ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1704 บอสใหญ่อเมริกันเอ็กซเพรส

ในฐานะสมาชิกของคณะกรรมการบอมบาร์เดียร์ แน่นอนว่าท่านชายฉินจะซื้อเครื่องบินก็ไม่ต้องไปหาดูในเน็ตแล้ว แม้ว่าบอมบาร์เดียร์จะเป็นบริษัทผลิตเครื่องบินผู้โดยสารไม่ผลิตเฮลิคอปเตอร์ แต่พวกเขามีคอนเนคชั่นมากมายในการที่เกี่ยวข้องและมีทรัพยากรมากมายก่ายกอง
เขาโทรหาชากูนิส อีกฝ่ายพอได้รับโทรศัพท์ก็หัวเราะออกมาก่อนจะเอ่ยขึ้น “ฉิน เพื่อน อย่าบอกนะว่าคุณมีเพื่อนโดนจับเพราะค้ายาเสพติดอีกแล้ว”
ฉินสือโอวรีบอธิบายแก้ตัวทันที “ล้อเล่นกันเกินไปแล้ว พระเจ้าก็รู้ว่าเพื่อนผมซื่อสัตย์แค่ไหน เพื่อนผมไม่ใช่พ่อค้ายาเสพติด คุณอย่าพูดมั่วสิ”
ชากูนิสเอ่ยขึ้น “ผมรู้ ผมรู้อยู่แล้ว ถ้าเขาโดนจับเพราะค้ายาจริง ผมก็ไม่มีความสามารถพอจะให้เขาโดนปล่อยตัวออกมาหรอก คุณคงฟังออกใช่ไหม ว่าผมล้อเล่น?”
ฉินสือโอวฟังออกอยู่แล้วว่าเขาแซว แต่มุกแบบนี้เล่นให้น้อยไว้เป็นดี ว่ากันว่าคนอเมริกามีแผนจะทำปริซึมอะไรนั่นเอาไว้ดักฟังคนทั้งโลก เขาต้องระวังหน่อยเพื่อปกป้องตัวเอง ใครใช้ให้เขามีความลับเยอะแยะขนาดนั้นล่ะ?
รับมุกไปสักสองสามมุก ฉินสือโอวก็พูดจุดประสงค์ของตัวเองออกมา “ผมกะว่าจะซื้อเฮลิคอปเตอร์สักรุ่น คุณมีเพื่อนที่รู้เรื่องด้านนี้บ้างไหม? แนะนำให้ผมรู้จักหน่อยสิ”
ได้ยินว่าเขาจะซื้อเฮลิคอปเตอร์ ในบอสใหญ่บอมบาร์เดียร์ ชากูนิสก็ร้อนรนขึ้นมาทันที “ผมว่านะฉิน คุณก็ล้อเล่นไปนั่น คุณเป็นสมาชิกของคณะกรรมการบอมบาร์เดียร์นะ ถ้าคุณอยากซื้อเครื่องบิน งั้นทำไมไม่ซื้อเครื่องบินโดยสารหรูๆ ล่ะ?”
เครื่องบินโดยสารหรูๆ น่ะซื้อแน่ แต่ไม่ได้จะซื้อตอนนี้ ฉินสือโอวมีแค่ 200 กว่าล้าน ถ้าซื้อเครื่องบินโดยสารหรูๆ เขาก็กินแกลบอีกทีกันพอดี
เขาพูดตามความจริง “ตอนนี้ผมไม่ได้มีเงินมากขนาดนั้น คุณก็รู้เพื่อน ขนาดร่วมหุ้นบอมบาร์เดียร์ผมยังทำผ่านการกู้ธนาคารเลย แต่วันที่จะซื้อเครื่องบินโดยสารก็ไม่ไกล ในมือผมยังมีสมบัติรอจัดการ พอจัดการแล้วผมจะซื้อเครื่องบินโดยสารลำหนึ่ง”
ชากูนิสรู้อยู่แล้วว่าตอนนี้คนทั้งแคนาดารู้เรื่องสมบัติเรืออับปางขวานดำ เขาพึมพำ “พวกคนสเปนสมควรตาย การกระทำของพวกเขาชวนให้คนโมโห ใช่ไหมเพื่อน? งั้นก็ตามนี้ รอจนคดีนี้จบลง คุณจัดการสมบัติเรืออับปางพวกนั้นเรียบร้อยแล้วก็มาจองเครื่องบินโดยสารที่บริษัทลำหนึ่ง”
ฉินสือโอวตอบรับเขา สุดท้ายชากูนิสก็ยิ้มระรื่น จากนั้นก็บอกเขาว่าเดี๋ยววางสายแล้วจะมีคนติดต่อเขาไป เขาจะหาคนที่เหมาะสมที่สุดในแวดวงเฮลิคอปเตอร์เพื่อช่วยให้คำแนะนำ
หลังจากวางสายราวๆ ไม่ถึงสองนาที มือถือก็ดังขึ้น แบบนั้นเขาก็ดีใจขึ้นมา ชากูนิสทำงานไวจริงๆ ครู่เดียวก็ช่วยเขาเลือกที่ปรึกษาการซื้อเฮลิคอปเตอร์ให้เขาได้แล้ว
แต่พอหยิบมือถือขึ้นมาดูกลับเป็นประธานคนปัจจุบันของบริษัทเอ็กซ์เพรส เคนเนดี ชีโนโทรมา
แบบนั้นเขาเลยงง เบอร์โทรก็ได้มาตอนที่เขาเข้าร่วมประชุมประจำปีของบริษัทเอ็กซ์เพรส แต่เขากับเคนเนดีปกติไม่ได้ติดต่อกัน ตอนเขาแต่งงานก็เคยเชิญเคนเนดีมาตามมารยาท แต่รายนั้นไม่สนิทกับเขา ไม่มาร่วมอยู่แล้ว แต่เคนเนดีกลับมีมารยาทมาก ส่งผู้ช่วยให้เอาของขวัญแสดงความยินดีมาให้เขา
ตั้งแต่ที่เขาแต่งงาน เขากับเคนเนดีก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก ไม่รู้ว่าคราวนี้โทรมามีเรื่องอะไร
พอรับสาย ฉินสือโอวก็เปิดด้วยการล้อเล่น “คุณชีโน ไม่ทราบว่าคุณจะเชิญให้ผมไปเข้าร่วมประชุมครึ่งปีของบริษัทเอ็กซ์เพรสใช่ไหมครับ?”
เสียงหัวเราะร่าของเคนเนดีดังขึ้น “เปล่า ผมจะมาแสดงความยินดีกับการแต่งงานของคุณ”
ทางฉินสือโอวอึ้งไปในทันที “คำแสดงความยินดีของคุณมาถึงไวเกินไปหรือเปล่า อาจจะเพราะผู้ช่วยของคุณส่งข่าวไม่ถูกต้อง ผมเพิ่งแต่งงานไม่ถึงปีเองนะ”
เคนเนดีพูดด้วยน้ำเสียงเสียดาย “งั้นเหรอ ฉิน ผมยอมรับว่าการที่ผมไปร่วมงานแต่งคุณไม่ได้ตอนคุณแต่งงานเป็นเรื่องน่าเสียดายอย่างหนึ่ง แต่ผมกำลังคิดหาวิธีชดเชยให้กับความเสียดายนั้น งั้นถ้าตอนนี้ผมจะไปอวยพรที่ฟาร์มปลาคุณ ไม่รู้ว่าคุณจะยินดีไหม?”
ได้ยินแบบนั้น ฉินสือโอวก็เดาได้ “คุณกะว่าจะมาพักผ่อนที่ฟาร์มปลาผมเหรอ? พูดจริงๆ คุณชีโน ฟาร์มปลาผมก็เยี่ยมจริงๆ ไม่แย่ไปกว่าสถานที่ท่องเที่ยวระดับโลกเท่าไร ถ้าคนยินดีมา ผมก็ยินดีต้อนรับมากๆ”
เคนเนดีพูดกลั้วหัวเราะ “อย่าเรียกผมว่าคุณชีโนเลย เรียกชื่อผมเลยเถอะ ผมพูดจริงๆ นะ ผมจะไปฟาร์มปลาคุณสักเที่ยวเลยมาขออนุญาตจากคุณก่อน ถ้าคุณอนุญาต งั้นสุดสัปดาห์นี้ผมก็จะบินไปเลย”
สำหรับเจ้าพ่อบริษัทอเมริกันเอ็กซเพรส ฉินสือโอวต้องยินดีต้อนรับอยู่แล้ว แม้ว่าเคนเนดีจะไม่มีรายชื่อในอันดับเศรษฐีโลก แต่เขาก็มีคอนเนคชั่นและทรัพยากรมากมาย ได้มีโอกาสเสริมสร้างมิตรภาพกับคนแบบนี้ก็เป็นเรื่องดีแน่นอน
ถ้าความสัมพันธ์เขากับเคนเนดีเหมือนเขากับชากูนิส งั้นก่อนหน้านี้เขาก็ไม่ต้องไปถึงฟาร์มของฮิลตันด้วยตัวเอง แทบตายกว่าจะได้โอกาสร่วมทำงาน ด้วยคอนเนคชั่นของเคนเนดี เขาสามารถหาคนมาช่วยพูดให้ฮิลตันมาร่วมงานกับเขาได้ง่ายๆ
แรกเริ่มฉินสือโอวยังนึกว่าเคนเนดีล้อเล่น ปรากฏว่าคุยไปจนสุดท้ายถึงแน่ใจ ตาแก่นี่จะมาฟาร์มปลาเขาจริงๆ ไม่รู้ว่าเกิดนึกอะไรขึ้นมา ถึงได้มาถึงเกาะแฟร์เวล
เพียงแต่เขายังไม่รู้ถึงจุดประสงค์ที่ตาแก่จะมาถึงที่นี่ อาจจะแค่มาพักผ่อน หรืออาจจะเพราะในที่สุดก็เห็นว่าท่านชายฉินเป็นชายหนุ่มเก่งกาจเลยตั้งใจมากระชับสัมพันธ์กับเขา สรุปเขามาทำอะไร อย่างไรฉินสือโอวก็ยินดีต้อนรับ
ตอนเย็นวันต่อมา เขากำลังดูพวกชาวประมงเอาปลาของวันนั้นลงที่หาดทราย เครื่องรับส่งวิทยุแบบสั่นดังขึ้นมา บอกว่ามีคนที่บอกว่าเป็นคนที่ชากูนิสแนะนำมาให้มาหา
ฉินสือโอวเข้าใจในทันที ที่ปรึกษาเกี่ยวกับการจัดซื้อเฮลิคอปเตอร์ของเขามาถึงแล้ว เมื่อวานไม่ได้รับโทรศัพท์เลยสักสาย เขายังนึกว่าชากูนิสลืมเรื่องนี้ไปแล้ว นึกไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะไม่ใช้การโทรศัพท์มาแนะนำ แต่มาหาถึงที่
เขาบอกแบล็คไนฟ์ให้พาคนมาที่ห้องรับแขก จากนั้นก็รีบกลับไปเตรียมชาเขียวมารับแขก ครู่เดียว แบล็คไนฟ์ก็นำชายผิวขาววัยกลางคนอายุประมาณสี่สิบปีเข้ามา
คนผิวขาวคนนี้สวมชุดสูทเรียบร้อย เสื้อเชิ้ตสีขาว เนกไทสีน้ำเงินและรองเท้าหนังสีดำ การแต่งตัวแบบนักธุรกิจ ดูเคร่งขรึมมาก เป็นแบบที่พอมองไปก็ให้ความรู้สึกว่าพึ่งพาได้ คนแบบนี้เหมาะที่จะขายประกันหรือแอมเวย์เป็นที่สุด
พอเจอฉินสือโอว ชายผิวขาวก็แนะนำตัวเอง “สวัสดีครับคุณฉิน ผมชื่อกูเตอร์เรส โนวี เป็นผู้จัดการฝ่ายบริการจัดซื้อด้านอากาศยานของบริษัทอเมริกันเอ็กซเพรส คุณซากูนิส บริดจ์บอกว่าผมสามารถช่วยคุณได้เกี่ยวกับบางอย่าง”
ได้ยินการแนะนำตัวของกูเตอร์เรส ฉินสือโอวยิ้มออกมาแล้วเอ่ยว่า “บังเอิญจริง คุณโนวี ประธานของคุณ เคนเนดี ชีโนโทรหาผมเมื่อวานบอกว่าช่วงนี้ จะมาหาผม ปรากฏว่าคุณก็มาอีก ดูท่าผมกับบริษัทอเมริกันเอ็กซเพรสของพวกคุณนี่ดวงสมพงษ์กันจริงๆ”
โนวีก็ยิ้มเหมือนกันแล้วพูดตอบโต้กับเขาต่อด้วยท่าทีเกรงอกเกรงใจ แต่ฉินสือโอวรู้สึกได้ว่าเจ้านี่คิดว่าเขาโม้อยู่
……………………
Related