ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1397 ผู้คนล้นหลาม

ในวันเสาร์ที่ 15 พฤศจิกายน เมืองแฟร์เวลได้จัดการแข่งขันเรือฟักทองที่ทะเลสาบเฉินเป่า
วินนี่พูดถูก เงินรางวัลนี้มีแรงดึงดูดเกินไป ภายในครึ่งเดือนมีผู้ลงชื่อสมัครทั้งหมดสี่ร้อยคน ครอบคลุมครึ่งหนึ่งของแคนาดา ผู้เข้าแข่งขันที่อยู่ไกลที่สุดมาจากเขตแม็คเลนแนนในรัฐแอลเบอร์ตา
แน่นอนว่าพ่อลูกจากเขตแม็คเลนแนนเป็นนักกีฬาของกิจกรรมนี้ ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็จะเป็นได้แค่ตั๋วบวกค่าฝากขนส่งของเรือฟักทอง
หลังจากการเก็บเกี่ยวในฤดูใบไม้ร่วงแล้ว ฉินสือโอวจึงได้ทำการสร้างเรือฟักทองขั้นสุดท้าย ก่อนอื่นเขาต้องติดตั้งห่วงเหล็กห้าอันไว้ด้านนอกของเรือฟักทอง นี่คือโครงของเรือฟักทอง เพื่อป้องกันไม่ให้เสียรูปทรง เมื่อเรือฟักทองถูกกระแทกอย่างแรงเมื่อผิดรูปแล้วจะทำให้แตกได้ง่าย
ต่อมาเขาได้สร้างไม้พายสองอันบนเรือฟักทอง เพื่อให้คนบนเรือพายตรงกลางเท่านั้น เรือฟักทองของพวกเขามีขนาดใหญ่มาก ถ้าพายหนึ่งอันจะพายไปทางซ้ายขวาได้ก็จะต้องเป็นผู้ใหญ่พาย แต่สำหรับเด็กๆ แล้วจะถือว่าเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่
พาวลิส เชอร์ลี่ย์ กอร์ดอน มิเชล ชาร์คน้อย ไวส์ ซีมอนสเตอร์น้อยและลอเรนซ์ เด็กๆ ทั้งแปดคนพร้อมกับเรือแปดลำจะไปฝึกกันทุกวันหลังเลิกเรียน อันดับหนึ่งคือรางวัลเงินสดหนึ่งหมื่นดอลลาร์แคนาดา
เนื่องจากมีคนสมัครเป็นจำนวนมาก วินนี่จึงทำการแบ่งกลุ่มเป็นการแข่งขันชายและหญิงแยกกัน ดังนั้นจึงต้องมีการตั้งเงินรางวัลทั้งหมดสี่ส่วน ซึ่งจะเป็นการเพิ่มภาระในการแข่งขันและเพิ่มความน่าดึงดูดของการแข่งขันด้วย
วินนี่ไม่สนใจการเพิ่มเงินรางวัล แต่วิธีการของฉินสือโอวทำให้เธอมีความคิดสร้างสรรค์ จากนั้นเธอก็ออกเดินทางไปในเมืองเพื่อหาผู้สนับสนุน เมื่อเธอหาสปอนเซอร์ได้และยังได้รับการสนับสนุนอีกมากมาย กิจกรรมของเมืองนี้จึงไม่จำเป็นต้องออกเงินก็สามารถจัดกิจกรรมได้
ในเช้าวันเสาร์ ฉินสือโอวตื่นนอนและพาพวกเด็กๆ ทั้งแปดคนไปออกกำลังกายเพื่อเพิ่มความแข็งแรงให้กับพวกเขา การแข่งขันครั้งนี้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เพราะมีคู่ต่อสู้ที่แข็แกร่งและทรงพลังเป็นจำนวนมาก!
หลังจากทำทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว ฉินสือโอวก็เอาเรือฟักทองของเชอร์ลี่ย์และมิเชลไปไว้บนตู้โบกี้เอฟหกร้อยห้าสิบและขับรถไปที่ทะเลสาบเฉินเป่า ดังนั้นสถานที่ในการแข่งขันครั้งนี้จึงอยู่ที่ทะเลสาบเฉินเป่า
มีรถกระบะสี่คันตามหลังเอฟหกร้อยห้าสิบมาติดๆ และบนรถหนึ่งคันจะสามารถขนส่งเรือฟักทองได้สองลำ เนื่องจากเรือฟักทองค่อนข้างมีขนาดใหญ่ จึงทำได้เพียงติดตั้งแยกกันเท่านั้น
รถแต่ละคันขับผ่านไปอย่างยิ่งใหญ่และดูเหมือนจะมีพลังมากพอที่จะสามารถทำลายขวัญกำลังใจของคู่ต่อสู้ได้
เมื่อเขามาถึงริมทะเลสาบ ฉินสือโอวจึงยื่นหน้าออกไปมองดูและอดไม่ได้ที่จะประหลาดใจ “ให้ตายเถอะ คนเยอะมากจริงๆ!”
ทะเลสาบเฉินเป่าน่าจะอยู่ทางตะวันตกเฉียงเหนือของเกาะแฟร์เวล และเมืองนี้ก็บังเอิญตั้งอยู่ตรงกลางของเกาะพอดี ดังนั้นจากตัวเมืองไปยังเกาะแฟร์เวล จะต้องไปทางตะวันตกเฉียงเหนือซึ่งอยู่ใกล้กันมาก โดยทั่วไปแล้วชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของทะเลสาบเฉินเป่าจะได้รับการพัฒนามากที่สุด เพราะอยู่ใกล้ตัวเมืองมากที่สุด
สิ่งที่ฉินสือโอวมองเห็นในตอนนี้ก็คือพื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของทะเลสาบเฉินเป่าที่เต็มไปด้วยผู้คนผ่านไปผ่านมา พ่อค้าจำนวนมากก็ตั้งแผงขายของที่นี่ นอกจากนี้ยังมีรถเข็นมาขายเครื่องดื่ม อาหาร ขนมหรือแม้กระทั่งยังมีคนมาขายประกันภัยและอสังหาริมทรัพย์ที่นี่
อย่าเชื่อคำโกหกที่บริษัทประกันภัยบอกว่าอุตสาหกรรมนี้เติบโตอย่างมากในต่างประเทศและไม่จำเป็นต้องมีพนักงานในการขายเพียงแค่รอให้ลูกค้ามาหาก็พอ เท่าที่ฉินสือโอวรู้ อุตสาหกรรมประกันภัยของแคนาดามีการพัฒนาอย่างมาก แต่การแข่งขันก็รุนแรงมากเช่นกัน
ดังนั้นพนักงานขายของบริษัทประกัน บางทีอาจจะไม่ต้องวิ่งไปขายให้ลูกค้า แต่กลับต้องโทรศัพท์ติดต่อ และสาเหตุที่พวกเขาไม่ไปนั้น ไม่ได้มาจากการพิจารณาด้านจริยธรรม แต่เป็นเพราะย่านที่อยู่อาศัยในแคนาดากระจัดกระจายมากและถ้าขับรถไปที่หาเองก็จะไม่ได้รับค่าน้ำมัน
นี่คือการพูดนอกเรื่อง สรุปแล้วตอนนี้ชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของทะเลสาบเฉินเป่าถูกพ่อค้าเข้ายึดครอง และในส่วนของริมทะเลสาบก็คือเรือฟักทองลำใหญ่หรือเล็กแต่ละลำ
ฉินสือโอวและอีวิลสันเอา ‘เรือเจ้าหญิงตี้หลู’ ของเชอร์ลี่ย์ลงมา หลังจากจัดการวางอย่างเหมาะสมแล้วก็ใส่สายสะพายเด็กแล้วอุ้มเด็กหญิงตัวน้อยลงไปเหมือนกับจิงโจ้
เด็กหญิงตัวน้อยมีจุกหลอกดูดนมอยู่ในปากและเธอมองไปที่ผู้คนรอบๆ ตัวด้วยความอยากรู้อยากเห็น จู่ๆ ระหว่างนั้นเธอก็ดิ้นอย่างกระวนกระวายพร้อมกับเหยียดแขนออกไปและร้องตะโกนว่า “ป่าป๊า หม่าม๊า หม่าม๊า!”
ฉินสือโอวจึงหันหน้าไปดูและเห็นวินนี่ที่สวมเครื่องแบบโอแอลกำลังพาลูกน้องเดินตรวจสอบรอบๆ
หลายคนต่างพากันถ่ายรูปกับวินนี่ วันนี้นายกเทศมนตรีหญิงสวมเครื่องแบบโอแอลสีดำ ซึ่งเป็นชุดเซ็ตสูทตัวเล็กและกางเกงเอวสูง
ดังนั้น เธอจึงกลายเป็นบุคคลที่มีผู้ชมมากที่สุดในสถานที่นี้ หลังจากที่วินนี่ปรากฏตัว ฉินสือโอวก็ได้ยินนักท่องเที่ยวหรือไม่ก็ผู้เข้าแข่งขันที่อยู่รอบๆ ตัวเธอคุยกันอย่างต่อเนื่องและมีบางคนเดินมาอยู่ต่อหน้าเขาแล้วพูดตรงๆ ว่า “ว้าว นายกเทศมนตรีหญิงคนนี้ฮอตมาก!”
ยิ่งไปกว่านั้น วินนี่ยังสวมแว่นตาที่ไม่มีขอบและผมมวยไว้ด้านหลัง ทำให้ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยเสน่ห์
ความสวยของผู้หญิงที่กำลังเต็มที่ทำให้เพิ่มลมปราณ ผลก็คือฆ่าผู้ชายตายเรียบ!
ฉินสือโอวยิ้มและพูดว่า “ใช่ เธอฮอตมาก แต่นิสัยของเธอกลับอ่อนโยนเหมือนน้ำ”
ชายคนนั้นส่ายหัวด้วยความอิจฉา “ไม่รู้ว่าไอ้บ้าคนไหนได้แต่งงานกับเธอกันนะ!”
หลังจากได้ยินที่เขาพูด ฉินสือโอวไม่รู้ว่าตัวเองควรจะโกรธหรือดีใจดี เพราะเขาเป็น ‘ไอ้บ้า’ คนนั้น
เด็กหญิงตัวน้อยดิ้นอย่างสุดแรง ฉินสือโอวลูบผมสั้นที่ศีรษะของเธอและพาเธอไปที่บริเวณด้านข้างๆ
วินนี่ยุ่งจนเท้าแทบไม่ติดพื้น เขาจึงไม่ต้องการทำให้เธอลำบากอีก
ฉินสือโอวไม่ได้จ่ายค่าสปอนเซอร์โดยเปล่าประโยชน์ มีบอลลูนขนาดใหญ่ลอยอยู่เหนือทะเลสาบเฉินเป่า ซึ่งมันเป็นบอลลูนของฟาร์มปลา ด้านล่างจะห้อยป้ายประกาศและในนั้นเขียนว่า อาหารทะเลแบรนด์ต้าฉินขออวยพรให้นักกีฬาที่เข้าร่วมได้รับผลการแข่งขันตามที่หวังไว้
นอกจากนี้ ในเมืองนี้ยังได้จัดรถประชาสัมพันธ์ ซึ่งฝั่งหนึ่งของรถตู้จะมีโลโก้และสโลแกนของอาหารทะเลแบรนด์ต้าฉิน ส่วนอีกฝั่งหนึ่งจะเป็นการประชาสัมพันธ์ของผู้ให้การสนับสนุนอื่นๆ  และบรรดารถขายของที่เข้ามาขายของในสถานที่จัดกิจกรรมนี้ จำเป็นจะต้องมีธงแขวนไว้ด้วย ด้านบนจะเป็นชื่อของผู้สนับสนุนรายใหญ่และเมืองนี้ก็จะทำการประชาสัมพันธ์ให้อย่างรอบด้าน
เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว อากาศอบอุ่นขึ้นและแสงดวงอาทิตย์บนท้องฟ้าก็ทั้งอบอุ่นและสบาย วันนี้ค่อนข้างมีลมแรงเล็กน้อย แต่คลื่นในทะเลสาบเฉินเป่ากลับไม่ใหญ่มาก มีเพียงลูกคลื่นเล็กๆ เท่านั้นที่ซัดขึ้นมาบนฝั่ง
นี่เป็นเครดิตของฉินสือโอว เพื่อการแข่งขันครั้งนี้วินนี่ต้องจ่ายเงินไปเท่าไรเขารู้ดีที่สุด ดังนั้นเขาจึงไม่สามารถปล่อยให้สภาพอากาศทำลายการแข่งขันในครั้งนี้ได้ จึงส่งจิตสำนึกแห่งโพไซดอนทั้งแปดออกไปควบคุมแทบทั่วทุกพื้นผิวของทะเลสาบเฉินเป่าไว้และรักษาพื้นที่น่านน้ำไม่ก่อให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่
มีคนสังเกตเห็นความผิดปกตินี้ จึงบอกว่าวันนี้ลมก็ค่อนข้างแรงแต่ทำไมถึงไม่มีคลื่นลูกใหญ่เลย แต่ก็ไม่มีใครใส่ใจมากขนาดนั้น ทุกคนก็แค่สงสัยเท่านั้น
เวลาสิบโมงตรง ผู้เข้าร่วมการแข่งขันจะเริ่มรวมตัวกันเพื่อจับฉลากตัวเลข การแข่งขันแบ่งออกเป็นชายและหญิงสองกลุ่ม นอกจากนี้ยังมีการแข่งขันเดี่ยวและการแข่งขันคู่ ดังนั้นจึงมีทั้งหมดสี่กิจกรรมการแข่งขัน
เด็กๆ วัยรุ่นที่เข้าร่วมการแข่งขัน ส่วนใหญ่เป็นเด็กผู้ชายและเด็กผู้หญิงมีจำนวนค่อนข้างน้อย ซึ่งมีเพียงประมาณหนึ่งร้อยคน แต่การแข่งขันเดี่ยวและการแข่งขันคู่จะได้รับอนุญาตให้ลงสมัครซ้ำได้ ดังนั้นถ้านับเรื่องนี้ด้วย ก็จะมีรอบการแข่งขันเพิ่มขึ้นอีกเป็นจำนวนมาก
…………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset