ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1719 งานการขนส่งใหญ่

ฉินสือโอวนำปลาไหลมาทำแค่สองตัว อีกสองตัวเขาจะเอากลับบ้านไปให้ลูกและภรรยากิน วินนี่ท้องแล้ว พอดีเลยจะได้กินปลาไหลเพื่อบำรุงร่างกายด้วย
เหล่าชาวประมงกินแล้วก็พากันติดใจ ตอนเย็นพวกเขาจึงเอาของมามัดรวมกันรั่วๆ อันหนึ่งโยนลงไปในน้ำ เจ้าสิ่งนี้หน้าตาคล้ายกับซูเปอร์อาวุธรหัสสังหารสามพันในภาพยนตร์เรื่อง ‘พยัคฆ์ร้ายไม่มีวันตาย’ ของจีน เพียงแต่ว่าของที่มัดไว้บนนั้นเป็นพวกท่อพลาสติกและท่อนไม้ไผ่เล็กใหญ่ ไม่ใช่ของจำพวกมีดอีโต้อาบยาพิษอะไรพวกนั้น
ของสิ่งนี้เอาไว้ใช้จับปลาไหลโดยเฉพาะ ปลาไหลอเมริกันชอบมุดเข้าไปในสิ่งของที่เป็นท่อนแบบนี้ แล้วพวกมันยังค่อนข้างอ่อนไหวต่อกลิ่นคาวเลือดด้วย ดังนั้นขอแค่ใส่น้ำแข็งเลือดปลาเข้าไป นำไปใส่ไว้ในน้ำหนึ่งชั่วโมงแล้วดึงขึ้นมา ก็จะมีปลาไหลอเมริกันอยู่ข้างในแล้ว
การจับกุ้งมังกรและปูดันเจเนสส์ในฟาร์มปลาจะง่ายกว่ามาก ทุกวันเหล่าชาวประมงจะออกทะเลไปสำรวจสถานที่ที่จับปลา ที่ไหนมีปลาอะไรกุ้งอะไรอาศัยอยู่ล้วนถูกบันทึกไว้ทั้งหมด เท่านี้พอจะเก็บเกี่ยวปลาก็แค่ไปปล่อยแหตามที่ที่มีปลาที่อยากจะจับก็ได้แล้ว
แต่ว่าเพราะกุ้งมังกรกับปูดันเจเนสส์จะนำไปวางขายในราคาสูง ดังนั้นจึงจำเป็นต้องจับเป็น ฉินสือโอวได้ติดต่อไปหาบัตเลอร์ล่วงหน้าแล้ว เครื่องบินขนส่งลำใหญ่ลำหนึ่งได้จอดรออยู่ที่ฟาร์มปลาแล้ว เพื่อรอที่จะขนกุ้งปูกลับไป จากนั้นบินตรงไปที่จุดเปลี่ยนเครื่องในอเมริกา แล้วค่อยส่งไปยังร้านขายอาหารทะเลแบรนด์ต้าฉินสาขาต่างๆ
การเก็บเกี่ยวปลาตามธรรมชาติ จะต้องรอเป็นเวลากว่าครึ่งวันถึงหนึ่งวัน แต่กับฟาร์มปลาไม่จำเป็นต้องใช้เวลาขนาดนั้น ช่วงเช้าเรือปริ้นเซสเมล่อนได้โยนตะกร้าจับปลาแต่ละอันลงไปในนั้น หลังจากที่โยนตะกร้าใบสุดท้ายลงน้ำแล้ว ก็สามารถกลับลำไปเก็บตะกร้าใบแรกได้แล้ว วนแบบนี้แค่รอบหนึ่งก็เสร็จแล้ว
ออกทะเลวันนี้ก็กลับวันนี้เลย ตอนหัวค่ำพระอาทิตย์ยังคงสว่างจ้าอยู่ เรือปริ้นเซสเมล่อนกลับไปถึงท่าเรือ ก็มีรถกระบะมารออยู่ก่อนแล้ว นำปลาที่ได้ย้ายไปบนนั้น แล้วส่งต่อไปยังเครื่องบินขนส่งอย่างรวดเร็ว
ฉินสือโอวไปเช็กดู เครื่องบินลำใหญ่ที่น่าเกรงขามลำหนึ่งจอดอยู่ที่นั่น ไม่ว่าจะรถหรือเครื่องบินลำเล็กของฟาร์มปลาล้วนถูกย้ายออกไปหมด เหลือไว้เพียงแต่เครื่องบินลำใหญ่ที่จอดแช่อยู่ตรงสุดทางลู่วิ่งเครื่องบินอย่างสง่างาม
“ชิท ฉันว่านะเพื่อน นายไปหาคนสหภาพโซเวียตที่ซื่อตรงนี่มาจากไหนเนี่ย? เจ้านี่น่ะดูมีพลังอำนาจจริงๆ เลย!” ฉินสือโอวมองดูเครื่องบินลำนี้แล้วก็อดที่จะใจหายไม่ได้
เครื่องบินขนส่งลำนี้จะมีชื่อเสียงมาก ชื่อรุ่นของสหภาพโซเวียตคือเครื่องบินขนส่งอิลยูชิน 76MD คนประเทศสหภาพโซเวียตที่ซื่อตรงเป็นชื่อของมันในเนโท เป็นเครื่องบินที่ขึ้นบินลำแรกในเครื่องบินลำใหญ่สี่ลำที่ใช้ได้ทั้งกองทัพและพลเรือนในการขนส่งของในปีเจ็ดศูนย์ของศตวรรษที่แล้ว
น้ำหนักที่อิลยูชิน 76MD รับได้นั้นน่าประทับใจมาก คือขนาดน้ำหนัก 210 ตัน สามารถใช้บรรทุกของน้ำหนักมากกว่า 150 ตัน มีชื่อเสียงโด่งดังมากในประวัติศาสตร์ของกองทัพอากาศของโลก สามารถพูดได้ว่ามันเป็นเครื่องบินบรรทุกขนส่งสำหรับของหนักที่ประสบความสำเร็จที่สุดของโลกก็ว่าได้ ในปัจจุบันได้มีมากกว่า 38 ประเทศแล้วที่เคยใช้หรือไม่ก็กำลังจะใช้มัน และมีผู้จัดจำหน่ายรวมมากกว่า 850 กว่าบริษัท
แต่ฉินสือโอวมองออก เครื่องบินรุ่นนี้ไม่ใช่ของสำหรับพลเรือนที่ผ่านการดัดแปลงแก้ไขตามท้องตลาด แต่เป็นของที่ไว้ใช้สำหรับกองทัพตัวจริง!
เมื่อเห็นสีหน้าที่ตกใจของเขา บัตเลอร์ก็หัวเราะออกมาอย่างได้ใจ พูดว่า “เป็นอย่างไรบ้าง รถบรรทุกของฉันครั้งนี้ไม่เลวใช่ไหม? ไปกัน ไปดูรถบรรทุกคันใหม่ของฉันใกล้ๆ กัน เพื่อที่จะให้ได้มันมา ฉันต้องลงแรงอย่างมากเลยนะ ถ้าหากไม่ใช่เพราะฉันมีเพื่อนสนิทอยู่ที่รัสเซียแล้วก็ยูเครนแล้วล่ะก็ งั้นตอนนี้เจ้านี่ก็คงยังนอนอยู่ที่ศูนย์กองทัพอากาศของยูเครนอยู่เลย!”
ประเทศที่ใช้อิลยูชิน 76MD ในกองทัพมากที่สุดก็คือสหภาพโซเวียต ตอนโซเวียตล่มสลาย มีอาวุธมากมายถูกทิ้งไว้ที่ยูเครน เห็นได้ชัดว่าเครื่องบินลำนี้ก็คือของที่หลงเหลือมาจากสมัยนั้น
พอมองดูใกล้ๆ ก็ยิ่งสัมผัสได้ถึงความยิ่งใหญ่และความกดดันของเครื่องบินลำใหญ่ลำนี้ ฉินสือโอวยื่นมือออกไปจับรอยสนิมบนแผ่นเหล็กด้านนอก ความเย็นยะเยือกและความรู้สึกสุขุมที่ได้จากการสัมผัสนี้ทำให้ใจเขาอยู่ไม่เป็นสุข ราวกับได้รู้สึกถึงกลิ่นอายของการถูกกองเหล็กล้อมรอบของโลกก่อนหน้านี้เลย
บัตเลอร์ปล่อยให้เขานึกภาพต่อไป ตัวเองยืนจ้อสไตล์คนดำต่อไม่หยุดอยู่ข้างๆ ว่า “ความจริงฉันคิดจะหาคอสแซคสักลำ ให้ตายเถอะ ตอนได้เห็นเจ้านั่นฉันก็สุขอารมณ์เลยนะครับ ตอนนั้นตรงเป้ากางเกงฉันนี่เปียกเลย คอสแซค คอสแซคสีแดงนายรู้จักใช่ไหม? ตอนนายเห็นแล้วได้เปียกไปด้วยหรือเปล่า?”
ฉินสือโอวเป็นแฟนกองทัพหุ่น แน่นอนว่าเขาต้องรู้ว่าคอสแซคคืออะไร คอสแซคในที่นี้ไม่ได้หมายถึงกองทหารม้ายุโรปตะวันออก แต่เป็นสุดยอดเครื่องบินขนส่งของรัฐบาลที่ชื่อรุ่นแอน 225!
น้ำหนักขึ้นบินสูงสุดที่อิลยูชิน 76MDสามารถรับได้คือ 210 ตันก็น่าขนลุกพอแล้ว แต่ว่าน้ำหนักขึ้นบินสูงสุดที่แอน 225 รับได้นั้นน่ากลัวกว่า คือ 600 ตัน!
ความสนใจทั้งหมดของฉินสือโอวอยู่ที่เครื่องบินลำนี้ จึงไม่ได้สนใจคำพูดของบัตเลอร์ จึงพูดออกไปอย่างไม่ใส่ใจว่า “ไม่หรอกมั้ง ตั้งแต่สี่ขวบฉันก็ไม่ฉี่ราดกางเกงแล้ว”
บัตเลอร์จับไหล่เขาไว้แล้วพูดว่า “ชิท ชิท ชิท! ใครฉี่รดกางเกงอะไรกัน? ฉันเสร็จต่างหาก เสร็จแล้วเข้าใจไหม?”
ฉินสือโอวไม่เข้าใจว่าทำไมเขาต้องตื่นเต้นขนาดนี้ เขากลัวว่าเจ้าหมอนี่จะมาเสร็จใส่เขา เขาจึงรีบพยักหน้าแล้วพูดว่า “เข้าใจ ฉันเข้าใจเพื่อน สมัยอยู่มัธยมปลายมีอยู่ช่วงหนึ่งที่ฉันมีปัญหานี้เหมือนกัน นั่นน่ะเรียกว่าหลั่งเร็ว ไม่เป็นไร การแพทย์จีนของเราชำนาญในการรักษาโรคนี้มาก เดี๋ยวฉันติดต่อให้นายคนหนึ่งเอาไหม?”
บัตเลอร์มองที่เขาด้วยสายตาแน่นิ่ง จากนั้นก็พูดอย่างหมดแรงว่า “ช่างเถอะ นายน่ะมันสารเลว!”
ในที่สุดข้างหูก็สงบลงเสียที ฉินสือโอวจึงหัวเราะเหอๆ ออกมา เขารู้สึกชื่นชมบัตเลอร์มาก การที่สามารถซื้อเครื่องบินขนส่งมาจากยูเครนได้ก็ทำให้คนตกใจมากพอแล้ว แต่ที่น่าตกใจยิ่งกว่าคือเจ้าหมอนี่ยังถึงขั้นสามารถหาวิธีทำใบอนุญาตการขนส่งเพื่อนำมาใช้ด้วยได้อีก
ปูดันเจเนสส์และกุ้งมังกรมีมูลค่ามาก ไม่สามารถเก็บไว้ข้ามคืน ไม่อย่างนั้นจะก่อให้เกิดการเสียชีวิตได้ ดังนั้นหลังจากขนย้ายไปบนเครื่องบินเรียบร้อยแล้ว แม้ว่าท้องฟ้าจะมืดมิด อิลยูชินก็ยังคงออกบินต่อไป
ก่อนจะไป บัตเลอร์พูดกับเขาว่า “ฉิน นายรีบขยายสนามบินให้ใหญ่กว่านี้เลยนะ ถ้าไม่ใช่เพราะสนามบินนายเล็กเกินไปจนจอดคอสแซคไม่ได้แล้วล่ะก็ ฉันคงต้องซื้อมันแน่ ไม่ซื้ออิลยูชิน 76 นี้หรอก”
สนามบินของฟาร์มปลาต้าฉินนี้แค่จอดอิลยูชิน 76MD ก็เกินแรงมากแล้ว นักบินที่บัตเลอร์เชิญมาเป็นทหารอากาศมือดีของรัสเซียที่เพิ่งเกษียณ นี่น่ะเป็นคนที่เขาใช้เงินมากมายจึงจะขุดมาได้เลย นักบินทั่วไปไม่สามารถขับเครื่องบินแบบนี้ได้หรอก
มองดูอิลยูชินที่บินออกไปราวกับนกร็อกตัวใหญ่ พวกของฉินสือโอวยืนอยู่ไกลมาก เพราะเสียงขึ้นบินของเครื่องบินลำใหญ่ลำนี้ถึงขั้นสามารถทำให้คนสลายไปได้เลย
ร้านเปิดจนใหญ่ ก็เท่ากับยุ่งมากขึ้น เพิ่งจะขนกุ้งปูออกไปได้เต็มลำเครื่องบินแท้ๆ เหล่าชาวประมงก็ต้องเตรียมล็อตต่อไปแล้ว น้ำหนักของแต่ละล็อตล้วนหนักกว่าห้าสิบตันทั้งนั้น ปริมาณกุ้งปูขนาดนี้สามารถวางขายที่ตลาดได้มากสุดแค่หนึ่งอาทิตย์เท่านั้น
ช่วงกลางเดือนกรกฎาคม ฉินสือโอวได้รับคำเตือนเกี่ยวกับลมมรสุมที่กรมอุตุนิยมวิทยาส่งมา บอกว่ามีพายุไซโคลนความร้อนมาจากมหาสมุทรแอตแลนติก ให้เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาเตรียมรับมือกับพายุนี้ด้วย
สิ่งที่สะท้อนอยู่บนผิวน้ำ ก็คือคลื่นของสองวันมานี้ใหญ่ขึ้นมาก มีครั้งหนึ่งกอร์ดอน เสี่ยวชาร์คและพวกวัยรุ่นได้ไปเล่นเครื่องฟลายบอร์ดกัน มีคลื่นใหญ่ลูกหนึ่งตีมาทำเอาเครื่องเจ็ทสกีพลิกคว่ำไป กอร์ดอนที่อยู่บนฟ้าจึงดิ่งลงมาหัวทิ่มเลย
ตอนนั้นทำเอาฮิลตันคนน้องตกใจเป็นอย่างมาก ดีที่เป็นฟลายบอร์ดไม่ใช่เจ็ทแพค มันไม่ได้บินสูงมากแค่ห้าหกเมตรเท่านั้น แต่แค่นี้ก็เพียงพอให้กอร์ดอนสำลักไปอึกใหญ่แล้ว
……………………………………
Related