ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1272 เป็นแบบนี้นี่เอง

คาร์เตอร์ไม่ได้แค่พูดเฉยๆ เขาเริ่มจากเซ็นชื่อลงบนสัญญารับลูกปลาที่ฉินสือโอวเอามา จากนั้นก็พาเขาไปกินของว่างในฟาร์มอย่างใจกว้าง ยังบอกอีกด้วยว่าเขาไปซูเปอร์มาร์เก็ตจีนเพื่อซื้อบัวลอยมาให้โดยเฉพาะ
“ผมเพิ่งรู้เมื่อกี้นี้เอง ความหมายของบัวลอยก็คือสิ่งที่สวยงามมาก พร้อมหน้าพร้อมตาใช่ไหม?” คาร์เตอร์ยิ้มแย้มด้วยความเบิกบาน “ที่ผมเลือกอาหารนี้ก็เพราะความหมายของมัน เพื่อน การที่เราได้มาอยู่พร้อมหน้ากันแบบนี้ก็หาไม่ได้ง่ายๆ ไม่ใช่เหรอ?”
ฉินสือโอวอยากจะบอกว่าแน่นอนว่าไม่ เราเป็นศัตรูกันไม่ใช่หรือไง? จู่ๆ แกมาเปลี่ยนเป็นคนล่ะคนแบบนี้คิดจะทำอะไร?
แต่ว่าคนดีมาจะฉีกหน้าก็ไม่ดี ฉินสือโอวไม่กลัวอิทธิพลที่คาร์เตอร์มีในท้องที่ เขาติดกล้องไว้ที่เรือก่อนหน้าที่เขาจะมาเรียบร้อยแล้ว ขอแค่คาร์เตอร์กล้าท้าทายเขา เขาก็กล้าตะลุมบอน!
ปรากฏว่าคาร์เตอร์ไม่ใช่แค่ไม่ได้ท้าทายเขา ยังแทบจะประจบเขาด้วย…
ตอนที่ลงจากเรือ ฉินสือโอวเรียกชาร์คและคนอื่นๆ ให้มาหาแล้วกระซิบด้วยน้ำเสียงจริงจัง “ต้องมีกับดักแน่! ฉันว่าของว่างอาจมีปัญหา เพราะฉะนั้นอีกเดี๋ยวกินอะไรต้องระวัง แซ็ก นายกินก่อน รู้ไหม?”
แซ็กพยักหน้าแล้วพูดขึ้นด้วยเสียงหนักแน่น “ไม่มีปัญหากัปตัน ผมเคยเป็นพ่อครัว ถ้าอาหารมีปัญหา ผมว่าผมชิมดูก็รู้”
ฉินสือโอวมองเขาแล้วถามอย่างประหลาดใจ “นายมีความสามารถนี้ด้วยเหรอ?”
แซ็กยิ้มอย่างมั่นใจ จากนั้นก็รู้สึกทะแม่งๆ เลยถามว่า “คุณไม่รู้? โอ้บอส ถ้าบอสไม่รู้ งั้นทำไมให้ผมกินก่อน?”
ฉินสือโอวบีบไหล่ของเขาแล้วเขย่าไปมาก่อนจะพูดว่า “ฉันเห็นว่านายสุขภาพแย่ที่สุด ภูมิคุ้มกันต่ำที่สุด ถ้าของว่างมีพิษ นายจะออกอาการก่อนใคร ก็เลยให้มาลองพิษ”
แซ็ก “…”
วันนี้อากาศไม่ดี ท้องฟ้าไร้ซึ่งดวงจันทร์และดวงดาว ฉินสือโอวย่างไปบนหาดทรายแล้วเงยหน้าขึ้นพลางพูดพึมพำ “ตามละครทีวี สภาพอากาศแบบนี้ ให้ตายเถอะ ไม่มีเรื่องดีหรอก”
แต่ที่จริงก็คือคาร์เตอร์อย่างกับจู่ๆ เปลี่ยนไปเป็นคนล่ะคน หลังจากนั้นเขาก็ไม่ได้เล่นลูกไม้อะไร ตอนกินของว่างก็มีแต่เขากับภรรยาที่ยุ่งหัวหมุน คนอื่นๆ ในฟาร์มปลาล้วนกำลังยุ่งกับการขนลูกปลาลงจากเรือ
ถ้าเป็นเมื่อสามปีก่อน ฉินสือโอวมาเจอแบบนี้คงจะรู้สึกดีกับคาร์เตอร์เต็มเปา ส่วนความขัดแย้งก่อนหน้านี้? ก็อาจจะเป็นการเข้าใจผิดก็ได้นี่
พอมาที่แคนาดา แม้จะผ่านเรื่องแย่ๆ มาไม่มาก แต่ก็อยู่ในวงการ ฉินสือโอวสัมผัสกับอะไรมากมาย ตัวเขาก็โตขึ้นเยอะ
นอกจากคนข้างตัว เขาไม่วิเคราะห์คนคนหนึ่งจากความชอบง่ายๆ เหมือนเมื่อก่อนแล้ว และไม่ตัดสินคนคนหนึ่งว่าเป็นคนดีหรือไม่ดีง่ายๆ
เขาเชื่อว่าที่คาร์เตอร์เปลี่ยนไปแบบนี้จะต้องมีสาเหตุแน่ๆ
อย่างที่คิด พอกินของว่างเสร็จ คาร์เตอร์ก็คุยกับเขา ไปๆ มาๆ จู่ๆ ก็วกเข้าเรื่องลูกปลา
เขาพูดว่า “เมื่อกี้พรรคพวกของผมบอกมาแล้ว ฉิน ลูกปลาของคุณพลังชีวิตดีมาก แทบไม่มีปลาตายเลย ช่างน่าตกใจจริงๆ”
ฉินสือโอวพูดยิ้มๆ “อ๋อ ผมก็เป็นแบบนี้แหละ เป็นคนซื่อตรง ทำธุรกิจสุจริต ลูกปลาที่ผมเอามาก็มีแต่ที่ดีที่สุดในฟาร์มทั้งนั้น ไม่มีเชื้อโรคแบคทีเรียแน่นอน”
บูลกัดฟันกระซิบเสียงค่อย “กัปตันหน้าไม่อายจริงๆ ช่างกล้าพูด พูดมั่วซั่วได้ซึ่งๆ หน้า น่ากลัวจริงๆ”
ชาร์คเตะเขาหนึ่งทีแล้วก่นด่าออกมา “อีวิลสัน อัดไอ้งั่งนั่น!”
เป็นคนซื่อตรง ทำธุรกิจสุจริต ฉินสือโอวเรียกตัวเองแบบนี้ก็ไม่ผิด เขาสุจริต และซื่อตรงกับนิโค ตู้และคนอื่นๆ แต่กับคาร์เตอร์ก็ไม่ใช่แบบนั้นแล้ว
ลูกปลาพวกนี้ ที่จริงฉินสือโอวเป็นคนเลือกออกมา ลูกปลาที่ดีกว่านี้เอาไปให้ฟาร์มปลาอื่น ส่วนลูกปลาพวกนี้ล้วนแล้วแต่คุณภาพค่อนข้างแย่ทั้งนั้น
อีกอย่างกับเจ้าของฟาร์มปลาอื่นเขายังเตรียมพวกสาหร่ายกับพืชน้ำจากฟาร์ม เพื่อให้พวกเขาเอาไว้เป็นอาหารปลาดึงดูดให้ปลาอยู่ แต่กับคาร์เตอร์เขาไม่ได้เอาของพวกนี้มาด้วย
เรื่องพวกนี้คาร์เตอร์ไม่รู้ ได้ฟังฉินสือโอวพูดแบบนั้น เขาก็พูดยิ้มๆ อย่างเห็นด้วย “ใช่ ใช่ เพื่อน คุณเป็นคนดีแบบนั้นเลย ผมต้องขอโทษคุณด้วย ไม่กี่วันก่อนที่ท่าเรือบาสก์ ผมเลอะเลือนไปหน่อย เลยทำเรื่องที่ไม่ค่อยเป็นมิตรกับคุณไป ขอโทษจริงๆ”
ฉินสือโอวรีบโบกมือแล้วบอกว่าไม่มีปัญหา พอคาร์เตอร์ได้คำอภัยจากเขาก็พูดโทษตัวเองอีกสองสามคำ หลังจากนั้นเขาก็พูดอย่างสบายๆ ว่า “ผมได้ยินมาว่า เพื่อน คุณรู้วิธีการเพาะเลี้ยงปลาทูน่า? จริงหรือเปล่า?”
ฉินสือโอวพูดยิ้มๆ “จะเป็นไปได้อย่างไร? ใครก็รู้ว่าปลาทูน่าไม่สามารถเพาะเลี้ยงได้ พวกมันไม่อยู่ในแถบทะเลเดียวนานๆ ไม่ใช่เหรอ?”
คาร์เตอร์ยิ้มพลางพยักหน้าตอบว่าใช่ ฉินสือโอวมองไปทางเขา และถามด้วยน้ำเสียงสบายๆ เช่นกัน “คุณไปฟังใครมา ว่าฟาร์มปลาของผมสามารถเพาะเลี้ยงปลาทูน่าได้?”
ต้องขอบคุณพลังโพไซดอนที่ปรับเปลี่ยนสมองของเขา ตอนนี้แม้ว่าเขาจะไม่ใช่อัจฉริยะ แต่ปฏิกิริยาตอบโต้ ความจำต่างก็พัฒนาขึ้นมาก คาร์เตอร์เพิ่งจะพูดคำนั้นออกมา เขาก็พอจะรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น
โดนัลด์เคยบอกเขาว่า คาร์เตอร์กับตระกูลมอร์รี่สนิทกันมาก และตระกูลมอร์รี่รู้ว่าฟาร์มปลาของเขามีปลาทูน่าครีบน้ำเงินกับฝูงปลาโอแถบ ปีที่แล้วยังส่งเรือดำน้ำมาขโมยปลาด้วย
นอกจากตระกูลมอร์รี่ คนที่รู้ว่าฟาร์มปลาเขามีฝูงปลาทูน่าก็คือบัตเลอร์ เทซึกะ โกดะ นิชิมุระ เร็น เป็นต้น
แต่บัตเลอร์จะไม่สะพัดข่าวนี้ออกไปแบบโง่ๆ แน่ นิชิมุระ เร็นกับคาร์เตอร์ไม่มีความเกี่ยวข้องกันเห็นๆ อยู่แล้ว ส่วนเทซึกะ โกดะกำลังตีกับอิสึซาโอะ อาโอยาม่าที่โตเกียว
แบบนี้เกิดอะไรขึ้นไม่ต้องอธิบายก็รู้ๆ กันดี
ตระกูลมอร์รี่รู้ว่าคาร์เตอร์กับเขาทำงานร่วมกัน หลังจากนั้นคงจะมาหาคาร์เตอร์ ให้เขาไปผูกมิตรกับฉินสือโอวดีๆ แล้วล้วงวิธีเพาะเลี้ยงปลาทูน่ามาให้ได้
ใครจะทำอะไรฝืนใจถ้าไม่มีแรงจูงใจ ถ้าไม่ใช่เพราะมีผลประโยชน์ล่อตาอยู่ คาร์เตอร์จะดีกับฉินสือโอวขนาดนี้เหรอ? ท่านชายฉินไม่เชื่อเด็ดขาด!
พอได้ยินฉินสือโอวถามแบบนั้น รอยยิ้มของคาร์เตอร์ก็ดูฝืนขึ้นมาสักหน่อย จากนั้นเขาก็รีบเปลี่ยนเรื่องคุยว่า “ผมออกไปดูหน่อยนะ ให้ตาย ตอนนี้ชาวประมงทั้งขี้เกียจทั้งเหลี่ยมเยอะ ผมต้องคอยคุมพวกเขาทำงาน”
รอจนคาร์เตอร์ออกไป ฉินสือโอวถึงพูดขึ้น “โอเค ทุกคนผ่อนคลายเถอะ คืนนี้พวกเราพักผ่อนดีๆ หมอนั่นมีเรื่องขอฉัน เขาไม่กล้าหาเรื่องฉันหรอก”
พวกชาวประมงถอนหายใจ จากนั้นบูลก็เอาฉมวกปลาสั้นออกมาจากเข็มขัด ชาร์คโยนมีดแล่ปลาลง ซีมอนสเตอร์เอาประแจขนาดใหญ่ออกมา อีวิลสันยิ้มทึ่มๆ พลางหยิบปืนพกออกมาจากกระเป๋ากางเกง
“ให้ตาย แกไปเอาสิ่งนี้มาจากไหน?” ฉินสือโอวเหงื่อตก
อีวิลสันยิ้มซื่อบื้อ “แบล็คไนฟ์ให้ผมมา ฮ่ะๆ”
สภาพอากาศขมุกขมัวขึ้นเรื่อยๆ ทะเลก็เป็นแบบนี้ ตอนกลางวันอาจจะท้องฟ้าปลอดโปร่ง ตกกลางคืนก็คลื่นสูงโหมซัด ฝนตกโปรยปราย
เม็ดฝนยามเที่ยงคืนตกเปาะแปะลงมา ตอนเช้าฉินสือโอวตื่นนอน เห็นฝนข้างนอกตกหนักอึมครึม ฝนโหมซัดลงมาจากฟ้าราวกับเปิดก๊อกน้ำ
ฉินสือโอวยักไหล่จนใจแล้วพูดกับพวกชาวประมง “ดูท่าว่าพวกเราคงไปไหนไม่ได้ชั่วคราว ชาร์ค ไปดูพยากรณ์อากาศหน่อย แล้วมาบอกฉันทีว่าหลายวันหลังจากนี้จะเป็นอย่างไร”
…………………………………………………