ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1681 ภูษาฟ้าไร้ตะเข็บ

เรื่องแบบนี้ต้องดำเนินการให้เร็วที่สุด เวลาไม่เคยรอใคร และใครจะรู้ว่าแจ็ค จูเลียโน่จะพูดถึงทอง ศิลปวัตถุทางวัฒนธรรมและของอย่างอื่นบนเรือของตัวเองออกมาเมื่อไหร่หลังจากนั้น?
ระเบิดน้ำลึกที่เก็บรักษาไว้อยู่ในสภาพดีทั้ง 12 ลูกถูกนำเข้ามา ฉินสือโอวไม่รู้ว่าพวกมันจะถูกจุดชนวนที่ความลึกเท่าไหร่ เขามั่นใจว่า 3 กิโลเมตรก็ลึกเกินไปนิดหน่อยแล้ว ซึ่งความลึกแบบนี้เรือดำน้ำจะไม่ปะทะด้วยแน่
ดังนั้น เขาต้องคิดหาวิธีส่งระเบิดพวกนี้ไปยังกึ่งกลางเรือโรบินฮู้ดของซิซิลีที่ความลึก 3 กิโลเมตรให้ได้ก่อน
วิธีนั้นไม่ยาก ตู้เซฟที่อยู่ตรงนี้เป็นตู้เซฟที่ปิดผนึกได้อย่างสมบูรณ์ ใส่ระเบิดไว้ในตู้เซฟขนาดใหญ่ หลังจากนั้นก็ปิดผนึกเพราะมันกันน้ำและกันอากาศ แรงดันของน้ำทะเลจะไม่ส่งผลกระทบกับของที่อยู่ด้านใน เมื่อถึงเวลาค่อยเปิดก็พอ
นอกจากนั้นการทำขนาดนี้ก็ยังมีข้อดีอีกข้อหนึ่ง นั่นก็คือทำลายตู้เซฟได้อย่างสมบูรณ์ หลังจากนั้นถึงแม้ว่าจะมีคนลงไปดำ เมื่อเห็นตู้เซฟระเบิดจนมีสภาพน่าเวทนาอย่างนี้ ก็จะไม่สงสัยว่าทำไมบริเวณรอบๆ ไม่มีทอง ไม่มีเงิน ไม่มีศิลปวัตถุทางวัฒนธรรม
การจะทำเรื่องแบบนี้ต้องเป็นความลับ ฉินสือโอวซ่อนทองกับเงินและศิลปวัตถุทางวัฒนธรรมทั้งหมดไว้ในห้องใต้ดิน ที่นี่มีแค่เขาคนเดียวที่มีกุญแจ นอกจากเขาใครก็เปิดไม่ได้
ตู้เซฟถูกทิ้งไว้บนเรือ ช่วงตอนกลางคืนบนผิวน้ำทะเลจะไม่มีคน เขาใส่ระเบิดน้ำลึกที่ขนมาลงไปในตู้เซฟอย่างระมัดระวัง ระเบิดพวกนี้มีขนาดใหญ่มาก ตู้เซฟ 14 ตู้มีแค่ 6 ตู้ที่สามารถใช้ได้ แต่ใน 1 ตู้ใส่ระเบิดเข้าไปได้ 2 ลูกก็พอดี
แสงจันทร์ก็เหมือนน้ำ ที่กระเพื่อมไปตามคลื่น
หลังจากฉินสือโอวปิดผนึกตู้เซฟ หนวดที่หนาและใหญ่ก็ยืดขึ้นมา ม้วนตู้เซฟและดึงลงไปใต้น้ำ
โดยหนวดของคราเคน เขายัดตู้เซฟพวกนี้ไว้ตามมุม 6 มุมตรงหัวเรือกับท้ายเรือของเรือโรบินฮู้ดของซิซิลี
เมื่อรอจนคราเคนไกลออกไป ฉินสือโอวก็กลับไปที่เตียงก่อนจะใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนทั้ง 6 เปิดตู้เซฟทั้งหมด หลังจากนั้นช่วงเวลาที่ตู้เซฟเปิดออก น้ำทะเลไหลก็เข้าไปอย่างบ้าคลั่ง แรงดันน้ำที่ทรงพลังเริ่มแสดงพลังของมัน สปริงที่ติดอยู่ระหว่างลูกระเบิดกับเข็มชนวนรู้สึกได้ถึงแรงกดดันนี้ ความยืดหยุ่นหดตัวลงอย่างรวดเร็ว และบีบเข็มชนวนเข้าไปด้านใน
จากนั้น เข็มชนวนก็ทิ่มลูกระเบิด
ลูกระเบิดใช้เพื่อจุดชนวนหัวรบ หลังจากที่เสียงของมันดังขึ้น ระเบิดน้ำลึกลูกนี้ก็ระเบิดออกเสียงดังตู้ม!
ระเบิดทั้ง 12 ลูกเกือบจะระเบิดออกมาพร้อมกัน พวกมันมาบรรจบกันจนเกิดเป็นพลังที่รุนแรงมาก น้ำทะเลที่อยู่บริเวณรอบๆ ไม่ใช่แค่ถูกระเบิด แต่ระเบิดก่อน หลังจากนั้นก็หดกลับไปจากบริเวณรอบๆ และบีบอัดเรือเก็บกู้ที่น่าสงสารลำนี้อย่างบ้าคลั่ง!
“ตู้ม!!!”
ความปั่นป่วนใต้น้ำเกิดขึ้นรอบด้าน เรือลำใหญ่ที่ทำลายไม่ได้ก็เปลี่ยนไปราวกับเรือของเล่นกระดาษ ถูกระเบิดกับคลื่นทะเลฉีกออกและทำลายอย่างรุนแรง และเปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วจนจำเค้าเดิมไม่ได้!
ราวกับภูเขาไฟใต้ทะเลระเบิด โขดหินโสโครกใต้ทะเลที่อยู่บริเวณรอบๆ ล้วนถูกทำลายหมด น้ำทะเลเดือดและหมุนไปมาเหมือนทุกที ฝูงปลาที่อาศัยอยู่รอบๆ เรืออับปางก็หายไปภายในพริบตา แต่ปลากับกุ้งที่อยู่ด้านนอกกลับตกใจและหนีไปอย่างบ้าคลั่ง
ฉินสือโอวมองออกไปนอกหน้าต่าง เขาคิดว่าบนพื้นดินก็คงจะมีปฏิกิริยาบ้าง ผลคือไม่มีเลย ความลึกของน้ำที่ 3 กิโลเมตรดูเหมือนจะสร้างพื้นที่สุญญากาศที่แยกออกโดยสมบูรณ์ ใต้น้ำเกิดการระเบิดที่ใหญ่แบบนั้น แต่บนผิวน้ำยังคงลมเบาคลื่นน้อย แม้แต่ผิวน้ำทะเลก็ไม่ได้รับผลกระทบ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงบนพื้นดินเลย
การระเบิดใต้น้ำจบลงอย่างรวดเร็ว แต่คลื่นใต้น้ำกับคลื่นทะเลยังคงมีอยู่เรื่อยๆ ทว่านี่ไม่สามารถหยุดการเข้าไปของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนได้
ฉินสือโอวปล่อยจิตสำนึกแห่งโพไซดอนออกไป นี่ถือเป็นความรู้สึกใหม่ล่าสุดอย่างหนึ่ง คลื่นใต้น้ำข้างใต้น้ำพุ่งออกไปอย่างบ้าคลั่ง และรวดเร็วปานสายฟ้าแลบ ไม่รู้ว่าโขดหินโสโครกที่ถูกทำลายในการระเบิดกับเศษซากเรือลอยตามกระแสน้ำไปเท่าไหร่ จากนั้นจิตสำนึกแห่งโพไซดอนก็เข้าไป และอยู่ในความปั่นป่วน แต่มันจะไม่ส่งผลใดๆ ต่อเขา
เสี้ยววินาทีนี้ เขาก็มีความรู้สึกอย่างหนึ่งขึ้นมา ราวกับว่าตัวเองเข้าไปอยู่ในกระแสเวลาที่ปั่นป่วนที่อยู่ในภาพยนตร์ ที่นี่มีแต่ความวุ่นวาย ไม่มีระเบียบ ไม่มีแสง และไม่รู้สึกถึงเวลา
โดยไม่รู้ตัว เขาใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนยุติกระแสน้ำ ตามด้วยส่งพลังออกไป กระแสน้ำเชี่ยวใต้น้ำดูเหมือนกับถูกมือที่มองไม่เห็นทำให้สลบลง ทันใดนั้นความวุ่นวายก็เริ่มช้าลง หลังจากนั้นสิ่งที่เข้ามาแทนก็คือความเป็นระเบียบที่เริ่มปรากฏขึ้นมา
แต่ใช้พลังโพไซดอนมากแบบนี้ เพียงแค่ไม่กี่อึดใจ ท่านชายฉินก็รู้สึกว่าตัวเองมีความรู้สึกเหนื่อยล้านิดหน่อยแล้ว แน่นอนว่าน้ำทะเลที่วุ่นวายอยู่รอบๆ ก็ถูกเขาทำให้สงบลงเหมือนกัน
นี่ทำให้เขาแอบตกใจ ต้องรู้ก่อนว่าหลังจากผ่านการเสริมพลังมาหลายครั้งขนาดนี้ หัวใจโพไซดอนนั้นแข็งแกร่งและดุร้ายมาก ตั้งแต่สถานะรุ่งเรืองจนตอนนี้ที่รู้สึกถึงความเหนื่อยล้า ถ้าเป็นการปลดปล่อยพลังโพไซดอนธรรมดาๆ ให้กับสาหร่ายทะเล ปลาและกุ้ง นั่นสามารถครอบคลุมน่านน้ำได้ถึงหลายร้อยตารางกิโลเมตรเลย!
เมื่อไม่สนใจความปั่นป่วนที่บ้าคลั่งอีก ฉินสือโอวก็เข้าไปตรงจุดที่ระเบิด แบบนี้เขตอำนาจที่จิตสำนึกแห่งโพไซดอนมีผลต่อความปั่นป่วนจึงถูกถอนกลับมา ความวุ่นวายจึงมาแทนที่ความเป็นระเบียบและปกครองน่านน้ำผืนนี้อีกครั้ง และเพราะบริเวณรอบๆ ล้วนวุ่นวายความเป็นระเบียบที่จิตสำนึกแห่งโพไซดอนสร้างขึ้นจึงมีแค่ที่ใจกลาง ดังนั้นความวุ่นวายที่จะมาถึงหลังจากนี้จะยิ่งรุนแรงมากขึ้น
จุดที่เกิดการระเบิดนั้นไม่น่าดูแล้ว เรือโรบินฮู้ดของซิซิลีถูกระเบิดจนกลายเป็นซากปรักหักพัง แค่มองจากภายนอก เค้าโครงเดิมของเรือเก็บกู้ก็คงดูไม่ออก เหลือแค่ทองแดง เหล็กและหินที่แตกเป็นเสี่ยงๆ กองหนึ่งเท่านั้น
เมื่อเห็นรูปร่างของเรือโรบินฮู้ดของซิซิลีตอนนี้ ฉินสือโอวอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรือของเล่นเมื่อตอนเขาเป็นเด็ก
ตอนนั้นเขาชอบเรือของเล่นมาก แต่ตอนเป็นเด็กบ้านเขาฐานะไม่ดี เรือของเล่นที่เหมือนจริงก็หายาก ภายหลังได้รับเรือเก่าๆ ที่ไม่มีคนต้องการ นับตั้งแต่นั้นมามันก็เป็นสมบัติแห่งความอ่อนแอ เขาเล่นจนถึงที่สุด ซึ่งไม่ต่างกับเรือโรบินฮู้ดของซิซิลีในตอนนี้มากนัก
เมื่อเห็นเรือลำนี้ถูกทำลายโดยสมบูรณ์ เขาก็สบายใจ และถอนจิตสำนึกกลับมา ไปนอน!
เริ่มต้นวันต่อมา บนผิวน้ำปรากฏชิ้นส่วนของเรือจำนวนหนึ่ง และยังมีเศษเงินทุกชนิดอีกด้วย
เพื่อสร้างเอฟเฟกต์ฉากระเบิดครั้งนี้ ฉินสือโอวก็เสียทุนเดิมไปเหมือนกัน ทั้งดอลลาร์สหรัฐ ดอลลาร์แคนาดา เงินจีนและอื่นๆ เขาลงทุนไปอย่างละ 1 แสนทั้งหมด 1 พันใบ หลังจากทำลายก็รบกวนความปั่นป่วนให้ส่งขึ้นมาผ่านจิตสำนึกแห่งโพไซดอน
พวกชาวประมงเป็นคนพบสิ่งนี้ก่อน และบอกฉินสือโอวว่า “ในทะเลมีเงินจำนวนมากปรากฏขึ้นมา ไม่รู้ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร”
ฉินสือโอวแกล้งทำเป็นออกทะเลไปด้วยความสงสัย หลังจากนั้นก็พูดว่า “คาดว่าคงเป็นเงินที่อยู่ในเรืออับปางลำนั้น อาจจะเจอกับความปั่นป่วนและอื่นๆ ใต้ทะเล ทำให้พวกมันลอยขึ้นมา”
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ชาวประมงกลุ่มหนึ่งก็รู้สึกตื่นเต้น และแย่งกันพูดขึ้นมา “ว้าว ใช่เลย บนเรือลำนั้นต้องมีของมีค่าอยู่ไม่น้อยแน่นอน พวกเราลงไปดำกันเถอะ”
“อืม ว่ากันว่าพวกเขาโจรขโมยสมบัติทะเลอะไรสักอย่าง ให้ตายเถอะ ฉันกล้าพนันเลยว่า ในเรือลำนั้นต้องมีวัตถุโบราณทางวัฒนธรรมและของอย่างอื่นอยู่แน่”
“ต้องโทษซีมอนสเตอร์ ตอนนั้นชนมันจนพลิกคว่ำทำไม? ถ้าได้ขึ้นไปตักตวงมันสักรอบคงจะดีมากจริงไหม?”
“นี่เป็นคำสั่งของบอส ถ้าพวกนายมีความกล้ามากพอก็ไปโทษบอสนู้น”
“เหอๆ พวกฉันไม่กล้าแน่นอน”
“ฟัคยู!”
ขณะที่พูดคุยกัน พวกชาวประมงก็ตื่นเต้นไปด้วย และยังวางแผนว่าจะลงทะเลไปดำน้ำและดำขึ้นมาจริงๆ
ฉินสือโอวกลอกตาและพูดว่า “ที่ตรงนี้น้ำลึกแค่ไหนพวกนายยังไม่รู้เลย ฟัค พวกนายคงจะไม่คิดว่าตัวเองสามารถดำน้ำลึก 2 ถึง 3 กิโลเมตรหรือน้อยกว่านั้นได้หรอกใช่ไหม?”
บูลพูดอย่างผิดหวัง “บ้าเอ๊ย ถ้าพวกเรามีหุ่นยนต์เก็บกู้ใต้น้ำคงจะดีมากจริงไหม?”
………………………
Related