ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1192 ความสุข

วินนี่จะตรวจคะแนนของทีมแบล็คไนฟ์เป็นทีมแรก พวกเขาจับปลากระโทงสีน้ำเงินได้ทั้งหมดสิบสองตัวและมีความยาวรวมสามสิบเมตรกว่า ซึ่งเป็นปลาตัวใหญ่เกือบทั้งหมด โชคดีที่พวกเขาขับเรือฮาวิซทออกทะเล ถ้าฉินสือโอวขับเรือลำเล็กนี้ออกทะเล ก็อาจจะไม่สามารถเคลื่อนที่ได้
วินนี่ตรวจดูบาดแผลบนลำตัวของปลาอย่างละเอียดและวัดความยาวเพื่อนับคะแนนให้กับทีมแบล็คไนฟ์ ซึ่งได้คะแนนรวมทั้งหมดห้าสิบสี่คะแนน
ทีมที่สองที่เข้าเทียบท่าคือเรือของเรค หลังจากที่ฉินสือโอวโทรศัพท์หาเขา พวกเขาก็เร่งความเร็วทันที
เมื่อเรือจอดเทียบท่า สุนัขนิวฟันด์แลนด์สองตัวที่นอนอยู่บนเรือ จู่ๆ ก็กระโดดลงทะเล จากนั้นเจ้าหญิงโลลิต้าและเชอร์ลี่ย์ที่ถูกซัดอยู่ในน้ำก็ถูกพวกมันใช้ศีรษะช้อนตูดของหญิงสาวขึ้นมาและผลักพวกเธอไปที่ฝั่ง
เจ้าหญิงโลลิต้ากลัวมากจนหน้าซีด เชอร์ลี่ย์ยังโอเคอยู่ เพราะเธอรู้นิสัยของสุนัขนิวฟันด์แลนด์ดีจึงปลอบซาลามาห์ว่า “ไม่เป็นไรนะไม่เป็นไร ไม่ต้องกลัว พวกมันเป็นสุนัขกู้ภัย พวกมันคิดว่าเราตกน้ำเลยต้องการมาช่วยเรา”
“นี่คือสุนัข? พระเจ้า ฉันคิดว่าเป็นสัตว์ประหลาดซะอีก!” เจ้าหญิงโลลิต้าพูดด้วยความตกใจ
สุนัขนิวฟันด์แลนด์มีลักษณะที่พิเศษมาก พวกมันมีขนยาวสองชั้น ขนชั้นนอกหนาและค่อนข้างยาว ส่วนขนชั้นในจะนุ่มและสั้น เมื่อเปียกน้ำจึงดูแปลกประหลาดไปเล็กน้อย ไม่แปลกที่ซาลามาห์จะรู้สึกกลัว
ฉินสือโอวส่งสัญญาณให้ซาลามาห์สงบสติอารมณ์ เหมือนกับที่เชอร์ลี่ย์ว่า สุนัขนิวฟันด์แลนด์ทั้งสองตัวคิดว่าทั้งสองคนตกอยู่ในอันตราย จึงตั้งใจลงไปช่วยพวกเธอ
สุนัขนิวฟันด์แลนด์เป็นแบบนี้ พวกมันว่านอนสอนง่าย น่ารักอ่อนโยนและซื่อสัตย์ แต่ก็มีดื้อรั้นบ้างในบางมุม
เนื่องจากสุนัขพันธุ์นี้ได้รับการปลูกฝังให้เป็นผู้ช่วยเหลือมนุษย์มาตั้งแต่เกิดและไม่ใช่สัตว์เลี้ยงเพื่อใช้ประโยชน์ ดังนั้นมันสามารถช่วยชาวประมงดึงอวนและลากเรือได้ สามารถจูง ลากรถ หรือสิ่งต่างๆ บนบกได้และยังช่วยชีวิตคนที่ตกลงไปในน้ำได้อีกด้วย
สุนัขนิวฟันด์แลนด์มีข้อดีมากมายหลายอย่าง แต่พวกมันไม่ได้ฉลาดขนาดนั้น หลังจากเคยชินกับการเลี้ยงดูแล้วจะเปลี่ยนความคิดของพวกมันไม่ได้ การได้ช่วยชีวิตก็เป็นหนึ่งในนั้น ขอแค่ได้รับการฝึกฝน เมื่อพวกมันเห็นคนอยู่ในน้ำ ก็จะหาวิธีพาคนขึ้นบนฝั่ง ไม่ว่าคนคนนั้นจะยอมหรือไม่ก็ตาม
ในปี พ.ศ. 2462 สุนัขนิวฟันด์แลนด์ตัวหนึ่งเคยได้รับรางวัลเหรียญทอง เพราะครั้งหนึ่งมันลากเรือชูชีพไปช่วยเหลือผู้ประสบภัยยี่สิบคนและพาไปยังพื้นที่ปลอดภัย นี่คือคุณูปการที่ไม่มีวันหายไปตามกาลเวลาของพวกมัน
เรคนั่งอยู่บนหัวเรือผิวปากพร้อมกับกวักมือเรียกสุนัขตัวโปรดเข้ามา ทั้งสองตัวจึงมองไปที่เจ้าของของพวกมันอย่างกระวนกระวายใจ สุนัขตัวใหญ่ตัวหนึ่งจึงว่ายไปตามเสียงร้องของเรค เหมือนกับจะรีบไปช่วยชีวิตเขา
ไม่มีวิธีอื่นแล้ว ฉินสือโอวทำได้เพียงให้เชอร์ลี่ย์และซาลามาห์ขึ้นฝั่งก่อน ไม่อย่างนั้นสุนัขตัวใหญ่ทั้งสองนี้จะไม่ยอมปล่อย
หู่จือและเป้าจือจ้องดูสักพัก พวกมันฉลาดมากและเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว เมื่อรู้จุดเด่นของสุนัขนิวฟันด์แลนด์แล้ว จึงแย่งกันกระโดดลงน้ำ เพราะในน้ำก็มีสุนัขสาวสวยนิวฟันด์แลนด์กำลังลอยคอรอให้มาช่วยเหลือ
สุดท้ายสาวสวยของพวกมันไม่ได้รู้สึกซาบซึ้งอะไร หลังจากพวกมันกระโดดลงมาก็ไม่มีการตอบสนองใดๆ เพราะพวกมันไม่เคยได้รับการฝึกอบรมเพื่อช่วยเหลือสุนัขที่ตกน้ำมาก่อน…
และนี่ยังเป็นข้อบกพร่องของไอคิวสุนัขนิวฟันด์แลนด์ เพราะไม่เข้าใจการเปรียบเทียบ แต่สุนัขพันธุ์แลบราดอร์ริทรีฟเวอร์สามารถเข้าใจสิ่งนี้ได้ แต่พวกมันไม่มีพละกำลังมากพอ จึงไม่เหมาะสมที่จะเป็นสุนัขกู้ภัย
เรคและฮัดสันทีมพวกเขามีเพียงแค่สองคนเท่านั้น แต่พวกเขากลับจับปลาตัวใหญ่ได้ถึงสิบตัว แน่นอนว่าต้องขอบคุณสุนัขนิวฟันด์แลนด์ทั้งสองตัว เหรียญทหารครึ่งหนึ่งนั้นก็เป็นของพวกมันและเป็นพวกมันที่ไล่ต้อนปลาให้ออกไปเรื่อยๆ นี่จึงเป็นผลสำเร็จของเรค
หลังจากวินนี่ บีบีซวงและผู้กำกับใหญ่ทำการวัดแล้ว จึงเฉลยออกมาว่าสี่สิบคะแนน ในขณะที่พวกเขาจับปลาส่วนใหญ่จะแทงลงไปที่หลังของมัน ซึ่งแตกต่างจากแบล็คไนฟ์และเบิร์ดที่ส่วนใหญ่จะเแทงลงไปที่หัวปลา
แบล็คไนฟ์และพรรคพวกจึงปรบมืออย่างตื่นเต้น มีเพียงทีมเล็กๆ ของเรคเท่านั้นที่สามารถคุกคามพวกเขาได้ เรคยังรู้ว่าตัวเองเสียเปรียบ แต่เขาก็เดาว่าขอแค่ข้อเสียนั้นไม่ชัดเจนก็พอ ดังนั้นจึงต้องการที่จะต่อสู้ให้ถึงที่สุด แต่สุดท้ายก็ไม่ประสบความสำเร็จในการต่อสู้
ทางฝั่งฉินสือโอวก็มีจำนวนมากที่สุดเป็นอันดับสาม แน่นอนว่าเขาจับปลาได้เพียงตัวเดียวเท่านั้นและอีกหกตัวที่เหลือล้วนเป็นเจ้าชายน้อยและเหมาเหว่ยหลงที่ล่ามาได้
ด้วยเหตุนี้ชาวประมงจึงเริ่มดูถูกพวกเขา เพราะจำนวนปลากระโทงสีน้ำเงินที่ฝั่งฉินสือโอวล่อมาได้ เป็นจำนวนรวมที่เพิ่มขึ้นของคนอื่นๆ ผลสุดท้ายคิดไม่ถึงว่าเจ้าชายน้อยและเหมาเหว่ยหลงจะล่าได้ทั้งหมดถึงหกตัว ซึ่งถือว่าแย่มากจริงๆ!
แต่ถึงอย่างไรก็ได้อันดับที่สามไม่ใช่เหรอ? เจ้าชายน้อยพร้อมทั้งถอนหายใจและพูดว่าเพราะพยายามไม่เต็มที่จึงได้แค่อันดับสาม พร้อมทั้งวางฝูงปลากระโทงสีน้ำเงินลงอย่างมีความสุขไปด้วยและในกล้องก็เต็มไปด้วยภาพถ่ายของเขา…
การประกาศผลไม่มีปัญหา วินนี่จึงโอนเงินให้ทุกคน แบล็คไนฟ์และทีมของเขามีทั้งหมดหกคน แม้ว่าบีบีซวงจะรับผิดชอบในการขับเฮลิคอปเตอร์ แต่พวกเขาก็เริ่มเห็นพ้องต้องกันว่าขอแค่พวกเขาชนะ ก็จะแบ่งให้บีบีซวงหนึ่งส่วน
วินนี่มอบเงินให้พวกเขาคนละแปดหมื่นห้าพันดอลลาร์แคนาดา ให้เรคสามแสนดอลลาร์แคนาดาและให้เจ้าชายน้อยหนึ่งแสนดอลลาร์แคนาดา แต่เจ้าชายน้อยใจกว้างไม่ต้องการเงิน จึงมอบเงินหนึ่งแสนให้กับเหมาเหว่ยหลงแทน
และทุกคนจะได้รับรางวัลจากการเข้าร่วมหนึ่งพันดอลลาร์แคนาดา วินนี่จะมอบให้แต่ละคนยกเว้นชาร์คและกลุ่มชาวประมง คนอื่นๆ ต่างมีความสุขกันมาก เดิมพวกเขามาเพียงแค่เข้าร่วมการแข่งขัน แต่ไม่คิดว่าจะได้รับรางวัลด้วย
แบล็คไนฟ์ ทริกเกอร์และคนอื่นๆ จึงหัวเราะพร้อมกับเดินไปหาชาร์คและพรรคพวกของเขา จากนั้นก็เอาข้อมูลการโอนเงินในโทรศัพท์มือถือให้พวกเขาดู และพูดโม้ต่างๆ นานา
 “มีอะไรเหรอ? วันหลังเราไปตกปลาทูน่าครีบน้ำเงินกันอีกและมีเงินรางวัลอย่างน้อยหนึ่งแสนดอลลาร์แคนาดา!” บูลพูดอย่างเหยียดหยาม
คนที่มีความสุขที่สุดคือเรค พวกเขามีกันแค่สองคนและเขายังเป็นกำลังหลักอีกด้วย ตามกฎการแบ่งรางวัลของเขากับฮัดสันและสุนัขทั้งสองคือ สองคนจะได้คนละหนึ่งแสน ส่วนสุนัขสองตัวจะได้ตัวละห้าหมื่น แน่นอนว่าเขาเป็นเจ้าของสุนัข ดังนั้นจึงได้เงินถึงสองแสน…
นี่คือวิธีคิดแบบชาวแคนาดา ต้องแบ่งกันตามผลงาน ต่อให้เป็นพ่อลูกหรือพี่น้องที่ทำสิ่งต่างๆ ร่วมกัน สุดท้ายเมื่อต้องแบ่งผลกำไรกันก็ต้องขึ้นอยู่กับความพยายามที่แสดงออกมา
ฮัดสันไม่คัดค้านกฎการแบ่งจ่ายนี้ ชาร์คจึงเข้าไปพูดยุยงเขาว่า “บิ๊กฟุตกำลังกลั่นแกล้งนาย นายควรยืนกรานที่จะแบ่งกันคนละครึ่งหนึ่งกับเขา วางใจเถอะ พวกลุงจะสนับสนุนนายเอง”
ฮัดสันหัวเราะแล้วพูดว่า “ไม่ ผมพอใจแล้ว การแบ่งส่วนของลุงผมสมเหตุสมผลมากและต่อให้จะไม่นับเจ้าระเบิดน้ำและเจ้ากระสุนปืนเข้าไปด้วย แต่ลุงของผมก็เป็นผู้เล่นหลักและผมก็เป็นแค่ผู้เล่นสำรอง เขาได้รับมากกว่าก็สมควรแล้ว”
เรคมองไปที่ชาร์คอย่างอิ่มอกอิ่มใจและพูดว่า “ขอโทษนะเพื่อน การยุยงของนายดูเหมือนจะไม่ได้ผลเท่าไร”
ชาร์คดึงเขาเข้ามาพร้อมพูดว่า “ใครยุ? นายต้องเป็นเจ้ามือเลี้ยงอาหาร บ้าเอ๊ย ถ้าไม่ใช่ฉัน นายคงจะไม่ได้รับเงินรางวัลถึงสองแสนหรอก!”
เรื่องนี้เรคตรงไปตรงมามาก เขาโบกมือและพูดว่า “ไม่มีปัญหา ทุกคนไปกับผม คืนนี้ผมจ่ายเอง ทุกคนอยากทำอะไรก็ทำเลย ผมจะอยู่ด้วยจนถึงที่สุด!”
ชาวประมงที่รู้สึกหดหู่เพราะไม่ได้รับรางวัล จึงกลับมามีความสุขอีกครั้ง แบล็คไนฟ์จึงช่วยเพิ่มไฟให้กับอารมณ์ของพวกเขา “คืนนี้พวกเราต้องเข้าเวร ดังนั้นจะไม่ร่วมสนุกด้วย พวกคุณสนุกกันไปก่อน หลังจากช่วงเวลาพัก พวกเราถึงจะมาร่วมด้วย และจะอยู่ด้วยจนถึงที่สุดอย่างแน่นอน!”
“ว้าว ไม่นานก็มีผู้คนจำนวนมากในฟาร์มปลา” ชาร์คยักคิ้วและพูดว่า “ฉันยังกังวลว่า พอนายได้รับเงินรางวัลนี้แล้วก็จะลาออก”
ทริกเกอร์ยิ้มแล้วพูดว่า “ใครจะโง่ไปลาออกกันล่ะ? พวกเรายังต้องหาเงินล้านกับบอสอยู่นะ!”
…………………………………………………………..