ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1181 ผู้เชี่ยวชาญที่เต็มไปด้วยความรู้

ฉินสือโอวตบไหล่ไวส์เบาๆ สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความชื่นชม เขารู้สึกว่าถ้าเขาต้องการชี้เป้าธุรกิจเครือข่ายแชร์ลูกโซ่ในอนาคต จะต้องพาลูกศิษย์ตัวน้อยคนนี้มาให้ได้ ขอแค่เขาต้องเปิดความคิดใหม่ๆ ลูกศิษย์ตัวน้อยก็จะทำส่วนที่เหลือให้สำเร็จได้
 
ในทำนองเดียวกัน สิ่งที่ฉินสือโอวสอนจอร์จและภรรยาคือวิธีการนั่งสมาธิและการกำหนดลมหายใจ การปล่อยความคิดและการทำอารมณ์ให้ว่างเปล่า ซึ่งสิ่งเหล่านี้อาจจะเป็นเหมือนเป็นเรื่องไร้สาระ
 
หลังจากสอนเสร็จ จอร์จและภรรยาก็นั่งบนเสื่อโยคะของวินนี่เตรียมพร้อมที่จะลองทำดู ไวส์จึงวิ่งขึ้นไปชั้นบนอย่างรวดเร็วจากนั้นก็วิ่งลงมาอีกครั้งพร้อมกับถือเปลือกหอยเบี้ยแผนที่ไว้ในมือและพูดด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “พ่อแม่ จากนี้ไปพวกคุณเป็นคนของสำนักเราแล้ว มา มาจูบสำนักป้ายของสำนักเรา…”
 
ราชาแห่งเหล็กกล้านิ่งอึ้งไปชั่วขณะ “นี่มันอะไรกัน?”
 
“นี่คือป้ายของสำนัก เป็นป้ายสัญลักษณ์แทนสำนักของพวกเรา! รู้จักคำสั่งไฟอันศักดิ์สิทธิ์ไหมครับ?” ไวส์มองไปที่พ่อแม่และถามอย่างจริงจัง
 
จอร์จและภรรยามองหน้ากัน มือขวาของราชาแห่งเหล็กกล้าอันกว้างใหญ่จึงเปลี่ยนท่าทางอย่างรวดเร็ว เหมือนกรงเล็บอินทรี เหมือนฝ่ามือเหล็ก เหมือนหมัดเหล็กเป็นต้น
 
ฉินสือโอวเข้าใจความคิดของเขาได้อย่างรวดเร็วว่าราชาแห่งเหล็กกล้ารู้สึกว่าลูกชายของเขาต้องสับสนอยู่แน่ๆ จึงต้องการที่จะตบเขาสักสองครั้งหรือไม่ก็ให้ความใส่ใจเขาสักหน่อยเพื่อให้ไวส์มีสติขึ้นมาบ้าง
 
อันที่จริงก็เป็นแบบนี้ ไวส์สับสนอยู่บ้างเล็กน้อยจริงๆ
 
แต่ที่นี่ไม่ได้มีแค่จอร์จเท่านั้น แต่ยังมีวิเวียนด้วย วิเวียนรู้จักสามีของเธอดี ทันทีที่มือขวาของเขากวัดแกว่งออกมา เธอจึงยกขาขึ้นเพื่อเตะเขาพร้อมกับส่งสายตา ‘คืนนี้คุณไม่อยากขึ้นเตียงเหรอ’
 
ราชาแห่งเหล็กกล้าทำได้เพียงเก็บมือกลับมาด้วยความโกรธและจูบลงบนป้ายของสำนักตามภรรยา
 
หลังจากที่พ่อแม่จูบป้ายกันเสร็จ ไวส์ก็นำเปลือกหอยเบี้ยแผนออกไปอย่างระมัดระวัง เขาไม่รู้ว่ากล่องเก็บของเล็กๆ เอามาจากที่ไหน จึงวางมันเข้าไป
 
ฉินสือโอวยิ้มแล้วพูดว่า “ไม่ต้องระวังขนาดนั้นไวส์ ในฟาร์มปลาปลอดภัยมาก ไม่มีใครขโมยป้ายนี้โดยคลาดสายตาของอาจารย์และอาปู้ได้หรอก”
 
ไวส์พูดอย่างท้อใจว่า “ไม่ได้หรอกครับอาจารย์ สายตาของคุณไม่กว้างพอที่จะเห็นว่ากอร์ดอนไปปัสสาวะตอนไหนบ้าง…”
 
“อะไรกัน? ให้ตายเถอะ!” ราชาแห่งเหล็กกล้าอดไม่ได้ที่จะสบถคำด่าออกมาเพราะเมื่อกี้เขาเพิ่งจะจูบสิ่งนี้ลงไป
 
วิเวียนก็อดไม่ไหวเช่นกัน เป็นลูกชายแบบไหนกัน รู้ทั้งรู้ว่าสิ่งนี้ถูกคนปัสสาวะใส่ ยังยัดเยียดให้เธอจูบมันอีก!
 
“อย่าเพิ่งดุด่าเลยจอร์จ ต่อหน้าเด็กๆ อย่าพูดคำหยาบเลย!” แม้ว่าวิเวียนจะโกรธแต่ก็ยังคงรักษาบุคลิกความเป็นแม่ไว้และคำพูดประโยคต่อมาก็เปลี่ยนไป “ตีเขา ตีเจ้าเด็กนี่ให้ตายเลย!”
 
ไวส์สะบัดขาสั้นๆ แล้ววิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว ทั้งวิ่งทั้งตะโกนขอความช่วยเหลือไปด้วย “หู่จือ เป้าจือ ฉงต้า ซิมบ้า หลัวปอ รีบมาเร็วสิ!”
 
จอร์จทำได้เพียงขู่ให้เขาตกใจและวิ่งไล่เขาไม่กี่ก้าวก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา วิเวียนก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะเมื่อเห็นลูกชายของเธอวิ่งหนีด้วยความกลัวแบบนั้น หลังจากแกล้งลูกชายเสร็จแล้ว พวกเขาก็นั่งบนเสื่อโยคะและหายใจเข้าลึกๆ ตามที่ฉินสือโอวสั่ง
 
ไวส์เห็นว่าไม่มีอะไรแล้วจึงวิ่งกลับไปฝึกฝนพร้อมกันกับพ่อและแม่
 
แบล็คไนฟ์และคนอื่นๆ ที่ลาดตระเวนอยู่เห็นเหตุการณ์นี้จึงเข้ามาถามอย่างสงสัยว่าพวกเขากำลังทำอะไรกัน ฉินสือโอวจึงบอกว่ากำลังสอนให้พวกเขาฝึกกังฟูจีน
 
แบล็คไนฟ์เป็นทหารที่เข้มงวดมากและสิ่งที่เขาปฏิบัติตามคือทักษะการต่อสู้ที่ใช้งานได้จริง เขาจึงส่ายหัวแล้วพูดว่า “บอส ผมไม่มีเจตนาที่จะเสียมารยาทนะ แต่ผมคิดว่ากังฟูจีนเหมาะกับการสร้างภาพยนตร์มากกว่า ถ้าคุณต้องการต่อสู้จริงๆ ผมขอแนะนำให้คุณบรูซและมาดามบรูซมาเรียนชกมวยกับผม”
 
ฉินสือโอวจึงขมวดคิ้วขึ้น เขายังไม่ได้พูดอะไร ไวส์ศิษย์ผู้บุกเบิกป่าเขาอันมีคุณสมบัติที่เหมาะสมจึงชิงกระโดดขึ้นมาและตะโกนว่า “คุณจะมาสร้างปัญหาอะไรที่นี่? อาจารย์ สั่งสอนเขา!”
 
แบล็คไนฟ์ยักไหล่อย่างช่วยไม่ได้และพูดว่า “ผมพูดความจริง”
 
ไวส์มองไปที่ฉินสือโอว ฉินสือโอวไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากจัดการกับแบล็คไนฟ์อย่างเอาจริงเอาจังว่า “ไม่ แบล็คไนฟ์ที่นายพูดไม่ใช่ความจริง นายไม่เข้าใจแก่นแท้ของกังฟูจีนด้วยซ้ำว่าคืออะไร”
 
“แก่นแท้คืออะไรเหรอครับ?” ทริกเกอร์ที่ตามแบล็คไนฟ์มาจึงถามด้วยความสนใจ
 
ฉินสือโอวครุ่นคิดสักพักและพูดว่า “ถ้าพูดถึงทักษะการต่อสู้ กังฟูของจีนก็คือการใช้ความรุนแรง เป็นการกระทำอย่างรุนแรงที่คนคนหนึ่งตัดโอกาสในชีวิตของคนอีกคนหนึ่ง ดังนั้นในการต่อสู้ กังฟูจีนจึงต้องการคนที่พุ่งเข้าหาเป้าหมายเหมือนเสือชีตาห์ ซึ่งจะต้องรวมกำลังทั้งหมด ใช้ความรวดเร็ว ความคล่องแคล่วและความเยือกเย็นเพื่อให้ได้ชัยชนะ”
 
“ถ้ามีใครต้องการโจมตีผม งั้นผมก็ต้องลงมือก่อน การทำแบบนี้ถือเป็นทักษะการต่อสู้ที่ดีใช่มั้ยครับ?”
 
แบล็คไนฟ์พยักหน้าพลางพิจารณาไปด้วยสักพักแล้วพูดว่า “ใช่ คุณพูดถูก นี่คือแก่นแท้ของกังฟูจีนใช่ไหม?”
 
ฉินสือโอวโบกมือและพูดว่า “เปล่า นี่ไม่ใช่นะแบล็คไนฟ์ วิธีที่ดีที่สุดและเร็วที่สุดในการโจมตีหรือเอาชนะคนคนหนึ่งคือการใช้อาวุธปืน! ศิลปะการต่อสู้ถูกนำมาใช้เพื่อเสริมสร้างร่างกายตามขีดจำกัดของร่างกายมนุษย์ ฝึกฝนจิตใจ ความอดทนของตัวเองให้แน่วแน่และสำรวจศักยภาพของตัวเอง!”
 
เมื่อพูดอยู่เขาก็หันไปลูบหัวของไวส์แล้วพูดต่อว่า “ดังนั้นนายต้องจำไว้ ไวส์จากนี้ไม่ว่านายจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็อย่าหลงระเริงกับการชอบเอาชนะหรือการครอบงำผู้อื่น เหมือนกับที่อาจารย์บอกพ่อแม่ของนาย ใช้พลังอย่างปราดเปรื่อง ควบคุมความคิดผิดๆ และอย่าทำสิ่งที่ผิด นี่คือความหมายที่แท้จริงของศิลปะการต่อสู้ที่อาจารย์สอนนาย!”
 
จอร์ชและภรรยาค่อยๆ ปรบมือให้ ราชาแห่งเหล็กกล้ามองฉินสือโอวด้วยความชื่นชมแล้วพูดว่า “นี่คุณ คุณพูดถูกมาก”
 
แบล็คไนฟ์และทริกเกอร์มองหน้ากันพร้อมกับยักไหล่และเดินจากไป
 
ฉินสือโอวให้ไวส์ฝึกซ้อมกับพ่อและแม่ด้วยกันต่อไป จากนั้นเขาก็เดินตามเหล่าทหารออกไปห่างๆ
 
เมื่อมาถึงที่ที่จอร์ชและภรรยามองไม่เห็นแล้ว ฉินสือโอวจึงหยิบเงินสองร้อยดอลลาร์แคนาดาออกมาและให้คนละหนึ่งร้อยแล้วพูดว่า “ดีมาก แบล็คไนฟ์ ทริกเกอร์ เมื่อกี้ร่วมมือกันได้ดี นี่เป็นรางวัลสำหรับพวกนาย”
 
แบล็คไนฟ์จูบลงบนธนบัตรและเก็บเข้าไว้ในกระเป๋าแล้วพูดว่า “ต่อไปถ้ามีเรื่องแบบนี้อีกเรียกพวกเราได้เลยนะครับบอส ครั้งหน้าผมจะลดให้ยี่สิบเปอร์เซ็นต์เลย”
 
ฉินสือโอวแบะปากแล้วเดินออกไป แบล็คไนฟ์และทริกเกอร์ยังคงพูดคุยกันอยู่ข้างหลังต่อว่า “เงินนี่หาได้ง่ายจริงๆ” “แต่ฉันกลับรู้สึกว่าบอสพูดถูก” “ใช่ บอสยอดเยี่ยมมาก แกดูเมื่อกี้เขาเต็มไปด้วยความรู้จริงๆ เขาต้องเป็นผู้เชี่ยวชาญแน่นอน”
 
“ออกไป!” ฉินสือโอวอดไม่ได้ที่จะกลับไปด่าพวกเขา ครั้งหน้าถ้ามีเรื่องอะไรแบบนี้อีกจะเรียกเบิร์ด เบิร์ดยังน่าเชื่อถือกว่าอีก
 
เมื่อเขาเดินไปที่ชายหาด เจ้าหญิงซาลามาห์และคนอื่นๆ ก็นั่งเรือออกทะเลพอดีและบอกว่าจะไปดูปะการัง
 
สีหน้าของเจ้าชายน้อยดูไม่พอใจ เขาเดินไปทางใต้พุ่งไปทางเหนือก็ยังไม่เห็นอะไร? จริงๆ แล้วไม่เคยเห็นแนวปะการังในมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือ ดังนั้นเขาจึงลังเลที่จะไปดูมัน
 
แต่เจ้าหญิงโลลิต้าไม่ยอมพาเขาไป เจ้าชายน้อยจึงพูดอย่างไม่พอใจว่า “ฉันเป็นพี่ชายของเธอ เธอจะกำจัดฉันทิ้งได้อย่างไร? อยู่ข้างนอกฉันเป็นผู้ปกครองของเธอ เธอเข้าใจไหม?”
 
“ฉันไม่ต้องการให้พี่มาดูแลฉัน ฉันมีบอลหิมะ ไอซ์สเกตและบีน! เมื่อวานนี้พี่เกือบจะทำร้ายไอซ์สเกตนะรู้ไหม? คิดไม่ถึงว่าพี่ต้องการจะจับไอซ์สเกต พี่นี่เป็นคนเลวจริงๆ!” เจ้าหญิงโลลิต้าพูดด้วยความโกรธ
 
เจ้าชายน้อยรู้สึกอับอายเล็กน้อย เขาจึงลูบจมูกไปมาและพูดว่า “นั่นมันไม่ดีกับเธอเหรออย่างไร? ใครจะรู้ว่าฉลามเสือทรายเป็นสัตว์เลี้ยงในฟาร์มปลากันล่ะ ฉันคิดว่ามันจะกินเธอ ฉันแค่จะปกป้องเธอเท่านั้น!”
 
“แต่ฉันอธิบายไปหมดแล้ว พี่ก็ยังอยากจะจับมันอีก!”
 
“ก็ไม่ใช่ว่าฉันจะไม่เคยจับฉลามเลยนะ? ฉันแค่อยากจับมันมาถ่ายรูป ไม่ได้อยากจะทำร้ายมันสักหน่อย!”
 
“แบบนั้นก็ไม่ได้! อีกอย่างออกทะเลครั้งนี้ จะเอาเบ็ดตกปลามาด้วยทำไม?!”
 
……………………………………………………