ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1617 มื้อสัตว์ปีกป่า

การซ่อมแซมเล้าไม่ได้ง่ายกว่าการสร้างใหม่เลยสักนิด ฉินสือโอวจำต้องไปเขย่าไม้ทีละท่อน พอเจอท่อนที่ปลายผุพังแล้ว จึงจะดึงมันขึ้นมาเพื่อเปลี่ยนอันใหม่
กอร์ดอนทำไปได้แค่ครู่เดียวก็ทนไม่ไหวแล้ว เขาถีบไปที่รั้วทีหนึ่ง แล้วพึมพำว่า “ถ้าจะให้ผมพูดนะ พวกเรามาซ่อมทำไมกัน? ไปสร้างรั้วใหม่ล้อมไว้ด้านนอกอีกทีก็ได้แล้วไหม? ตรวจทีละท่อนแบบนี้ เมื่อไรจะเสร็จสักที?”
ฉินสือโอวหัวเราะแล้วพูดว่า “กอร์ดอน ระวังเรื่องอารมณ์ของนายหน่อย นายไม่ใช่เด็กเล็กแต่เป็นเด็กวัยรุ่นตัวโตแล้วนะ จะต้องเรียนรู้ที่จะควบคุมอารมณ์ตัวเองเข้าใจไหม?”
แบล็คไนฟ์ถอดเสื้อขุดหลุมอยู่ บนผิวสีดำสนิทนั้นล้วนเต็มไปด้วยเหงื่อ
เขาเอาพลั่วปักดินแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว เพื่อน นิสัยแบบนี้ของนายน่ะไม่ดีเลยนะ ต่อไปจะลำบากในการใช้ชีวิตมาก อย่างเช่นคุณลุงบูลของนาย เพราะเขาโมโหรุนแรง จึงทำให้เกือบจะหาภรรยาไม่ได้เลยนะ”
บูลเป็นคนอารมณ์รุนแรงจริงๆ แต่ตอนทำงานเขากลับไม่เคยอู้เลย ตอนนี้เขาก็กำลังซ่อมประตูเล้าอยู่อย่างขันแข็ง พอได้ยินคำพูดของแบล็คไนฟ์แล้วเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงโกรธเคืองว่า “พูดไปเรื่อย เห็นแก่หน้าพระเจ้า ฉันอภัยให้นายครั้งหนึ่ง! ตอนที่ฉันหนุ่มๆ น่ะเนื้อหอมมากเลยนะ แอนนี่เห็นฉันแค่ทีเดียวก็หลงฉันแล้ว!”
“ใช่ แอนนี่หลงรักบูลตั้งแต่แรกเห็นเลยจริงๆ” ฉินสือโอวพูดเสริมขึ้นมา “เพียงแต่ตอนหลังเพราะอารมณ์รุนแรงของเขาบีบให้แอนนี่ต้องหย่าไป แต่ว่ายังดีที่เขารู้จักปรับปรุงตัวเอง ดูบูลตอนนี้สินิสัยดีแค่ไหน? เขากับแอนนี่ใช้ชีวิตกันอย่างมีความสุขขนาดไหน?”
สำหรับเรื่องนี้เขามีคำจะพูด เขาพูดด้วยน้ำเสียงน้อยใจว่า “บอส ไม่ใช่แบบนี้ครับ ผมในตอนนั้นเป็นเพราะความจนบีบบังคับต่างหาก”
ฉินสือโอวจ้องตาเขม็งแล้วพูดว่า “นายหมายความว่า ที่ฉันพูดไปไม่ถูกเหรอ?”
ระหว่างพูด เขาก็ใช้สายตาส่งสัญญาณไปให้อีวิลสันด้วย อีกฝ่ายยืนขึ้นมา มองบูลด้วยสีหน้าน่ากลัว ยกกำปั้นที่เหมือนกับไหใบเล็กทั้งสองขึ้นมา รอรับคำสั่งจากฉินสือโอวเพื่อจะได้เริ่มการชกต่อยขึ้น
บูลอยู่นิ่งๆ ขึ้นมาในทันใด พูดว่า “ไม่ครับ บอส คุณพูดถูก ถูกมากครับ!”
ฉินสือโอวพยักหน้าอย่างพอใจ พูดว่า “แน่นอน คำพูดฉันต้องถูกอย่างแน่นอน ฉันที่เป็นบอสของพวกนายชอบที่จะใช้เหตุผลในการเอาชนะคนอยู่แล้ว! มา อีวิลสัน นั่งลงทำงาน ตอนเย็นนายอยากกินห่านตุ๋นหรือว่าไก่ย่างเป็ดย่างล่ะ?”
อีวิลสันหัวเราะเหอๆ พูดว่า “อยากหมดเลยครับ!”
ฉินสือโอวมองดูเขาอย่างแปลกใจ พูดว่า “ชิท อีวิลสัน ตอนนี้นายก็เริ่มเจ้าเล่ห์แล้วนะ โลภขนาดนี้เลยเหรอ? ก็ได้ คืนนี้กินเนื้อสัตว์ปีกมื้อใหญ่กัน!”
พอได้ฟังคำนี้ อีวิลสันก็ตั้งใจทำงานขึ้นมามากกว่าเดิม เขาเหมือนกับเครื่องตอกเสาเข็มเครื่องหนึ่ง พอเหลาปลายของท่อนไม้เสร็จแล้วก็ปักลงไปในดิน ใช้ค้อนทุบโป๊กๆๆ ลงไปในดิน รังสีพลังความแข็งแกร่งนั้น ทำเอาบูลกับแบล็คไลฟ์มองจนกะพริบตาปริบๆ
ผ่านไปสักพัก วินนี่พาเถียนกวาเข้ามา พอเห็นหู่จือกับเป้าจือคาบไม้ยื่นให้ฉินสือโอวแล้ว เถียนกวาก็ตาเป็นประกาย วิ่งเข้าไปทำงานด้วย เธออุ้มท่อนไม้ไม่ไหว จึงอุ้มแค่ปลายด้านหนึ่งของไม้ แล้วก็ฮึบๆๆ ลากไปให้เขา
ฉินสือโอวหัวเราะร่า บอกว่าลูกสาวช่างเป็นลูกมือที่ดีจริงๆ พอได้รับคำชมแล้ว ยัยตัวเล็กก็ยิ่งตั้งใจทำงานมากขึ้น แม้เหนื่อยจนเหงื่อออกเต็มหัวก็ไม่ยอมพัก
วินนี่เริ่มกังวลใจขึ้นมา ร่างกายของยัยตัวเล็กยังเด็กเกินไป เธอกลัวว่าจะทำให้ร่างกายได้รับบาดเจ็บได้ ดังนั้นพอเธอลากท่อนไม้ได้ถึงท่อนที่ห้าแล้ว ก็อุ้มเธอจากไป การทำแบบนี้ยัยตัวเล็กไม่พอใจเป็นอย่างมาก งอแงจะกลับไปทำงานท่าเดียว
แบล็คไนฟ์ชมว่า “บอสครับ ผมไม่เคยเห็นเด็กที่เหมือนกับเจ้าหญิงน้อยมาก่อนเลย เธอแรงเยอะจริงๆ เติบโตก็เร็วมากด้วย ตอนที่ลูกสาวผมอายุเท่ากับเธอนั้น ยังเดินต้วมเตี้ยมไปมาอยู่เลยครับ”
มีคนมาชมลูกสาวฉินสือโอวต้องได้ใจเป็นธรรมดา เขาพูดว่า “นี่ก็คือพลังของอาหารทะเล เด็กๆ จะต้องกินอาหารทะเลให้มากๆ สมองจะเติบโตได้เร็ว ร่างกายก็เติบโตได้เร็วยิ่งกว่า”
บูลพูดเสียงอ่อนว่า “บอส บูลน้อยของบ้านผมก็กินอาหารทะเลทุกวัน แต่ว่า เฮ้อ!”
ฉินสือโอวมองเขาด้วยสายตาเห็นใจ ตบไหล่ของเขาแล้วพูดว่า “นี่เป็นเพราะความแตกต่างจากยีนน่ะ นายก็ดูออกว่ายีนของบอสอย่างฉันน่ะแข็งแรงแค่ไหน นี่เป็นเรื่องช่วยไม่ได้”
บูลยักไหล่พูดว่า “ถ้าบอกว่ายีนของนายหญิงแข็งแรงแล้วล่ะก็ ผมก็เห็นด้วยแหละ แต่คุณน่ะเหรอ? เอ่อ ผมดูไม่ออกจริงๆ”
“ดีมาก บูล นายได้ทำให้ฉันโกรธสำเร็จแล้ว ตอนเย็นทำงานเสร็จแล้ว นายก็ไสหัวไปได้เลยนะ”
“ไม่ใช่ว่ามีมื้อใหญ่สัตว์ปีกเหรอครับ?”
“ใช่แล้ว แต่ว่าไม่มีเรื่องของนายไง ใครใช้ให้นายมาทำให้บอสโกรธล่ะ?”
ทำงานจนถึงค่ำ เล้าถูกซ่อมไปได้แค่ครึ่งหนึ่งเท่านั้น หลักๆ ก็เพราะพื้นที่กว้างเกินไป รูปร่างของเล้านี้ไม่เป็นทรง แต่ว่าพื้นที่ด้านในต่ำๆ ก็มียี่สิบหมู่อยู่ ไม่อย่างนั้นคุณภาพเนื้อของไก่เป็ดหมูพวกนี้ไม่ดีอย่างนี้หรอก คุณภาพเนื้อของเจ้าพวกนี้แปรผันโดยตรงกับการเคลื่อนไหวของพวกมัน
ฉินสือโอวกับเบิร์ดแล้วก็นีลเซ็นเดินทะลุป่าไม้ไปเดินดูแถวตีนเขาสักพัก ในป่าไม้เต็มไปด้วยนกจมูกหลอดหางสั้น ไม่ต้องให้พวกเขาออกโรง แค่หู่จือเป้าจือหลัวปอกับราชาซิมบ้าพุ่งออกไปก็สามารถจับกลับมาได้ตัวละตัวอย่างรวดเร็วแล้ว
ในเมื่อเรียกว่ามื้อใหญ่สัตว์ปีกแล้ว งั้นแน่นอนว่าอาหารเย็นก็ล้วนต้องเป็นสัตว์ปีก ที่พวกเขาขึ้นเขากันหลักๆ ก็เพื่อจับสัตว์ปีกป่าต่างชนิดจำพวกไก่ป่าเฮเซล ไก่งวงป่า กับนกจมูกหลอดหางสั้น
ในป่าไม้เต็มไปด้วยนกจมูกหลอดหางสั้น แต่จำนวนของไก่ป่าเฮเซลไม่เยอะเท่าไร ฉินสือโอวขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ให้ตายสิ ปกติพวกเราก็ไม่ค่อยจับไก่ป่าเฮเซลเท่าไรไม่ใช่เหรอ? เกิดอะไรขึ้น? ทำไมมีน้อยแบบนี้?”
เบิร์ดหามปืนไว้แล้วพูดว่า “เหตุผลง่ายมากครับ ในตอนนี้ป่าไม้มีนกจมูกหลอดหางสั้นมากเกินไป อาหารถูกพวกมันกินไปหมด ทำให้ไก่ป่าเฮเซลดำรงชีวิตอยู่ที่นี่ไม่ได้ จึงจำต้องออกจากเขานี้เพื่อไปอาศัยที่อื่นแทน นี่เรียกว่าการไล่ที่แบบแข่งขัน”
มองดูนกจมูกหลอดหางสั้นที่บินว่อนไปทั่วป่า ฉินสือโอวยิงธนูออกไปมั่วๆ ก็สามารถยิงได้มาสองตัว จะว่าไปแล้วจำนวนนกจมูกหลอดหางสั้นของฟาร์มปลานี่มากเกินไปแล้ว
อ้อมไปไกลอีกนิดหนึ่ง หู่จือกับเป้าจือจึงจะพาพวกเขาไปเจอกับฝูงไก่ป่าเฮเซลฝูงหนึ่ง มีไก่ป่าอยู่ประมาณห้าหกตัว กำลังหยอกเล่นกันอย่างไม่รู้อีโหน่อีเหน่อยู่
เจ้าพวกตัวเล็กเตรียมจะออกจู่โจม ฉินสือโอวเห็นเล้าไก่เล้าหนึ่ง ในนั้นมีไข่ของไก่ป่าเฮเซลอยู่จำนวนหนึ่ง
พอเห็นแบบนี้แล้ว เขาจึงโบกมือบอกให้เจ้าพวกตัวเล็กอยู่นิ่งๆ ก่อน ทั้งสามคนลงมือออกล่าจนได้ไก่ป่าเฮเซลมาคนละหนึ่งตัว ปล่อยอีกครึ่งที่เหลือไป ให้พวกมันไปกกไข่พวกนี้ต่อ เราไม่ควรที่จะถ่ายน้ำเพื่อจับปลา กับฆ่าไก่เพื่อเก็บไข่
ไม่นาน การออกล่าของพวกเขาก็ครบแล้ว โชคดีใช้ได้ วันนี้ได้เจอเข้ากับฝูงห่านเทาปากดำฝูงหนึ่งด้วย ธนูยิงปลาของฉินสือโอวได้ยิงโดนห่านตัวอ้วนขนาดสิบกว่าชั่งตัวหนึ่ง เมื่อรวมกับสัตว์ปีกป่าตัวอื่นๆ แล้ว พวกเขาจับสัตว์ปีกมาได้ทั้งหมดยี่สิบกว่าตัว
กลับถึงฟาร์มปลา คนกลุ่มใหญ่กำลังจัดเตรียมเตาย่างและเตาอบกันอยู่ในสนามหญ้าหน้าบ้านพักกัน มองดูชาวประมงพวกนี้แล้ว ฉินสือโอวตะลึงไปเลย พูดว่า “ให้ตายสิ พวกนายมาที่บ้านฉันทำไมกัน? ตอนทำงานไม่เห็นแม้แต่เงาพวกนายเลย พอถึงเวลากินข้าวนี่พวกนายกระตือรือร้นกันเชียวนะ”
ซีมอนสเตอร์หัวเราะเหอๆ พูดว่า “พวกผมไม่รู้ว่าบอสกำลังซ่อมเล้าอยู่นี่ครับ พรุ่งนี้ พรุ่งนี้ผมมาช่วยเอง”
“ผมก็ด้วย” ชาร์คพูด คนอื่นๆ ก็พากันส่งเสียงสนับสนุน
ฉินสือโอวด่าออกไปด้วยใบหน้ายิ้มแย้มสองที บอกว่าไม่ต้องพึ่งพวกเขาหรอก ให้พวกเขาพักผ่อนให้เต็มที่ก็พอ
เปิดปาร์ตี้ก็ต้องคนเยอะนี่แหละถึงจะสนุก เมื่อกี้เขาแค่พูดไปอย่างนั้นแหละ หากว่ามีแค่พวกเขาไม่กี่คนล่ะก็ เขาก็คงไม่พาเบิร์ดกับนีลเซ็นไปจับสัตว์ปีกบนเขามาตั้งยี่สิบกว่าตัวหรอก
…………………………