ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1110 การกระทำของเมืองที่อบอุ่น

กุ้งล็อบสเตอร์เหมือนกันกับปู ถ้าหากต้มกิน สสารกลิ่นคาวและสารอาหารที่ละลายน้ำได้ในเนื้อจะถูกละลายไปในน้ำจากการกระตุ้นด้วยอุณหภูมิสูง สูญเสียความสดและคุณค่าสารอาหารแต่เดิมไป
โดยเฉพาะเมนล็อบสเตอร์ พวกมันอาศัยอยู่ใต้ทะเล กินพวกกุ้งและแพลงก์ตอนเป็นอาหาร ในเหงือกจึงมีโคลน สิ่งสกปรกและปรสิตต่างๆ ไม่น้อย ถ้าหากใช้น้ำต้ม สิ่งสกปรกเหล่านี้จะเข้าไปในช่องท้องตามน้ำ ส่งผลกระทบต่อรสชาติและความสะอาด
ดังนั้น การกินกุ้งล็อบสเตอร์ในแคนาดา วิธีการทำปกติคือการใช้วิธีการนึ่ง ไม่เพียงแต่สามารถรักษาสารอาหารได้ และยังเพราะว่าอุณหภูมิสูงกว่าการใช้น้ำต้ม สุกได้ไวสามารถลดเวลาในการทำได้ รักษารสชาติความสดของกุ้งล็อบสเตอร์เอาไว้ได้มากที่สุด
ในขณะเดียวกัน อุณหภูมิของการนึ่งยังสามารถฆ่าปรสิตที่อยู่ภายในได้อีกด้วย ลดโอกาสการปนเปื้อนจากลำไส้ภายในของกุ้งล็อบสเตอร์ รักษาความสะอาดของเนื้อเอาไว้ ความชื้นน้อย สีสันแดงสด อร่อยและสวยงาม
ฉินสือโอวรู้สึกว่าบัตเลอร์จะต้องรู้หลักการนี้เป็นแน่ ดังนั้นเพียงแค่ประท้วงเท่านั้น ไม่ได้พูดอะไรมาก
ลุงหนวดหัวเราะ แต่ไม่ได้อธิบาย บอกเขาว่า “อีกสักพักนายก็จะรู้ ฉันทำแบบนี้ไม่มีปัญหา”
ฉินสือโอวคิดว่าเพียงแค่ต้มกุ้งธรรมดา แต่ไม่นานเขาก็รู้แล้วว่าตัวเองเข้าใจผิด กุ้งล็อบสเตอร์ในหม้อ ต้มไปนาทีเดียว น้ำเพิ่งจะร้อน ลุงหนวดก็เอาออกมาแล้ว ให้ฉินสือโอวเตรียมเกลือละเอียดไว้ ใช้น้ำมันมะกอกผสมกับเกลือ ขัดเปลือกกุ้งล็อบสเตอร์อย่างแรง
ขัดไปสักพัก เขาก็ใช้น้ำส้มสายชูชะล้างเปลือกนอกของกุ้งล็อบสเตอร์ หลังล้างเกลือที่อยู่ข้างบนออกจนหมด ก็ให้ฉินสือโอวเตรียมหม้อนึ่ง แล้วนำกุ้งล็อบสเตอร์เข้าไปนึ่ง
ในตอนนี้บัตเลอร์ถึงยักไหล่กับฉินสือโอว แล้วพูดว่า “ตอนนี้น่าจะได้แล้ว อีกสักพักสุกแล้วก็กินได้”
น้ำที่ใช้นึ่งกุ้งล็อบสเตอร์คือน้ำทะเล ยังคงเป็นน้ำทะเลที่ใสสะอาด ระหว่างที่ไอน้ำเยอะ บัตเลอร์เปิดหม้อออก เผยให้เห็นกุ้งล็อบสเตอร์ข้างในที่มีสีสันสวยสด
บัตเลอร์สวมถุงมือหนาแล้วเริ่มแกะกุ้งหั่นอย่างชำนาญ แบ่งเนื้อกุ้งขาวกับฉินสือโอวส่วนหนึ่งให้เขาลองชิม
ฉินสือโอวเป่าเนื้อกุ้งแล้วกิน ระหว่างที่ค่อยๆ เคี้ยว สิ่งแรกที่รับรู้ได้คือความกรุบกรอบของเนื้อกุ้งและความเนียนนุ่มของน้ำในเนื้อกุ้ง สิ่งที่ทำให้แปลกใจถัดมาคือรสชาติที่กระจายออกมาบนต่อมรับรส สุดท้ายถึงเป็นความหอมสดของเนื้อกุ้ง
กินกุ้งรสชาติอร่อย ฉินสือโอวยกนิ้วโป้งให้กับบัตเลอร์ “เป็นรสชาติที่ดีมาก เพื่อน ต่อมรับรสของฉันถูกนายกำราบแล้ว!”
บัตเลอร์ทำท่าทางโค้งคำนับ แล้วบอกว่า “ยินดีต้อนรับสู่เมืองคาริน่าที่สวยงาม คุณผู้ชายหวังว่าที่นี่จะสามารถสร้างความทรงจำที่ดีให้แก่คุณ”
ฉินสือโอวยกกุ้งล็อบสเตอร์จานหนึ่งไปให้วินนี่และเออร์บัก อันเดร์ได้ลิ้มรส บัตเลอร์แกะกุ้งล็อบสเตอร์ที่เหลือออก เรียกชาวประมงและเหล่าทหารมาดื่มชาบ่าย
หลังจากอันเดร์ได้กินเนื้อกุ้งก็ยกนิ้่วโป้งขึ้นในทันที ชมยกใหญ่ว่า “นี่เป็นรสชาติที่ยอดเยี่ยมจริงๆ ฉันเคยกินกุ้งล็อบสเตอร์มามากมาย แต่คงต้องยอมรับว่ากุ้งล็อบสเตอร์ที่ได้กินวันนี้เป็นกุ้งที่ระดับสูงสุด ฉันจะต้องทำความรู้จักกับพ่อครัวคนนี้หน่อย เป็นนายใช่ไหมฉิน?”
ฉินสือโอวลากบัตเลอร์ออกมา แล้วพูดว่า “ไม่ครับ เป็นผลงานการเข้าครัวของบัตเลอร์ ถ้าหากพวกคุณอยากจะขอบคุณก็ขอบคุณเขาเถอะครับ”
อันเดร์ถามว่า “พ่อหนุ่ม ถ้าหากไม่ถือสา ฉันอยากจะรู้ว่ากุ้งล็อบสเตอร์นี้ทำอย่างไรได้ไหม?”
บัตเลอร์นั่งลงแล้วพูดอธิบายว่า “แน่นอนว่าไม่ถือสา ได้รับคำชมจากท่านถือเป็นเกียรติของผม ความจริงแล้ว เมนูนี้ง่ายมาก อันดับแรกใช้น้ำทะเลต้ม จะต้องใช้น้ำทะเลบริเวณที่กุ้งล็อบสเตอร์อาศัย นี่เป็นเคล็ดลับ เปลี่ยนเป็นน้ำทะเลที่อื่นก็จะไม่มีรสชาติแบบนี้แล้ว”
“ต้มด้วยน้ำทะเลธรรมดานิดหนึ่ง ให้เปลือกกุ้งล็อบสเตอร์มีรอยแตก ให้เนื้อกุ้งคงสภาพกึ่งสุก จากนั้นใช้เกลือทะเลและน้ำมันมะกอกขัดรอบหนึ่ง แบบนี้จะมีเกลือและน้ำมันมะกอกบางส่วนซึมเข้าไปเนื้อกุ้งล็อบสเตอร์ ทำให้เนื้อกุ้งมีความเด้ง และยังสามารถกระตุ้นความสดของมันออกมาด้วย”
“สุดท้าย นั่นก็คือการนึ่ง ใช้น้ำทะเลที่กุ้งล็อบสเตอร์อาศัยเช่นกัน กุ้งล็อบสเตอร์ที่นึ่งออกมาแบบนี้จะมีรสชาติความสดที่สุด”
พูดจบ เขาก็หยิบกุ้งล็อบสเตอร์มาท่อนหนึ่ง ปอกเปลือกชื่นชมเนื้อกุ้งที่ใสสด ใส่เข้าไปในปากแล้วกิน
ยังไม่ได้กลืนเนื้อกุ้งคำนี้ลงไป สีหน้าของบัตเลอร์ก็เปลี่ยนไป เขาเลิกคิ้วขึ้น อยู่ๆ ก็ตบไปบนไหล่ของฉินสือโอว “ให้ตายสิ เป็นของที่อร่อยจริงๆ! ฉันเคยกินกุ้งล็อบสเตอร์มามากมาย แต่ไม่เคยมีความรู้สึกที่เยี่ยมขนาดนี้มาก่อน”
ฉินสือโอวยิ้มแล้วบอก “ฉันรู้ เพื่อน คำชมที่พวกเราได้รับมันมากพอแล้ว นายไม่จำเป็นต้องย้ำอีกแล้วมั้ง?”
บัตเลอร์รีบส่ายหัว “ไม่ๆๆ ฉิน นายเข้าใจฉันผิดแล้ว ฉันไม่ได้ชมตัวเอง ฉันแค่ยากที่จะเชื่อ! เนื้อกุ้งนี้มีรสชาติดียิ่งกว่าที่ฉันเคยทำอย่างมาก! วิธีการเดียวกัน กุ้งล็อบสเตอร์ที่ฉันเคยทำ ไม่ได้มีรสชาติดีขนาดนี้!”
ไม่ต้องถาม นี่เป็นผลงานของพลังโพไซดอน
บัตเลอร์กินกุ้งล็อบสเตอร์ไปครึ่งตัวอย่างมูมมาม ตบเบาๆ ไปที่ท้องใหญ่กลมๆ เขาถอนหายใจว่า “ไม่น่าล่ะ นายบอกว่านี่อาจจะทำเป็นอาหารทะเลตัวท็อป ฉันไม่น่าสงสัยนายเลย รสชาติของกุ้งล็อบสเตอร์นี้อร่อยเกินไป ฉันจะต้องวางแผนดีๆ สักหน่อยแล้ว จะใช้มันสั่งสอนพวกลูกหมาตระกูลมอร์รี่อย่างไร!”
ตอนนี้ไม่ว่าจะเป็นสหรัฐอเมริกาและแคนาดา กุ้งล็อบสเตอร์คุณภาพชั้นเยี่ยมต่างก็เป็นของหายาก แม้ว่ากุ้งล็อบสเตอร์ในอเมริกาเหนือถือเป็นชนิดสัตว์ที่จับได้ตลอดปี แต่ส่วนมากจะจับในช่วงทุกปีของเดือนกรกฎาคมถึงเดือนตุลาคม
เดือนกันยายนและเดือนตุลาคมเป็นเวลาที่ดีที่สุดในการจำหน่าย ราคาจึงค่อนข้างสูง จากนั้นตามภาวะเศรษฐกิจตกต่ำของภาคการท่องเที่ยว ราคากุ้งล็อบสเตอร์ก็จะลดลง จากนั้นพอถึงฤดูหนาวและฤดูใบไม้ผลิ เริ่มขาดแคลนกุ้งล็อบสเตอร์ ราคาก็จะขึ้นอีกครั้งหนึ่ง
ผู้ผลิตเมนกุ้งล็อบสเตอร์จำนวนมากจะบริหารบ่อเพาะเลี้ยงกุ้งล็อบสเตอร์ เพาะเลี้ยงกุ้งล็อบสเตอร์ในน่านน้ำเฉพาะอ่าวชายฝั่ง พ่อค้าพวกนี้จะรับซื้อกุ้งล็อบสเตอร์ตอนที่ราคาค่อนข้างต่ำ จากนั้นเก็บไว้ในพื้นที่เลี้ยงเพาะเลี้ยงกุ้งล็อบสเตอร์ กุ้งล็อบสเตอร์ที่เพาะเลี้ยงส่วนมากจะออกขายในฤดูหนาว ซึ่งราคาตอนนั้นจะสูงที่สุด
แต่เพราะสาเหตุมาจากกุ้งมังกรแก๊ฟคี่ ฤดูหนาวปีที่แล้วจึงไม่สามารถเพาะเลี้ยงกุ้งล็อบสเตอร์ได้ ดังนั้นราคาของกุ้งปีนี้จึงสูงยิ่งกว่า บัตเลอร์จะใช้ประโยชน์จากมันสักหน่อย เขาสามารถทำให้ตระกูลมอร์รี่ไม่ทันตั้งตัวได้แน่ ตอนนี้พวกเขาก็ไม่มีกุ้งล็อบสเตอร์เก็บไว้สักเท่าไร
ในช่วงเหตุการณ์ปกติ กุ้งล็อบสเตอร์ที่ชาวประมงจับได้ส่วนใหญ่จะถูกขายให้กับภัตตาคารและซูเปอร์มาร์เก็ตในลักษณะสดใหม่ กุ้งล็อบสเตอร์ต้าฉินไม่สามารถจัดการอย่างนี้ได้ อีกอย่างทางที่พวกเขาเดินเป็นระดับไฮเอนด์ ไม่สามารถใช้วิธีการขายกุ้งล็อบสเตอร์ออกไปในราคาต่ำได้
บัตเลอร์ใช้วิธีแช่แข็งด้วยอุณหภูมิต่ำในการจัดการกุ้งล็อบสเตอร์ ใช้วิธีการผสานกันของไนโตรเจนและน้ำแข็งแห้งในการเก็บรักษากุ้งล็อบสเตอร์
คุณภาพอาหารของผลิตภัณฑ์อย่างนี้กับการใช้กุ้งล็อบสเตอร์สดปรุงสุกแทบจะไม่ต่างกัน กุ้งล็อบสเตอร์ของฟาร์มปลาจึงใช้วิธีการจัดการอย่างนี้
พวกชาวประมงนำกุ้งล็อบสเตอร์ที่จับได้ขึ้นมาเรื่อยๆ จะแบ่งตามขนาดความใหญ่ของตัวเพื่อคัดแยก กุ้งล็อบสเตอร์ที่ดีที่สุดจะห่อด้วยสาหร่ายทะเลหรือกระดาษหนังสือพิมพ์ที่ชุ่มน้ำทะเล บวกกับเจลทำความเย็น ปกติ 20-50 ปอนด์หนึ่งห่อใส่กล่อง
ภายใต้สภาวะแบบนี้ การควบคุมอุณหภูมิให้อยู่ที่ 4 องศาเซลเซียส กุ้งล็อบสเตอร์หลังออกจากน้ำแล้วจะยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้ 36-48 ชั่วโมง นี่ก็คือวิธีการขนส่งกุ้งล็อบสเตอร์สด เพียงแต่ค่าใช้จ่ายค่อนข้างสูง กุ้งล็อบสเตอร์ส่วนมากจึงเก็บแช่แข็งขนส่งออกไป
…………………………………………………….