ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1071 ทหารตัวน้อยก่อกบฏ

ตั้งแต่มีจิตสำนึกแห่งโพไซดอนปรับเปลี่ยนสมรรถภาพทางกาย ฉินสือโอวก็รู้สึกว่าตัวเองเก่งอย่างหาที่เปรียบไม่ได้มาโดยตลอด ตอนนั้นเขาแข่งฮันเดรดทาวน์ลีกที่รัฐนิวฟันด์แลนด์ แม้ว่าเขาจะไม่ได้แข่งสองสามเกม แต่ทุกเกมที่เขาแข่งเขาก็ไร้เทียมทานทุกเกม
กีฬาอื่นเขาไม่กล้าพูด ตอนนี้พูดถึงว่ายน้ำกับบาสเกตบอลการแข่งขันกีฬาสองประเภทนี้ได้เท่านั้น ฉินสือโอวมีความมั่นใจมากพอที่จะเอาชนะใครก็ได้ บางครั้งเขาถึงขั้นคิดว่า เขาควรไปเอ็นบีเอและเล่นเป็นกองหลังสักช่วงหนึ่งไหม ทำให้เขาเป็นผู้เล่นที่ไร้เทียมทานในลีก
แน่นอนว่านี่ไม่น่าเป็นไปได้ เมื่อก่อนสถานการณ์ของเขาคือผู้คนมากมายนับไม่ถ้วนรู้จัก ก่อนที่จะมาถึงแคนาดาเขาถือเป็นคนที่รักกีฬาบาสเกตบอลมากที่สุด ผลคือตอนนี้เมื่อเขามาถึงแคนาดา คิดไม่ถึงว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ ซึ่งมีปัญหาแน่นอน
นอกจากนี้ เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือเขาไม่ขาดแคลนเงิน ดังนั้นจะไปแข่งลีกมืออาชีพให้ตัวเองเหนื่อยตายทำไม? เพลิดเพลินไปกับชีวิตของเขาจะดีกว่า บางครั้งอยากเล่นบาส เขาก็ไปในเมืองหรือสนามบาสริมถนนที่นครเซนต์จอห์นและเอาชนะผู้คน
ภายใต้สถานการณ์ปกติเขาเป็นคนที่ค่อนข้างเงียบขรึม วันนี้เห็นกัวซงอวดเก่งนิดหน่อย เขาจึงตัดสินใจว่าจะมอบบทเรียนให้กับผู้พิพากษาหนุ่มคนนี้ ทำให้เขารู้ว่าเหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนหมายความว่าอะไร!
กัวซงยักไหล่ และถอดเสื้อโค้ตออกเผยให้เห็นเสื้อยืดแขนยาวที่อยู่ด้านใน เขาแต่งชุดกีฬาทั้งตัว ชัดเจนว่าก่อนที่จะมาเขาเตรียมพร้อมสำหรับการแข่งขันมาเป็นอย่างดี
มิเชลตามไปด้วยความตื่นเต้น และพูดเสียงเบาๆ กับฉินสือโอวว่า “ล้มเขา! ล้มเขา! คุณรอจะขี่และคว่ำเขาเหรอ?”
ไวส์ก็ตามมาเหมือนกัน และถามด้วยความหลงใหลที่พลุ่งพล่านว่า “อาจารย์ อีกสักครู่คุณจะแสดงศิลปะการต่อสู้ของจีนที่ถูกต้องบนสนามใช่ไหมครับ? พญาวิหคกางปีก? มังกรท่องเวหา? ลิงขโมยลูกท้อ?”
เวลานี้ถึงตาฉินสือโอวเป็นฝ่ายขรึมแล้ว “ในที่สุดก็มีคนมาสมัครงาน เกรงใจเขาหน่อยละกัน ชนะเขา 11 ต่อ 1 ได้ก็พอ”
ในฟาร์มปลาก็มีสนามบาสเกตบอลเหมือนกัน แต่เป็นพื้นปูนซีเมนต์ธรรมดา ตอนนั้นมันเป็นแค่งานอดิเรกของฉินสือโอว เขาสร้างไว้ตามใจชอบตอนที่ให้วิลสร้างท่าเรือ ถ้าต้องฝึกฝนมิเชล สนามนั้นก็จะต้องเปลี่ยนเป็นสนามพลาสติก ต่อมาก็เข้าสู่สนามกีฬาปกติที่เป็นพื้นไม้
หลังจากลงสนาม กัวซงก็พูดอย่างไม่เกรงใจ “คุณบุกก่อนไหม?”
ฉินสือโอวพยักหน้าและพูดว่าโอเค เขาวางแผนว่าลูกแรกจะชูตผิวเผิน หลังจากนั้นลูกที่สองเขาจะเริ่มล้มกัวซงอย่างดุเดือด และได้มา 11 ต่อ 1 แต้มในทันที นี่จะเป็นขั้นสูงสุดของการอวดเก่งบนสนามบาส
กัวซงนำลูกบาสมาเดาะสองครั้งและพูดต่อว่า “พวกเราแค่ประมือเพื่อทำความรู้จักกัน อย่างนี้ก็ไม่ต้องแข่งในจำนวนลูกที่เยอะมากหรอก 5 ลูกตัดสินผลแพ้ชนะเถอะ ดีไหมครับ?”
ฉินสือโอวเลียปาก ถ้า 5 ลูกเขาก็ได้เหมือนกัน งั้นก็ชนะเขา 5 ต่อ 1 อวดเก่งอย่างนี้ก็ไม่เลว
เมื่อเผชิญหน้ากับการป้องกันที่ฉินสือโอวอ่อนข้อให้อย่างชัดเจน กัวซงยิ้ม เขาไม่ได้บุกเข้าไปตามใจชอบ แต่เขาพยายามเอาชนะฉินสือโอว
เห็นได้ชัดว่ากัวซงเคยได้รับการฝึกฝนมาจากมืออาชีพอย่างเข้มงวด ท่าชูตหลังได้มาตรฐานมาก น่าเสียดายที่ความเหลื่อมล้ำด้านพละกำลังมากเกินไป เขาสกัดฉินสือโอวไม่ได้ และเอาที่นั่งไม่ลง
ดังนั้นการชูตหลังของเขาไม่สามารถเปลี่ยนกลยุทธ์ได้ในทันที เขาหมุนตัวอย่างว่องไว จากนั้นก็เปลี่ยนทิศทางครั้งใหญ่ ขาทั้ง 2 ข้างสลับกันไปมา 2 ครั้ง เขาผ่านฉินสือโอวไปแบบเมฆเคลื่อนน้ำไหล และพุ่งไปที่ตะกร้าพร้อมกับเลย์อัพเพื่อทำคะแนน
ฉินสือโอวปรบมือและทำท่าทางชื่นชมออกมา
กัวซงยังคงยิ้ม ตามกฎของการสู้วัวกระทิง คนที่ชนะจะได้บุกต่อ หลังจากนั้นเขาก็แย่งลูกบาสในมือมาอีกครั้ง
หลังจากถือลูกบาสไว้ในมือ เขาก็มองฉินสือโอว และเดาะลูกบาสเดินไปข้างหน้าอย่างไม่เร่งรีบ
ฉินสือโอวคิดจะเข้าไปแย่งต่อ ผลคือกัวซงมองกลยุทธ์ของเขาออกอย่างทะลุปรุโปร่ง เขาโน้มตัวไปข้างหน้า และเร่งความเร็วตัดผ่านเข้าไปในเขตโทษทันที
สมรรถภาพทางกายของฉินสือโอวดีกว่าของกัวซงไม่ใช่แค่เท่าเดียว แต่เป็นสองเท่า เขาไล่ตามไปในทันที
แต่กัวซงหมุนตัวทันทีระหว่างกระบวนการตัดผ่าน และเพิ่มระยะห่างกับฉินสือโอวเขากระโดดขึ้นไปอย่างรวดเร็ว ข้อมือสั่นเบาๆ เสียง ‘ปัง’ ดังขึ้น ลูกบาสลงไปในห่วง…
2 ต่อ 0 ฉินสือโอวประหลาดใจนิดหน่อย เทคนิคของชายคนนี้ดีจริงๆ ฝีมือยอดเยี่ยมมาก กลับกลายเป็นว่าเขาไม่สามารถแย่งลูกบาสได้เลย
แต่ก็จบลงที่ตรงนี้เหมือนกัน ฉินสือโอวตัดสินโทษประหารให้กัวซง และวางแผนจะทำลายเขาด้วยลูกต่อไป
ผลคือครั้งนี้กัวซงใช้หลังพิงเขาและหมุนตัวอย่างต่อเนื่อง สมรรถภาพทางกายของฉินสือโอวดีมาก แต่จิตสำนึกของเขาไม่สามารถตามอีกฝ่ายทันได้ตลอดเวลา ตอนที่เขาตามทัน กัวซงก็ชูตลงห่วงทำคะแนนแล้ว
ฉินสือโอวหน้าเขียวในทันที 3 ต่อ 0 มิเชลกับไวส์มองหน้ากัน ไวส์พูดเสียงเบาว่า “มังกรท่องเวหาล่ะ?”
เมื่อพึ่งพาเทคนิคที่ยอดเยี่ยมโดยสมบูรณ์ กัวซงต้องเผชิญหน้ากับเขาที่เปลี่ยนแปลงและพัฒนาอย่างต่อเนื่อง การป้องกันของฉินสือโอวเหนียวแน่นมาก แต่สเต็ปของกัวซงก็คาดเดาไม่ได้ และเขาตามไม่ทัน กัวซงเพิ่มระยะห่างและชูตระยะไกลทันที
ความแม่นยำในการชูตของผู้พิพากษาหนุ่มนั้นน่ากลัวมาก เข้าไปอีกแล้ว!
4 ต่อ 0 ฉินสือโอวเริ่มกลืนน้ำลายแล้ว
ลูกสุดท้าย ฉินสือโอวรู้สึกตึงเครียดอยู่ในใจ เขาคิดว่าผู้พิพากษาหนุ่มยังคงสามารถทำลายการป้องกันได้ จู่ๆ เขาก็ถอยออกไปอยู่นอกเส้นสามจุดและกระโดด เขาชูตระยะไกลทันที!
5 ต่อ 0!
ฉินสือโอวไม่มีหน้าไปเจอมิเชลกับไวส์ที่อยู่นอกสนามจริงๆ เขายืนให้ลมทะเลพัดอยู่ใต้ตะกร้า สุดท้ายเขาก็รู้ซึ้งถึงความเศร้าสลดและความเร้าใจของลมพัดเบาบาง
คนเก่งกล้าเช่นตัวเอง คิดไม่ถึงว่าจะถูกคนโกนหัวล้านสินะ? นี่ไม่ใช่วิทยาศาสตร์ ท่านชายฉินไม่เพียงแค่ไม่มีหน้าไปเจอมิเชลกับไวส์ เขายังไม่มีหน้าไปเผชิญหน้ากับหัวใจโพไซดอนของตัวเองอีกด้วย!
กัวซงเก็บลูกบาสขึ้นมาและยิ้ม “คุณยอมให้ผมชนะ คุณฉินเกรงใจผมจริงๆ ปล่อยผมตลอด บอกตรงๆ ว่า ผมขอบคุณมาก”
ฉินสือโอวยิ้มไม่ออก สุดท้ายเขาพบว่าคนที่อวดเก่งคือกัวซง นอกจากนั้นคนอื่นก็มองไม่เห็นการอวดเก่งนี้ ดังที่ขงจื๊อพูดว่า มองไม่เห็นผู้ที่อวดเก่ง ส่วนใหญ่ก็ถึงแก่ชีวิต!
ถึงแม้ว่าจะถูกกัวซงชนะจนตกอยู่ในสถานการณ์ที่น่าอับอาย แต่ฉินสือโอวก็ยังตัดสินใจเซ็นสัญญากับเขา เพราะ 5 ลูกที่ผ่านไปเมื่อสักครู่นี้ เขาสำนึกแล้วว่ากัวซงเป็นผู้เชี่ยวชาญที่ผสมผสานกันระหว่างงานวิชาการกับการต่อสู้ที่แท้จริง ทุกท่วงท่าของเขาล้วนมีมาตรฐานระดับมืออาชีพ ไม่เหมือนตัวเองที่ทำได้แค่สู้แบบนอกรีต
ค่าจ้างของกัวซงสูงมาก เงินรายสัปดาห์ 2 พันหยวน
ขนาดนี้ดูเหมือนจะไม่สูง แต่เขามาเป็นเทรนเนอร์นอกเวลาให้กับมิเชล แน่นอนว่าถ้ามิเชลพัฒนามากขึ้นหลังจากนี้ เขาก็ไม่ได้สนใจจะลาออกจากงานผู้พิพากษาที่มีอนาคตมาเป็นเทรนเนอร์ของเขาโดยเฉพาะ
ทุกสัปดาห์ กัวซงจะฝึกฝนมิเชลตลอดสุดสัปดาห์ นอกจากนั้นวันจันทร์ถึงวันศุกร์ เขาจะจัดหาเวลา 1 ชั่วโมงเพื่อทำวิดีโอแนะแนวให้มิเชล
เมื่อทั้งสองฝ่ายเซ็นสัญญาในข้อตกลง มิเชลก็กลายเป็นลูกศิษย์ของกัวซง กัวซงได้รับตำแหน่งในวันเดียวกัน เขาพามิเชลไปที่สนาม ทั้งสองคนเริ่มการสู้วัวกระทิง
สองวันในสัปดาห์นี้เขาจะสู้กับมิเชลตัวต่อตัวตลอด เพื่อทำความเข้าใจลักษณะทางเทคนิคกับลักษณะทางกายภาพของเด็กชายคนนี้อย่างละเอียดถี่ถ้วน และทำแผนการฝึกที่เหมาะสมออกมา
เมื่อถึงบ่ายวันจันทร์ ฉินสือโอวไปโรงเรียนและฝึกฝนเด็กๆ กลุ่มนั้นตามปกติ แต่พวกเขาไม่ได้รับความสนใจจริงๆ ฉินสือโอวแค่ปล่อยให้พวกเขาเล่นด้วยตัวเอง และไปช่วยมิเชลฝึกซ้อมโดยเฉพาะ ตอนบ่ายกัวซงไม่มีว่าความ เขาจึงเชื่อมต่อวิดีโอตอนที่มิเชลฝึกซ้อม และให้คำแนะนำเขา
แซมกับเด็กกลุ่มหนึ่งมองดูอยู่เงียบๆ มีคนถามมิเชลว่าคนที่อยู่ในไอแพดและยกมือยกไม้แนะนำเขาคนนี้เป็นใคร มิเชลพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “นี่คือเทรนเนอร์มืออาชีพที่โค้ชจ้างมาให้ฉัน เขาบอกว่าฉันจะกลายเป็นซูเปอร์สตาร์ของเอ็นบีเอ!”
พวกเด็กๆ เบ้ปากและไม่ได้พูดอะไร ฉินสือโอวรู้สึกว่าอารมณ์ของพวกเขาผิดปกติ แต่ไม่ได้มองอย่างจริงจัง ผลคือปัญหาตามมาในวันต่อมา เมื่อถึงช่วงหลังเลิกเรียนตอนบ่าย มีแค่มิเชลคนเดียวที่มาโรงยิมขนาดเล็ก คนอื่นๆ ไม่มีใครมาเลย!
………………………………………………