ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1142 งานยุ่งจนหัวหมุน

ใช้เรือปริ้นเซสเมล่อนเป็นเรือธง เรือลำอื่นๆ ก็ถูกลากออกมาจอดเรียงกันเป็นแถว ทำการขับไล่แมงกะพรุนตั้งแต่ทิศใต้ไปจนถึงทิศเหนือ
ฉินสือโอวยืนมองฟาร์มปลาที่มีแสงไฟส่องสว่างโชติช่วงอยู่บนหัวเรือ แอบรู้สึกใจคอแห้งเหี่ยวอยู่เงียบๆ ถ้าไม่มีแมงกะพรุนพวกนี้ เขาคงได้กอดจูบกับวินนี่ไปตั้งนานแล้ว แมงกะพรุนพวกนี้มันสมควรตายจริงๆ จะต้องฆ่าพวกมันให้หมด!
ครั้งนี้เป็นการประสบภัยพิบัติที่ไม่มีเค้าลางมาก่อน ท่านชายฉินประเมินการว่าฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์จะได้ออกข่าวอีกครั้งแล้ว ภัยพิบัติจากแมงกะพรุนในครั้งนี้หนักหน่วงไม่น้อยเลย
ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ก็ถือว่าดวงซวย เดิมทีสภาพการณ์การจับปลาก็ทรุดหนักลงไปทุกวันๆ อยู่แล้ว อย่างแรกก็ปลาค็อดที่ถูกน้ำมือมนุษย์ทำลายจนหมดสิ้น ต่อมาแบคทีเรียแก๊ฟคี่ในกุ้งมังกรก็ทำให้กุ้งมังกรในบริเวณใกล้ชายฝั่งทะเลตายเรียบ ตอนนี้ภัยพิบัติจากแมงกะพรุนก็ระบาดอีก ยิ่งสร้างความกระทบกระเทือนให้กับฟาร์มปลามากขึ้นไปอีก
ที่โหดร้ายที่สุดก็คือ เจ้าของฟาร์มปลาส่วนใหญ่ยังไม่รู้ว่าเกิดเรื่องนี้ขึ้น ฉินสือโอวแจ้งให้แค่เจ้าของฟาร์มปลาที่เขารู้จักได้ทราบเรื่องนี้เท่านั้น หวังเพียงแต่ว่าข่าวนี้จะสามารถขยายกว้างออกไปได้ แล้วก็หวังว่าพวกเขาจะสามารถหาวิธีรับมือกับแมงกะพรุนได้
เมื่อคิดได้อย่างนี้ เขาก็เริ่มรู้สึกสบายใจขึ้นมาบ้างแล้ว…
ความคิดของแซนเดอร์สมีความน่าเชื่อถือ หลังจากอุปกรณ์อัลตราโซนิครวมคลื่นความถี่เสียงเข้าด้วยกัน ก็สามารถแผ่คลื่นเสียงออกไปสู่น่านน้ำทะเลในรัศมีกว้างมาก ปกติเวลาขู่ปลาคาร์ฟเอเชียที่ทะเลสาบเฉินเป่าให้ตกใจกลัว อุปกรณ์อัลตราโซนิคแค่เครื่องเดียวก็สามารถแผ่รัศมีออกไปได้ถึงพื้นที่ครึ่งหนึ่งของทะเลสาบแล้ว ตอนนี้อุปกรณ์อัลตราโซนิคที่อยู่ในฟาร์มปลามีอยู่ตั้งสี่สิบกว่าอัน!
ด้วยจิตสำนึกแห่งโพไซดอน สิ่งที่ฉินสือโอวมองเห็นภายใต้ผิวน้ำของฟาร์มปลา คือแมงกะพรุนจำนวนนับไม่ถ้วนกำลังสะบัดหนวดว่ายน้ำหนีไปทางทิศเหนือ
ภาพเหตุการณ์นี้ยิ่งใหญ่และงดงามเป็นอย่างยิ่ง แมงกะพรุนน้อยใหญ่ลอยอยู่ท่ามกลางท้องทะเล ละลานตาอย่างถึงที่สุด เต็มไปด้วยร่มใสแวววาวที่ปกคลุมอยู่ด้านบนและหนวดสีใสๆ…
ถึงแม้ว่าการปรากฏตัวของแมงกะพรุนจะทำให้เกิดความเบื่อหน่าย แต่ฉินสือโอวก็ต้องยอมรับว่า ภาพแมงกะพรุนนับล้านที่ล่องลอยอยู่ในมหาสมุทรเป็นภาพที่น่าตื่นตะลึงมากจริงๆ เขาคิดว่าภาพเหล่านี้มีเพียงท่ามกลางมหาสมุทรเท่านั้นที่จะสามารถมองเห็นได้ หากอยู่บนบกภาพสัตว์ประเภทเดียวกันหลายแสนตัวมารวมตัวกันเป็นสิ่งที่เห็นได้ยากมาก
สภาพการกระจายตัวของทรัพยากรประมงในเกาะแฟร์เวลค่อนข้างมีความพิเศษ ฟาร์มปลารอบๆ เกาะ มีเพียงฟาร์มปลาสาธารณะเท่านั้นที่มีผลผลิตปลาค่อนข้างดี ดังนั้นฉินสือโอวจึงตัดสินใจว่าจะไล่แมงกะพรุนไปที่ฟาร์มปลาสาธารณะ อยู่ที่นั่นจะจับขึ้นมาได้ง่ายกว่า
เรือประมงขับหมุนรอบๆ เพื่อขับไล่แมงกะพรุน ค่อยๆ ไล่จากทะเลน้ำตื้นไปสู่ทะเลน้ำลึก โชคดีที่ไม่จำเป็นต้องดึงแนวรบให้ออกไปไกลถึงหลายร้อยกิโลเมตร พวกแมงกะพรุนได้รับแรงกำลังของคลื่นทะเลจากทะเลน้ำตื้นสู่ทะเลน้ำลึก หลังจากออกห่างชายฝั่งไปประมาณหนึ่งร้อยกิโลเมตร จำนวนแมงกะพรุนก็น้อยลงไปมากแล้ว
อุปกรณ์อัลตราโซนิคขับไล่ เต่ามะเฟืองกินเป็นอาหาร มีพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนคอยควบคุม ภายใต้การควบคุมของทั้งสามอย่าง ฝูงแมงกะพรุนก็ค่อยๆ ถูกต้อนเข้าด้วยกัน ต่อจากนั้นก็แค่รอให้พวกมันลอยมาหา ทิ้งอวนจับพวกมันขึ้นมาครั้งแล้วครั้งเล่า
แมงกะพรุนมีจำนวนมากเกินไป ทำให้จัดการได้ยากมาก ตอนนี้เบิร์ดคิดไอเดียได้หนึ่งอย่าง ซึ่งก็คือการเปิดใช้สายการผลิตปลาโบนิโตอบแห้งนั่นเอง
สายการผลิตทั้งสองสายมีไว้สำหรับทำปลาโบนิโตอบแห้งโดยเฉพาะ มีเครื่องจักรสำหรับการสะบัดน้ำ และฟังก์ชันการใช้งานสำหรับการอบแห้งที่เชื่อมโยงกัน เบิร์ดบอกว่าให้ใช้วิธีทำปลาโบนิโตอบแห้งมาจัดการแมงกะพรุนเวเลลลาพวกนี้ พวกมันมีปริมาณน้ำในร่างกายสูง จัดการได้ง่ายและเร็วกว่าปลาโบนิโต แค่สลัดน้ำแล้วอบก็เป็นอันเสร็จสิ้นแล้ว
ถ้าสลัดน้ำออกแมงกะพรุนก็จะเหลืออยู่ไม่กี่ส่วนแล้ว เหลือไว้แค่ร่างกายที่เป็นก้อนเล็กๆ ย่นๆ น้ำหนักอาจจะลดลงถึงเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ หลังจากผ่านการอบแห้ง น้ำหนักเหลือถึงห้าเปอร์เซ็นต์ก็ถือว่าเยอะแล้ว
แมงกะพรุนแห้งไม่กินพื้นที่ ดังนั้นจึงสามารถใช้งานห้องแช่เย็นและห้องเก็บของของฟาร์มปลา เก็บแมงกะพรุนแห้งได้อย่างไม่มีปัญหา
ฉินสือโอวลองทดลองดูแล้ว ใช้สายการผลิตปลาโบนิโตอบแห้งในการจัดการแมงกะพรุนเป็นวิธีที่เป็นไปได้ เครื่องจักรเดินเครื่องเต็มกำลัง สามารถจัดการสลัดน้ำออกจากแมงกะพรุนได้อย่างง่ายดาย การทำงานหนึ่งครั้งใช้เวลาเพียงสามสิบวินาทีเท่านั้น เนื่องจากความสามารถในการกักเก็บน้ำในร่างกายของพวกมันย่ำแย่มาก!
จากท่าเรือในเมืองมาถึงฟาร์มปลาของมิสเตอร์รอทแล้วนำไปไว้ห้องเก็บของห้องแช่เย็นอีกที เส้นทางการขนส่งถูกสร้างขึ้นมาหนึ่งสาย แมงกะพรุนถูกจับขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย แมงกะพรุนแห้งก็ถูกส่งเข้าไปในห้องแช่เย็นอย่างไม่ขาดสายเช่นกัน พวกชาวประมงยุ่งอยู่กับงานจนแทบคลั่งแล้ว
ฉินสือโอวเป็นเจ้านายที่เปิดเผยตรงไปตรงมาที่สุด พอทำงานมาถึงตอนเที่ยงคืน เขาก็ให้ชาร์คประกาศออกไปว่า หลังเที่ยงคืนคิดค่าแรงรายชั่วโมงและให้มากกว่าเดิมสามเท่า ขณะเดียวกันก็จ้างคนจากในเมืองมาด้วย ให้ค่าแรงชั่วโมงละหนึ่งร้อยยี่สิบดอลลาร์แคนาดา
ค่าแรงรายชั่วโมงเท่านี้ย่อมถือว่าค่อนข้างสูงอยู่แล้ว นี่ไม่ใช่ราคาที่ฉินสือโอวตบออกมาจากกะโหลกเฉยๆ แต่คิดตามกฎหมายแรงงานของแคนาดาต่างหาก งานกะดึกแบบนี้ ต้องเพิ่มเงินค่าจ้างให้กับคนงาน อีกทั้งแมงกะพรุนเวเลลลาก็มีพิษ การทำงานในด้านนี้ ยังต้องเพิ่มค่าแรงขึ้นไปอีก!
ตอนนี้ฉินสือโอวไม่สนใจเรื่องเงิน จ้างคนงานก็ใช้เงินไม่เท่าไร ขอแค่จัดการแมงกะพรุนได้เรียบร้อยก็พอแล้ว
เขาวางแผนตัดสินใจได้ถูกต้องแล้ว ภายใต้ค่าจ้างราคาสูง ไม่ว่าจะเป็นชาวประมงหรือคนที่จ้างมาทำงานแค่ชั่วคราวทุกคนต่างก็ทุ่มเทพลังอย่างเต็มที่ เร่งทำงานมาตลอดทั้งคืน แมงกะพรุนเวเลลลาในฟาร์มปลาก็ถูกจัดการไปพอสมควรแล้ว
ในค่ำคืนนี้ค่าใช้จ่ายที่เขาต้องเสียเป็นจำนวนเงินที่ไม่น้อยเลย ค่าแรงของคนงานก็ปาไปสองหมื่นดอลลาร์กว่าๆ ค่าใช้จ่ายก้อนใหญ่หลักๆ แล้วคือค่านำมันของเรือ เครื่องจักรทั้งหมดส่งเสียงดังครืนๆ ทำงานติดต่อกันมาตลอดทั้งคืน นั่นก็ต้องจ่ายสองหมื่นกว่าดอลลาร์เช่นกัน
หลังจากพระอาทิตย์โผล่พ้นขอบฟ้า ฉินสือโอวที่ทำงานตลอดทั้งคืนก็นั่งอยู่บนท่าเรือด้วยความเหนื่อยล้า ไม่สนใจว่าใต้ก้นคือน้ำทะเลกับหาดทราย และก็ไม่สนใจแล้วว่าใต้ก้นตรงที่นั่งอยู่คือซากแมงกะพรุนเวเลลลาที่มีพิษ ท่านชายฉินคิดแต่จะพักผ่อนสักหน่อยเท่านั้น
หู่จือวิ่งเข้ามาหาด้วยความรวดเร็วเหมือนลมหมุน ในปากคาบผ้าเช็ดตัวไว้หนึ่งผืน ฉินสือโอวยิ้มหัวเราะออกมา พอหันกลับไปมอง ก็พบกับวินนี่ที่กำลังยืนส่งรอยยิ้มให้เขาอยู่ที่หน้าประตูวิลล่า
เขากับพวกชาวประมงทำงานมาตลอดทั้งคืนแล้ว วินนี่ก็ยุ่งอยู่ตลอดคืนเช่นกัน เธอคอยเตรียมอาหารมื้อดึกไว้ให้พวกชาวประมง และคอยซักเสื้อผ้ามาให้เปลี่ยนอยู่ตลอด ต่อให้เป็นฤดูใบไม้ผลิ แต่ถ้าเสื้อผ้าเปียกน้ำทะเลแล้ว ถ้าโดนลมในตอนกลางคืนพัดอีกก็คงจะทนไม่ไหวเหมือนกัน
นอกจากนี้ วินนี่ยังพาคนในครอบครัวของชาวประมงจัดเตรียมสบู่เหลวอุ่นๆ อยู่เรื่อยๆ
ต่อให้พวกชาวประมงระวังแค่ไหน แต่อย่างไรพวกเขาก็คงจะโดนพิษแมงกะพรุนเวเลลลาอยู่ดี พิษของแมงกะพรุนชนิดนี้ค่อนข้างเบา จะทำให้รู้สึกชาและแสบร้อนเท่านั้น แต่ถ้าสะสมไว้มากๆ ก็ไม่ใช่เรื่องที่ดี ต้องใช้สบู่เหลวล้างปากแผลให้สะอาด เพื่อเจือจางพิษ
“นายผู้หญิงเป็นคนดีจริงๆ” ชาร์คนั่งลงข้างๆ กันกับฉินสือโอว ยุ่งอยู่กับงานตลอดทั้งคืนอยู่ๆ ก็ได้ผ่อนคลาย ถึงจะเป็นชาวประมงที่มีจิตใจแข็งแกร่ง แต่ก็อดแยกเขี้ยวยิงฟันเพราะความเจ็บปวดไม่ได้เหมือนกัน
ไม่ใช่แค่เหนื่อยอย่างเดียว ไม่รู้ว่าบนร่างกายของพวกเขาถูกหนวดแมงกะพรุนบาดไปมากน้อยแค่ไหน ตอนนี้ทั้งรู้สึกแสบร้อนและรู้สึกชา เจ็บแสบมากจริงๆ
ฉินสือโอวพูดอย่างยิ้มๆ ว่า “วินนี่สุดยอดมาก ภรรยาของพวกนายก็สุดยอดเหมือนกัน ดังนั้นพวกเราเลยต้องพยายามดิ้นรนฝ่าฟันให้มากๆ ใช่ไหมล่ะ? เพื่อภรรยา เพื่อครอบครัว”
ชาร์คยื่นกำปั้นออกไปให้เขา “ใช่แล้วครับ เพื่อภรรยา เพื่อครอบครัว!”
ทางด้านฟาร์มปลาต้าฉินจัดการได้พอสมควรแล้ว แต่ฟาร์มปลายังยุ่งเหยิงวุ่นวายอยู่
กรมประมงของนิวฟันด์แลนด์และรัฐโนวาสโกเชียใจเย็นมากจริงๆ พวกเขาบอกว่าจะเข้างานแล้วจะจัดการเรื่องนี้ ซึ่งก็รอจนถึงเวลาเข้างานจริงๆ ถึงเพิ่งจะจัดการ ตอนที่ฉินสือโอวกำลังจะนอน ถึงเพิ่งได้เห็นข่าวที่รายงานว่าน่านน้ำของนิวฟันด์แลนด์กับโนวาสโกเชียเกิดวิกฤตการณ์การแพร่ระบาดของแมงกะพรุน
โทรศัพท์ของฉินสือโอวส่งเสียงร้องไม่หยุด ล้วนแต่เป็นสายจากบรรดาเจ้าของฟาร์มปลาที่โทรเข้ามา ถามเขาว่าได้เรียนรู้วิธีรับมือกับแมงกะพรุนมาแล้วอย่างไรบ้าง?
ฉินสือโอวบอกวิธีที่เขาให้พวกเจ้าของฟาร์มปลาฟัง แต่เขาไม่มั่นใจว่าวิธีนี้จะมีประโยชน์ไหม เนื่องจากมันสิ้นเปลืองทรัพยากรแรงงานและทรัพยากรทางวัตถุมากเกินไป
ถึงอย่างไรครั้งนี้บรรดาเจ้าของฟาร์มปลาก็จะได้รับความเสียหายอยู่ดี
ขณะที่จับแมงกะพรุนเวเลลลา จะจับกุ้งกับปลาติดมาด้วยได้ง่ายๆ อีกทั้งการคัดแยกพวกมันออกจากกันก็เปลืองแรงมากๆ พวกเจ้าของฟาร์มปลาจะสูญเสียผลการเก็บเกี่ยวไปหนึ่งล็อต ของพวกนี้เป็นเงินเป็นทอง ฤดูใบไม้ผลิเป็นช่วงเวลาที่ผลผลิตกำลังออกดอกออกผล
………………………………………………..