ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1440 ตัวตนถูกเปิดเผย

แม้ว่าเขาจะไม่ได้ทานอาหารขั้วโลกเหนือเซ็ตใหญ่อย่างที่หวังเอาไว้ แต่ฉินสือโอวรู้สึกว่าน้ำแข็งกรีนแลนด์นั้นอร่อยมาก
เนื่องจากเหตุผลทางภูมิศาสตร์และภูมิอากาศ น้ำแข็งในกรีนแลนด์เกิดจากการแช่แข็งของน้ำสะอาดในเวลาที่สั้นและรวดเร็ว ข้างในจึงมีฟองอากาศเป็นจำนวนมาก เมื่อใส่ลงไปในน้ำจะทำให้เกิดเสียงคล้ายระเบิดแตกอย่างต่อเนื่อง เป็นเครื่องดื่มเย็นที่ให้ความรู้สึกดีชนิดหนึ่งเลยถูกเรียกว่า “น้ำแข็งหมื่นปี”
น้ำแข็งชนิดนี้ทั้งสะอาดทั้งมีระดับความบริสุทธิ์สูง ที่แคนาดาและกรีนแลนด์ต่างก็มีบริษัททำผลิตภัณฑ์นี้ออกจำหน่าย ตอนมาเกาะแฟร์เวลปีแรกฉินสือโอวไปเป็นแขกที่บ้านวิลก็เคยดื่มอะไรแบบนี้มาก่อน
เมื่อมาถึงกรีนแลนด์แล้วจึงไม่ควรพลาดน้ำแข็งหมื่นปี ฉินสือโอวเลยเอาน้ำแข็งใส่ในน้ำผลไม้ จากนั้นก็เหมือนกับใส่ประทัดลงไปในแก้ว แล้วก็มีเสียงเปรี้ยงปร้างขึ้นมา แถมยังมีฟองล้นปุดๆ แต่ก็ยังคงเย็นมากอยู่ดี…
ปลาทะเลน้ำลึกขั้วโลกในกรีนแลนด์ก็อร่อยไม่แพ้กัน ในร้านมีอาหารเมนูหนึ่งคือปลาทะเลตัวแบนน้ำลึกย่าง วิธีทำก็คือวางกระดาษฟอยล์หนึ่งแผ่นจากนั้นก็ทาน้ำมันมะกอกหนึ่งชั้น แล้วหั่นปลาแซลมอน พริกเขียว กะหล่ำดอก หอมใหญ่และมะเขือเทศเป็นชิ้นเล็กๆ วางบนตัวปลา ทำการห่อนำเข้าเตาอบ เนื้อปลาที่ได้ก็จะหอมนุ่มอร่อย
พอทานอาหารเสร็จโทรศัพท์ของฉินสือโอวก็ดังขึ้น เขามองดูก็เห็นว่าเป็นบิลลี่โทรเข้ามา แต่ที่นี่สัญญาณไม่ดีหลังจากรับสายแล้วเสียงก็ขาดๆ หายๆ เขาฟังไม่รู้เรื่องจึงตัดสายไป
กลับถึงปราสาทน้ำแข็งสุดโรแมนติกแห่งเขตขั้วโลก ฉินสือโอวก็ทำการเชื่อมต่อ WIFI แล้ววิดีโอคอลหาบิลลี่ พลางหัวเราะขึ้น “อินเทอร์เน็ตนี่มีความสำคัญต่อชีวิตทุกวันนี้มากเลยนะ ว่าไหม? ไม่มีอินเทอร์เน็ต ผมอยู่ที่นี่ก็คงไม่รู้จะติดต่อบิลลี่ได้ทางไหนแล้ว”
ไม่นานบิลลี่ก็รับสาย หน้าใหญ่ๆ ก็ปรากฏขึ้นในหน้าจอพร้อมกับทักทายด้วยความดีใจ “ไฮ ฉิน น้องชายที่รักของฉัน นายอยู่ดีอยู่ใช่ไหมตอนนี้น่ะ? นายอยู่ไหนนะ? วงกลมอาร์กติกเหรอ? ดูแลสุขภาพ…”
ฉินสือโอวมองบนใส่เขา “ก่อนอื่นนะนายยื่นโทรศัพท์ออกห่างๆ หน่อย น่าขยะแขยงชิบ ฉันเห็นแต่เศษผักในซอกฟันของนายเนี่ย! แล้วก็ นายเป็นทอนซิลอักเสบหรือเปล่า? ต่อมทอนซิลของนายทั้งแดงทั้งบวม นอกนั้นนายโทรหาฉันมีเรื่องอะไร?”
บิลลี่พูดขึ้น “อย่าว่าอย่างนั้นสิน้องชาย ฉันคิดถึงนายเลยโทรหาไม่ได้หรือไง?”
ฉินสือโอวอมยิ้ม “ได้อยู่แล้ว หรือนายจะมาเที่ยวกรีนแลนด์ไหมล่ะ คิดถึงฉันก็มาหาฉันหน่อยสิ”
บิลลี่ถอนหายใจ “ให้ตายเถอะ ถึงจะได้แต่ฉันก็ไม่คิดจะเข้าไปในวงกลมอาร์กติกอีกหรอก! มีอยู่ครั้งหนึ่งสมัยมัธยมฉันไปกู้ซากเรือกับพี่ชาย เห้อ ช่างเป็นความทรงจำที่เจ็บปวดจริงๆ…”
“จะยิ่งเจ็บปวดกว่านี้นี่ เพราะอีกไม่กี่วันนายก็ต้องไปกรีนแลนด์แล้วไม่ใช่เหรอ?” เสียงของเบลคผ่านเข้ามาในสาย แล้วใบหน้ากลมมนอันหล่อเหลาของเขาก็โผล่เข้ามาทักทายฉินสือโอว
“พวกนายจะมากรีนแลนด์เหรอ?” ฉินสือโอวถามด้วยความตื่นเต้น แน่นอนว่าเขาไม่ได้คิดถึงเจ้าพวกนี้หรอกเพียงแต่ตอนนี้เขาประสบกับความผิดพลาดครั้งใหญ่ในกรีนแลนด์เลยอยากให้พวกนี้มาช่วยให้ผ่อนคลายสักหน่อย
เบลคยักไหล่แล้วชี้ไปที่บิลลี่ “มีแค่เขาที่ไป”
บิลลี่หน้านิ่วคิ้วขมวดแต่สายตาของเขากลับเป็นประกายขึ้นมา “ฉันจะไป แม่งเอ๊ย ฉันล่ะเกลียดพื้นที่มีแต่หิมะจริงๆ! ฤดูนี้ควรจะอยู่ที่ไมอามี่ไม่ก็ฮาวาย แต่หากมีสมบัติล้ำค่าของโจรสลัดแล้ว กรีนแลนด์ก็ดูเหมือนจะเป็นตัวเลือกที่ไม่เลวเหมือนกันนะ”
ได้ยินอย่างนั้นฉินสือโอวก็เข้าใจแล้วว่ามีเรื่องอะไร ก่อนหน้านี้เขาถ่ายรูปสมุดบันทึกของกัปตันที่เจอในกล่องเวทมนตร์แห่งโจรสลัดส่งไปให้สองคนนี้ดู อย่างนี้แสดงว่าข้างในสมุดบันทึกเล่มนั้นบันทึกข้อความที่ทำให้คนตื่นเต้นไว้แน่นอน
สมบัติล้ำค่าของโจรสลัด!
แล้วฉินสือโอวก็ตื่นเต้นดีใจ เหมือนสวรรค์มีตา ตอนนี้เขาต้องการเงินเพราะในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมาเขาท่องอยู่ในทะเลซะนาน เจอซากเรือก็เยอะดูเหมือนตอนนี้จะมีข่าวดีเข้ามาบ้างแล้ว!
เขาชูกำปั้นขึ้นอย่างแรงจนเป็นเหตุให้โทรศัพท์บินตกลงไปในพื้นที่มีแต่น้ำแข็ง ณ สถานที่โรแมนติกอย่างเขตขั้วโลก หลังจากโทรศัพท์ปลิวตกลงไปก็เกิดเสียงแคร๊ก หน้าจอแตก!
วินนี่ถามขึ้นอย่างตกใจ “เป็นอะไร?”
ฉินสือโอวยิ้มแหยะ “โทรศัพท์หลุดมือน่ะ เร็ว ที่รัก เอาโทรศัพท์คุณมาให้ผมยืมเร็ว”
เมื่อเชื่อมต่ออินเทอร์เน็ตใหม่ได้ ฉินสือโอวก็ถามบิลลี่อย่างตื่นตาตื่นใจ “สมบัติล้ำค่าของโจรสลัดคือบันทึกพวกนั้นที่ฉันส่งให้นายดูน่ะเหรอ? หรือสมบัติอะไร? สมบัติล้ำค่าของกัปตันคิดด์?”
แน่นอนว่าเขาแค่ล้อเล่น กัปตันคิดด์เป็นพ่อมดในประวัติศาสตร์โจรสลัดโลกช่วงศตวรรษที่ 17 และ 18 เขาเกิดประมาณปี 1645 และประสบความสำเร็จในการรักษาช่องทางการค้าระหว่างสหรัฐอเมริกาและอังกฤษในช่วงหลังสงครามอังกฤษ-ฝรั่งเศสในปี 1690 ในช่วงสงครามพันธมิตรครั้งใหญ่ คิดด์ได้รับคำสั่งให้ไปจับเรือศัตรูไพรเวเทียร์ลำหนึ่ง หลังจากนั้นเขาก็ได้รับใบอนุญาตจากผู้ว่าการท้องถิ่นให้เริ่มดำเนินการติดอาวุธส่วนตัวได้
อย่างไรก็ตามพื้นที่ของกัปตันคิดด์อยู่แถบทะเลแคริบเบียน ซึ่งไม่ใกล้กับกรีนแลนด์เลลแม้แต่น้อย แล้วก็เชื่อว่ากัปตันคิดด์คงไม่มาซ่อนสมบัติล้ำค่าของเขาไว้ที่วงกลมอาร์กติกหรอก และตามการเดินเรือของสมัยก่อน เรือสิบลำเข้ามาในวงกลมอาร์กติกโดนทำลายไปห้าลำแน่นอนว่าเรือขนสมบัติไม่มีทางกล้าแล่นเข้ามาในน่านน้ำนี้
บิลลี่อธิบายให้เขาฟังตามหลัง จากนั้นก็พูดขึ้นว่า “แต่ พอดูจากบันทึกประจำวันของโจรสลัดแล้ว หากเราหาซากเรือเจอ เชื่อว่ากำไรที่ได้จะไม่น้อยไปกว่าสมบัติของกัปตันคิดด์เลย ฉันแปลบันทึกเล่มนี้แล้ว โจรสลัดพวกนี้ก็มีบทบาทที่โหดร้ายเหมือนกันนะเนี่ย ขวานดำแห่งทะเลเหนือ นายเคยได้ยินชื่อโจรสลัดกลุ่มนี้ไหม?”
ฉินสือโอวส่ายหน้า เขาต้องไม่เคยได้ยินอยู่แล้ว เพราะเขาไม่ได้ศึกษาเรื่องนี้
“แล้วบาร์โธโลมิว โรเบิตส์ล่ะ?” บิลลี่ถาม
ชื่อนี้ฉินสือโอวค่อยคุ้นหูขึ้นมาบ้าง บิลลี่เคยให้หนังสือข้อมูลสมบัติในซากเรือ เนื้อหาข้างในอธิบายถึงโจรสลัดที่ชื่อเสียงโด่งดังไปทั่วโลก ซึ่งชื่อของบาร์โธโลมิวแล้วอยู่หน้าสุดเลย
บาร์โธโลมิวเป็นหนึ่งในโจรสลัดที่ประสบความสำเร็จมากที่สุดในยุคทองของโจรสลัด เขาคุมเขตน่านน้ำตั้งแต่แอฟริกาไปจนถึงทะเลแคริบเบียน ในเวลาสั้นๆ เพียงสี่ปีหน่วยเรือรบโจรสลัดของเขามีเรือโจรสลัดมากที่สุดถึงสี่ร้อยลำ!
ในยุคนั้นแม้ว่าเรือโจรสลัดของเขาจะมีเรือรบขนาดใหญ่น้อย แต่ในแง่ของจำนวน กองทัพเรือในทุกประเทศที่จะมีความแข็งแกร่งเท่าเขานั้นมีไม่ถึงสิบด้วยซ้ำ!
บาร์โธโลมิวถือเป็นพ่อมดในหมู่โจรสลัด เขาเริ่มเป็นโจรสลัดเมื่ออายุได้สามสิบเจ็ดปี เขาเข้าร่วมการค้าทาสในปี 1719 ต่อมาก็ไปเข้าร่วมเรือโจรสลัดของเดวิส ไม่กี่สัปดาห์ต่อมาเดวิสถูกฆ่าตาย เขาจึงได้รับตำแหน่งกัปตันเรือ
หลังจากได้เป็นกัปตันโจรสลัดแล้ว ความสามารถของบาร์โธโลมิวก็เริ่มปรากฏขึ้น เขาฉลาดและกล้าหาญในการศึก และเป็นผู้นำในการปืนขึ้นเรือข้าศึกมาโดยตลอด นอกจากนี้เขายังได้ปรับปรุงประมวลกฎหมายโจรสลัดของเฮนรี่ มอร์แกน และนำมาใช้กับกองกำลังของตนจนในที่สุด ก็สามารถฝึกกองโจรสลัดที่กล้าหาญได้จำนวนหนึ่งในเวลาที่สั้นมาก
แต่คนผู้นี้ทั้งเลือดเย็นและบ้าคลั่ง เขาไม่เพียงแต่ปล้นเรือค้าขาย แต่เรือของกองทัพเรือก็ไม่เว้น เรือธงของเขาคือ “ราชวงศ์มั่งคั่ง” ซึ่งก็คือเรือที่ปล้นมาจากกองทัพเรือฝรั่งเศส และเขาไม่ไว้ชีวิตเชลยสักคนหลังจากที่ปล้นเรือมาได้ บ้าคลั่งและกระหายเลือดของแท้
เนื่องจากสองจุดนี้ทำให้โจรสลัดหลายคนกลัวและเอือมระอาเขา พวกเขาฉวยโอกาสที่จะหลบหนีซึ่งนำไปสู่การลดความแข็งแกร่งของกองทหารโจรสลัดของเขา ต้องเข้าใจก่อนว่าในยุครุ่งเรือง บาร์โธโลมิวแผ่ขยายอำนาจไปถึงบราซิลและไกลไปถึงนิวฟันด์แลนด์และแอฟริกาตะวันตก และควบคุมพื้นที่มหาสมุทรที่อยู่ในอันดับต้นๆ ทั้งหมดของประวัติศาสตร์โจรสลัด!
ฟังที่บิลลี่เล่าแล้ว ฉินสือโอวก็เลยถามขึ้น “นายอย่าบอกฉันนะว่าบันทึกเล่มนี้บาร์โธโลมิวเป็นคนเขียนน่ะ?!”
……………………………………………

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset