ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1398 เรือหลายร้อยลำกำลังแข่งกัน

เมื่อการจับฉลากเริ่มขึ้น กลุ่มเด็กวัยรุ่นก็เข้าแถวเพื่อจับฉลากหมายเลข ฉินสือโอวจึงมองไปที่สนามแข่งบนทะเลสาบ
เมื่อก่อนทะเลสาบเฉินเป่ามีเพียงท่าเรือเล็กๆ แต่ต่อมามีการค้นพบฟอสซิล พิพิธภัณฑ์และสถาบันวิจัยโบราณคดีจึงมาขุดค้นและสร้างท่าเรือขึ้นอีกแห่ง
ท่าเรือทั้งสองอยู่ห่างกันประมาณห้าร้อยเมตร ซึ่งท่าเรือหนึ่งแห่งจะรับผิดชอบการแข่งขันกลุ่ม การแข่งขันของผู้ชายจะอยู่ที่ท่าเรือแห่งใหม่และการแข่งขันของผู้หญิงจะอยู่ที่ท่าเรือเก่า ด้านหน้าของท่าเรือจะใช้ธงเล็กๆ หลากสีแบ่งสนามแข่ง ซึ่งดูแล้วเป็นเรื่องปกติมาก
กอร์ดอนเป็นคนแรกที่จับสลากเสร็จ จึงวิ่งกลับมาอย่างมีความสุขและพูดโม้ว่า “ดูสิ ฉันอยู่ในสนามแรกและกลุ่มแรก นี่บ่งบอกว่าฉันจะได้ที่หนึ่งหรือเปล่า?”
ฉินสือโอวยักไหล่และพูดว่า “นี่ มีคำคำหนึ่งบอกไว้ว่าทุกอย่างควรพอดี ปกติถ้าเป็นแบบนี้มักได้ที่สุดท้ายนะ นายรู้ว่าคนสุดท้ายก็เป็นที่หนึ่งได้เหมือนกันใช่ไหม?”
กอร์ดอนพูดอย่างไม่ยอมว่า “เป็นไปได้อย่างไร ผมทำแบบทดสอบของทั้งห้องอยู่หลายครั้ง คุณครูก็ไม่ได้บอกว่าผมสอบได้ที่หนึ่งเช่นกัน”
ฉินสือโอวสูดหายใจเข้าลึกๆ และรู้สึกว่าไม่มีอะไรจะคุยกับเด็กคนนี้แล้ว
เมื่อการจับฉลากจบลง การแข่งขันของฝ่ายชายและหญิงจะแตกต่างกัน การแข่งขันของฝ่ายหญิงคือแข่งหนึ่งรอบ พายครั้งแรกจะเริ่มจับเวลา สุดท้ายก็จะจัดอันดับ ใครก็ตามที่ใช้เวลาสั้นที่สุดคนนั้นก็จะได้อันดับที่หนึ่ง
ทีมชายแบ่งออกเป็นสองรอบ หลังจากผลการแข่งขันรอบแรกออกมาแล้ว จะมีการคัดเลือกสิบอันดับแรกมาแข่งต่อ เพื่อหาสามอันดับแรก
ไม่ต้องบอกเลยว่า การแข่งขันทีมฝ่ายชายมีความยุติธรรมมากกว่า แต่เด็กผู้หญิงอ่อนแอเกินไปและการพายสองร้อยเมตรไม่ใช่งานเล็กๆ ฉินสือโอวจึงทดสอบในระหว่างการฝึกซ้อมและเขาจะต้องทำงานหนักนี้ให้สำเร็จ
การแข่งขันกำลังจะเริ่มขึ้นแล้ว กอร์ดอนเป็นคนแรกที่ลงน้ำ ฟักทองของเขามีขนาดใหญ่ที่สุดในบรรดาผู้เข้าแข่งขัน เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งเบิกตากว้างแล้วถามว่า “พระเจ้า นี่นาย นายปลูกฟักทองลูกนี้ได้อย่างไร?”
ฟักทองของเด็กๆ วัยรุ่นมีน้ำหนักเพียงหกหรือเจ็ดร้อยปอนด์ เช่นเดียวกับเพื่อนตัวน้อยที่อยู่ข้างๆ กอร์ดอน
กอร์ดอนลูบเรือฟักทองอย่างภาคภูมิใจและพูดว่า “นี่คือเรือประจัญบานสุดพิเศษกอร์ดอนและเออร์บัก ไม่ใช่ฟักทอง นายรอดูการแสดงที่ยอดเยี่ยมได้เลย ฉันจะได้ที่หนึ่งแน่นอน”
เมื่อได้ยินเขาพูดแบบนั้น เด็กคนนั้นก็แบะปากและบ่นพึมพำว่า “เจ้านี่ช่างขี้อวดจริงๆ!”
การแข่งขันได้มียิ่งปืนเริ่มการแข่งขันและโหวจื่อเซวียนก็ถือปืนไว้ในมือ หลังจากผู้รักษาเวลาพร้อมแล้ว เขาก็ยกปืนขึ้นและชี้ขึ้นบนท้องฟ้าพร้อมกับเสียงดัง ‘ปัง’
เมื่อได้ยินเสียงปืน กลุ่มเด็กวัยรุ่นก็เริ่มมีพลังฮึกเหิมขึ้นมาทันที กอร์ดอนจึงตะโกนเสียงดังออกมาว่า “ว้าว! เรือบัญชาการสูงสุดกอร์ดอน เออร์บัก พุ่งลงน่านน้ำทะเลสาบ พุ่งลงทะเลและไปยังดวงดาวแห่งจักรวาล!”
เขาส่งเสียงร้องอยู่ตรงนั้น เด็กวัยรุ่นคนอื่นๆ จึงออกตัวอย่างรวดเร็วด้วยไม้พายของพวกเขา….
ฮิวจ์มาหาฉินสือโอวและมองไปที่กอร์ดอนด้วยความเป็นห่วงแล้วพูดว่า “ฉันรู้สึกมาตลอดว่าไอคิวของเด็กคนนี้ยังไม่ดีพออนิจจา ฉิน พวกนายคนจีนมีวิธีอะไรบ้างที่จะสามารถฟื้นฟูสมองให้ลูกๆ ได้”
ฮิวจ์คนน้องที่ตามมาข้างหลังจึงหัวเราะเยาะและพูดว่า “เงื่อนไงแรกของการฟื้นฟูสมองคือต้องมีสมองก่อน พวกนายดูกอร์ดอนสิ เด็กคนนั้นดูมีสมองเหรอไง?”
ฮิวจ์ไม่สนใจน้องชายของเขาและพูดต่อว่า “ถ้าเขามีช่วยบอกให้ฉันรู้ที ฉันก็จะฟื้นฟูมันให้น้องชายฉันเหมือนกัน”
ฮิวจ์คนน้องพูดอย่างไม่พอใจว่า “พี่ชายสุดที่รัก ไม่ดูถูกฉันบ้างคงจะไม่สบายใจใช่ไหม?”
ฮิวจ์ถอนหายใจและพูดว่า “พี่เป็นห่วงแก เข้าใจไหม?”
ฉินสือโอวว่า “โอเคโอเค พวกนายสองคนหยุดทะเลาะกันได้แล้ว รีบดูการแข่งขันเถอะ กอร์ดอนจะออกแรงแล้ว!”
อันที่จริง แค่ฉันเห็นแขนอันทรงพลังทั้งสองข้างของกอร์ดอนแล้วก็เหมือนกับลูกตุ้มนาฬิกาที่กำลังแกว่งไปมาและการเคลื่อนไหวก็ทำให้การพายเรือทั้งสองพายได้อย่างรวดเร็ว
ส่วนเรืออื่นๆ อีกเก้าลำเป็นเรือขนาดเล็กทั้งหมด เด็กๆ วัยรุ่นที่อยู่บนเรือก็กำลังใช้มือพาย ซึ่งนั่นก็คือถือไม้พายไว้ในมือและพายไปทางด้านซ้ายขวา แต่ทางฝั่งกอร์ดอนจะพายทั้งสองด้านด้วยกัน เพื่อให้เร็วยิ่งขึ้นกว่าเดิม
เรือฟักทองแล่นข้ามทะเลสาบอย่างรวดเร็วและผู้คนบนฝั่งก็ค่อยๆ ร้องอุทานว่า “แบบนี้เขาไม่โกงเหรอ?”
ฮิวจ์คนพี่และคนน้องเอียงตามองฉินสือโอวทั้งซ้ายและขวาแล้วพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “นายขี้โกงเหรอ? การพายแบบวิธีนี้จะสบายกว่าการพายด้วยมือมากนะ”
ฉินสือโอวถอนหายใจและพูดว่า “นี่เรียกว่าการใช้กฎของการแข่งขันอย่างสมเหตุสมผล กฎการแข่งขันไม่อนุญาตให้ใช้ไม้พายคู่เหรอ? นอกจากนี้ลองดูสิ นี่ก็เป็นแค่เรือฟักทองจากบ้านฉันไม่ใช่เหรอ? สรุปว่าดีหรือไม่ดี”
กอร์ดอนจะโชคดีหรือโชคร้าย ทีมของเขาเป็นเพียงแค่การใช้ไม้พายคู่ ส่วนคนอื่นๆ ก็ใช้การพายเรือด้วยไม้พายเดี่ยว
โดยปกติแล้วกอร์ดอนจะเร็วที่สุดและเขาเร็วกว่าคนอื่นๆ มาก
แต่ความเร็วนี้ก็ตรงกันข้ามเช่นกัน เรือฟักทองมีลักษณะกลม ในมุมมองของการรับแรงจึงไม่เหมาะสำหรับใช้เป็นเรือ แม้ว่ากอร์ดอนจะพายเรือเร็ว แต่ก็มีหลายครั้งที่เรือฟักทองจะหมุนวนรอบทะเลสาบ ซึ่งแบบนี้จะใช้เวลานานมาก
ข้อดีของการพายไม้คู่ก็คือเรือฟักทองจะรับแรงให้เท่ากันมากขึ้น เพื่อพยายามหลีกเลี่ยงความเป็นไปได้ที่เรือจะพลิกคว่ำในทะเลสาบ
แต่ผู้คนหรือสิ่งของแต่ละอย่างล้วนมีจุดแข็งและจุดอ่อน คนพายไม้เดี่ยวจะหมุนได้ง่าย แต่เนื่องจากเป็นสามร้อยหกสิบองศาเหมือนกัน จึงใช้ทิศทางใดก็ได้เป็นทิศทางที่ไปข้างหน้า ดังนั้นถ้าจะหมุนก็แค่ลอยไปตามระดับน้ำเท่านั้น จากนั้นคนที่อยู่ในเรือก็หันกลับมาแล้วเดินหน้าต่อไปก็พอแล้ว
ที่ไม้พายคู่ได้เปรียบ เนื่องจากไม้พายทั้งสองคงที่แล้วจึงสามารถค่อยๆ ปรับและหมุนตัวกลับได้ ดังนั้นจึงใช้เวลานานมาก อีกทั้งยังหมุนตัวกลับยากอีกด้วย
สนามแข่งขันอยู่ที่หนึ่งร้อยเมตร หลังจากถึงจุดหมายปลายทางแล้วจะมีรอบขากลับอีกครั้ง หลังจากเรือฟักทองของกอร์ดอนกลับมา ผู้รักษาเวลาจะตรวจสอบนาฬิกาและรายงานผล “ชายเดี่ยวสองร้อยเมตร รอบที่หนึ่งกอร์ดอนเข้ารอบคนแรก ด้วยเวลาหนึ่งนาทีสี่สิบห้าวินาที”
ขณะนี้เด็กวัยรุ่นที่เหลืออีกเก้าคนเพิ่งหันหน้าพายเรือกลับ เรืออ้วนกลมจะหลีกเลี่ยงการพลิกคว่ำในทะเลสาบได้ยากจริงๆ
วินนี่เลียนแบบการประกวดการคลานของทารกที่เธอพาเถียนกวาไปในตอนแรก จึงเตรียมเหรียญรางวัลไว้มากมาย ซึ่งทุกคนจะได้รับรางวัล แต่วัสดุจะเป็นพลาสติก
กอร์ดอนยกเหรียญขึ้นเพื่อส่งสัญญาณไปรอบข้าง จากนั้นกัดมันเข้าปากอย่างมีความสุขและโบกมือไปมารอบๆ
แม้ว่าก่อนหน้านี้ทุกคนจะบ่น แต่ในขณะนี้ทุกคนก็ยังปรบมือให้กอร์ดอนอย่างอบอุ่น พวกพ่อแม่ชาวแคนาดาก็ให้ความสำคัญกับการให้กำลังใจลูกๆ แม้ว่าจะไม่ใช่ลูกของตัวเองก็ตาม
ในการแข่งขันรอบที่สองมีชาร์คน้อยเพิ่มเข้ามาด้วย เขาก็สามารถเคลื่อนไหวไม้พายคู่ได้อย่างรวดเร็วเช่นกัน จึงทำให้คว้าที่หนึ่งได้สำเร็จ และซีมอนสเตอร์น้อยที่เข้ารวมการแข่งขันในรอบที่สามก็ดูจะน่าสงสารเล็กน้อย เขาเริ่มออกแรงได้สำเร็จและขึ้นนำได้อย่างรวดเร็ว แต่เขาถูกวนเป็นวงกลมหลังจากพายมาได้มากกว่าสี่สิบเมตร
ซึ่งตอนนี้มันแย่มาก การพายเรือไม้คู่ร่วมกับเรือกลมมันจะทำให้เครื่องหมุน หลังจากประสบปัญหานี้ซีมอนสเตอร์น้อยก็ยังคงสบายดีและอดทนพยายามกลับไปยังเส้นทางที่ถูกต้อง ด้วยเหตุนี้ยิ่งเขาเร่งการหมุนก็ยิ่งเร็วขึ้นและยิ่งหมุนตัวหลายครั้ง จนทำให้เขาเวียนหัวจนต้องนอนบนเรือฟักทองก่อนจากนั้นก็อาเจียนออกมา
ฉินสือโอวต้องการลากเขากลับมา การแข่งขันจบลงแล้วและอีกเก้าคนที่เหลือก็จบการแข่งขันแล้วเช่นเดียวกัน แต่ซีมอนสเตอร์น้อยก็ยังไม่ยอมแพ้ หลังจากที่เขาปรับมันแล้ว เขาก็พยายามพายหมุนมันกลับมา
ชาวแคนาดาจะให้ความสำคัญกับความตั้งใจและความอุตสาหะของเด็กๆ มากกว่า พวกเขาเชื่อว่านี่คือลักษณะที่สำคัญที่สุดในความสามารถของมนุษย์ สำคัญกว่าพรสวรรค์ เมื่อซีมอนสเตอร์น้อยหมุนกลับมา เสียงปรบมือดังขึ้นอย่างล้นหลาม!
……………………………………