ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1524 เปิดอุตสาหกรรมใหม่

นกตัวอวบอ้วนของคาปาไลก็กำลังถูกย่างอยู่เช่นกัน เมื่อเช้าเขาจัดการกับนกจมูกหลอดหางสั้นโดยการยัดเลมอนกับโรสแมรีและหัวกระเทียม ส่วนด้านนอกก็ทาเกลือไว้หนึ่งชั้นเรียบร้อยแล้ว
หลังจากทานปลาทอดเสร็จ เขาก็นำเครื่องปรุงออกมาจากท้องของนกจมูกหลอดหางสั้น แล้วแทนที่ด้วยหัวหอม พริกเขียว กระเทียม สมุนไพรอิตาลีและพริกไทยโขลกละเอียด นอกจากนี้เขายังใช้ใบไม้สีเขียวห่อนกจมูกหลอดหางสั้นพร้อมกับนำโคลนมาพอกด้านนอกแล้วจึงนำไปย่างในกองไฟ
ได้เห็นวิธีการทำอาหารแบบนี้ ฉินสือโอวก็รู้สึกคุ้นหูคุ้นตาอยู่เหมือนกัน ที่จีนก็มีวิธีการหุงอาหารที่คล้ายกันกับวิธีนี้ ที่เรียกว่าไก่ขอทาน แต่ว่าด้านนอกของไก่ขอทานจะถูกห่อด้วยใบบัว เขาถามว่าใบไม้ที่คาปาไลใช้คือใบอะไร ซึ่งแท้ที่จริงแล้วมันก็คือใบกระวานนั่นเอง มันคือเครื่องปรุงที่พบได้บ่อยในอาหารคิวบา
หลังจากนั้นจึงเปิดถังเบียร์ออก แล้วเทเบียร์เข้มข้นลงไปในแก้วแต่ละใบ ขณะนี้ทุกคนกำลังนั่งล้อมกองไฟรอนกย่างแบบคิวบาออกจากเตา ความรู้สึกเหน็บหนาวของค่ำคืนในฤดูใบไม้ผลิถูกกองไฟขับออกไป ทำให้ทุกๆ คนได้พูดคุยกันพร้อมกับดื่มด่ำกับเบียร์ไปด้วย
เพราะเป็นการหมักแบบครัวเรือนจึงทำให้เบียร์ที่ได้มีระดับแอลกอฮอลล์ที่สูงกว่าถึงสิบกว่าระดับหรืออาจจะมากกว่านั้น ซึ่งเบียร์แบบนี้จะมีกลิ่นหอมเข้มข้นมากกว่า รสชาติก็ดียิ่งกว่า
ตอนพลบค่ำหลังจากน้ำลด บรรดาชาวประมงงมหอยทะเลหอยเชลล์ หอยนางรม หอยแมลงภู่ หอยกาบ หอยหลอดบางส่วนที่กองอยู่รวมกันขึ้นมา ที่ฟาร์มปลามีเตาย่าง เอาหอยขึ้นเตาโดยไม่ต้องปรุง รอแค่ให้หอยสุกจนฝาอ้าออกแล้วค่อยใส่ซอสพริกลงไปหน่อย ย่างสุกแล้วจะเหมาะกับการทานเป็นกับแกล้ม
กระดกเบียร์ลงท้องไปหนึ่งแก้ว เนื้อนกจมูกหลอดหางสั้นย่างก็ใกล้จะสุกได้ที่แล้ว ทุกคนจึงพากันเขี่ยกองไฟออก ข้างในมีไข่โคลนแข็งๆ อยู่หลายสิบลูก พอใช้ท่อนไม้ทุบ กลิ่นหอมของเถ้าไม้และพืชพรรณที่ผสมรวมกันก็โชยเข้ามาในจมูก เป็นกลิ่นหอมกรุ่นที่ดมดูแปลกประหลาด
พอเคาะไข่โคลนให้แตกออก ทันใดนั้นฉงต้าที่กำลังกินๆ เล่นๆ อยู่ก็หันมาทางฝั่งกองไฟด้วยดวงตาที่เป็นประกาย ฉงต้าเดินนำอยู่ด้านหน้า มีหู่จือเป้าจือเดินยักย้ายมาตามหลังพร้อมกับน้ำลายที่ไหลย้อยออกมาจากมุมปาก
วินนี่เคาะไข่โคลนลูกหนึ่งให้แตกแล้วนำออกมาแบ่งให้หู่จือกับเป้าจือ แล้วจึงแบ่งเนื้อชิ้นที่ใหญ่ที่สุดตรงส่วนอกให้ฉงต้า ส่วนหลัวปอกับซิมบ้าก็ได้เนื้อส่วนหลังไป เหล่าสัตว์เลี้ยงพากันเริ่มกัดกินอย่างตะกละตะกลามทันที
นกจมูกหลอดหางสั้นมีกล้ามเนื้อที่มีแข็งแกร่งมากจนน่าประหลาดใจ นี่ไม่ต่างกับลักษณะนิสัยของพวกมันเลย พวกมันเป็นนกที่ต้องบินวนรอบโลกในทุกๆ ปี กล้ามเนื้อทุกมัดบนร่างกายจึงเต็มเปี่ยมไปด้วยพละกำลัง
เมื่อก่อนฉินสือโอวเคยทานเนื้อนกจมูกหลอดหางสั้นมาหลายครั้งแล้ว ซึ่งทุกครั้งที่ทานก็เป็นเนื้อนกที่มีกลิ่นหอมในตัวแบบนี้ จะเห็นบ่อยที่สุดก็คือเมนูนกทอดที่มีวิธีทำแบบเดียวกันกับไก่ทอด ถึงวิธีทำจะไม่ซับซ้อน แต่ทำให้เนื้อนกเสียรสชาติ
สูตรของคาปาไลมีวิธีทำหลายขั้นตอน ในตอนแรกจะต้องยัดเครื่องเทศกับผักไว้ในท้องของนก และตอนที่นำไปย่างบนเตาก็ต้องยัดเครื่องเทศและผักใบเขียวชนิดอื่นเข้าไปอีกครั้ง จึงทำให้เนื้อของนกมีกลิ่นหอมอ่อนๆ ของผักและผลไม้ ต่อให้ทานเยอะแค่ไหนก็ไม่เลี่ยน
สิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือการพอกโคลนแล้วนำไปย่าง ทำให้กลิ่นหอมของเนื้อสัตว์และผักไม่รั่วไหลออกมาข้างนอก ทำให้กลิ่นเหล่านั้นเกิดการผสมผสานกันซ้ำๆ จนกลายเป็นกลิ่นหอมแบบหนึ่ง ที่หอมกว่ากลิ่นของเนื้อนกและผักกับผลไม้
กีฬาเป็นของคู่กันกับเบียร์ ขณะที่กำลังดื่มเบียร์พวกเขาก็คุยกันเรื่องกีฬาไปด้วย แบล็คไนฟ์เป็นคนที่ชื่นชอบกีฬาอเมริกันฟุตบอลที่สุด แต่พวกชาวประมงชอบฮอกกี ส่วนพวกเกิงจุนเจี๋ยก็ชอบฟุตบอล เลยทำให้พวกเขาคุยกันเรื่องนี้ไม่ได้
ท้ายที่สุดจึงให้ฉินสือโอวเป็นคนตัดสิน “พวกเราคุยกันเรื่องบาสเกตบอลเถอะ บอสเล่นเป็นแค่บาสเกตบอล!”
พอพูดถึงบาสเกตบอล เขาก็ถามมิเชลว่าช่วงนี้ฝึกชู้ตบาสไปถึงไหนแล้ว มิเชลจึงตอบเขาว่า “โค้ชกัวซงช่วยผมปรับวิธีชู้ตลูกแล้ว เมื่อก่อนผมใช้วิธีชู้ตแบบส่งแรงสองครั้ง (Two motion shot) โค้ชบอกว่าผมชู้ตลูกช้าเกินไป ให้ผมหัดชู้ตแบบส่งแรงครั้งเดียว (One motion shot) แบบสตีเฟ่น เคอร์รี่”
ฉินสือโอวพยักหน้ารับ กัวซงเชี่ยวชาญด้านนี้ คนคนนี้ถือเป็นอัจฉริยะ ถ้าเขาไม่ได้เป็นผู้พิพากษาแต่ไปฝึกบาสเกตบอลเขาก็คงจะทำเงินได้ก้อนใหญ่เหมือนกัน
หลังจากนั้นก็หันมาถามกอร์ดอนว่าฝึกบาสเป็นยังไงบ้าง กอร์ดอนที่กำลังแทะน่องนกย่างอย่างมีความสุขพอได้ยินเขาถามแบบนี้ก็ดูสงบเสงี่ยมลงไปทันที เขาเงียบอยู่นานกว่าจะตอบกลับไปด้วยท่าทีอ่อนปวกเปียก “ตอนนี้ผมกำลังตั้งใจเรียน เป้าหมายของปีนี้จะได้สำเร็จ”
ไม่ต้องพูดอะไรฉินสือโอวก็รู้แล้วว่าเจ้าเด็กคนนี้เบื่อที่จะเล่นบาสเกตบอล ไม่รู้ว่าเปลี่ยนไปสนใจอะไรแทนแล้ว
กอร์ดอนเป็นคนที่มีพรสวรรค์ด้านการเล่นกีฬาที่สุดในบรรดาเด็กๆ ทั้งห้าคน ไม่ว่าจะเป็นกีฬาประเภทไหนเขาก็สามารถเรียนรู้ได้อย่างรวดเร็ว แต่เขาไม่ได้ใช้ความอดทนกับมัน พอเล่นจนเบื่อแล้วก็จะไปหาอย่างอื่นทำแทน ฉินสือโอวคิดว่าที่เขาเป็นแบบนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร ถึงยังไงเขาก็จะเจอสิ่งที่เหมาะกับตัวเองที่สุดอยู่ดี
แบล็คไนฟ์ถามเขาว่าอยากหาเวลาพาทุกๆ คนไปดูบาสที่โทรอนโตไหม ฉินสือโอวชอบดูการแข่งขันบาสเกตบอลของเอ็นบีเอมากๆ เพียงแต่ว่าเขาก็ขี้เกียจบินไปโทรอนโตเพราะรู้สึกว่ามันวุ่นวายเกินไป เวลาที่ใช้ไปกับการเดินทางยังนานกว่าเวลาที่ดูบาสเกตบอลเสียอีก
แต่หลังจากคิดเรื่องนี้ดูแล้ว เขาก็บอกว่ารอให้ทีมโทรอนโตแร็ปเตอร์เข้าสู่การแข่งขันรอบตัดเชือกก่อน พอถึงช่วงฤดูร้อนเขาจะให้ชาวประมงหยุดพัก ทุกคนจะได้ไปดูการแข่งขันด้วยกันตลอดทั้งลีก รอบตัดเชือกเป็นรอบที่มีตารางการแข่งเนืองแน่นที่สุด ถ้าไปอยู่ที่นั่นสิบวัน ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจจะได้ดูการแข่งขันครบทั้งลีกเลยก็ได้
พอคุยกันเรื่องกีฬาเสร็จ ทุกคนก็เริ่มพากันบ่นเรื่องเศรษฐกิจ ฉินสือโอวจึงพูดกับพวกเขาว่า “อย่าเอาแต่บ่นฉอดๆ อยู่เลยน่า ทำอย่างกับว่าพวกนายหาเงินได้ไม่เยอะอย่างนั้นแหละ”
ชาร์คก็พูดด้วยท่าทีจนปัญญา “ไม่ใช่อย่างนั้นครับ แต่ว่าพวกเราใช้เงินไปเยอะแล้ว นับวันเงินดอลลาร์แคนาดาก็ยิ่งไร้มูลค่า บอสครับ ผมว่าคุณจ่ายเงินเดือนให้พวกเราเป็นเงินหยวนดีกว่าไหมครับ”
ช่วงสองปีมานี้ค่าเงินดอลลาร์แคนาดาลดลงไม่น้อยเลย ซึ่งนี่ส่งผลให้ราคาของอาหารนำเข้าโดยเฉพาะเนื้อวัวเนื้อแกะและผลไม้พุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว จากการแสดงสถิติของสำนักสถิติแคนาดา ช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมานี้แสดงให้เห็นว่า ราคาอาหารในแคนาดาเพิ่มสูงขึ้นจนทิ้งห่างราคาอาหารในสหรัฐอเมริกาและประเทศอื่นๆ ในทวีปยุโรป
วินนี่ก็จนปัญญาเหมือนกัน “นับวันผลกระทบจากค่าเงินดอลลาร์แคนาดาก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ เมืองของพวกเราก็ได้รับผลกระทบเหมือนกัน ต้องหาวิธีจัดการเรื่องนี้ไม่อย่างนั้นชาวเมืองคงจะเดินขบวนประท้วงอีก”
นี่เป็นเรื่องที่น่าปวดหัวมาก เพราะตลาดการค้าของแคนาดานอกจากอาหารตามฤดูกาลกับอาหารท้องถิ่น ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นของนำเข้าจากต่างประเทศ ซึ่งใช้เงินดอลลาร์สหรัฐในการซื้อขาย เมื่ออัตราแลกเปลี่ยนระหว่างดอลลาร์แคนาดาและดอลลาร์สหรัฐลดต่ำลง ตลาดการซื้อขายจึงค่อยๆ โยกย้ายเงินส่วนต่างให้ผู้บริโภคเป็นฝ่ายแบกรับภาระ ส่งผลให้สินค้ามีราคาสูงขึ้น
ฉินสือโอวแสดงออกว่าเขาก็เสียใจกับเรื่องนี้เหมือนกัน เพียงแต่ว่าเขาเป็นฝ่ายที่ได้รับผลประโยชน์ ปัจจุบันนี้อาหารที่แคนาดานำเข้าหลักๆ แล้วก็คือผลิตภัณฑ์ทางการเกษตรและการประมง ได้แก่ สัตว์ปีกที่ยังมีชีวิต ข้าวสาลี น้ำมันคาโนลา ผักสดและผลไม้รวมไปถึงผลไม้อบแห้ง นอกจากนี้ยังจำเป็นต้องนำเข้าอาหารทะเลอีกหลายชนิด
ดังนั้นรัฐบาลแคนาดาจึงให้ความสำคัญกับฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์มากขนาดนี้ ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ที่เคยอุดมสมบูรณ์ได้กลายมาเป็นแหล่งพึ่งพาด้านอาหารทะเลของชาวแคนาดา เมื่อฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ล่มสลาย พวกเขาจึงหันไปพึ่งพาการนำเข้าอาหารทะเล ซึ่งเป็นการเพิ่มภาระให้กับประชาชน
ฉินสือโอวถามเธอว่าทางเทศบาลวางแผนว่าจะจัดการควบคุมราคาของสินค้ายังไง? วินนี่ตอบเขาว่า “ตอนนี้สินค้าที่มีการเปลี่ยนแปลงของราคามากที่สุดก็คือผักกับผลไม้ สภาพภูมิอากาศของแคนาดาไม่เหมาะกับการพัฒนาเกษตรกรรมด้านนี้ แต่เพื่อควบคุมราคาสินค้า เราจึงต้องพึ่งพาความสามารถของตัวเอง”
บนเกาะแฟร์เวลยังมีพื้นที่ว่างเปล่าขนาดใหญ่อยู่ด้วย ถึงแม้ว่าพื้นที่เหล่านั้นจะเป็นดินทราย ซึ่งไม่เหมาะกับการทำการเกษตรเท่าไรนัก แต่วินนี่ก็คิดในแง่ดีว่าขนาดฟาร์มปลาที่มีแต่พื้นทรายยังสามารถปลูกผักกับผลไม้ได้ผลดีขนาดนี้ ถ้าอย่างนั้นก็คงปลูกผักในพื้นที่อื่นๆ บนเกาะได้เหมือนกัน
วินนี่บอกว่าเธอกำลังเตรียมตัวรับสมัครคนงานจำนวนหนึ่งเพื่อสร้างโรงเรือนสำหรับปลูกผักและผลไม้ ซึ่งนับว่าเป็นการเปิดอุตสาหกรรมที่สามให้กับเมืองนี้
.…………………………