ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 202 อาหารทะเลที่ยอดเยี่ยมที่สุด

บทที่ 202 อาหารทะเลที่ยอดเยี่ยมที่สุด
โดย
Ink Stone_Fantasy

ชาวตะวันตกทานอาหารจีน พวกเขาไม่สามารถทานอะไรที่มันเยิ้มเกินไปได้ พวกเขาชอบทานขนมหวานมากกว่า ดังนั้นร้านอาหารจีนในไชน่าทาวน์จะทำให้อาหารจีนให้มีรสชาติที่หวานมาก
ฉินสือโอวพยายามปรุงพวกผักให้มีรสชาติไม่จัดจ้าน เพื่อรักษากลิ่นหอมและความสดใหม่ของผัก แตงกวาเขาได้ทำเมนูยำแตงกวาเย็นและยำแตงกวาใส่ไข่ เมื่อกลีบกระเทียมที่ขาวดั่งหิมะและแตงกวาสีเหลืองอ่อนจับคู่กันแล้ว สวยงามอย่างยิ่ง สำหรับยำแตงกวาใส่ไข่นั้น เป็นเมนูถนัดของฉินสือโอวเลยล่ะ
บร็อคโคลี่ที่ซื้อมาก่อนหน้านี้ยังไม่หมด หลังจากที่นำไปผัดกับพริกแล้วก็ได้ทำเป็นคั่วแห้ง แม้จะมีเครื่องดูดควัน แต่เมื่อพริกถูกทอดด้วยน้ำมัน กลิ่นแสบจมูกนั้นก็ทำเอาดวงตาของวินนี่แดงไปเลย
ฉินสือโอวหันไปเช็ดขอบตาให้เธออย่างอ่อนโยน หัวเราะและพูดว่า “อย่าร้องเลย ไม่ต้องซาบซึ้งใจขนาดนี้ก็ได้”
แต่แล้วมือของเขาไปโดนใส่ตาของวินนี่ วินนี่เริ่มน้ำตาไหล ฉินสือโอวทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว พูดว่า “อย่าสิ อย่า วินนี่ คุณเป็นอะไร? เมื่อก่อนไม่เคยมีคนเช็ดน้ำตาให้คุณเหรอ?”
วินนี่ผลักมือของเขาออก น้ำตาหลั่งไหลออกมา ค่อยๆ เดินคลำหาก๊อกน้ำ เปิดน้ำล้างตา และพูดด้วยเสียงสะอึกสะอื้นว่า “พระเจ้า คุณตั้งใจแกล้งฉันเหรอ? มือของคุณ! ทำไมถึงได้แสบอย่างนี้? ตาของฉัน!”
ฉินสือโอวเพิ่งนึกขึ้นได้ว่าเขาลืมล้างมือหลังจากหั่นพริก!
พวกพาวลิสกลับมาพร้อมเห็ดชิตาเกะและเห็ดน้ำหมาก เออร์บักตามพวกเขาเข้าไปในห้องครัวอย่างมีความสุข ทันทีที่เข้าไปห้องครัวพวกเขาต่างพากันตะลึง ฉินสือโอวกำลังกอดวินนี่ที่กำลังร้องไห้
เออร์บักคิดอะไรไม่ออก เขาไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่เขาก็ตัดสินใจพาเด็กทั้งสี่ออกไปก่อน “พวกเราออกไปกันก่อนเถอะ เด็กๆ แล้วค่อยกลับมาเอาแตงกวา”
เชอร์ลี่ย์เบิกตากว้างและพูดว่า “ให้หนูช่วยคุณฉินทำอาหารด้วยเถอะค่ะ ตอนนี้ฝีมือหนูไม่เลวเลย”
เออร์บักหัวเราะเสียงดัง จากนั้นก็ดึงเชอร์ลี่ย์แล้วเดินออกไป
ฉินสือโอวปล่อยมืออย่างทำตัวไม่ถูก เขาไม่สามารถบอกว่าตัวเองทำพริกเข้าตาของวินนี่หรอกใช่ไหม?
เมื่อได้เห็ดชิตาเกะมาแล้ว ครั้งนี้ฉินสือโอวเปลี่ยนวิธีการปรุง เขาผสมไข่ไก่และแป้งเข้าด้วยกัน และใส่ซีอิ๊วและผงเครื่องเทศห้าชนิดของจีนลงไปเล็กน้อย คนให้เข้ากัน นำเห็ดชิตาเกะที่ฉีกไว้แล้วเข้าไปชุบในน้ำแป้งแล้วนำไปทอด ซึ่งไม่แตกต่างจากการทอดหมู
เห็ดชิตาเกะที่ปรุงด้วยกลวิธีนี้ มีรสชาติดีกว่าหมูทอดเสียอีก แบตเตอร์ถูกทอดจนกรอบและเป็นสีทอง และเห็ดชิตาเกะที่อยู่ด้านในเนื้อกำลังนุ่ม และน้ำเห็ดก็ถูกรักษาไว้เป็นอย่างดี กินพร้อมกับเกลืองา รสชาติอร่อยอย่างยิ่ง
นีลเซ็นไปตกปลาในทะเล ได้ปลาค็อดขนาดเท่าแขนมาหนึ่งตัว ได้ปลาลิ้นหมาขนาดใหญ่มาอีกหนึ่งตัว รวมกับปลาแซลมอนโคโฮและปูราชินี ต้องการเพียงอาหารทะเลสี่ชนิดนี้ ก็สามารถทำอาหารทะเลโต๊ะหนึ่งได้แล้ว
ฉินสือโอวได้ทำเมนูพริกผัดหมูป่า เนื้อลาซอสน้ำผึ้ง ผัดสามเซียน มะเขือยาวผัดซอส ระหว่างนั้นเชอร์ลี่ย์ได้เข้ามาทำถั่วไตผัดหมู มะเขือเทศผัดไข่ และในตอนท้ายก็ได้นำแตงกวา หัวไชเท้า ต้นหอม กระเทียม มะเขือเทศและซอสถั่วเหลืองมาใส่รวมกัน ก็ได้มาซึ่งอาหารที่มีเอกลักษณ์ที่สุดของชนบทในประเทศจีน ซึ่งก็คือเมนู ‘เก็บเกี่ยวได้อย่างอุดมสมบูรณ์ยิ่ง’
เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์อาหารไม่พอทาน ฉินสือโอวได้ใช้ปลาแมคเคอเรลที่เหลือจากครั้งก่อนทำเมนูปลาน้ำแดง เดิมทีเขาอยากได้ปลาแฟงค์ทูธสักตัว เพราะมีรสชาติที่หาที่เปรียบไม่ได้ แต่เมื่อคิดๆ แล้วรู้สึกเสียดาย จึงเลิกคิด
และแล้ว ก่อนพระอาทิตย์จะตกดิน อาหารก็พร้อมทาน
โต๊ะที่ใช้เป็นโต๊ะอาหารแบบกลมที่ทำจากไม้ ปลาทั้งหมดได้วางในจานพอร์ซเลนขนาดยาว ส่วนผักนั้นใช้จานพอร์ซเลนทรงกลมสลักลายดอก บวกกับตะเกียบที่วางเป็นคู่ๆ เต็มไปด้วยเอกลักษณ์ที่มีความเป็นจีน
“อาหารช่างอุดมสมบูรณ์เหลือเกิน ฉิน ฉันไม่รู้หรอกนะว่าในอนาคตข้างหน้าใครจะโชคดีได้แต่งงานกับนาย มีเงิน อ่อนโยน ทำงานบ้านเป็น นายเป็นผู้ชายที่สมบูรณ์แบบที่สุดในแคนาดาในตอนนี้” เบลคพูดอย่างเกิดความจริง
เมื่อเขาพูดจบ ทุกคนต่างหันไปมองที่วินนี่ วินนี่ยิ้มและพยักหน้าตอบ แล้วพูดอย่างใจกว้างว่า “ช่วงนี้ฉันกำลังหว่านแหและหย่อนเบ็ด ไม่รู้ว่าจะมีโอกาสตกเต่าทองคำที่ดีที่สุดในแคนาดาได้ไหม”
คำพูดนี้ทำให้บรรยากาศครึกครื้นขึ้น บิลลี่ชกฉินสือโอวหนึ่งที และพูดขึ้นว่า “นายนี่มันเป็นคนที่โชคดีที่สุดในโลกเลย แต่แน่นอนว่า นายเองก็สมควรได้รับความสุขเหล่านี้”
ฉินสือโอวและวินนี่สบตากันแล้วยิ้ม นับวันทั้งสองยิ่งเข้าขากัน
เมื่อไปนั่งที่โต๊ะอาหาร เริ่มแรกเบลคและคนอื่นๆเพียงแต่รู้สึกถึงความแปลกใหม่ของการรับประทานอาหารในลักษณะนี้ และความอยากรู้อยากเห็นในอาหารจีนแท้ๆ จึงเริ่มลงมือ แม้ฉินสือโอวจะเตรียมตะเกียบสำหรับพวกเขา แต่คนเหล่านี้ใช้ไม่เป็นหรอก
และเมื่อเริ่มลงมือรับประทาน ทุกคนต่างทึ่งในรสชาติ
“นี่คือผักอะไร? ถั่วไตเหรอ? พระเจ้า ไม่ใช่ถั่วไตแน่นอน จะมีถั่วไตที่อ่อนอย่างนี้ได้อย่างไรกัน?”
“แตงกวานี้รสชาติดีจริงๆ เลย หากฉันไม่ได้เห็นฉินเด็ดพวกมันมาจากเถาวัลย์ ฉันคงคิดว่านี่เป็นผลไม้ดัดแปลงพันธุกรรมอะไรเสียอีก”
“เห้ย พรรคพวก ชิมอันนี้สิ นี่คืออะไร? ผัดสามเซียนเหรอ? เป็นชื่อที่แปลกมาก แต่รสชาติเยี่ยมจริงๆ!”
เอี๋ยนตงเหล่ยชิมผักทั้งหมดที่อยู่บนโต๊ะ ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ “เป็นเพราะว่าผมหิวเกินไปหรือเป็นอะไรไป? เสี่ยวฉิน ทำไมคุณทำอาหารได้อร่อยขนาดนี้? ตั้งแต่มาอยู่ที่แคนาดาเกือบยี่สิบปี ไม่เคยได้ทานอาหารจีนที่อร่อยแบบนี้เลย!”
ฉินสือโอวยิ้มและบอกว่าทุกคนเกรงใจกันมากไปแล้ว เอี๋ยนตงเหล่ยกล่าวว่า “ไม่ๆๆ เสี่ยวฉิน ไม่ได้เกรงใจอะไรเลย ผมพูดจากใจจริง ฝีมือการทำอาหารของคุณดีมากจริงๆ! ถ้าคุณเปิดร้านอาหารในออตตาวาสักหนึ่งร้าน ผมว่าภายในหนึ่งสัปดาห์ก็จะกลายเป็นร้านอาหารจีนที่ได้รับความนิยมมากที่สุดในแคนาดาเลยล่ะ”
หลังจากได้รับคำชมเชยมากมายเช่นนี้ หากบอกว่าในใจของฉินสือโอวไม่รู้สึกดีใจก็ไม่มีใครเชื่อ อาหารเหล่านี้มีรสชาติดี ไม่ได้เป็นเพราะฝีมือการทำอาหารของเขาดีแค่ไหน แต่เพราะพลังพิเศษแห่งโพไซดอนต่างหากล่ะ!
สำหรับอาหารจีน บิลลี่ เบลค อลันและคนอื่นๆ แม้จะรู้สึกว่าอร่อยแต่ก็ไม่รู้สึกแปลกใจอะไร เพราะพวกเขาไม่คุ้นเคยกับสิ่งเหล่านี้ แต่หลังจากที่พวกเขาเลื่อนตะเกียบไปที่ปลาค็อดนึ่งและปลาลิ้นหมาเผาถ่าน สีหน้าก็เปลี่ยนไป
“ปลาที่ฉันเคยกินก่อนหน้านี้ ล้วนแต่เป็นปลาที่เลี้ยงในบ่อเหรอ?”เบลคถามอย่างไม่เชื่อใจนัก “นี่คือปลาลิ้นหมาชนิดไหน? เนื้อของมันนิ่มยิ่งกว่าเนื้อช่วงท้องของปลาทูน่าครีบน้ำเงินเสียอีก ถ้าเอาไปทำเป็นซาชิมิ จะอร่อยมากแค่ไหนนะ?”
อลันชิมเนื้อปลาลิ้นหมาและเนื้อปลาค็อดอย่างระมัดระวัง และถามว่า “ฉิน ปลาค็อดและปลาลิ้นหมาในฟาร์มปลาของนายล้วนมีรสชาติดีขนาดนี้เลยเหรอ? เนื้อนิ่มอะไรอย่างนี้?”
ไม่ต้องรอให้ฉินสือโอวตอบ ชาร์คพูดอย่างภาคภูมิใจว่า “ใช่ครับ คุณอลัน คิดว่าคุณน่าจะสังเกตเห็นแล้ว ว่าปลาในฟาร์มปลาของเราล้วนเป็นปลาที่ดีสุด! พระเจ้าทรงรู้ ผมไม่ได้พูดเกิดจริงเลยแม้แต่น้อย”
อลันพยักหน้า พูดว่า “ฉิน นายอาจไม่รู้ ตระกูลของฉันนอกจากจะทำธุรกิจในอุตสาหกรรมการเงินแล้ว ในอุตสาหกรรมอาหารเราก็มีบทบาทไม่น้อย พูดตามตรง ฉันไม่เคยกินปลาค็อดและปลาลิ้นหมาที่รสชาติยอดเยี่ยมเช่นนี้มาก่อน หากเป็นไปได้ ฉันอยากปรึกษาเรื่องธุรกิจกับนายหลังอาหารเย็น ธุรกิจเกี่ยวกับร้านอาหารของเราที่ต้องการซื้ออาหารทะเลจากฟาร์มปลาของนาย”
เบลคยิ้มและพูดว่า “ไม่ๆ ฉิน อย่าตอบรับเขา ปลาของนายยอดเยี่ยมเกินไป ฉันแนะนำว่านายต้องเข้าร่วมงานแถลงข่าวอาหารทะเลในเดือนตุลาคมของปีนี้ ถึงเวลานั้นนายจะทำให้อุตสาหกรรมอาหรทะเลของแคนาดาต้องสั่นไหว”
……………………………………….