ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1698 สงครามผู้กล้า

พอยืนยันเรื่องนี้เสร็จ ฉินสือโอวที่ตื่นเต้นก็พุ่งเข้าไปกอดเถียนกวาที่เล่นอยู่กับแมวน้ำขึ้นมาแล้วพูดว่า “ลูกรัก เดี๋ยวคุณแม่จะคลอดน้องแล้ว หนูอยากได้น้องชายหรือว่าน้องสาว?”
สาวน้อยโดนกอดจนไม่สบายตัว โบกอุ้งมืออวบอ้วนจะลงไปที่เดิม พอฉินสือโอววางเธอลงก็รีบไปกอดแมวน้ำตัวหนึ่งทันทีแล้วเบิกตากลมโตถามว่า “อะไรคือน้องชายน้องสาว?”
ฉินสือโอวยิ้มพลางอธิบาย “ก็คือมีเสี่ยวเถียนกวาอีกคน แต่หนูอยากได้เสี่ยวเถียนกวาแบบไหนล่ะ?”
สาวน้อยถามอย่างแปลกใจ “มีออกมาได้อย่างไร? ออกมาจากไหน?”
ฉินสือโอวจูงวินนี่แล้วลูบท้องที่ยังแบนราบอย่างอ่อนโยนจากนั้นก็พูดว่า “ก็จากตรงนี้ไง เถียนกวาก็ออกมาจากตรงนี้”
สาวน้อยกะพริบตาพลางคิดอยู่สักครู่แล้วเอ่ยขึ้น “เถียนกวาแค่คนเดียวก็พอแล้ว เถียนกวาไม่อยากได้น้องชายน้องสาว ไม่สนุกเลย คลอดแมวน้ำออกมาตัวหนึ่งได้ไหม? เถียนกวาอยากได้แมวน้ำ!”
รอยยิ้มยินดีบนหน้าของฉินสือโอวแข็งค้างไป นี่มัน ถ้าวินนี่คลอดออกมาได้จริงๆ งั้นพวกเขาได้วุ่นแหง…
เสี่ยวเถียนกวาไม่เข้าใจว่าเรื่องทั้งหมด เธอพูดความคิดตัวเองออกมาเสร็จก็คิดว่าความคิดตัวเองช่างเยี่ยมจริงๆ คว้ากระโปรงของวินนี่ได้ก็ร้องขอไม่หยุดปาก “แม่คลอดแมวน้ำออกมาเถอะ” “เมื่อไหร่เถียนกวาจะได้มีน้องชายแมวน้ำ?” “แม่เถียนกวาอยากได้ลูกแมวน้ำ”
วินนี่ปวดหัวตุบๆ อุ้มลูกสาวขึ้นมาแล้วยัดให้ฉินสือโอว ก่อเรื่องไว้ก็เก็บกวาดเองแล้วกัน!
เพราะเรื่องวินนี่ท้อง ฉินสือโอวเลยดีใจสุดขีดอยู่ทั้งคืน แต่งานเลี้ยงก็ไม่ได้จัดไปจนห้าทุ่มเที่ยงคืนเหมือนแต่ก่อน จัดตั้งแต่หกโมงถึงสามทุ่มเขาก็โบกมือยุติงานแล้ว
พวกชาวประมงยังสังสรรค์ไม่หนำใจเลย ชาร์คบอกว่า “บอส ยังไม่ดึกเลย ต่อเถอะ”
ฉินสือโอวกลอกตาแล้วเอ่ยว่า “ปาร์ตี้อะไรอีก นายหญิงของพวกแกตอนนี้เป็นไงก็รู้ดีนี่? พอท้องแล้วสภาพแวดล้อมก็ต้องเงียบสงบ ต้องนอนให้ไว พักผ่อนมากๆ อีกอย่างเริ่มจากพรุ่งนี้เป็นต้นไป ในฟาร์มปลาห้ามมีคนสูบบุหรี่!”
ได้ยินแบบนั้นคนงานเก่าแก่อย่างพวกชาร์ค แบล็คไนฟ์ก็เหงื่อแตกพลั่กทันที พวกเขาหวนนึกถึงโหมดเจ้าของฟาร์มปลาบ้าบอเมื่อคราวที่แล้วที่วินนี่ท้องอีกครั้ง
 วินนี่พูดยิ้มๆ “พอๆ อย่าไปแกล้งพวกเขาเลย”
ฉินสือโอวพูดว่า “ผมไม่ได้แกล้ง ผมพูดจริงจัง!”
เหล่าชาวประมงเริ่มโอดครวญกันแทบหมด “อย่าทำงั้นสิบอส เหลือทางรอดให้เราบ้างสิ”
ชาร์คยังพูดด้วยว่า “บอส เราไม่สูบต่อหน้านายหญิงได้ไหม? จะให้ทั้งฟาร์มปลาปลอดบุหรี่ก็โหดไปมั้งครับ? เออใช่ เมื่อกี้ผมนึกอะไรได้ นายหญิงท้องแล้ว พวกเราต้องฉลองเรื่องนี้ งั้นเริ่มสงครามผู้กล้าอีกครั้งเถอะ? ทุกคน ข้อเสนอฉันเป็นไง?”
เหล่าชาวประมงฟังประโยคครึ่งหลังแล้วพากันพยักหน้า ซีมอนสเตอร์เกาเคราที่ถักเป็นเปียพลางพูดว่า “ใช่ เราเปิดสงครามผู้กล้าอีกครั้งก็ได้ ตอนบ่ายเห็นท่าทางขี่วาฬของบอส ผมก็คิดขึ้นมาได้”
ฉินสือโอวถามด้วยความประหลาดใจ “สงครามผู้กล้าคืออะไร?”
ชาร์คอธิบายให้ฟัง “ที่จริงก็คล้ายๆ คอสเพลย์ที่เป็นที่นิยมตอนนี้ เป็นกิจกรรมบันเทิงดั้งเดิมของชาวไวกิ้ง ก็คือทุกคนทำเกราะกับอาวุธเองแล้วก็สู้กัน ใครชนะก็เป็นผู้กล้า คนที่ชนะไปจนสุดทางก็กลายเป็นราชาผู้กล้า!”
“เรื่องนี้เกี่ยวกับเรื่องวินนี่ท้องอย่างไร?” ฉินสือโอวยังงงอยู่
บูลรีบแย่งพูด “เพราะมันมีความหมายเชิงการอวยพรและเฉลิมฉลอง อวยพรให้ฟาร์มปลามีผลผลิตเยอะๆ อวยพรให้ทุกคนแข็งแรง อวยพรให้ออกทะเลกลับมาราบรื่น สรุปก็คือสงครามผู้กล้ามองได้ว่าเป็นการเฉลิมฉลองของชาวไวกิ้ง”
ได้ยินแบบนั้น ฉินสือโอวก็สนใจขึ้นมา เขาพยักหน้าแล้วเอ่ยขึ้น “งั้นก็จัดได้ จะแข่งแบบไหนล่ะ? ลงเดี่ยวเหรอ? หรือว่าจับกลุ่มกันสองสามคน?”
ชาร์คพูดขึ้น “ปกติก็เดี่ยว ขอแค่เป็นคนที่มีอายุครบสิบหกปีก็ร่วมได้ทั้งนั้น”
ฉินสือโอวเงียบไป ได้ยินเกณฑ์อายุนั้นแล้วเขาก็วิเคราะห์คำพูดก่อนหน้านี้ของชาร์คอีกครู่หนึ่งแล้วถามว่า “ที่นายพูดว่าเกราะกับอาวุธทำเองคงไม่ใช่อาวุธจริงใช่ไหม?”
ชาวประมงพากันพยักหน้า “แน่นอน ก็อาวุธจริงนั่นแหละ ถึงเรียกว่าสงครามผู้กล้าไง”
แบบนี้ฉินสือโอวก็หมดความสนใจ ถ้าเกิดเอาอาวุธขึ้นไปทำกิจกรรมจริง จะเกิดเรื่องได้ง่ายๆ ของมีคมบาดคนเอาได้ เขาไม่อยากร่วมกิจกรรมอันตรายแบบนี้
ชาร์คเข้าใจความหมายของเขาเลยพูดกลั้วหัวเราะ “แต่ก่อนก็เอาดาบขึ้นไปประลองจริง งานกิจกรรมฉลองนี้ก็มาจากกลุ่มโจรสลัดที่ชื่นชอบการต่อสู้ แต่การประลองตอนนี้เป็นเชิงพิธีเหมือนคอสเพลย์ ถ้าลงมือประลองจริง อย่างมากทุกคนก็แค่เล่นกันสนุกๆ ไม่มีทางถึงชีวิตหรอก”
ฉินสือโอวคิดไปคิดมาก็ว่าจริง หนุ่มห่ามเกาะแฟร์เวลพวกนี้แม้ว่าปกติจะชอบคุยโม้ว่าตัวเองเป็นทายาทชาวไวกิ้ง แม้ว่าเป็นสถานการณ์ที่ดื่มเหล้าและไม่มีอาวุธก็แลกหมัดกันได้ง่ายๆ แต่ถ้าถึงชีวิตจริง แต่ล่ะคนก็หงอๆ ทั้งนั้น อย่างเช่นก่อนหน้านี้เรือโรบินฮู้ดของซิซิลีเข้าโจมตี ปืนไรเฟิลอัตโนมัติสิบกว่ากระบอกยิงออกไปพร้อมกัน พวกนั้นหลบไวกว่าท่านชายฉินอีก
แบบนี้เขาก็สนใจอีก ก็เป็นเกราะกับอาวุธที่ทำด้วยมือนี่ เป็นกิจกรรมที่ร่วมได้
ที่ยังทำให้เขารู้สึกแปลกก็คือ “ทำไมฉันมาเกาะแฟร์เวลสี่ปีแล้ว แต่ยังไม่เคยจัดสักครั้ง?”
ชาร์คพูดว่า “ที่จริงคือเป็นสิบปีก็ไม่จัดสักครั้ง เพราะมันเปลืองเงิน เปลืองแรง เปลืองทรัพยากร ตั้งแต่ที่ฟาร์มปลาไม่มีปลา ใครจะไปมีเงินมาจัดเกมอะไรแบบนี้? แม้จะบอกว่าเป็นงานฉลอง ขอพรให้ผลผลิตสมบูรณ์ แต่ถ้าใครเชื่อว่างานฉลองแบบนี้จะทำให้ผลผลิตอุดมสมบูรณ์ คนนั้นก็ปัญญาอ่อนแล้ว!”
ฉินสือโอวหยีตามองไปทางเขาแล้วถามว่า “แล้วนายยังบอกฉันว่าจัดงานฉลองจะขอพรให้วินนี่กับลูกได้?”
ชาร์ครีบโบกมือพัลวันแล้วเอ่ยขึ้น “แน่นอน แน่นอน นี่เป็นงานฉลองนะ ก็ถือว่าเป็นการฉลองที่นายหญิงท้องก็เป็นเรื่องดีไม่ใช่เหรอ?”
พูดมาแบบนี้ท่านชายฉินก็ยอมรับได้ง่ายขึ้นเยอะ เขายินดีออกเงินช่วยงานฉลองนี้ ทุกคนก็รับผิดชอบเกราะกับอาวุธ ส่วนเงินที่ต้องใช้ในการจัดงานเขาออกเอง
งานกิจกรรมฉลองอย่างสงครามผู้กล้าเป็นกิจกรรมที่สำคัญที่สุดในกิจกรรมดั้งเดิมประเพณีชาวไวกิ้ง ไม่ว่าจะจัดขึ้นที่ไหนก็จะดึงดูดทายาทชาวไวกิ้งกับกลุ่มคนที่ชื่นชอบโจรสลัดมาเข้าร่วม ฉะนั้นไม่ใช่อะไรที่จะทำได้ในช่วงเวลาสั้นๆ
วันต่อมา ชาร์คประกาศในช่องสาธารณะวิทยุไร้สายว่าในเมืองจะจัดกิจกรรมสงครามผู้กล้าขึ้นมาอีกครั้ง นีลเซ็นและคนอื่นๆ ก็เข้าไปประกาศข่าวในเน็ตเพื่อดึงคนที่สนใจด้านนี้ในแถบอเมริกาเหนือให้มาร่วม กิจกรรมนี้จึงเปิดฉากด้วยประการฉะนี้
ฉินสือโอวอยากจะแต่งเป็นนักรบจีนโบราณอย่างกวนอู ลิโป้ ฉินฉยงที่มีทั้งสติปัญญาและความกล้าหาญ แต่เขายังมีวาฬพาหนะอีก แบบนี้ถ้าแต่งเป็นโพไซดอนก็ดูเหมือนจะไม่เลวเหมือนกัน
เขาเลยลังเลขึ้นมา การมีทั้งความสามารถและหน้าตาหล่อเหลาเกินไปก็เป็นปัญหาได้เหมือนกันนะเนี่ย!
………………………
Related