ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1136 พี่เขยของภรรยาที่เป็นที่ต้อนรับ

คุณปู่คุณย่าของวินนี่ไม่เคยมาที่ฟาร์มปลา และยังไม่เคยได้เจอเสี่ยวเถียนกวามาก่อน
มาริโอ้กับมิแรนดาและคนอื่นๆ เคยมาที่นี่เมื่อช่วงก่อนหน้าที่เสี่ยวเถียนกวาจะคลอดออกมา ทว่าชาวแคนาดาไม่ได้ให้ความสำคัญกับญาติพี่น้องทุกรุ่น ดังนั้นการที่ปู่กับย่ามาเยี่ยมหลานชายหลานสาวจึงเกิดขึ้นได้น้อยมาก พวกเขามาดูเยี่ยมวินนี่อยู่ไม่กี่วันพอเห็นว่าเธอสบายดี ก็พากันกลับแล้ว
ในครั้งนี้พวกเขามากันทั้งครอบครัว ปู่กับย่าของวินนี่ สองสามีภรรยามาริโอ้กับมิแรนดา ฟอกส์กับพี่ใหญ่รูปหล่ออาร์ม็อง
ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมวินนี่ถึงได้แต่งหน้าแต่งตัวอยู่พักใหญ่กว่าจะออกจากบ้าน ฟอกส์ที่สวมชุดเดรสยาวสีชมพูเก็บซ่อนความสวยงามและความน่าหลงใหลที่เคยมีอยู่เป็นประจำ เมื่ออยู่ข้างกายอาร์ม็องเธอกลายเป็นภรรยาที่สวยสง่าและโอนอ่อนผ่อนตาม
อาร์ม็องเป็นผู้ชายในฝันของสาวน้อย รูปลักษณ์ของเขามีความอบอุ่นอ่อนโยนแบบชาวฝรั่งเศส เนื่องจากต้องอยู่กับนักศึกษาและหนังสือตลอดทั้งปี ดังนั้นกลิ่นอายความมีภูมิฐานของเขาจึงมีมากกว่าฉินสือโอว เมื่อยืนอยู่หน้าประตูทางออกสนามบิน ผู้หญิงทุกคนที่เดินผ่านไปผ่านมาก็พากันมองดูเขาทั้งนั้น
วินนี่กอดกับคุณปู่คุณย่าและพ่อแม่ของเธอ พอมองเห็นฟอกส์เธอก็เข้าไปกอดด้วยเช่นกัน ได้เห็นแบบนี้อาร์ม็องก็เผยรอยยิ้มออกมา เมื่อมาอยู่ตรงหน้าเขา วินนี่ก็ไหวไหล่แล้วยื่นมือออกมา “อาจารย์อาร์ม็อง ไม่ได้เจอกันนานเลยนะคะ”
เป็นเวลานานมากแล้วจริงๆ ช่วงเทศกาลคริสต์มาสวินนี่ไม่ได้กลับบ้านเพราะกำลังตั้งครรภ์อยู่ ครั้งที่แล้วที่ได้พบกับอาร์ม็องก็เมื่อหนึ่งปีครึ่งที่แล้ว นั่นเป็นครั้งแรกที่ฉินสือโอวได้พบกับครอบครัวของวินนี่
เห็นวินนี่อุ้มต้าป๋ายเอาไว้ตลอดเวลา มาริโอ้ก็รู้สึกประหลาดใจขึ้นมา “ลูกชอบโอพอสซัมเวอร์จิเนียขนาดนี้เลยเหรอ? เมื่อก่อนดูไม่ออกเลยนะ”
วินนี่ไหวไหล่ เธอช่วยต้าป๋ายสางขนที่ยุ่งเหยิงอย่างประคบประหงม พร้อมกับพูดด้วยรอยยิ้มว่า “หนูชอบลูกๆ ของหนูทุกตัวค่ะ พ่อต้องสนใจหนูให้มากกว่านี้สักหน่อย แล้วพ่อจะรู้ว่าหนูเป็นอย่างนั้นจริงๆ”
มาริโอ้ถูจมูกไปมา ฉินสือโอวไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆ เขาก็ไม่พูดอะไรออกมา แต่หลังจากนั้นเขาก็เข้าใจเจตนาที่เธอต้องการจะสื่อทันที วินนี่ซ่อนความหมายเจ็บแสบไว้ในนั้น เธอโกรธเคืองที่ตอนเป็นเด็กเขาไม่ได้ดูแลเธอให้ดีเท่าที่ทำกับฟอกส์
ที่จริงแล้ว ตามความเข้าใจของฉินสือโอว มาริโอ้กับมิแรนดาถือว่าเป็นพ่อแม่ที่ดี ที่ตอนเป็นเด็กวินนี่ไม่มีความสุขหลักๆ แล้วน่าจะเป็นเพราะตัวเธอเอง
เด็กหญิงในตอนนั้นไม่ได้เป็นดั่งเทพธิดาเหมือนในตอนนี้ เธอเป็นเด็กหญิงหัวดื้อที่ชอบสร้างปัญหาสารพัดอย่าง ส่วนฟอกส์ก็โตเกินกว่าวัย จนกลายเป็น ‘ลูกบ้านข้างๆ’ การที่มาริโอ้กับภรรยารักลูกสาวคนโตมากกว่าจึงเป็นเรื่องที่เลี่ยงได้ยาก
นอกจากนี้แล้ว พอฉินสือโอวได้ดูรูปของพวกเขา ก็พบว่าตอนเป็นเด็กฟอกส์สวยกว่าวินนี่มาก จนอายุสิบสามวินนี่ยังเป็นแค่เด็กที่มีนิสัยทอมบอยอยู่เลย ไม่อย่างนั้นตอนเรียนประถมเธอคงไม่ได้เป็นผู้เล่นหลักในทีมบาสเกตบอลหญิงของโรงเรียน
หลังจากนั้นพอเข้าเรียนในมหาวิทยาลัย อยู่ๆ วินนี่ก็เปลี่ยนจากลูกเป็ดขี้เหร่กลายมาเป็นหงส์งาม ที่งดงามจนทำให้ผู้คนตื่นตะลึง!
หลังจากกลับมาถึงฟาร์มปลา เออร์บักก็พาพวกเด็กๆ มาพบกับคุณปู่คุณย่าของวินนี่ พวกเขานำของขวัญมาด้วย อาร์ม็องเป็นฝ่ายเปิดกระเป๋าเดินทางออกก่อน แล้วนำของที่เตรียมมาให้ทุกๆ คนออกมา
สิ่งที่ทำให้ฉินสือโอวตกตะลึงก็คือ อาร์ม็องเป็นคนที่ละเอียดรอบคอบมาก เขาไม่เพียงแต่มีของขวัญมาให้เออร์บักกับพวกเด็กๆ แต่ยังนำของขวัญชิ้นเล็กๆ สำหรับเป็นที่ระลึกมาให้พวกชาวประมงด้วย เขาถึงขั้นเตรียมของขวัญมาให้พวกหู่เป้าฉงหลัวด้วยซ้ำ…
ฉินสือโอวดึงวินนี่เข้ามาหา แล้วพูดกับเธอเสียงเบาว่า “ผมว่าคราวนี้ครอบครัวคุณสุดยอดมากจริงๆ เตรียมของขวัญมาเยอะแยะขนาดนี้ ช่วยสร้างหน้าตาให้คุณได้เยอะเลยนะ”
วินนี่เงียบไปสักพัก เธอโน้มตัวเข้ามาใกล้หูของเขาแล้วพูดอย่างเบาๆ ว่า “อย่าเซ่อสิคะ นี่น่าจะเป็นของที่อาร์ม็องเตรียมมาทั้งหมดแน่ๆ เรื่องการสร้างภาพสำหรับเขาน่ะ ถือว่าเป็นอัจฉริยะเลยจริงๆ ครอบครัวของฉันก็โดนเขาซื้อเพราะแบบนี้แหละค่ะ”
ตอนที่อาร์ม็องคบกับฟอกส์ คนในบ้านปิดบังเรื่องนี้กับวินนี่แค่คนเดียว เธอคิดมาตลอดว่านี่เป็นความคิดของอาร์ม็อง เพราะเขาเป็นอาจารย์ของวินนี่ เขารู้ว่าผู้หญิงที่ภายนอกดูอ่อนโยนลึกๆ แล้วหัวแข็งขนาดไหน
เมื่อมาถึงฟาร์มปลา ฉินสือโอวพาปู่กับย่าของวินนี่ไปเยี่ยมชมรอบๆ อย่างง่ายๆ ให้พวกท่านทั้งสองคนได้เห็นหาดทรายสะอาดๆ กับฟาร์มปลาที่รุ่งเรือง
ช่วงพลบค่ำหลังเลิกเรียน อาร์ม็องเห็นมิเชลกำลังฝึกซ้อมบาสเกตบอสอยู่ จึงเสนอความคิดเห็นว่า “พวกเรามาเล่นด้วยกันดีไหม? ฉันก็ชอบบาสเกตบอลมากๆ เลยเหมือนกัน น่าเสียดายที่มีพรสวรรค์ไม่มากพอ”
มิเชลยิ้มอย่างอายๆ แล้วพูดกับเขาว่า “พรสวรรค์ของผมก็ไม่ได้ดีเท่าไรเหมือนกันครับ ถ้าคุณชอบ ถ้าอย่างนั้นก็มาเล่นด้วยกันเถอะ”
อาร์ม็องมีความสามารถในการเล่นบาสเกตบอลแค่ทั่วๆ ไปจริงๆ แต่นั่นก็เพราะเทียบกันกับปรมาจารย์อย่างฉินสือโอวและกัวซง ศักยภาพของเขามีอยู่เท่าๆ กันกับมิเชลพอดี หากใช้ประโยชน์จากร่างกายที่แข็งแรงบึกบึนก็จะเล่นได้เสมอกันกับเขา ดังนั้นมิเชลจึงเล่นบาสเกตบอลด้วยกันกับเขาได้อย่างเต็มที่
ด้วยเหตุนี้ เมื่อถึงเวลาอาหารค่ำ ฉินสือโอวจึงรู้สึกประหลาดใจที่พบว่า มิเชลที่เป็นคนโลกส่วนตัวสูงกลับสามารถคุยเล่นกับอาร์ม็องได้อย่างถูกคอ ทันใดนั้นมันก็ทำให้เขารู้สึกอิจฉาริษยาขึ้นมาทันที
วินนี่สังเกตเห็นอารมณ์ที่เปลี่ยนไปของสามี ตอนที่กำลังทำอาหารอยู่ด้วยกัน เธอจึงถามเขาเสียงเบาว่า “เรื่องอาร์ม็อง ถ้าปล่อยวางได้จะดีที่สุดนะคะ รู้ไหมว่าตอนอยู่ที่มหาวิทยาลัยเขามีฉายาว่าอะไร? รู้ไหมคะว่าพวกเราเรียกเขาว่าอย่างไร?”
ฉินสือโอวส่ายหัวเหมือนกลองป๋องแป๋ง
“อาจารย์เจ้าเสน่ห์” วินนี่พูดพร้อมไหวไหล่
อาหารมื้อนี้มีไว้เพื่อต้อนรับพ่อแม่ภรรยาและคนในครอบครัวของเธอ ฉินสือโอวจึงขอให้คุณลุงฮิคสันมาช่วยทำอาหาร ขณะเดียวกันก็บอกกับเขาว่า เร็วๆ นี้เขาวางแผนจะจัดงานปาร์ตี้ ถึงตอนนั้นจะขอให้คุณลุงมาเป็นพ่อครัวใหญ่
พอคุณลุงฮิคสันรู้ว่าเขาสร้างสถิติลงบันทึกสถิติโลกกินเนสส์ อีกทั้งยังเป็นหนึ่งในใจความสำคัญสำหรับการจัดปาร์ตี้ ทันใดนั้นคุณลุงฮิคสันก็รู้สึกฮึกเหิมคึกคักขึ้นมาทันที จึงตบไหล่เขาแล้วพูดว่า “ดีมากไอ้หนู นายเยี่ยมยอดมากจริงๆ คาดไม่ถึงว่าจะสร้างสถิติโลกได้! ดีมาก ฉันไม่ได้จะเอาอาหารมาอย่างเดียวนะ แต่ฉันจะเอาไอซ์ไวน์ที่ฉันเพิ่งหมักจนได้ที่มาด้วย!”
ฉินสือโอวรู้สึกสนใจไอซ์ไวน์ล็อตนี้มาก เขาจึงถามว่า “ดื่มได้แล้วเหรอครับ?”
ชายชราหัวเราะเสียงดังแล้วตอบเขาว่า “แน่นอนสิ ดื่มได้ตั้งนานแล้ว แต่ต้องบ่มจนถึงระยะที่เป็นไวน์แก่ถึงจะมีรสชาติดีที่สุด ดังนั้นฉันเลยยังไม่ได้เอาออกมา ตอนนี้นายสร้างสถิติโลกได้สำเร็จ แน่นอนว่าต้องใช้มันฉลองความสำเร็จให้กับนายแทนแชมเปญอยู่แล้ว”
วิธีหมักไอซ์ไวน์มีอยู่หลายวิธี วิธีที่ง่ายที่สุดวิธีการแบบดั้งเดิม เด็ดกิ่งก้านออก คั้นน้ำออกมา หลังจากนั้นก็นำเนื้อ เมล็ดและเปลือกใส่ลงไปหมักไว้ในถังแล้วเริ่มหมัก ในระหว่างขั้นตอนการหมักแอลกอฮอล์ เม็ดสีและกลิ่นสัมผัสจะถูกสกัดออกมาพร้อมกัน
ในการหมักด้วยวิธีนี้ จะต้องใช้แก๊สซัลเฟอร์ไดออกไซด์ในปริมาณต่ำจัดการกับถังหมักก่อน เพื่อป้องกันไม่ให้เชื้อจุลินทรีย์เกิดการปนเปื้อน
ขณะที่น้ำองุ่นถูกหมักจนเกิดเป็นแอลกอฮอล์อยู่ในถังใบใหญ่ เปลือกและเนื้อขององุ่นที่แช่อยู่ในน้ำองุ่น ภายใน 5-7 วันก็จะปล่อยเม็ดสีและความทนทานของไวน์ออกมา หลังจากนั้นก็จะสามารถดื่มได้แล้ว
แต่ก็เหมือนกับที่ฮิคสันพูด ถ้าอยากได้รสสัมผัสที่ดี ก็ต้องดื่มไวน์แก่ ไวน์แก่ต้องใช้เวลาหมักตั้งแต่ครึ่งปีไปจนถึงสองปี ตามทฤษฎีแล้วในระยะเวลานี้ ยิ่งหมักได้นานเท่าไรรสสัมผัสก็จะยิ่งดี
ตอนนี้ระยะเวลาหมักบ่มยังไม่ถึงสองปี แต่ก็มีรสสัมผัสออกมาแล้ว ตาเฒ่าบอกว่าเพราะเก็บองุ่นจากฉินสือโอวไปได้เยอะ เขาเลยหมักไวน์ได้ถึงยี่สิบกว่าถัง ปีนี้สามารถนำมาดื่มได้ตามสบาย
ทานอาหารค่ำเสร็จแล้ว พาวลิสก็ไปบำรุงรักษารสซีบิสกิตคันเล็กของเขาตามปกติ อาร์ม็องไม่มีอะไรทำ จึงเข้าไปเล่นเป็นเพื่อนเขา เขาพอจะรู้วิธีซ่อมรถอยู่บ้าง สามารถสอนเทคนิคซ่อมรถง่ายๆ บางส่วนให้กับพาวลิสได้ ทำให้พาวลิสคึกคักดีใจเป็นอย่างมาก
พอเป็นแบบนี้ท่านชายฉินก็เริ่มซึมแล้ว เขานึกว่าเขาเป็นลูกเขยที่ยอดเยี่ยม แต่พออาร์ม็องมา ก็ดูเหมือนว่าเลเวลของเขาจะต่ำเกินไปหน่อย
………………………………………………..

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset