ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1092 โจรสลัดมาแล้ว

ฉินสือโอวให้พวกคราเคนดำลงไปใต้ทะเลก่อนรีบแยกย้ายกันหนีไปคนละทิศละทาง เขาไม่รู้ว่าในเรือดำน้ำนิวเคลียร์มียุทโธปกรณ์ทันสมัยอะไรบ้าง ถ้าหากเขาควบคุมระเบิดลูกนั้นไว้ไม่ได้แล้วจมลงไประเบิดใต้ทะเล พวกคราเคนคงหนีไม่ทันแน่
ปรากฏว่าเรือดำน้ำนิวเคลียร์กลับลอยขึ้นหนีเสียเองไม่ได้ไล่ตามโจมตีแต่อย่างใด หลังปล่อยระเบิดน้ำลึกพวกเขาก็หนีกันไปดื้อๆ แทบมองไม่ออกว่าไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้ยังไล่จี้ตามหลังพวกคราเคนอย่างเอาเป็นเอาตาย ปานจะฆ่าให้ตาย
ซึ่งทำฉินสือโอวไม่ค่อยพอใจเท่าไร เขายังอยากเตรียมสู้กับพวกกองทัพเรือสหรัฐอีกสักหน่อย ความจริงถ้าเขาตั้งใจ เรือคอนเนตทิคัตคงไม่รอดแต่แรกแล้ว ในเขตแดนตัวเองเขาสามารถจมเรือดำน้ำลำนี้ลงก้นทะเลได้ภายในไม่กี่นาที
ก่อนหน้านี้ตอนที่เรือคอนเนตทิคัตยิงระเบิดน้ำลึกมา ฉินสือโอวก็ใคร่ครวญแล้วว่า ในเมื่อนายคิดว่าตัวเองมีกำลังพอจะมาเล่นกับข้า งั้นข้าก็จะไม่ถือสาจะช่วยเล่นเป็นเพื่อนให้ถึงที่สุดเอง!
ที่นี่คือทะเลและเขาก็เป็นคนในพื้นที่ มีตั้งร้อยวิธีที่จะทำให้เรือดำน้ำลอยขึ้นมาไม่ได้อีก โดยที่เจ้าหน้าที่บนเรือได้แต่อับจนหนทาง
ในฐานะคนที่ไม่เคยเจอคู่ต่อสู้ในทะเล ท่านฉินชื่นชอบคู่ต่อสู้ที่คิดว่าตัวเองได้เปรียบมากที่สุด แน่นอนอยู่แล้วว่าพวกทหารในกองทัพเรือสหรัฐรู้จักแต่การเป็นฝ่ายอัดคนอื่นมาโดยตลอด
ฉินสือโอวไม่มีเจตนาฆ่า ไม่ได้อยากให้เหล่าเจ้าหน้าที่บนเรือตายกัน แต่ด้วยความลึกของทะเลระดับนี้ วิธีการของเขามีแต่จะทำให้คนบนเรือตายกันหมด ดังนั้นการทำให้คู่ต่อสู้ยอมวางมือก่อนจึงดีที่สุด
ที่จริงฉินสือโอวนั้นคิดถูกแล้ว อย่าดูถูกเรือคอนเนตทิคัตเชียว ถึงอย่างไรมันก็เป็นเรือดำน้ำระดับสูงราคาสองสามพันล้านที่มีอาวุธโจมตีอันล้ำสมัย ถ้าจัสตินแน่วแน่จะเอาตัวพวกคราเคนให้ได้ พวกมันคงหนีไม่พ้นแน่
หลังเรือดำน้ำจากไป ฉินสือโอวนำระเบิดน้ำลึกที่ยังลอยอยู่ในน้ำขึ้นมา และพบว่าระเบิดพวกนี้มันมีอะไรมากกว่านั้น
มันไม่ใช่ระเบิดน้ำลึกธรรมดา แต่เป็นระเบิดน้ำลึกอัตโนมัติระยะสั้นขนาดเล็ก เพราะกองทัพเรือสหรัฐมีอาวุธเรือดำน้ำที่ทันสมัยที่สุด ระเบิดน้ำลึกทั่วไปเลยถูกกำจัดไม่ใช้งานแล้ว ระเบิดที่พวกเขาใช้คือระเบิดอัตโนมัติสุดไฮเทครุ่นล่าสุด
นอกจากอเมริกาที่ร่วมวิจัยกับอังกฤษ ฝรั่งเศส ปัจจุบันแม้แต่รัสเซียก็ยังพัฒนาอาวุธแบบนี้ออกมาไม่ได้!
ฉินสือโอวต้องขอบคุณในความโชคดีของเขา ที่ควบคุมคลื่นใต้น้ำไปต้านระเบิดไว้ทันทีที่มันยิงโดยไม่ทันคิด
ไม่งั้นตอนมันทำการควบคุมอัตโนมัติและหาพวกคราเคนที่เป็นเป้าหมายเจอ พวกมันจะจุดเชื้อเพลิงแข็งเพื่อเร่งความเร็วขึ้น แล้วคลื่นใต้น้ำก็จะต้านไม่อยู่
พอได้ระเบิดน้ำลึกอัตโนมัติมา ในใจฉินสือโอวก็ลังเลถึงสิ่งนี้จะเป็นระเบิดแต่ถ้าเอาไปใช้ดีๆ ก็จะมีประโยชน์มาก ไม่รู้ว่ามีกี่ประเทศกันที่ปรารถนาเทคโนโลยีระเบิดแบบนี้ ถ้าเอาไปในขายตลาดมืดอาวุธอาจแพงยิ่งกว่าปลาทูน่า หรือปลาซีลาแคนท์เสียอีก!
วิธีการจุดระเบิดน้ำลึกธรรมดาคือระดับความลึกในการจุดและเวลาที่จะจุด ส่วนระเบิดน้ำลึกอัตโนมัติเป็นรูปแบบที่จะจุดเองโดยอัตโนมัติ หมายความว่ามันจะระเบิดหลังพบเป้าหมายแล้ว จุดประสงค์นั้นก็เพื่อความปลอดภัยนั่นเอง
แต่มันก็มีปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง หากระเบิดหาเป้าหมายไม่เจอมันก็จะไม่สามารถระเบิดได้ ถ้าโดนศัตรูเก็บไปคงยุ่งยากแน่ ทางกองทัพเรืออเมริกาเองก็พยายามวิจัยระเบิดน้ำลึกรูปแบบใหม่อยู่เช่นกัน
ดังนั้นระเบิดน้ำลึกแบบนี้จึงสามารถตั้งค่าปรับระดับความลึกในการจุดระเบิด ถ้าหาเป้าหมายไม่พบในเวลาที่กำหนด ถึงตอนนั้นระเบิดจะเริ่มใช้การตั้งค่าแบบที่สองคือจะระเบิดเมื่อถึงความลึกที่กำหนดแทน
ฉินสือโอวไม่เปิดโอกาสให้ระเบิด จิตสำนึกโพไซดอนม้วนระเบิดน้ำลึกทั้งหมดสิบสองลูกขึ้นผิวน้ำ จากนั้นก็หาเกาะร้างบริเวณน่านน้ำนั้น ทิ้งงูเหลือมทะเลตัวหนึ่งเฝ้าไว้ แล้วซ่อนระเบิดไว้ในรอยแตกปะการังใต้น้ำของเกาะ
เขาพิจารณาให้ดีว่าจะจัดการกับระเบิดใต้น้ำพวกนี้อย่างไร จะทิ้งก็น่าเสียดายไปหน่อย
หลังจัดการวิกฤตเรือดำน้ำเรียบร้อย ฉินสือโอวจึงคิดว่าตัวเองน่าจะวางใจได้แล้ว ปรากฏว่าเขาเพิ่งเก็บจิตสำนึกโพไซดอนได้ไม่นาน จู่ๆ ก็มีคนรีบร้อนมาเคาะประตูด้านนอก
ฉินสือโอวแสร้งไปเปิดประตูด้วยท่าทางสะลึมสะลือ ถามว่า “มีอะไรเนี่ย? จะรีบไปเกิดใหม่หรือไง? ”
เบลคที่เป็นคนเคาะประตู ยิ้มจนใจตอบ “นายพูดถูกเลยเพื่อน ถ้าพวกเราไม่จัดการเรื่องนี้ให้ดี เกรงว่าเราคงต้องไปเกิดใหม่ด้วยกันแล้ว! ”
“เกิดอะไรขึ้น? ”
“โจรสลัด! เรือโจรสลัดลำหนึ่งกำลังแล่นเข้ามา!”
เมื่อได้ยินดังนั้น ฉินสือโอวก็ไม่แสร้งทำงัวเงียต่อ เขาคว้าเบลคมาถามด้วยความตกใจ “นายแน่ใจนะ? ใครเป็นคนเจอเรือโจรสลัดน่ะ? ให้ตายเถอะ เร็วเข้า รีบแจ้งคนบนเรือให้เตรียมพร้อมรบ!”
เบลคไม่ใช่คนที่จะพูดเล่นในเรื่องนี้ ฉินสือโอวจึงไม่หวังรอคำตอบจากปากเขา ถึงอย่างไรก็ไม่จำเป็นแล้ว เรือโจรสลัดกำลังมาจริงๆ
เขารีบวิ่งขึ้นไปบนดาดฟ้าเรือ ฉินสือโอวเห็นว่าลูกน้องตัวเองมารวมกันที่นี่แล้ว แบล็คไนฟ์กับเบิร์ดยกกล้องส่องทางไกลสำหรับกลางคืนมองออกไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียด พอเห็นเขาก็ดูโล่งใจขึ้นมา
โดยไม่ลังเล ฉินสือโอวปล่อยจิตสำนึกโพไซดอน ไปยังทิศเดียวกับแบล็คไนฟ์และเบิร์ดมองทันที
ไม่นานเขาก็เห็น ห่างไปประมาณสองสามกิโลเมตรบนทะเลมีเรือขนาดกลางสองลำกำลังขับเข้ามา เรือลำใหญ่เป็นเรือประมงหนึ่งร้อยตัน ส่วนลำเล็กเป็นสปีดโบ๊ทที่กำลังแล่นฝ่าคลื่นมายังเรือเก็บกู้อย่างรวดเร็ว
ถ้ามองในแง่น้ำหนักตัน เรือเก็บกู้ก็ไม่จำเป็นต้องกลัวเรือสองลำนั้น เพราะเรือเก็บกู้นั้นมีน้ำหนักถึงห้าพันตัน สองลำนั้นเมื่อมาอยู่ต่อหน้ามันก็ไม่เป็นได้แค่น้องเล็ก
ทว่าคนบนเรือเก็บกู้ไม่รู้ว่าในเรือสองลำนั้นมีอาวุธอะไรบ้าง ถ้าเกิดมีพวกจรวดขึ้นมา อย่าว่าแต่เรือห้าพันตันของพวกเขาเลย ห้าหมื่นตันก็ยังต้องยอม
บิลลี่กำลังปลอบลูกเรือ ลูกน้องของเขาไม่ได้กล้าหาญแบบพวกแบล็คไนฟ์ เลยพากันกรีดร้องหาพระเจ้ากันระงม บางคนเขียนจดหมายสั่งเสียทั้งที่มือสั่น ฉินสือโอวมองพลางกลอกตา
เทียบกันแล้วแบรนดอนที่อายุน้อยกว่ามากยังเคร่งขรึมกว่าเลย เขาพบกัปตันและให้อีกฝ่ายพาคนไปดึงสมอเรือเตรียมเคลื่อนพล ส่วนตัวเองใช้โทรศัพท์ดาวเทียมติดต่อขอความช่วยเหลือจากโซมาเลีย ต่อให้เขารู้ว่ามันไร้ประโยชน์ก็ตาม
ฉินสือโอวถามเบิร์ด “สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?”
เบิร์ดตอบเสียงต่ำ “เป็นเรือโจรสลัดครับ ไม่กี่นาทีก่อนหน้าพวกเขาติดต่อผ่านวิทยุสื่อสารมาหาเรา แต่น่าจะเป็นพวกมือใหม่ถึงกับให้เราหยุดเรือบอกว่าเราโดนจับแล้ว บ้าของแท้เลย”
แบล็คไนฟ์แม้จะมีสีหน้าเคร่งเครียดแต่ความจริงไม่ได้กังวลแม้แต่น้อย เขาโหลดกระสุนปืน AK-74 ดัง ‘คลิกๆ’ พลางกล่าวว่า “ไม่ต้องกังวลบอส พวกเราสู้ที่แอฟริกามาเยอะ โจรสลัดโซมาเลียเหมือนเป็นแค่เรื่องขำๆ ไปเลย”
บีบีซวงหันมายิ้มเอ่ย “ฉันหวังว่าพวกที่มารอบนี้จะไม่เท้าเปล่ากันนะ ถ้าเป็นไปได้ฉันก็ไม่อยากทำร้ายเจ้าพวกน่าสมเพชนั่นหรอกนะ”
……………………………………………………