนัขบำบัดถูกพูดถึงอย่างต่อเนื่อง และหู่จือและเป้าจือก็ถูกนำไปเป็นตัวอย่างสาธิตต่อผู้คน
ผู้คนรอบข้างปรบมือเบาๆ เป้าจือเอียงหัวมองคนเหล่านั้น หลังจากที่วินนี่จัดหูกระต่ายเข้าที่แล้ว มันและหู่จือก็เดินไปทางห้องพิจารณาคดีตามฉินสือโอวอย่างว่าง่าย ฝีเท้าเบาและคล่องตัว ท่าทางถ่อมตัวและเคร่งขรึม
เมื่อก่อน ฉินสือโอวเคยได้ยินผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งกล่าวว่า ในประเทศที่พัฒนาแล้วในยุโรป อาคารที่งดงามที่สุดส่วนใหญ่จะเป็นโบสถ์ เนื่องจากภราดรภาพ เสรีภาพ และความเท่าเทียมซึ่งเป็นค่านิยมของพวกเขาถูกเก็บไว้ที่นั่น อาคารที่หรูหราที่สุดในญี่ปุ่นส่วนใหญ่จะเป็นโรงเรียน เนื่องจากความรู้ เทคโนโลยีและความก้าวหน้าซึ่งเป็นค่านิยมของพวกเขาถูกเก็บไว้ในนั้น และสิ่งก่อสร้างที่งดงามที่สุดในอเมริกาเหนือคือโรงพยาบาล เพราะสุขภาพที่ดีที่พวกเขาแสวงหาถูกเก็บไว้ที่นั่น
ตอนนั้นเขาไม่เคยไปต่างประเทศ จึงเชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง แต่ตอนนี้เขาได้ไปทั่วทั้งโลกแล้ว เขาไม่กล้าพูดถึงที่อื่น แต่แคนาดาซึ่งนับเป็นของอเมริกาไม่เป็นเช่นนั้น
ในแคนาดา อาคารที่โอ่อ่าที่สุดไม่ใช่หน่วยงานของรัฐ บริษัทชั้นนำ มหาวิทยาลัยหรือโรงพยาบาล แต่เป็นศาล
ซึ่งอธิบายได้ง่ายเช่นกัน ศาลเป็นตัวแทนของความยุติธรรม ความเท่าเทียมและความโปร่งใส ชาวแคนาดาให้ความสำคัญกับความยุติธรรมมากที่สุด เพราะนี่เป็นประเทศที่ประกอบด้วยผู้อพยพ ถ้ากฎหมายไม่มีความเป็นธรรม ประเทศก็จะวุ่นวาย ซึ่งมันสำคัญกว่าการมีสุขภาพที่ดี ความศรัทธาและความรู้
ศาลเซนต์จอห์นเป็นศาลฎีกาแห่งนิวฟันด์แลนด์ซึ่งเป็นสไตล์วิหารกรีก ว่ากันว่าได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถันโดยสถาปนิกชาวกรีกที่มีชื่อเสียงในแคนาดา ขั้นบันไดหน้าศาลถูกสร้างขึ้นอย่างประณีต และมีข้อกฎหมายคลาสสิกในแต่ละขั้น
ซึ่งแตกต่างจากอาคารอื่นๆ หน้าต่างในศาลไม่ได้เป็นรูปสี่เหลี่ยมผืนผ้า แต่เป็นรูปสี่เหลี่ยมคางหมู ซึ่งทำให้ดูสง่างาม มั่นคงและได้สัดส่วนเมื่อมองจากระยะไกล นอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงความหนักแน่น ความขึงขัง และความเป็นธรรมของกระบวนการพิจารณาคดี
ฉินสือโอวเคยได้ยินเกี่ยวกับความยิ่งใหญ่ของศาลฎีกาแห่งนิวฟันด์แลนด์มานานแล้ว แต่ตามความคิดที่เคยชินของชาวจีน จึงไม่ต้องการข้องเกี่ยวกับสถานที่แบบนี้มากเกินไป ดังนั้นเขาจึงไม่เคยมาที่นี่ ตอนที่เขาเข้าร่วมงานประมูลฟาร์มปลาแกธเธอริงนั้น สถานที่จัดงานไม่ใช่ศาลฎีกาอันทรงเกียรติ แต่เป็นศาลจังหวัด
ภายในศาลตกแต่งด้วยสไตล์เอเธนส์ ซึ่งประดับด้วยผ้าม่านกำมะหยี่สีแดงอันงดงาม ทันทีที่ก้าวเข้าไปจะรู้สึกถึงบรรยากาศอันงามสง่าและน่าเกรงขาม
บรรยากาศแบบนี้ไม่ใช่ความว่างเปล่า แต่เป็นความรู้สึกที่เกิดจากการผสมผสานระหว่างรูปแบบสถาปัตยกรรม สไตล์การตกแต่งและการจัดวางของสิ่งที่อยู่ภายใน แน่นอนว่า มันไม่สามารถแยกออกจากการพิจารณาคดีอย่างเป็นธรรมอย่างต่อเนื่องตามปกติได้
ฉินสือโอวและวินนี่ถือเป็นผู้ชมที่เข้าร่วมการพิจารณาคดีนี้ พวกเขาเดินแถวเข้าไปในอาการศาลพร้อมกับคณะลูกขุน ซึ่งในอาคารมีศาลขนาดเล็กและใหญ่อีกกว่าสิบแห่ง
หลังจากเข้าไปในอาคารแล้ว โดยปกติแล้วคณะลูกขุนจะต้องเข้าไปในห้องพิจารณาคดีก่อน แต่เนื่องจากฉินสือโอวต้องดูแลสุนัขบำบัดหู่จือและเป้าจือ จึงเข้าไปก่อนได้ ดังนั้นเขาจึงได้เดินไปก่อนคนอื่นเพราะบารมีของเจ้าตัวเล็ก
ในขั้นตอนการเข้า ทุกคนต่างรักษาความเป็นระเบียบเรียบร้อย แต่จะเห็นได้ว่าผู้สื่อข่าวมีความกระตือรือร้นมากที่สุด ต่างแย่งกันเข้าไป และมีการแซงคิวเกิดขึ้นขณะยืนเข้าแถว
ฉินสือโอวไม่เข้าใจ และถามหลุยส์ที่อยู่ข้างๆ ว่า “ทำไมนักข่าวต่างรีบร้อนอย่างนั้นล่ะ?”
หลุยส์อธิบายว่า “ผู้ที่สามารถเข้าร่วมการพิจารณาคดีมีจำนวนที่แน่ชัด ถ้าที่นั่งเต็มจะไม่มีใครเข้าไปได้อีก ยกเว้นญาติของคู่กรณี ทุกคนรวมถึงผู้สื่อข่าวต้องเข้าไปในศาลตามตารางเวลา ผู้ที่มาถึงก่อนจะได้สิทธิ์ในการฟังสังเกตการณ์ และสำหรับผู้ที่มาช้าพูดได้แค่คำว่า ‘เสียใจด้วยนะ’ ”
หลังจากที่คณะลูกขุนนั่งลงแล้ว จำเลย อัยการ พยานตำรวจ ครอบครัวของจำเลย และครอบครัวของโจทก์ในคดีแรกเข้าไปตามลำดับ ผู้ที่เข้าไปเป็นลำดับสุดท้ายคือผู้พิพากษาชายวัยกลางคนผู้สง่างามในเครื่องแบบผู้พิพากษา
ทันทีที่ประธานผู้พิพากษาเข้ามา ทุกคนก็ลุกขึ้นยืน จากนั้นคดีก็ถูกอ่านออกมา และศาลก็เปิดอย่างเป็นทางการ หู่จือและเป้าจือก็ถูกปล่อยในเวลานี้ พวกมันวิ่งไปที่ที่นั่งของโจทก์ และนั่งลงข้างซ้ายและขวาของเธอ
คดีแรกของวันนี้ เป็นคดีพรากผู้เยาว์ ซึ่งโจทก์คือจูดี้
จูดี้รู้สึกประหม่ามากหลังจากนั่งลง เธอหดตัวอยู่บนเก้าอี้และมองไปรอบๆ ด้วยแววตาที่แวววับ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความโดดเดี่ยว เห็นได้ชัดว่าเธอรู้สึกไม่ปลอดภัยกับสภาพแวดล้อมนั้น
แลบราดอร์วิ่งเข้าไปตามคำสั่งของฉินสือโอว เมื่อเห็นเจ้าตัวเล็กทั้งสอง ใบหน้าของจูดี้ปรากฏรอยยิ้มที่มีความสุข และกอดหู่จือเอาไว้ เป้าจือเลียริมฝีปาก แล้วดึงพี่ชายออก และมุดตัวเข้าไปในอ้อมแขนของหญิงสาว
เนื่องจากเป็นคดีที่เกี่ยวข้องกับผู้ที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ และเกี่ยวข้องกับความเป็นส่วนตัว ทั้งหมดนี้เป็นเหตุผลทางกฎหมายที่ทำให้การพิจารณาคดีอาจไม่ได้รับการเปิดเผยต่อสาธารณชน
แต่คดียังคงต้องพิจารณาอย่างเปิดเผย หลุยส์เคยอธิบายเหตุผลให้ฉินสือโอวฟังว่า ‘เหตุผลสองประการสำหรับการพิจารณาคดีแบบปิดคือเพื่อปกป้องสิทธิของคู่กรณี และจูดี้ซึ่งเป็นเหยื่อของคดีนี้ได้สละสิทธิ์นี้ เธอไม่กล้าเผชิญหน้ากับพ่อของเธอเพียงลำพัง’
พ่อของจูดี้เป็นชายผิวขาวในวัยสี่สิบเศษ ดูดีไม่น้อย ผมจัดทรงได้ดี การแต่งกายก็ดูมีรสนิยม น่าจะเป็นคนฐานะปานกลาง แม้คนประเภทนี้จะยังเป็นโสดก็ไม่ขาดแคลนผู้หญิง แต่เขาก็ยังคงทำร้ายลูกสาวของตัวเอง บอกได้คำเดียวว่าน่าจะมีปัญหาด้านสุขภาพจิต
ฉินสือโอวมองพ่อของจูดี้และเบะปาก แล้วกระซิบกับวินนี่ว่า “คุณคิดว่าถ้าผมให้หู่จือและเป้าจือวิ่งไปกัดเขาตอนนี้ จะเป็นอย่างไร?”
วินนี่ยิ้มและผลักแขนของเขาออกแล้วพูดส่งเสริมว่า “เร็วเข้าๆๆ ไปกัดเขาๆๆ! แต่หลังจากนั้นคุณต้องไปยืนแทนที่เขา บางทีอาจถึงขั้นเข้าคุก แต่ฉันขอสัญญาว่า ฉันจะรักษาพรหมจรรย์เพื่อคุณ และรอคุณออกมากับเถียนกวา”
ฉินสือโอวโกรธมาก ผู้หญิงคนนี้!
เมื่อพิจารณาจากแผนผังของศาล ที่นั่งของคณะลูกขุนจะอยู่ทางด้านซ้ายของศาล ที่นั่งของผู้พิพากษามืออาชีพที่เป็นประธานในการพิจารณาคดีและที่นั่งของพยานอยู่ตรงข้ามกับที่นั่งของคณะลูกขุนในแนวทแยง ผู้ที่นั่งรวมกับผู้ชมคือผู้เข้าร่วมฟังการพิจารณาฝ่ายจำเลยและฝ่ายโจทก์
คณะลูกขุนเป็นสิ่งพิเศษของระบบกฎหมายตะวันตก ซึ่งสามารถแสดงให้เห็นถึงความยุติธรรมของกฎหมาย ผู้สมัครในแคนาดาได้รับการสุ่มเลือกจากพลเมืองที่มีคุณสมบัติของผู้มีสิทธิ์ในที่ที่ศาลตั้งอยู่ รวมทั้งหมด 13 คน
ในระหว่างการพิจารณาคดี คณะลูกขุนไม่สามารถพูดได้ ทำได้เพียงนั่งฟัง ผู้พิพากษาและทนายความเป็นผู้เริ่มการเจรจา
ขั้นตอนระหว่างนั้นไม่ได้น่าตื่นเต้น ทนายความทั้งสองก็ไม่มีความปลุกปั่น แค่ถกเถียงกันอย่างใจเย็น แต่ประโยคคลาสสิกและบทบัญญัติทางกฎหมายถูกพูดออกมาอย่างต่อเนื่อง แต่น่าเสียดายที่ฉินสือโอวไม่เข้าใจ ถ้าเออร์บักมาด้วยก็คงจะดี อย่างน้อยๆ ก็สามารถอธิบายให้เขาฟังได้
หู่จือและเป้าจือนั่งอยู่ข้างๆ จูดี้อย่างว่าง่าย เนื่องจากต้องการให้จูดี้มาพิสูจน์คำให้การบางข้อ ดังนั้นงานของแลบราดอร์จึงมีไม่น้อย
ทุกครั้งที่ทนายความของอีกฝ่ายถามคำถามที่ค่อนข้างอ่อนไหว หู่จือและเป้าจือก็จะแลบลิ้นเลียฝ่ามือของจูดี้ เพื่อทำให้เธอรู้สึกอบอุ่น เวลานอกเหนือจากนั้นพวกมันจะเดินรอบๆ ตัวเธอและกวาดหางเป็นครั้งคราว เหมือนว่ากำลังปลอบใจเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ
การทำอย่างนี้ให้ความรู้สึกที่แตกต่างจริงๆ เดิมทีจูดี้รู้สึกประหม่ามาก เสียงของเธอแผ่วเบา แต่หลังจากได้กอดเหล่าแลบราดอร์แล้ว เธอก็ดูหนักแน่นขึ้น และให้ข้อมูลที่ทนายความทั้งสองและผู้พิพากษาต้องการทั้งหมดอย่างใจเย็น
……………………………………………………