ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 76 ปลาทูน่าครีบเหลือง

บทที่ 76 ปลาทูน่าครีบเหลือง
โดย
Ink Stone_Fantasy

“เฮ้ ทางผมเหมือนจะมีตัวใหญ่มาตัวหนึ่ง” ฉินสือโอวดึงรอกตกปลาไว้แล้วพูด ดอนกับแฮมเล็ตรีบวางคันเบ็ดในมือ รีบมาช่วยเขาอยู่ข้างๆ
นีลเซ็นหยิบฉมวกจับปลาที่อยู่ข้างตัวขึ้นมา แล้วพูด “บอส สู้กับความอดทนของมันแล้วหาโอกาสลากขึ้นมา ให้ผมสั่งสอนมันเป็นบทเรียนสักหน่อย”
ฉินสือโอวอดกลั้นความปรารถนาที่จะใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนไปสังเกตการณ์ในทะเล ฉินสือโอวดึงคันเบ็ดไว้แล้วปล่อยสลิงตกปลา
สลิงตกปลาตึงทันทีที่ปล่อย นึกไม่ถึงเลยว่าคันเบ็ดเคฟล่าร์ที่ทำจากไฟเบอร์จะถูกดึงจนโค้ง พลังแบบนี้ของฉินสือโอว ยังรู้สึกว่าคันเบ็ดในมือจะลื่นออกไปอย่างรุนแรง นั่นแสดงให้เห็นว่าเจ้าตัวใหญ่ที่อยู่ใต้น้ำดุดันเพียงใด
ฉินสือโอวปล่อยสลิงตกปลาต่อไม่หยุด ดึงไปข้างหลังเรื่อยๆเพื่อลดกำลังของปลาใหญ่ใต้น้ำ คันเบ็ดด้านหน้าโค้งราวกับพระจันทร์เต็มดวง ถ้าเขาไม่ได้ใช้สลิงแบบที่หนึ่ง สลิงตกปลาPEแบบที่สองคงขาดไปตั้งนานแล้ว
หู่จือและเป้าจือที่ง่วงงุนก่อนหน้านี้ก็ตื่นตัวขึ้นมา เจ้าตัวน้อยทั้งสองตัวกระโดดโลดเต้นร้องคำรามราวกับกำลังให้กำลังใจฉินสือโอวอยู่ ร้องคำรามไปสักพักเมื่อเห็นว่าเจ้าของยังดึงปลาขึ้นมาไม่ได้ก็งับขากางเกงของเขาข้างซ้ายทีข้างขวาทีลากไปข้างหลัง
“เป็นเจ้าหนูที่ฉลาดจริงๆ ผมก็อยากได้สักตัวนะพ่อ” อลันมองหู่จือกับเป้าจืออย่างชื่นชม ไม่ได้สนใจเจ้าปลาตัวใหญ่ในทะเลนั่นแม้แต่น้อย
ตอนที่เริ่มมีการเลี้ยงสุนัขพันธ์แลบราดอร์ คือชาวประมงในท้องถิ่นอยากจะหาผู้ช่วยให้ตัวเอง พอโตขึ้นสุนัขพันธ์แลบราดอร์จะช่วยเจ้าของลากตาข่าย เก็บตาข่าย ไล่ต้อนปลา เพียงแต่ว่าในตอนที่มันยังเล็กนั้นไม่ได้ฉลาดขนาดหู่จือกับเป้าจือ
รู้สึกถึงความร้อนรนของหู่จือและเป้าจือฉินสือโอวก็หัวเราะออกมา นีลเซ็นเร่งความเร็วเรือยอชต์ช้าๆ ใช้เวลาไปเกือบครึ่งชั่วโมงเต็ม ฉินสือโอวเริ่มเก็บตาข่ายอย่างช้าๆ ต่อสู้กับเจ้าปลาใหญ่ขั้นเด็ดขาดเป็นครั้งสุดท้าย
สามารถยืนหยัดต่อพลังของฉินสือโอวได้ถึงครึ่งชั่วโมง เจ้าปลาใหญ่ในน้ำตัวนั้นควรจะรู้สึกเป็นเกียรติ ถึงอย่างไรมันก็ไม่ใช่หุ่นยนต์ปลา ในตอนที่ความอดทนของมันหมดลงในที่สุดก็ถูกฉินสือโอวค่อยๆลากเข้ามาใกล้
เจ้าปลาตัวใหญ่ขึ้นมาถึงผิวน้ำตามสลิงตกปลาที่หด พอเห็นคลื่นน้ำที่มันยกขึ้น ดอนก็พูดขึ้นอย่างจริงจัง “ฉิน สู้ๆ ตามประสบการณ์ของฉันเจ้าตัวนี้อย่างน้อยก็สี่ฟุตได้ เป็นตัวใหญ่อย่างแน่นอน!”
“ไม่ใช่แค่สี่ฟุต บางทีอาจจะห้าฟุต” แฮมเล็ตเอ่ย “อีกอย่างดูจากที่มันโผล่ออกมาแวบหนึ่งเมื่อครู่ นี่อาจจะเป็นปลาทูน่าครีบเหลืองแห่งมหาสมุทรแอตแลนติก!”
นีลเซ็นคว้าฉมวกจับปลายืนขึ้นข้างๆเตรียมพร้อมที่จะขว้าง ฉินสือโอวหดสลิงตกปลาจนเหลือยี่สิบเมตร หดเข้ามาอีกครึ่งหนึ่งก็สามารถลอบฆ่าแล้วจับมันได้แล้ว
ได้ยินแฮมเล็ตพูดว่าเป็นปลาทูน่าครีบเหลือง นีลเซ็นก็เปลี่ยนทิศทางที่เตรียมจะขว้างทันที สีหน้าเปลี่ยนเป็นจริงจังยิ่งกว่าดอนเสียอีก
ปลาทูน่าครีบเหลืองถือว่าเป็นปลาที่มีมูลค่าสูงชนิดหนึ่ง เนื่องจากมักว่ายอยู่ในทะเลลึกด้วยความเร็วสูงจึงไม่ได้รับมลพิษสิ่งแวดล้อม คุณค่าทางโภชนาการสูงมากทั้งตัวไม่มีส่วนไหนที่ไม่สามารถนำไปทำอาหารได้ เป็นชั้นสูงสุดในหมู่ปลาทูน่าและมีฉายาว่าราชาแห่งปลาทูน่า เป็นที่ชื่นชอบของนักกินและอุดมไปด้วยกรดไขมันอิ่มตัวที่มีดีเอชเอ จึงไม่ต้องกังวลเรื่องคอเลสเตอรอลเวลากินเยอะ เป็นตัวเลือกที่ดีที่สุดของซาซิมิ
ปลาทูน่าครีบเหลืองขนาดใหญ่ที่รักษาสภาพไว้ได้อย่างสมบูรณ์ตัวหนึ่งถ้าส่งไปเข้าร่วมการประมูลที่ประเทศญี่ปุ่น ราคาประมูลหนึ่งพันหยวนต่อหนึ่งกิโลกรัมนั้นไม่ใช่ปัญหาเลย เช่นนี้หากปลาขนาดใหญ่ที่หนักหนึ่งร้อยกิโลกรัมก็สามารถประมูลได้ถึงหนึ่งแสนหยวน พูดว่ามันเป็นดังทองคำแห่งท้องทะเลอาจจะพูดเกินจริงไปหน่อย แต่ถ้าพูดว่ามันคือเงินขาวแห่งท้องทะเลก็ไม่มีปัญหา
หลังจากนั้น ฉินสือโอวหดสลิงตกปลากลับเข้าไปข้างหลังอีก เจ้าตัวใหญ่ก็เริ่มกระโดดอยู่ที่ผิวน้ำ แสงไฟสว่างจ้าจนสามารถมองเห็นครีบสีทองทั้งสองด้านของมัน หลังสีน้ำเงินเข้ม ลำตัวอีกฝั่งมีริ้วสีทองยาว
ฉินสือโอวฉวยโอกาสดึงสลิงอย่างแรงไปทางตรงข้ามทุกครั้งที่มันกระโดด อีกนิดเดียวก็จะทำให้มันหมดกำลังได้ หลังจากดึงไปไม่กี่ครั้งเจ้าตัวใหญ่ก็ล้าจนทนไม่ไหวโผล่ออกมาเต็มตัว
“ที่แท้ก็เป็นปลาทูน่าครีบเหลืองจริงๆ!” ดอนอุทานด้วยความตกใจ “ตัวใหญ่ดีเสียด้วย ฉิน อีกประเดี๋ยวนายก็จะรวยแล้ว!”
แฮมเล็ตพูดกับนีลเซ็น “ระวังอย่าให้ฉมวกของนายไปโดนท้องมันเข้า ไม่อย่างนั้นนี่จะเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่เลยทีเดียว”
ปลาทูน่าครีบเหลืองมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่าปลาเยลโลว์ฟินโมจาร์ราเป็นชนิดที่มีมูลค่าที่สุดในตระกูลปลาทูน่าชนิดหนึ่ง มีค่าทั้งตัว ส่วนหลังคือมัตสึซากะแห่งไต้หวัน รู้สึกได้ถึงความนุ่มชุ่มฉ่ำเมื่อกินเข้าไปราวกับเนื้อมัตสึซากะ ส่วนคางเหมาะกับการนำไปย่าง หัวปลาใช้เคี่ยวน้ำซุปหรือนึ่ง กระดูกหัวสามารถนำไปทำให้กรอบทำเป็นก้างปลาแห้งรสเผ็ด
อย่างไรก็ตาม ส่วนที่มีมูลค่ามากที่สุดของปลาทูน่าครีบเหลืองคือส่วนท้อง ส่วนนี้เป็นเนื้อส่วนที่ดีที่สุดในซาซิมิซึ่งภาษาญี่ปุ่นเรียกว่าโอโทโร่ เนื้อชุ่มฉ่ำไปด้วยไขมันเป็นสิ่งที่ดีที่สุดในซาซิมิของญี่ปุ่น เพราะเป็นที่ชื่นชอบของผู้ที่ชื่นชอบทางนี้ราคาเลยเเพงขึ้นไปเป็นธรรมดา
ฉินสือโอวเคยได้ยินมาแต่ยังไม่เคยได้กิน ว่ากันว่าเนื้อส่วนท้องของปลาทูน่าครีบเหลืองนั้นละลายในปากราวกับไอศกรีม
หลังจากระบุตัวตนของปลาตัวนี้เขาก็ไม่ได้ดึงมันขึ้นอีกต่อไป การต่อสู้เดินทางมาถึงจุดสุดท้ายแล้วมองด้วยตาก็รู้ว่าเขาจะได้ชัยชนะ
ในสายตาเหลือเชื่อของแฮมเล็ตและดอน ฉินสือโอวหยิบมีดเล็กข้างๆตัดสายตกปลาพีอีขาด
สายสลิงตกปลาขาดเช่นนี้ ปลาทูน่าที่เดิมทีเหนื่อยล้าแทบจะสิ้นลมหายใจสุดท้ายก็พุ่งลงน้ำอย่างแรงแล้วหายลับไป
“โอ้พระเจ้า บ้าไปแล้วเหรอพวก? บ้าไปแล้วเหรอ?!” ดอนพวกอย่างไม่อยากจะเชื่อ “นายปล่อยมันไปแล้ว? นายปล่อยเจ้าตัวใหญ่มูลค่ามหาศาลไป?”
ฉินสือโอวมองทั้งสี่คนอย่างเรียบเฉยแล้วพูด “ตัวเมื่อครู่คือปลาทูน่าครีบเหลืองใช่ไหม”
“แน่นอน ขอแค่เป็นชาวประมงก็ระบุได้ทั้งนั้น” แฮมเล็ตพูดพลางถอนหายใจ
ฉินสือโอวหัวเราะแล้วพูด “แล้วตอนนี้เดือนอะไร? เดือนห้าใช่ไหม? ตามกฎคุ้มครองการทำประมงของแคนาดา ตอนนี้ดูเหมือนจะยังไม่ถึงฤดูล่าปลาทูน่าครีบเหลืองใช่ไหมครับ?”
เนื่องจากมีราคาสูงปลาทูน่าครีบเหลืองจึงถูกล่าอย่างกว้างขวางจนเกือบสูญพันธุ์ทั้งในมหาสมุทรแปซิฟิกและแอตแลนติก ประเทศต่างๆจึงจัดเป็นสัตว์คุ้มครอง เพราะช่วงเดือนมีนาคมถึงมิถุนายนของทุกปีเป็นฤดูวางไข่ของปลาทูน่าครีบเหลือง ดังนั้นประเทศแคนาดาจึงกำหนดให้สามารถล่าปลาทูน่าครีบเหลืองได้ในช่วงเดือนกรกฎาคมถึงกันยายนเท่านั้น การล่าในช่วงอื่นถือว่าผิดกฎหมาย
แน่นอนว่าด้วยผลตอบแทนเป็นสิบล้านจึงไม่ค่อยมีใครทนทำตามกฎหมายได้ อย่างไรเสียเพียงจับแช่เเข็งแล้วส่งตลาดมืด ไม่ช้าก็สามารถเปลี่ยนเป็นเงินได้ ทางประเทศไม่สามารถตรวจพบได้
ได้ยินฉินสือโอวพูดแบบนี้ แฮมเล็ตและดอนก็อึ้งเป็นไก่ตาแตก ชาวประมงทั้งสองมองหน้ากันแล้วสายหัวอย่างเสียดาย แต่พวกเขากลับมองฉินสือโอวด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความยกย่อง “เยี่ยมจริงๆฉิน นายทำได้ดี ทำได้ดี!”
ก่อนหน้านี้ฉินสือโอวพูดถึงการล่มสลายของฟาร์มปลาที่นิวฟันด์แลนด์ทำให้เห็นความโลภของมนุษย์ ในตอนนี้ทั้งสองยังไม่เห็นด้วยเท่าไร ตอนนี้กลับเห็นความสำคัญกับคำพูดของเขาขึ้นมา ในสายตาของเขาฉินสือโอวช่างเป็นสุภาพบุรุษที่แท้จริง
แต่ถ้าฉินสือโอวเป็นสุภาพบุรุษที่แท้จริง อย่างนั้นก็ซวยแล้ว!
หลังพวกเขาเห็นว่านั่นเป็นปลาทูน่าครีบเหลืองก็คิดไปถึงสิ่งอื่นๆ เช่น เอาปลาตัวนี้กลับไปที่ฟาร์มของตัวเอง ถึงเวลานั้นค่อยหาวิธีเอาปลาทูน่าครีบเหลีองตัวเล็กๆมาให้เจ้าตัวใหญ่เลี้ยงเพื่อเพาะพันธุ์ปลาทูน่าครีบเหลือง… …
ดังนั้นก่อนที่สลิงตกปลาจะขาดเขาได้ใช้อำนาจของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนระงับโทสะของเจ้าปลาทูน่าครีบเหลืองยักษ์ แล้วใช้พลังแห่งโพไซดอนรักษาปากที่ฉีกขาดจากการดิ้นรนจนชนะใจมันและทำให้มันยอมอยู่ใต้อำนาจ
ในตอนที่แฮมเล็ตและดอนกำลังมองฉินสือโอวด้วยความชื่นชมอยู่นั้น คิดไม่ถึงเลยว่าตอนนี้ปลาทูน่าครีบเหลืองตัวนั้นจะเริ่มว่ายไปทางฟาร์มปลาของฉินสือโอว
เพราะชิงไหวชิงพริบกับปลาทูน่าครีบเหลืองปลาที่ไหว้อยู่รอบเรือยอชต์ต่างถูกพลิกกลิ้งไปทั่ว นีลเซ็นทำได้แค่เปลี่ยนแหล่งน้ำ ผ่านไปกว่าหนึ่งชั่วโมงครึ่งถึงได้มีปลาให้ได้เริ่มตกกัน
แหล่งน้ำที่ใหม่มีปลาแมคเคอเรลอยู่ฝูงหนึ่ง หลังจากนั้นขบวนก็เริ่มได้ปลาทะเลชนิดนี้ตั้งแต่ขนาดยี่สิบเซนติเมตรจนถึงครึ่งเมตร
หลังจากตกได้ปลาแมคเคอเรลได้สี่ตัวอย่างต่อเนื่อง ในตัวที่ห้าฉินสือโอวก็ตกได้ปลากะพงตัวใหญ่ ปลาตัวนี้ทำเขาเสียพลังไปเยอะทีเดียวใช้ไม้บรรทัดวัดได้แปดสิบสองเซนติเมตรเต็มๆน้ำหนักเกือบหนึ่งร้อยกิโลกรัม
“คืนนี้นายโชคดีจริงนะ” แฮมเล็ตพูดพลางยิ้ม “ได้ปลากะพงตัวนี้มาก็นับว่าคืนนี้ไม่เสียเปล่า”
พอถึงเที่ยงคืนแสงของไฟก็สว่างขึ้นอย่างชัดเจนทำให้ปลาทะเลมาเยอะขึ้น
ปลาที่มูลค่าสูงที่สุดที่ขบวนตกได้คือปลากุเลาสี่หนวดที่ดอนตกได้ ปลาตัวนี้สั้นกว่าปลากะพงที่ฉินสือโอวตกได้แค่สี่เซนติเมตรแต่ราคาของมันสูงกว่าปลากะพงถึงห้าเท่า ถ้าไปขายที่ตลาดปลาตัวนี้ขายได้ถึงสี่ถึงหกพันหยวนเลยทีเดียว!
สำหรับมนุษย์เงินเดือนอย่างดอนแล้ว นี่ไม่ใช่เงินน้อยๆเกือบเท่ากับเงินเดือนทั้งเดือนของเขา เห็นได้จากพวกเขาเหล่านี้ชอบตกปลาตอนกลางคืนไม่ใช่เพียงแค่ความสนใจแต่ที่สำคัญกว่านั้นคือสิ่งที่ได้รับ
แน่นอนว่าจะสามารถได้แบบนี้ถือว่าพบได้น้อย คืนหนึ่งตกได้ปลาใหญ่ขนาดเกือบหนึ่งเมตรหนึ่งตัวกับปลาทูน่าครีบเหลืองมูลค่าสูงความยาวกว่าหนึ่งเมตรครึ่งอีกหนึ่งตัวที่ถูกปล่อยไป จะว่าไปดวงของฉินสือโอวคืนนี้ถึงขนาดว่าซื้อสลากก็คงถูกรางวัล
ไปทางข้างหลังปลาที่พวกเขาตกได้ก็ไม่มีความยาวถึงครึ่งเมตรอีกเลย มีปลาจะละเม็ดขาวในวงศ์ปลาจะละเม็ดหักประมาณสิบกิโลกรัมสองตัว ปลาสองตัวนี้ค่อนข้างมีมูลค่า สีขาวทั้งตัว ความกว้างและความยาวไม่ต่างกันเท่าไร แรงเยอะตกได้โดยแฮมเล็ตและนีลเซ็นคนละตัว ตอนที่ตกได้คันเบ็ดในมือของทั้งสองเกือบถูกลากออกไป
ปลาอื่นๆ อย่างปลาค็อด ปลาแซลมอนแปซิฟิก ปลาแดงนิวฟันด์แลนด์ ปลาแฮลิบัตกรีนแลนด์ก็ตกขึ้นมาได้ไม่น้อย ทั้งห้าคนได้เพิ่มมาอีกมากมายคืนนี้ได้ปลาเกือบหนึ่งร้อยตัว
ตกปลาคนเยอะๆเป็นอะไรที่ครึกครื้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งมีเจ้าหมาน้อยสองตัวคอยหยอกเย้า เมื่อคืนพวกแฮมเล็กตกปลาถึงตีสองครึ่งก็เข้านอนยังตกได้ทั้งหมดแค่สี่สิบตัว ที่ยาวเกินห้าสิบเซนติเมตรก็มีแค่ ปลากระโทงร่มตัวเดียว
คนนี้ทั้งห้าคนอยู่ด้วยกัน พวกเขายุ่งกันถึงตีสี่ พระอาทิตย์ใกล้จะขึ้นแล้วเพิ่งจะเก็บคันเบ็ดกลับห้องนอนไปนอน
นอนถึงเจ็ดโมงครึ่งฉินสือโอวก็ตื่นขึ้นมา เห็นคนอื่นๆยังหลับกันอยู่ก็ขับเรือเตรียมจะกลับ
พอเห็นว่าเขาตื่นนอนแล้วหู่จือและเป้าจือก็หาวแล้วปีนขึ้นมากับเขาอยู่ด้านซ้ายและขวาของเขาผู้พิทักษ์ที่จงรักภักดี
ฉินสือโอวไม่มีใบอนุญาตขับเรือยอชต์ เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาเขาจึงใช้คอมพิวเตอร์ในการขับและรักษาความเร็วไว้ต่ำกว่าสิบสี่นอตเพื่อความปลอดภัย
หลังจากที่เรือแล่นไปหนึ่งชั่วโมงคนอื่นๆก็ทยอยกันตื่น พอนีลเซ็นควบคุมการขับเรือ ความเร็วก็เริ่มเพิ่มขึ้น อย่างไรเสียเรือแฟร์เวลก็เป็นเรือลาดตระเวนความเร็วสูงไม่ใช่เรือประมง
พอใกล้ถึงท่าจอดเรือฉินสือโอวมองเห็นที่ชายหาดของฟาร์มปลาดูเหมือนจะมีคนอยู่ไม่น้อย เขาไม่รู้ว่าที่บ้านเกิดเรื่องอะไรขึ้น จึงรีบหยิบกล้องส่องทางไกลขึ้นมาดูแต่ยิ่งดูก็ยิ่งสับสน คนพวกนี้ต่างเป็นคนแปลกหน้าแถมเป็นวัยรุ่นทั้งหมด แต่ละคนแต่งตัวกันอย่างเย็นสบาย…
……………………………………………………….