ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1643 ธุรกิจก็คือธุรกิจ

ฉินสือโอวดีดนิ้วอีกครั้ง วันนี้ขี้โม้ไปหน่อย รู้สึกตัวลอยๆ
นีลเซ็นรีบเปิดกระเป๋าสีดำของเขาเช่นกัน ข้างในเป็นไข่มุกดำเช่นกัน เรียงตัวตามขนาดเล็กใหญ่ ดูเป็นระเบียบเรียบร้อย ส่งแสงแวววาวระยิบระยับ จนทำให้ตาของวินเซนต์ทั้งสามคนต่างพร่ามัว
เมื่อเห็นไข่มุกดำมากมายขนาดนี้  วินเซนต์กลับไม่รู้สึกดีใจแล้ว แต่แสดงสีหน้าไม่พอใจออกมา แล้วพูดว่า “ฉิน ผมมองว่าคุณเป็นเหมือนพี่น้องของผม แต่คุณทำแบบนี้ไม่เกินไปหน่อยเหรอ?”
ไข่มุกดำถือว่าเป็นเครื่องประดับล้ำค่า แต่ละปีมีผลผลิตออกมาไม่น้อย แต่ไข่มุกดำที่ฉินสือโอวจัดให้ล้วนเป็นคุณภาพเยี่ยมทั้งนั้น ซึ่งนี่ก็ถือว่าเป็นเครื่องประดับหรูหราคุณภาพเลิศมากแล้ว มีเพียงที่ออสเตรเลียและตาฮิติเท่านั้นที่สามารถผลิตได้จำนวนหนึ่ง ซึ่งก็มีราคาสูงลิบ
นอกจากนี้แล้ว ต่อให้เป็นไข่มุกดำธรรมดาที่เกิดจากธรรมชาติ แต่สถานที่ที่ผลิตได้ในโลกก็มีน้อยมาก ถ้าพูดอย่างจริงจังก็มีแค่สองที่ ที่แรกก็คือที่เกาะตาฮิติที่หมู่เกาะพอลินีเชีย ซึ่งผลิตไข่มุกดำได้ 95% ของทั้งโลก ที่ที่สองคือเกาะเพ็นรินและเกาะมานิฮิกิที่หมู่เกาะคุก ผลผลิตคิดเป็น 4% ของจำนวนผลผลิตทั้งหมด ส่วนที่อื่นๆ มีผลผลิตไม่ถึง 1% ด้วยซ้ำ
นี่เป็นไข่มุกดำจากธรรมชาติ เพราะตอนนี้ไข่มุกดำส่วนมากในโลกมาจากการเพาะเลี้ยง เมื่อสามสิบปีที่แล้วหมู่เกาะพอลินีเชียได้พัฒนาเทคโนโลยีการเพาะเลี้ยงไข่มุกดำ  แต่ว่าไข่มุกดำที่เลี้ยงถือว่าเป็นไข่มุกแบบมีนิวเคลียส ไม่ว่าจะเป็นสี ความกลมวาวเทียบไม่ได้เลยกับไข่มุกธรรมชาติ  ดังนั้นแล้วแม้ในปี 1976 สถาบันอัญมณีศาสตร์ของสหรัฐอเมริกาจะยอมรับว่าไข่มุกเลี้ยงสีดำจากเกาะตาฮิติจะเป็น ‘ไข่มุกเลี้ยงที่มีสีแบบไข่มุกธรรมชาติชนิดหนึ่ง’ ก็ตาม แต่ในตลาดเครื่องประดับหรูหราระดับไฮเอนด์ ไข่มุกเลี้ยงเทียบอะไรไม่ได้เลยกับไข่มุกธรรมชาติ
ทั้งสองต่างกันตรงไหนน่ะเหรอ? ถ้าเช่นนั้นก็คงเป็นความรู้สึก ไข่มุกดำที่ฉินสือโอวจัดหามานี้ สิ่งสำคัญเลยคือสีของมันให้ความรู้สึกลึกลับแบบหนึ่ง เป็นสีดำที่ทำให้คนจมดิ่งลงไปได้ แต่ถ้าเป็นสีดำของไข่มุกเลี้ยงจะหมองคล้ำกว่า และเมื่อโดนเหงื่อหรือของเหลวเป็นระยะเวลานาน สีก็จะยิ่งดูแย่ขึ้นกว่าเดิม
เครื่องประดับหรูหราเช่นไข่มุกดำธรรมชาติมีความเฉพาะเจาะจงทางด้านตลาด มีเพียงคนส่วนหนึ่งที่ครอบครองมันได้ มูลค่าของมันได้กำหนดแล้วว่ามันไม่สามารถไปอยู่ในทุกสังคมได้ ตามกฎของอุปสงค์และอุปทาน ของยิ่งหายากยิ่งราคาสูง จำนวนของไข่มุกดำคุณภาพเยี่ยมยิ่งน้อยเท่าไร ราคาก็ยิ่งสูงขึ้นเท่านั้น เพราะถ้าหากมีเกลื่อนแล้ว มูลค่าก็จะหายไป
ในตอนแรกราคาที่วินเซนต์และพรรคพวกเสนอคิดตามไข่มุกดำคุณภาพดี 100 เม็ดเข้าไปอยู่ในสังคมระดับสูงของอเมริกา เพราะถ้าหากรู้แต่แรกว่าเขามีไข่มุกดำคุณภาพดี 2000 เม็ดแบบนี้ ถ้าเช่นนั้นวินเซนต์คงตัดราคาเขาเหลือครึ่งเดียว!
ฉินสือโอวรู้จุดนี้ดี แต่ธุรกิจก็คือธุรกิจ เออร์บักและคู่สามีภรรยาบรูซเน้นย้ำเรื่องกฎธุรกิจนี้กับเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า ความสัมพันธ์กับธุรกิจไม่สามารถเอามาปนกันได้ ไม่เช่นนั้นคนที่จะขาดทุนก็จะเป็นตัวเองอย่างแน่นอน
ดังนั้นตอนที่เขาขายไข่มุกดำพวกนี้เขาจึงเล่นทริกเล็กน้อย ไม่ได้โชว์ไข่มุกดำทั้งหมด แต่เลือกเพียง 100 เม็ดมากำหนดราคา
จะบอกว่าเขาแกล้งวินเซนต์ก็ไม่ได้เพราะก่อนอื่นเลย ไข่มุกพวกนี้ได้ราคานี้อย่างแน่นอนที่สุด ถัดมาราคาที่วินเซนต์เสนอให้เขาในครั้งแรกก็ค่อนข้างต่ำและบีบมูลค่าของไข่มุกดำพวกนี้จากเขา ก็ยังคงเป็นประโยคเดิม ธุรกิจก็คือธุรกิจ ไม่คำนึงว่าทั้งสองความสัมพันธ์ส่วนตัวจะเป็นอย่างไร เพราะตอนนี้พวกเขากำลังทำธุรกิจ
เรื่องนี้ก็มีความคล้ายคลึงกับเรื่องตอนนั้นที่ฉินสือโอวและบัตเลอร์ร่วมมือกันจัดการเทซึกะ โกดะ พวกเขาเริ่มจากขายปลาทูน่าครีบน้ำเงินเนื้อดีตัวหนึ่งให้กับเขาในราคาที่สูงก่อน หลังจากนั้นก็รอเทซึกะ โกดะซื้อกลับไปโตเกียวเพื่อเตรียมเอาไปทำประโยชน์ให้มากที่สุด และในขณะนั้นเองบัตเลอร์ก็เอาปลาทูน่าครีบน้ำเงินอีกสามตัวที่มีคุณภาพดีเหมือนกันไป
เมื่อต้นปีที่แล้ว เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำร้ายจิตใจของเทซึกะ โกดะไม่น้อยเลย หลังจากนั้นเป็นต้นมาบริษัทร่วมทุนคิโยมุระก็ซบเซาไปมากทีเดียว เนื่องจากเขาต้องเสียเงินไปให้ปลาทูน่าครีบน้ำเงินตัวนั้นมากเกินไป
แต่ทว่า ฉินสือโอวแน่นอนว่าจะปฏิบัติต่อวินเซนต์เหมือนที่ทำกับเทซึกะ โกดะไม่ได้ เขามีวิธีแก้ปัญหาเตรียมไว้ จึงถามก่อนว่า “อย่าเพิ่งร้อนใจไป คุณทิฟฟานี่ ผมอยากจะถามหน่อยว่า คุณคิดจะทำยังไงกับไข่มุกดำพวกนี้?”
วินเซนต์ตอบว่า “ทำเป็นเครื่องประดับ เม็ดใหญ่จะทำเป็นเครื่องประดับศีรษะ สร้อยคอหรือไม่ก็เครื่องประดับอื่นๆ ส่วนเม็ดเล็กจะทำเป็นตุ้มหู และเครื่องประดับเกี่ยวกับปากพวกนั้น”
ฉินสือโอวยิ้มขึ้นมา แล้วพูดว่า “ถ้าเช่นนั้น ทำไมคุณต้องรีบด้วยล่ะ? ถึงแม้ว่าในมือผมจะมีไข่มุกดำอีก 2 พันเม็ดแต่กลับไม่ได้ทำอะไรเหมือนกับคุณเลย แผนของคุณคือแยกกันจัดการกับไข่มุกดำ แต่ผมคิดจะนำไข่มุกดำมาทำเป็นเครื่องประดับเซต แต่ละเซตอย่างน้อยก็ต้องใช้ไข่มุกดำถึง 100 เม็ด!”
วินเซนต์ถามขึ้น “ความหมายของคุณคือ คุณไม่ได้คิดจะขายไข่มุกดำพวกนี้เหรอ?”
ฉินสือโอวพยักหน้า “ใช่ ตามนี้เลย ผมไม่คิดจะขายให้คุณและไม่คิดจะขายให้ร้านอื่นๆ ด้วยเช่นกัน ผมหวังว่าคุณจะทำเครื่องประดับคลาสสิกประเภทราชินีแห่งรัตติกาลออกมา แล้วผมจะขายพวกมันทิ้งในงานประมูลให้หมด”
นี่เป็นความคิดแรกของเขา จริงๆ แล้วเขายังมีอีกความคิดหนึ่ง แต่ว่าตอนนี้ยังบอกออกไปไม่ได้ ต้องดูวินเซนต์ก่อน
วินเซนต์รู้ถึงคุณค่าของไข่มุกดำเหล่านี้ดี เขาอยากได้มันมาและด้วยความแข็งแกร่งของทิฟฟานี่ การที่จะซื้อไข่มุกดำทั้งหมดก็ไม่ได้แรงกดดันเรื่องการเงินแม้แต่น้อย ตราบใดที่เขามีไข่มุกดำคุณภาพเยี่ยมมากกว่าสองพันเม็ดในมือ เขาเชื่อว่าทิฟฟานี่จะไม่ต้องซื้อไข่มุกดำในอีกสองปีข้างหน้า
แม้กระทั่งในช่วงสองปีนี้พวกเขาไม่จำเป็นต้องซื้อเครื่องประดับสุดพิเศษประเภทอื่น ๆ เช่น บลูไดมอนด์ เพชรสีชมพู และมรกตได้ แต่พวกเขาจะใช้ไข่มุกดำคุณภาพเยี่ยมเหล่านี้ในการทำตลาด และทำหัวข้อต่างๆ ที่เกี่ยวข้องกับไข่มุกดำ พวกเขาจะต้องประสบความสำเร็จในเรื่องนี้อย่างแน่นอน
เหตุผลที่ทำให้เกิดความมั่นใจนี้ก็คือ วินเซนต์รู้ดีว่ามูลค่าของไข่มุกดำยังไม่ถูกค้นพบอย่างเต็มที่ ต้องรู้ว่าเมื่อห้าสิบปีที่แล้วไข่มุกดำยังคงเป็นเครื่องประดับธรรมดาที่ไม่มีชื่ออะไร หากไม่ใช่เพราะ ‘ราชาไข่มุกดำ’ เอลซัลวาดอร์ อาซาล ไข่มุกดำก็คงยังมีค่าเพียงเล็กน้อยในปัจจุบัน
เมื่อพูดถึงไข่มุกดำคงต้องเริ่มพูดตั้งแต่สมัยต้นสงครามโลกครั้งที่ 2 ในเวลานั้นมีพ่อค้าเพชรรายใหญ่ในอิตาลีชื่อ เจมส์ อาซาล เขาหนีจากยุโรปไปยังคิวบาเพื่อลี้ภัย
ที่นั่นเขาพบวิธีหาเลี้ยงชีพ สมัยนั้นเมื่อกองทัพสหรัฐต้องการนาฬิกากันน้ำ อาซาลได้นาฬิกากันน้ำคุณภาพสูงจำนวนมากผ่านความสัมพันธ์ของเขาที่มีกับอุตสาหกรรมเครื่องประดับในสวิตเซอร์แลนด์ เขาจึงทำเงินได้มากมาย
แต่หลังสงครามโลกครั้งที่ 2 กองทัพสหรัฐเลิกซื้อนาฬิกากันน้ำ และธุรกิจของอาซาลก็เริ่มถึงจุดตัน ตอนนั้นเขายังมีนาฬิกาสวิตอยู่ในสต๊อกหลายพันเรือน และนาฬิกากันน้ำของสวิตที่เขาซื้อล้วนเป็นสินค้าระดับไฮเอนด์ ต้นทุนจึงสูงมาก เขาจะทำให้สินค้าขายไม่ออกไม่ได้
จากนั้นสิ่งต่างๆ ก็เริ่มเปลี่ยนไป ตอนนั้นชาวญี่ปุ่นต้องการนาฬิกา แต่พวกเขาไม่มีเงิน แต่พวกเขามีไข่มุก จนถึงตอนนี้ญี่ปุ่นยังเป็นผู้ผลิตไข่มุกรายใหญ่ แต่ไข่มุกที่พวกเขาผลิตคือไข่มุกสีขาว
ไม่นาน เจมส์ อาซาลและลูกชายของเขาก็เริ่มทำธุรกิจสินค้า โดยนำนาฬิกาสวิตและกับไข่มุกญี่ปุ่น ธุรกิจเจริญรุ่งเรืองมาก ผ่านไปไม่นาน ลูกชายของเขาเอลซัลวาดอร์ อาซาล ก็ได้รับการยกย่องว่าเป็น ‘ราชาไข่มุก’
แต่ในเวลานั้นครอบครัวอาซาลยังคงทำธุรกิจไข่มุกสีขาว และไข่มุกดำยังคงเป็นลูกแก้วสีดำธรรมดาซึ่งปรากฏขึ้นหลังจากการเกิดเหตุการณ์เปลี่ยนแปลง
……………………………
Related