ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1098 สวนดอกไม้ในฟาร์มปลา

วินนี่โกรธมากกับพฤติกรรมและการกระทำของฉินสือโอว “คุณเห็นฉันกับเถียนกวาเป็นอะไร? ก่อนที่คิดจะทำอะไรลงไป คุณเคยคิดถึงพวกเราก่อนบ้างไหม? ทำไมคุณถึงดื้อดึงเอาแต่ใจขนาดนั้น คุณไปทำอะไรที่โมกาดิชูเหรอ? คุณรู้บ้างไหมว่าตอนที่คุณไปฉันเป็นห่วงคุณมากขนาดไหน? แล้วคุณรู้บ้างไหมว่าตอนที่ฉันเห็นข้อความนั้นแล้วฉันกลัวขนาดไหน?”
ฉินสือโอวสวมกอดวินนี่ จริงๆ แล้วเขาก็พูดไม่ออกเหมือนกันว่าทำไมถึงไปทั่วทิศทั่วแดนอย่างนั้น จากที่เขาอยู่ที่เกาะแฟร์เวล ก็มีเงินใช้ไม่ขาดมืออยู่แล้ว แต่เขาก็ยังคงไปตกปลาทูน่าที่ชายหาดน้ำตื้นจอร์จ จับล็อบสเตอร์ที่อ่าวเซนต์ลอว์เรนซ์ ไหนครั้งนี้จะไปที่โซมาเลียอีก
แล้วถ้าถามหาเหตุผลจริงๆ จากเขา ก็คงจะเป็นอาการกระสับกระส่ายอยู่เฉยๆ ไม่ได้ของผู้ชาย
เขาเป็นผู้ชายที่เต็มไปด้วยความขัดแย้งในตนเอง เขาเสพความสงบสุขแห่งเกาะแฟร์เวลดินแดนสุขาวดีจนอิ่ม พอเวลาผ่านไป เขาก็อยากออกไปหาสถานที่ที่เร้าใจสักหน่อย หรือพูดอีกอย่างก็คือ โลกอันกว้างใหญ่ไพศาลทำให้เขาอยากออกไปสำรวจดู
และก่อนที่เขาจะเจอกับพวกโจรสลัด ถึงเขาจะหาเหตุผลต่างๆ นานา มาเพื่ออธิบายว่าทำไมตัวเองกับเหล่าทหารกล้าถึงต้องยืนหยัดต่อสู้ด้วยใจที่แข็งแกร่งขนาดนั้น แต่เหตุผลที่แท้จริงนั้นอยู่ที่ เขาชินกับการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขมานาน เขาจึงหวังที่จะหาประสบการณ์เลือดร้อนพลุ่งพล่านให้กับตัวเอง
หรือจะให้พูดง่ายๆ ก็คือเขาเป็นคนเลือดร้อน
วินนี่ที่ถูกฉินสือโอวกอดไว้ในอ้อมแขน สุดท้ายหยดน้ำตาในเบ้าตาที่กลั้นเอาไว้ไม่อยู่ก็หลั่งไหลลงมา
ฉินสือโอวกอดวินนี่แน่นไว้ในอ้อมแขน พร้อมกับกระซิบว่า “ต่อไปผมจะไม่ไปมั่วซั่วอีกแล้ว ผมจะคอยอยู่ข้างๆ คุณกับลูกสาว จะไม่ไปไหนอีก แล้วก็จะไม่ไปสถานที่อัปมงคลอย่างโซมาเลียอีกแล้วนะ”
วินนี่เงยหน้าพร้อมกับพูดทั้งน้ำตาคลอเบ้า “ฉันไม่ได้ต้องการให้คุณมาตัวติดอยู่กับฉันหรอกนะ ฉิน เพียงแต่เวลาคุณจะไปไหนไปทำอะไร ช่วยบอกฉันให้ชัดเจนทีได้ไหม? ตอนนี้ที่ฉันรู้สึกคือ ฉันให้สเปซคุณน้อยเกินไป จนทำให้คุณอึดอัดเลยอยากจะหนีไปจากฉันกับลูกสาว”
พอได้ยินประโยคนี้ จังหวะการเต้นหัวใจของฉินสือโอวก็พลันเต้นช้าลง พูดตามตรง เขาไม่เคยคิดถึงเรื่องแบบนี้มาก่อนเลย
ฉินสือโอวจึงรีบดึงเธอเขามากอดอย่างไว พร้อมกับจูบลงไปตรงหน้าผากของเธอเบาๆ “ไม่ๆ ไม่ใช่อย่างนั้น ที่รัก คุณอย่าคิดอย่างนั้น นิสัยผมมันอาจจะพลุ่งพล่านไปหน่อย ผมรักคุณ รักคุณมากกว่ารักตัวเองซะอีก! ทำไมคุณถึงได้คิดอย่างนั้นล่ะครับ? ต่อไปอย่าคิดมากอีกนะโอเคไหม?”
พอพูดถึงตรงนี้ ก็เหมือนมีประกายแสงแวบเข้ามาในหัวสมอง แล้วเขาก็มองวินนี่อย่างไม่ละสายตา “ที่รัก พวกเราแต่งงานกันดีไหม? คุณแต่งมาอยู่กับผม มาเป็นภรรยาผม แล้วก็มาเป็นแม่ของลูกสาวผม ดีไหม?”
ลูกสาวก็เกิดแล้ว ฉินสือโอวเลยคิดว่าวินนี่ก็คงจะตอบตกลงในการขอแต่งงานของเขาอย่างแน่นอน
เมื่อได้ยินอย่างนั้น ลูกตาดำของวินนี่ก็เป็นประกาย ส่วนน้ำตาก็หยุดไหลในทันที และใบหน้าอันสวยงามของเธอก็เผยถึงความสุขความดีใจออกมา แต่เธอก็กลับมาทำหน้าบึ้งและพูดอย่างไม่พอใจว่า “มาขอแต่งงานเวลานี้เนี่ยนะ? ไม่ ตอนนี้ฉันไม่ถูกใจกับท่าทีของคุณ ฉันไม่แต่งกับคุณหรอก!”
ที่ฉินสือโอวขอแต่งงานในตอนนี้ก็เพราะบรรยากาศพาไป อันที่จริงนั้นเขาเตรียมการขอแต่งไว้เรียบร้อยแล้ว สถานที่ก็ไม่ใช่ที่ท่าเรือด้วยซ้ำ แต่อยู่ที่คริสทัลพาเลซใต้ทะเล แต่ถ้าวินนี่ตอบตกลงที่จะแต่งกับเขาที่นี่ นั่นก็จะทำให้เขาดีใจมาก
น่าเสียดายที่วินนี่โกรธเขาอย่างเอาจริงเอาจังที่ปิดบังเธอเกี่ยวกับเรื่องที่โมกาดิชู แต่ไม่ว่าจะด้วยอารมณ์โมโหหรือเพราะเหตุผลใดก็ตาม เธอก็ยังคงไม่ตกลงแต่งงานกับฉินสือโอวเหมือนเดิม
กระนั้นฉินสือโอวกลับสบายใจที่การขอแต่งงานที่ท่าเรือไม่ได้ผล เพราะสถานที่ในการขอแต่งงานที่เขาวาดฝันไว้คือที่คริสตัลพาเลซ
แต่ถึงแม้จะมีคำขอแต่งงานของเขาแล้ว วินนี่กลับไม่ได้ยกโทษให้เขาทั้งหมด หลังจากนั้นเธอก็ทำหน้ามุ่ยไม่สนใจใส่ฉินสือโอวทั้งวัน แต่ถึงอย่างนั้นเธอก็ไม่ปฏิเสธอ้อมกอดของเขา
ในเมื่อวินนี่รู้เรื่องโจรสลัดแล้ว เหล่าทหารกล้าก็ไม่ต้องปิดบังอะไรแล้ว ฉินสือโอวเลยให้พวกเขาพักหยุดระยะสั้น ทหารกล้าพวกนี้เลยพากันไปเที่ยวบาร์ และพากันทั้งดื่มทั้งถุยน้ำลายคุยโวโอ้อวดกันยกใหญ่ “แม่งเอ๊ย ตอนที่เรือโจรสลัดเข้ามาใกล้นะ ฉันเนี่ยอยู่หน้าสุดเลย ฉันน่ะกล้าพนันได้เลยนะ ว่าถ้าตอนนั้นฉันถ่มน้ำลายใส่หน้าพวกสวะนั่นได้ฉันคงถ่มใส่ไปแล้วว่ะ!”
“ส่วนฉันน่ะเหรอ? ตอนที่พวกโจรสลัดล็อตแรกขึ้นมาบนเรือ ฉันเนี่ยแม่งอยู่ตรงก้นของพวกมันพอดี แถมยังได้กลิ่นเหมือนอึออกมาจากกางเกงพวกมันด้วยนะเว้ย!”
“แต่ปืนนัดนั้นของนีลเซ็นก็ถือว่าไม่เลวเลยนะ ยิงได้สวยมากเพื่อน ยกให้นายหนึ่งแก้ว!”
“แน่นอน แน่นอน ผมคือสไนเปอร์มือดีที่สุดของแคนาดาเลยนะ! อีกทั้งตอนนั้นที่เบิร์ดมาบอกให้ผมยิงหางเสือของพวกมันให้แตกกระจุย ผมก็รู้เลยว่า ได้เวลาโชว์ฝีมือกันหน่อยแล้ว!”
“แต่เบิร์ดก็ใช่ย่อยนะ หรือเพราะโจรสลัดโง่ไม่ก็ประมาทจนได้โดนเขาหลอกให้ขึ้นเรือมาบนพวกเรา ช่างน่าขำสิ้นดี”
“ดังคำที่พระเจ้าว่าไว้ อยากให้เขาตาย ต้องทำให้เขาบ้าก่อน โจรสลัดพวกนั้นก็มีแต่คนบ้า”
เบิร์ดที่กำลังถือขวดเบียร์อยู่ก็หัวเราะกับการฟังพวกเขาคุยโวกัน พลางจิบเบียร์คำเล็กๆ อยู่บ่อยๆ พร้อมกับแสดงท่าทีดูไม่ใส่ใจ
ทั้งวินนี่ ชาร์คและพวกชาวประมงต่างก็รู้ดีว่าที่เหล่าทหารกล้าพูดเป็นความจริง อีกทั้งพวกชาวประมงและคนอื่นๆ ที่อยู่ในบาร์ต่างก็รู้ด้วยเช่นกันว่าเรื่องนี้เป็นความจริง ดังนั้นจึงล้อมวงเข้ามาฟังกันอย่างเมามัน ถึงพวกเขาจะไม่ได้ไปปะทะกับพวกโจรสลัดด้วยตัวเองก็ตาม
แต่พวกเขาก็ไม่สามารถที่จะให้ท้ายเหล่าทหารกล้าแล้วดูถูกโจรสลัดมากจนเกินไป เพราะพวกเขาก็เป็นดั่งลูกหลานของโจรสลัดไวกิ้ง
บาร์เทนเดอร์นีลเลยออกปากว่า “ที่พวกคุณเจอก็แค่โจรกระจอก พวกนั้นไม่ใช่โจรสลัดจริงๆ เลยด้วยซ้ำ ถ้าพวกคุณได้เจอโจรสลัดของแท้นะ ป่านนี้คงไม่ได้มานั่งสบายกันอยู่ตรงนี้หรอก”
และพวกทหารที่ต่างก็จะมีอารมณ์รุนแรง ยิ่งแบล็คไนฟ์ดื่มเบียร์เข้าไปยิ่งทำให้อารมณ์รุนแรงขึ้นไปอีก พอได้ยินที่นีลพูด ก็จ้องเขม็งแล้วพูดว่า “แล้วแกว่าโจรสลัดตัวจริงเป็นใครกันล่ะ?”
“นาวิกโยธินสหรัฐรึเปล่า?” เสียงหนึ่งสอดแทรกขึ้นมา
จากนั้นเหล่าทหารกล้าก็พากันหันขวับ มองไปยังฉินสือโอวที่กำลังเดินเข้ามา
คำพูดของเขานำมาซึ่งเสียงหัวเราะคึกคัก เหล่าทหารต่างก็พากันหัวเราะขึ้นมา เพราะพวกเขาอยู่ในกองทัพบกสหรัฐ อีกทั้งทัพบกสหรัฐกับนาวิกโยธินต่างก็ไม่ชอบหน้ากัน ด้วยเหตุนี้นาวิกโยธินจึงถูกหยิบเอามาล้อในวงเหล้า แบล็คไนฟ์และคนอื่นๆ ก็สนุกสนานกันเป็นอย่างมาก
เบิร์ดยกขวดเบียร์ขึ้นมาแล้วพูดว่า “ผมอยากให้เรายกเพื่อเป็นการเคารพบอสสักหนึ่งแก้วกันครับ ตอนนั้นเขาแมนสุดๆ ไปเลย แถมเขายังเป็นบอสที่แมนที่สุดที่ผมเคยเจอมาเลย!”
แบล็คไนฟ์และคนอื่นๆ ต่างก็พากันยกขวดขึ้นและส่งเสียงเชียร์ดังสนั่นหวั่นไหว “แด่บอสผู้หาญกล้า!”
ฉินสือโอวนั่งลงบนเก้าอี้สูงแล้วหันไปพูดกับทุกคน จากนั้นจึงเรียกชาร์คมาแล้วพูดขึ้น “ผมแพลนว่าจะใช้โอกาสฤดูใบไม้ผลินี้จัดสวนดอกไม้ที่ฟาร์มปลา อืม สวนแบบที่ดูเป็นทางการ อย่างน้อยก็ให้สามารถมาเติมเต็มพื้นที่ของฟาร์มปลาแต่ก่อนได้”
เพราะคำพูดของวินนี่ทำให้เขาตระหนักได้ว่า เขานั้นยังดูแลเอาใจใส่คนรักได้ไม่เต็มที่ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจว่าฤดูใบไม้ผลินี้จะไม่ไปไหน จะอยู่ที่ฟาร์มปลาอย่างว่านอนสอนง่าย และทำสวนดอกไม้ที่วินนี่เฝ้ารอมาตลอด ซึ่งนี่ก็คงจะดึงเวลาไปทั้งปี
ชาร์คลูบท้ายทอยตัวเอง แล้วพูดขึ้น “บอส คุณรู้ว่าผมไม่มีวัฒนธรรม แต่ก็ใช้ชีวิตมาได้อย่างไม่มีปัญหา แต่ถ้าจะให้มาออกแบบสวนดอกไม้ผมไม่ถนัดนะครับ”
ฉินสือโอวมองบนและพูดว่า “นี่ยังต้องให้นายพูดเหรอ? ฉันรู้อยู่แล้วล่ะน่า ฉันก็แค่บอกนาย เพราะเวลาที่เหลือฉันคงใช้อยู่แต่กับสวนดอกไม้ เรื่องในฟาร์มปลาก็คงต้องให้นายจัดการแล้วล่ะ นายช่วยดูแลให้ฉันด้วยแล้วกัน”
ชาร์คโล่งอกแล้วตอบกลับ “ตรงส่วนนี้ให้คุณสบายใจได้เลยครับบอส ฟาร์มปลาให้เป็นหน้าที่ของผม ไม่มีปัญหาแน่นอน”
ส่วนเรื่องการออกแบบสวนดอกไม้นั้น ฉินสือโอวยกให้เป็นหน้าที่ของเออร์บัก เพราะเขามีเพื่อนเก่าคนหนึ่งที่เป็นไพ่ใบเด็ดของสถาบันวางแผนและออกแบบแห่งควิเบก ซึ่งก็แน่นอนว่าเขานั้นปลดเกษียณแล้ว แต่เออร์บักพูดอย่างมั่นใจว่าจะให้เขามาออกแบบสวนดอกไม้ที่ฟาร์มปลาให้
ซึ่งถ้าสามารถเชิญท่านผู้นี้มาได้ สวนดอกไม้ในฟาร์มปลาคงจะสวยไม่น้อย เพราะเขาคือผู้ที่ออกแบบสวนสาธารณะควีนอลิซาเบธกับสวนบูชาร์ดและสวนระดับโลกอื่นๆ อีกมากมาย
……………………………………………….