ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1628 ตำนานของธนูยาวอังกฤษ

บิลลี่บอกว่าพอร์ซเลนเหล่านี้อยู่ในสภาพปราศจากออกซิเจนมานานเกินไป ไม่สามารถลอกไขมันวาฬออกมาได้ ไขมันวาฬพวกนี้เป็นชั้นป้องกันพอร์ซเลนพวกนี้อยู่ การจะล้างไขมันวาฬได้ต่อเมื่ออยู่ในสภาพแวดล้อมสำหรับการบำรุงรักษาและทำโดยมืออาชีพ
ฉินสือโอวพยักหน้าและถามต่อว่า “งั้นเรื่องเซอร์ไพรส์ที่นายบอก ก็คือพอร์ซเลนพวกนี้เหรอ? ฉันคิดว่ามูลค่าของพวกมันไม่ค่อยสูงเท่าไรนะ?”
บิลลี่ถลึงตาใส่เขาพลางพูดว่า “มันอาจจะมีมูลค่าไม่มาก แต่นายรู้หรือเปล่าว่าข้างในนี้มีพอร์ซเลนกี่อัน? อีกอย่างคุณค่าของเครื่องลายครามไม่ได้อยู่ที่รูปลักษณ์ของมัน ฉันกล้าพนันเลยว่า ยังมีเครื่องลายครามอีกมากมายที่ยังอยู่ในเรือที่จมอยู่ใต้น้ำ หากนำพวกมันขึ้นมาทั้งหมด อย่างนั้นก็สามารถเปิดประมูลอะลา พอเซลาน่าได้เลย”
ฉินสือโอวแสดงท่าทางเข้าใจออกมา จากนั้นเขาก็มองไปยังเหรียญเงินและเหรียญทอง นี่คือสกุลเงินสเปนในศตวรรษที่สิบเจ็ด เพราะว่าในช่วงนั้นสเปนถือว่าเป็นหนึ่งในเจ้าแห่งน่านน้ำ ดังนั้นสกุลเงินของพวกเขาจึงถูกใช้ในหลายประเทศและหลายภูมิภาค พวกมันหลงเหลืออยู่ในปัจจุบันมากมาย แต่มีเพียงไม่กี่แห่งที่มีการจัดเก็บดูแลดีอย่างนี้
นอกจากเหรียญเงินเหรียญทองแล้ว ครั้งนี้มีการกู้เครื่องเงินเครื่องทองที่ใช้บนโต๊ะอาหารอีกด้วย แน่นอนว่าส่วนใหญ่แล้วเป็นเครื่องเงิน ในเครื่องทองพวกนั้นฉินสือโอวมองเห็นช้อนสองคันที่ด้ามจับมีการแกะสลัก แต่ไม่ว่าจะเป็นเครื่องเงินหรือเครื่องทองพวกมันก็เป็นของมีค่าทั้งนั้น เพราะว่าในช่วงยุคสมัยนั้นไม่มีเทคโนโลยีการชุบเงินชุบทอง ดังนั้นเครื่องเงินและทองพวกนั้นจึงล้วนทำมาจากวัสดุจริง
เบลคให้ความสนใจกับหม้อซุปที่ทำจากเงินเป็นพิเศษ มันมาพร้อมกับที่วางหม้อ เส้นผ่านศูนย์กลางของมันอยู่ที่ครึ่งเมตร ส่วนหม้อซุปมีเส้นผ่านศูนย์กลางมากกว่าสี่สิบเซนติเมตร มันมีรูปลักษณ์ที่เรียบง่าย แต่รูปแบบการตบแต่งเป็นไปด้วยลักษณะเด่นเฉพาะ หม้อซุปมีการทำเป็นร่องนูน ขอบลูกปัด มีการแกะสลักรูปหน้าสิงโต และกรงเล็บสิงโต บนฝาเป็นรูปงูสองตัวที่ถูกทำเป็นที่จับ เบลคบอกว่าเป็นการตบแต่งแบบนีโอคลาสสิคที่ละเอียดลออ
ฉินสือโอวไม่รู้ว่าอะไรคือการตบแต่งแบบนีโอคลาสสิค และไม่เข้าความหมายของรูปปั้นพวกนี้บนหม้อซุปพวกนี้ เบลคอยากจะอธิบายให้เขาฟัง แต่ฉินสือโอวส่ายหน้าปฏิเสธ เป็นการบอกว่าในเวลาปกติเขาไม่ได้ใช้ข้อมูลพวกนี้
บิลลี่ให้เบลคดูถ้วยเงินใบหนึ่งที่มีขนาดเท่ากับถ้วยน้ำชา ถ้วยเงินนั้นแยกตัวออกมาได้ มันมีที่รองถ้วย ด้านบนที่ลายดอกกุหลาบที่ร่วงโรยประกบอยู่ ที่ฝาของถ้วยมีการแกะสลักเป็นรูปหัวกะโหลกขนาดเล็ก
หลังจากที่เบลคครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งเขาก็ถามออกมาว่า “อย่าบอกฉันนะว่านี่คือผลงานของคอลลินสัน เจนเซ่น!”
บิลลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจแล้วพูดว่า “แน่นอน แน่นอน ดอกกุหลาบและหัวกะโหลกแกะสลักเป็นของโปรดของคอลลินสัน นอกจากนี้หากมองดูดีๆ นายจะเห็นกิ่งก้านที่ผลิบานเหล่านี้เป็นตัวอักษรสองตัว นั่นคือตัวซี และตัวแซด ถ้าหากว่านี่ไม่สามารถบอกได้ว่าเป็นผลงานของคอลลินสัน แล้วจะเอาอะไรมาพิสูจน์ได้อีกล่ะ?”
ฉินสือโอวเข้าอินเทอร์เน็ตหาข้อมูลเกี่ยวกับชื่อของคอลลินสัน เจนเซ่น ปรากฏว่าผลการค้นหามีน้อยมาก มีเพียงเอกสารงานวิจัยบางฉบับเท่านั้นที่มีชื่อนี้อยู่ ชื่อนี้เป็นชื่อของปรมาจารย์ด้านเครื่องเงินและเครื่องทองที่มีชื่อเสียงท่านหนึ่งในศตวรรษที่สิบเจ็ดและสิบแปดของสเปน
เบลคและบิลลี่กำลังพูดคุยกันถึงเครื่องเงินเครื่องทองพวกนั้น ส่วนเขาไม่ได้สนใจอะไร จึงเลื่อนสายตาไปมองธนูยาวแทน
ตอนแรกเขาเห็นเพียงคันธนูคันยาวนี้เท่านั้น แต่เมื่อเข้าไปดูใกล้ๆ ก็พบว่าด้านล่างของกล่องแก้วใบนี้ทำจากสเตนเลส ข้างในนั้นมีชุดเกราะบรรจุอยู่ข้างใน โดยแบ่งเป็นหน้ากากหน้าตาเกลียดหนึ่งอัน โซ่พาดไหล่หนึ่งอัน เกราะป้องกันขนาดเล็กใหญ่และชุดที่ทำจากโซ่หนึ่งชุด นอกจากนี้ยังมีเข็มขัดที่ทำจากเหล็กแผ่นและชุดหนัง
“เฮ้ บิลลี่ นายไปได้อันนี้มาได้ยังไง?” ฉินสือโอวถามออกมาด้วยความประหลาดใจเล็กน้อย
บิลลี่ถามออกมาด้วยความสงสัยว่า “อะไรได้มาได้ยังไงเหรอ? นายหมายถึงธนูยาวอังกฤษและเกราะธนูชุดนี้เหรอ? แน่นอนว่ามาจากเรือโจรสลัดที่ล่มอยู่ใต้ทะเลน่ะสิ”
ฉินสือโอวหัวเราะออกมาแห้งๆ เขาเงียบลงทันที ตอนนั้นเองที่เขารู้ตัวว่าเขาได้พลาดไปเสียแล้ว เรื่องที่เขาสงสัยก็คือ ทั้งๆ ที่เห็นได้ชัดว่าสิ่งที่เขาค้นพบที่เรืออับปางนั้นมีเพียงแค่ถังไขมันวาฬเท่านั้น และอีกอย่างเมื่อเทียบกับคนแล้วธนูยาวคันนี้ถือว่าเล็กเกินไป ไม่สามารถที่จะใช้สำหรับจัดการกับวาฬได้แน่นอน
อีกอย่างยังมีชุดเกราะธนูนี้อีก ด้านบนมีร่องรอยของไขมันวาฬอยู่ แต่ดูเหมือนว่าถังไขมันวาฬจะไม่สามารถเก็บชุดเกราะนี้ลงไปได้
เรื่องพวกนี้ไม่สามารถพูดออกมาได้ ฉินสือโอวจึงเก็บความสงสัยไว้ในใจ แต่นี่ก็ไม่ได้ถือว่าเป็นเรื่องแปลกอะไร เมื่อเทียบกับเขาแล้วบิลลี่เป็นนักล่าสมบัติอย่างแท้จริง บางทีธนูและชุดเกราะอาจจะซ่อนอยู่ในส่วนใดส่วนหนึ่งของเรือที่จม เขาไม่เห็นมันแต่บิลลี่เห็นมัน
ดังนั้น พวกเขาทั้งสี่คนจึงถือว่าเป็นประโยชน์
บิลลี่ไม่ได้สนใจคำพูดของฉินสือโอว เขาคิดว่าฉินสือโอวสนใจในธนูยาวนี้ จึงถามออกมาว่า “นายอยากลองธนูคันนี้ไหม? นี่เป็นธนูยาวอังกฤษ อาจจะเป็นธนูและลูกศรที่โดดเด่นที่สุดในประวัติศาสตร์ก็เป็นได้ ก่อนที่ทำความสะอาดฉันเห็นว่า การเก็บรักษาธนูคันนี้ถือว่าไม่เลวเลย มันยังสามารถใช้งานได้”
ฉินสือโอวพูดออกมาว่า “ฉันรู้สึกว่าธนูหน้าไม้ราชวงศ์ซ่งของพวกเราโดดเด่นที่สุด ดีกว่าธนูยาวอังกฤษอีก!”
เบลครีบเข้ามาในบทสนทนาอย่าวรวดเร็ว แล้วพูดขึ้นมาอย่างหนักแน่นว่า “ฉันรู้จักธนูหน้าไม้นั่น แต่ฉันไม่ได้คิดว่ามันจะสามารถเทียบกับธนูอังกฤษของพวกเราได้ ธนูยาวของพวกเราเป็นธนูที่แข็งแกร่งที่สุดในโลก!”
ถ้าหากบอกว่าเอเค สี่เจ็ดเป็นอาวุธแห่งประวัติศาสตร์ที่เป็นความภาคภูมิใจของชาวรัสเซีย และอาวุธนิวเคลียร์เป็นอาวุธที่น่าภูมิใจของชาวอเมริกา คันธนูขนาดใหญ่ที่ไม่มีใครเทียบได้ของพวกเราก็เป็นอาวุธแห่งประวัติศาสตร์ที่พวกเราภาคภูมิใจ
เบลคเป็นผู้อพยพชาวอังกฤษ เขามีความภาคภูมิใจและศักดิ์ศรีในความเป็นชาวอังกฤษที่มีอยู่ในขุนนางเก่าของจักรวรรดิอังกฤษ
ในแง่ของความรู้สึกต่ออาวุธ ความรู้สึกของชาวอังกฤษที่มีต่อธนูยาวนั้นไม่มีใครเทียบได้ เรื่องพวกนี้มันเริ่มต้นขึ้นมาจากประวัติศาสตร์ของพวกเขา
ในปีหนึ่งพันหกสิบหก ผู้พิชิตจากนอร์มังดีระบุในการยอมจำนนต่อแองโกล แซกซอนว่าห้ามให้อุปกรณ์ของอัศวิน แต่ธนูยาวไม่ได้อยู่ในข้อกำหนดนั้น ไม่นาน เหล่าผู้อาวุโสและบุตรหลานของพวกเขาก็พากันพกอาวุธนอก ‘กฎหมาย’ ชนิดนี้ แต่คนธรรมดาและคนที่ ‘ฐานะต่ำ’ กว่านั้นไม่สามารถแม้แต่จะครอบครองอาวุธที่ ‘สูงส่ง’ พวกนั้นได้
ต่อมาพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดมหาราชทรงอนุญาตให้ทุกคนสามารถขี่ม้าและยิ่งธนูได้ คนธรรมดาทั่วไปรู้สึกนี่เป็นสิ่งที่ยกฐานะทางสังคมของตนเอง ไม่ว่าจะคนมีเงินหรือคนจน ต่างก็สามารถฝึกยิงธนูได้เป็นครั้งคราว
จากนั้นอีกสองสามปี ยุโรปก็เข้าสู่ยุคแห่งสงคราม แม้ว่าภายหลังจะมีการสร้างปืนขึ้นมา แต่กองกำลังธนูยาวอังกฤษก็ยังเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุด กองกำลังอังกฤษนี้ได้รับชัยชนะและการเคารพมานับครั้งไม่ถ้วน พวกเขาสามารถปกป้องอาณาเขตและดินแดนได้ทั้งหมด และยังสามารถยึดครองดินแดนและทรัพยากรมากมายมาได้
ดังนั้น ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา ชาวอังกฤษก็มีความรู้สึกภูมิใจต่อธนูยาวนี้เป็นอย่างมาก
ฉินสือโอวรู้สึกว่าเรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะมาถกเถียงกัน หลังจากนั้นเขาจึงยักไหล่พลางพูดว่า “เอาล่ะ ธนูยาวอังกฤษดีเยี่ยมที่สุด งั้นทำไมนายไม่แสดงให้ดูสักหน่อยล่ะ? อีกอย่าง เมื่อกี้ฉันยังไม่เห็นเลยว่านายจะสนใจธนูยาวอันยอดเยี่ยมคันนี้เลย?”
เมื่อเบลคได้ยินคำพูดนั้นก็ยิ้มออกมา พร้อมพึมพำว่า “ฉันแค่พูดถึงข้อเท็จจริงที่มันยังสามารถอยู่ได้มาถึงตอนนี้ก็เท่านั้น เพราะว่าธนูยาวอังกฤษนั้นเป็นธนูที่ดีที่สุดในโลก อีกข้อเท็จจริงที่ทำให้มันอยู่มาได้ถึงตอนนี้ก็คือ ฉันชอบเงินมากกว่าธนูยาว…”
……………………
Related

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset