ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1658 ข่าวสองประเภทหนึ่งดีหนึ่งร้าย

ปลาจระเข้ที่หนักหลายร้อยปอนด์หนึ่งตัว เพียงออกแรงทำอาหารเย็นมื้อเดียวก็เหลือแค่โครงกระดูกไว้กองหนึ่ง
อย่างไรก็ตามโครงกระดูกยังคงสภาพเดิม เบิร์ดเป็นผู้รับผิดชอบในกระบวนการแล่เนื้อออกมาทั้งหมด ดังนั้นโครงกระดูกจึงไม่ได้รับความเสียหายใดๆ แม้แต่ก้างปลาชิ้นเล็กๆ ก็ยังอยู่ ฉินสือโอววางโครงกระดูกเหล่านี้เข้าด้วยกันและร่างของปลาจระเข้ก็กลับมาอีกครั้ง
ฮิลตันคนน้องมองไปที่เขาแล้วพูดล้อเลียนว่า “นี่คือตัวอย่างสตัฟฟ์ที่คุณพูดไว้กับลุงฉันน่ะเหรอ? เป็นสตัฟฟ์สัตว์ที่ช่างมีความหมายจริงๆ เนอะ?”
ฉินสือโอวหันหน้ามาพูดจริงจังว่า “ผู้หญิงนี่ไม่รู้อะไรเลยจริงๆ นี่เรียกว่าการใช้ทรัพยากรอย่างมีเหตุผลเข้าใจไหม? ผมก็ไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะทำสตัฟฟ์ทั้งตัว อีกอย่างต่อให้บอกว่าจะทำทั้งตัว แต่เนื้อปลาก็ต้องเอาออกมาอยู่ดี ตอนนี้ที่ผมเหลือโครงกระดูกไว้แบบนี้ก็เอามาสตัฟฟ์ได้เหมือนกันไม่ใช่เหรอ?”
ฮิลตันคนน้องเบะปาก ลากเบิร์ดเตรียมจะจากไป
เบิร์ดโบกมือไปมาแล้วบอกว่า “ไม่ ไม่ครับ คุณกลับไปเองเถอะ ห้องนั้นก็ถือว่าเป็นของคุณแล้ว วันนี้ผมจะนอนกับนีลเซ็น”
นีลเซ็นพูดขึ้น “ใครจะนอนกับนาย? ตอนนี้ฉันอยู่กับแพรีสด้วยกันแล้ว บ้าชิบ ฉันหมายความว่า ใครให้นายเอาพวกเครื่องนอนและกระเป๋าเดินทางฉันโยนทิ้งไปตอนกลางวันล่ะ? ตอนนี้กลับเพิ่งมาคิดถึงความดีของฉันได้เหรอไง? ไม่ มันสายไปแล้วล่ะ!”
เบิร์ดอยากจะพูดอะไรต่อ แต่ฮิลตันคนน้องก็พยายามลากเขาออกไป ฉินสือโอวจึงตะโกนอยู่ด้านหลังว่า “เบิร์ด ฉันให้นายหยุดได้สองวัน พรุ่งนี้กับวันมะรืนนายไม่ต้องตื่นเช้ามาทำงานนะ”
ฮิลตันคนน้องหันหน้ามาด้วยรอยยิ้มอย่างมีความสุข แล้วโบกมือไปมา “ขอบคุณนะฉิน นับว่าฉันไม่ได้เหนื่อยช่วยคุณฟรีที่ช่วยความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับลุงฉันได้”
เมื่อเห็นร่างของทั้งคู่ค่อยๆ ไกลออกไป ฉินสือโอวก็ส่ายหน้าอยู่ตลอด วินนี่จึงถามเขาว่าเป็นอะไร เขาถอนใจแล้วพูดขึ้นว่า “โลกทุนนิยมที่ชั่วร้ายจริงๆ จริงนะ พวกคนหนุ่มสาวพวกนี้ทำตัวสะเปะสะปะไปแล้ว เพิ่งรู้จักกันแค่สองวัน มากไปจริงๆ!”
วินนี่มองเขาตาโตทันใดและพูดด้วยรอยยิ้ม “ฉันจะพาลูกสาวไปอยู่กับแอนนี่ก่อน แล้วพวกเรามาทำตัวสะเปะสะปะกันหน่อยดีไหม?”
บ้าเอ๊ย ผู้หญิงปล่อยตัวมากไปแล้ว ฉินสือโอวนายใหญ่ด้านหนึ่งก็ลอบถอนใจอีกด้านหนึ่งก็พยักหน้าเต็มเหนี่ยว
เมื่อเดือนมิถุนายนมาถึง อุณหภูมิก็สูงขึ้นเรื่อยๆ ผลผลิตที่ฟาร์มปลาเก็บเกี่ยวมาได้ก็มากขึ้นทุกวัน เรือปริ้นเซสเมล่อนเริ่มออกปฏิบัติการแล้ว บัตเลอร์จ้างเครื่องบินขนส่งสินค้าเกษตรขนาดเล็กห้าลำ แต่ละวันจะมีเครื่องบินมาที่ฟาร์มปลาเพื่อขนผลผลิตไปส่งตามเมืองใหญ่ต่างๆ ในอเมริกาเหนือ
ฉินสือโอวเริ่มลงมือจัดการเรื่องที่เกี่ยวข้องกับร้านอาหารต้าฉินแล้ว ซึ่งเรื่องนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องกับบัตเลอร์ ร้านอาหารต้าฉินจะเป็นธุรกิจอิสระที่ควบคุมโดยเขาคนเดียว เขาไม่เพียงแต่ใช้อาหารทะเลที่ผลิตโดยฟาร์มปลาต้าฉินเท่านั้น แต่ยังรวมถึงอาหารทะเลคุณภาพสูงระดับทั่วไปที่ผลิตโดยฟาร์มปลาอื่นๆ ที่มีพลังโพไซดอนประกอบอยู่ด้วย
การเลือกคนที่เป็นหัวหน้าร้านอาหารกลายเป็นเรื่องน่าปวดหัวสำหรับเขา เขารู้จักคนเก่งมากมาย แต่คนที่จะมาควบคุมรายได้กลับมีน้อยมาก
ในประเทศจีนมีต้วนเหล่ยที่มีความสามารถในการบริหารจัดการที่ไม่เลว และมีประสบการณ์ในการบริหารโรงแรม แต่จะยังไม่พูดถึงว่าเขาจะสามารถบริหารร้านอาหารแฟรนไชส์ขนาดใหญ่ที่มีเครือข่ายกับอาณาจักรฮิลตันได้หรือไม่ เพราะต้องดูก่อนว่าเขายินดีที่จะมาทำงานต่างประเทศหรือเปล่า อย่างไรก็ตามเขาก็อยู่ในประเทศจนเคยชิน คอนเนคชันคนรู้จักก็อยู่ในประเทศหมด
ข่าวดียังคงมาอย่างต่อเนื่องจนปลายเดือนมิถุนายน สมบัติในซากเรือล่มของโจรสลัดได้รับการกอบกู้ขึ้นมาแล้ว ซึ่งครั้งนี้ได้รับผลกำไรมหาศาล เพราะตอนนั้นกลุ่มโจรสลัดบาซาโรมได้ปล้นสะดมเกาะซานตา คาตาลินาในสเปนทั้งเกาะ อีกอย่างสิ่งของที่ปล้นมา ได้แก่ เหรียญเงินและทอง เครื่องเงินเครื่องทองและเครื่องลายครามล้วนมีมูลค่าสูงทั้งนั้น
ฉินสือโอวดูแฟกซ์ที่ส่งมา มีเครื่องเงินเครื่องทองบางส่วนมาจากส่วนของรัฐบาล เพราะเครื่องเงินเครื่องทองเหล่านั้นมีตราสัญลักษณ์ของรัฐบาลเกาะซานตา คาตาลินาอยู่ ซึ่งเครื่องใช้เหล่านี้ส่วนมากเป็นชุดๆ มูลค่าสูงกว่าเดิม
การกอบกู้ครั้งนี้ได้รับความสนใจอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อนจากสื่อมวลชน ฉินสือโอวไม่อยากออกสื่อ บิลลี่และเบลคจึงเป็นผู้นำการแถลงข่าวด้วยตัวเองโดยอ้างว่าพวกเขาพบเรือโจรสลัดขวานดำที่จมอยู่มาจากสมุดบันทึกของกัปตันโจรสลัดเล่มหนึ่งที่ขายตามแผงลอย
หลังงานแถลงข่าว แผงขายหนังสือเบ็ดเตล็ดของแคนาดาถูกผู้คนแย่งซื้อไปจนหมด หากพวกเขาพบข้อความดังกล่าวบ้าง เงินที่ได้มาใช้ไปตลอดทั้งชีวิตก็ยังใช้ไม่หมดเลย
ปัจจุบันสมบัติทางวัฒนธรรมทางทะเลมีอยู่หลากหลายดังนี้ เหรียญทอง 4,500 เหรียญ เหรียญเงิน 12,000 เหรียญ เครื่องเงินและเครื่องทองรวม 425 ชิ้น เครื่องปั้นดินเผาลายครามที่สมบูรณ์ 406 ชิ้นและอาวุธในสมัยนั้น อย่างขวานดำ ธนูรบของอังกฤษและดาบอัศวิน เป็นต้น มีอยู่ 28 ชิ้น
จากการประมาณคร่าวๆ ของเบลค สมบัติพวกนี้มีมูลค่ามากกว่าสองพันล้านเหรียญสหรัฐซึ่งนี่ยังไม่รวมเหรียญทองที่ระลึกสมัยพระเจ้าฟิลิปที่ 4 แห่งฝรั่งเศส!
ดังนั้นสมบัติเหล่านี้จึงล้ำค่ามาก นั่นเป็นเพราะพวกเขาเก็บรักษาได้สมบูรณ์แบบมากด้วยน้ำมันปลาวาฬและอุณหภูมิที่ต่ำ เหรียญเงินและเหรียญทองเหล่านี้จึงไม่เกิดสนิม บางเหรียญยังใหม่เหมือนเดิมด้วยซ้ำ
เหรียญทองที่ระลึกสมัยพระเจ้าฟิลิปที่ 4 ทั้งหมด 14 เหรียญเป็นหนึ่งในชุดโบราณวัตถุทางวัฒนธรรมที่ล้ำค่ามากที่สุด บิลลี่บอกว่าแต่ละเหรียญมีมูลค่าถึงหนึ่งล้าน เมื่อรวมเป็นชุดมูลค่าจึงมากกว่าหลายเท่า  แต่เบลคบอกว่านี่เป็นการประเมินราคาของเหรียญทองที่ระลึกของราชวงศ์ต่ำเกินไป ถ้าปั่นขายเหรียญทองนี้สักหน่อยให้พวกเศรษฐีแถบตะวันออกกลาง ได้เงิน 50 ล้านดอลลาร์ยังไม่ใช่ปัญหาเลยด้วยซ้ำ!
เมื่อมีสมบัติที่มีอยู่ 2 พันล้าน ฉินสือโอวก็ไม่จำเป็นต้องขายเหรียญทองสี่เหรียญนี้ทิ้งแล้ว เขาจึงเก็บเหรียญทองขึ้นมา เก็บรวมกับตราประทับหินสีเหลืองของอวี๋เชียนไว้ด้วยกัน สิ่งเหล่านี้จะเป็นมรดกตกทอดของเขาในอนาคต
เมื่อมีสมบัติจากซากเรือที่จมอยู่เหล่านี้ เบลคจึงไม่ได้ไปเร่งเขาให้หาเรือซานโฮเซ จริงๆ แล้วไม่ใช่ว่าฉินสือโอวไม่หา เขาก็อยากจะหาเรือซานโฮเซให้เจอเหมือนกัน แต่แม้แต่เงาก็ยังหาไม่มี จนเขาสงสัยในข้อมูลที่เบลคให้แล้ว
เบลคยืนยันว่าข้อมูลของเขาไม่มีปัญหา แต่เขาก็มองออกจึงกล่าวว่า “ปลาวาฬสีขาวตัวเล็กไม่ใช่มนุษย์และไม่มีเรดาร์ มันไม่สามารถค้นหาทุกตารางนิ้วของก้นทะเลได้และจึงเป็นเรื่องปกติที่จะหาเรือที่จมไม่เจอ”
ฉินสือโอวแอบคิดในใจ ปกติบ้าอะไร เพราะสิ่งที่เขาใช้คือจิตสำนึกแห่งโพไซดอนซึ่งดีกว่าเรดาร์มาก ในน่านน้ำนั้นเดิมทีก็ไม่มีเรือจมซานโฮเซที่เต็มไปด้วยสมบัติต่างหาก!
เรื่องที่มาพร้อมกับข่าวสมบัติยังมีจดหมายดำเนินคดีเกี่ยวกับสิ่งของจากเคลวิน แมสเซลลี ซึ่งดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีว่าการกระทรวงวัฒนธรรมสเปน  พวกเขาเอาสิ่งของเป็นจำเลย และยื่นข้อเรียกร้องสองประการ ประการที่หนึ่งพวกเขาขอให้ศาลยืนยันว่าพวกเขาจะมีกรรมสิทธิ์ทั้งหมดในซากเรือที่กอบกู้แล้วหรือยังไม่กอบกู้แต่ยังคงอยู่ในสถานที่กำลังจะกอบกู้นั้น หรือสิ่งที่ติดมากับซากเรือและสินค้าที่ขนส่งตามกฎหมายว่าด้วยการค้นพบ ประการที่สอง ถ้าหากไม่สามารถยืนยันกรรมสิทธิ์ทั้งหมดได้ ร้องขอให้ศาลสนับสนุน ‘ค่าตอบแทนในการกู้ซากที่สมเหตุสมผล’ ตามกฎหมายการกู้ซาก
สรุปแล้วก็คือสเปนได้ยื่นฟ้องต่อศาลฎีกาของแคนาดาโดยระบุว่า สิทธิ์ในเรือโจรสลัดทั้งหมดเป็นของประเทศเขา และคนอื่นๆ ไม่มีสิทธิ์กู้ซากเรือได้  หากไม่สามารถระบุได้ว่าสิทธิ์ทั้งหมดของของบางอย่างในเรือโจรสลัดเป็นของประเทศเขา ศาลจะต้องสนับสนุนให้พวกเขาได้รับส่วนแบ่งตามบทบัญญัติของกฎหมายกู้ซาก
เมื่อฉินสือโอวได้ข่าวนี้ก็รู้สึกโมโหมาก ไอ้คนสเปนแม่งไร้ยางอาย นึกว่าเป็นช่วงที่กองกำลังพันธมิตรแปดชาติบุกรุกจีนอยู่ใช่ไหม? คิดว่านี่ยังคงเป็นช่วงเวลาเจ้าแห่งมหาสมุทรที่ยิ่งใหญ่ของสเปนอยู่ใช่ไหม? แม่งเอ๊ย สมบัติพวกนี้อย่าหวังว่าจะได้เลยสักดอลลาร์เดียว!
แต่ทว่านี่ก็เป็นแค่ความคิดของเขา กฎหมายไม่ได้ขึ้นอยู่กับเจตจำนงส่วนบุคคล ศาลฎีกาของแคนาดายอมรับการฟ้องร้องระหว่างประเทศนี้ และออกคำสั่งยึดสมบัติที่จมอยู่ใต้ทะเลเหล่านี้ แต่ว่าบริษัทเอ็กพลอร์ โอเชี่ยน ฟิช จำกัด มีสิทธิ์ในการเก็บรักษา
…………………..
Related