ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1721 ซัดพวกมัน

ฟันม้าก็คือเพรียงทะเล เป็นชื่อที่คนท้องถิ่นใช้เรียกอาหารทะเลชนิดนี้
เพรียงทะเลในเกาะแฟร์เวล เนื่องจากว่าที่นี่มีน้ำคุณภาพดีไม่มีมลภาวะ ดังนั้นจึงมีรสชาติที่หอมหวานเป็นพิเศษ หากว่านำไปวางขายในตลาดแล้ว สามารถขายได้ในราคาอย่างน้อยปอนด์ละหลายสิบดอลลาร์แคนาดาเลย!
ฉินสือโอวเคยลองกินครั้งหนึ่งรู้สึกค่อนข้างติดใจ จึงทำการเพาะเลี้ยงในฟาร์มปลา แค่นี้ก็ไม่ต้องมาเสี่ยงอันตรายที่หน้าผาพวกนี้แล้ว เป็นเวลากว่าสักพักแล้วที่เขาไม่ได้มาที่นี่เพื่อมาขุดเพรียงทะเล
ความจริงแล้วจำนวนเพรียงทะเลบนเกาะมีไม่มาก แม้มองไปแล้วจะดูเหมือนอยู่กันเต็มไปหมด แต่ถ้าคิดว่ามีหลายตัวที่ตายแล้วห้อยอยู่ที่นั่น บวกกับพวกมันเพียงแค่เปลือกหนาเท่านั้นความจริงเนื้อน้อยมาก ดังนั้นเพรียงทะเลที่อาศัยอยู่ตรงโขดหินนี้จึงไม่ถือว่าเยอะเลย
ผู้คนบนเกาะระมัดระวังเรื่องการอนุรักษ์เพรียงทะเลมาก เรื่องนี้เป็นเรื่องที่คิดกันได้เอง เพราะเคยได้รับบทเรียนเกี่ยวกับการล่าและจับปลาอย่างผิดวิธีจนทำให้ฟาร์มปลานิวฟันด์แลนด์ล่มสลายมาแล้ว ดังนั้นตอนที่ผู้คนบนเกาะเก็บเกี่ยวพืชพันธุ์สิ่งมีชีวิตและผลิตภัณฑ์ทะเลนั้น ล้วนทำกันโดยอยู่บนหลักการพอเพียงทั้งนั้น
ตามที่ฉินสือโอวรู้มา หากว่าผู้คนในเมืองพากันมาเก็บเพรียงทะเล จะเก็บกันเพียงครอบครัวละสามสิบสี่สิบตัวก็หยุดแล้ว แถมทุกคนยังทำกันจนเป็นนิสัยด้วย ก็คือล้วนมาทำการเก็บเกี่ยวกันด้วยแรงคนเท่านั้น การทำแบบนี้จะเหนื่อยมาก คนทั่วไปมาเก็บได้แค่สิบกว่าตัวก็เหนื่อยจนทนไม่ไหวแล้ว
แต่การมาเก็บเพรียงทะเลนั้นมีเคล็ดลับอยู่ นั่นก็คือให้ใช้เลื่อยไฟฟ้า เจ้าสิ่งนี้ทั้งแหลมคมและรุนแรง การใช้มันสามารถตัดเอาเพรียงทะเลไปหนึ่งจุดได้ง่ายๆ เลย ในสิบนาทีจับสักหนึ่งร้อยกิโลกรัมก็ไม่มีปัญหา
ผู้คนในเมืองรู้ถึงเคล็ดลับนี้ แต่ว่าไม่มีคนลงมือทำจริงๆ เมื่อเป็นแบบนี้ทำให้แม้ว่าจะมีคนมาเก็บเพรียงทะเลกันทุกปี แต่ก็ไม่ถึงขั้นทำให้มันสูญพันธุ์ สามารถรักษาการพัฒนาอย่างยั่งยืนได้
ครั้งนี้คนเอธิโอเปียทำผิดกฎแล้ว พวกเขาเลือกใช้อุปกรณ์ไฟฟ้า ซึ่งสามารถทำการกวาดล้างเพรียงทะเลพวกนี้ไปได้ทั้งหมดในทีเดียวเลย
หลังจากพี่น้องตระกูลฮิวจ์เห็นภาพนี้แล้ว จึงเข้าไปหยุดคนพวกนี้ แน่นอนว่าด้วยนิสัยของฮิวจ์คนน้อง เขาต้องไม่ได้พูดด้วยน้ำเสียงที่ดีอย่างแน่นอน คิดว่าพูดไปพูดมาพอทั้งสองฝั่งเกิดความขัดแย้งกัน จากนั้นจึงจบที่ฮิวจ์คนน้องเป็นฝ่ายเสียเปรียบไป
คนเอธิโอเปียพวกนี้แต่ละคนท่าทางดุดันมาก ตัวใหญ่เอวหนา แค่ดูก็รู้ว่าไม่ใช่พวกคนดีอย่างแน่นอน
หลังจากฉินสือโอวเข้าใจเรื่องนี้แล้ว จึงเข้าไปพูดกับคนพวกนี้ ว่า “เมื่อกี้เป็นคนใครเป็นคนลงมือ? ตามเจ้าหน้าที่ตำรวจคนนี้ไปคุยกันที่โรงพักเถอะ ไปจ่ายค่าปรับขอโทษ รับผิดชอบค่ารักษาพยาบาลกับค่าทำขวัญ แบบนี้โอเคไหม?”
คนพวกนี้ไม่ได้เกรงกลัวพวกของฉินสือโอวอยู่แล้ว แม้ว่าพวกเขาจะคนน้อยกว่า แต่ในมือมีทั้งเลื่อยไฟฟ้าทั้งสว่านไฟฟ้า แต่ละคนท่าทางไม่ยอมคน ไม่มีคนสนใจคำพูดของฉินสือโอวเลย พากันมองไปที่เขาอย่างไม่สบอารมณ์กันหมด
ฉินสือโอวยักไหล่ พูดว่า “ดูท่าว่าพวกนายจะไม่ยอมรับการยอมความสินะ งั้นฉันยังมีอีกความคิดหนึ่ง พวกฉันจะใช้กำลัง แล้วก็ซัดพวกนายซะจนคลานออกไปจากเกาะเลย ว่าอย่างไร?”
“ขู่พวกเราเหรอ? ฮ่าๆๆ พวกเรากลัวจังเลย” ชายหนุ่มคนเอธิโอเปียที่ใส่ชุดคลุมสีเทาขาวหัวเราะออกมา คนอื่นๆ ก็พากันมองไปที่ฉินสือโอวอย่างเหยียดหยามด้วย มีคนถึงกับเปิดเครื่องสว่านไฟฟ้าแล้วพูดอย่างหาเรื่องว่า “ใครเข้ามาฉันก็จะฆ่าคนนั้น!”
ฉินสือโอวมองไปที่พวกเขาด้วยสายตาแน่นิ่งทีหนึ่ง หันไปถามโรเบิร์ตว่า “ตามกฎหมายแล้ว เรื่องนี้จะจัดการอย่างไรครับ?”
โรเบิร์ตพูดอย่างจนปัญญาว่า “ผมสามารถจับกุมพวกเขาในข้อหาทำร้ายร่างกายได้ แต่อย่างมากพวกเขาก็จะถูกขังแค่ 24 ชั่วโมงเท่านั้น หลังจากพวกเขาออกมาแล้ว คิดว่าก็คงจะมาทำลายเพรียงทะเลของที่นี่จนหมดอีกเหมือนเดิมครับ”
จุดนี้คือช่องโหว่ของกฎหมาย แคนาดาให้ความสำคัญในการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติพวกนี้มาก อย่างเช่นการตกปลา ไม่ว่าจะในน้ำหรือในทะเล จำนวนและขนาดในการตกปลาก็ล้วนถูกจำกัดทางกฎหมายด้วยทั้งหมด
แต่ของอย่างเพรียงทะเลนั้นถือเป็นทรัพยากรของท้องถิ่น กฎหมายการคุ้มครองทรัพยากรของแคนาดาไม่ได้มีบัญญัติการคุ้มครองในด้านนี้ ดังนั้นหากยึดตามต้นเหตุที่ก่อให้เกิดการทะเลาะกันของพวกฮิวจ์ก่อนหน้านี้แล้ว คนเอธิโอเปียไม่ถือว่าทำผิดกฎหมาย ฮิวจ์คนน้องเป็นฝ่ายลงมือก่อน พวกเขาเพียงแค่ตอบโต้และป้องกันตัวเท่านั้น
ฉินสือโอวมองไปทางฮิวจ์ พูดว่า “นายอยากให้จัดการอย่างไร ให้พวกเขาจ่ายเงินชดเชยพร้อมขอโทษหรืออยากเอาคืนให้ฮิวจ์คนน้องให้สาแก่ใจดี? “
ฮิวจ์พูดอย่างโกรธเคืองว่า “ฉันไม่เอาเงินของพวกมัน มากแค่ไหนก็ไม่เอา! ฉิน นายไม่ได้เห็นว่าเมื่อกี้พวกมันโหดร้ายขนาดไหน พวกมันมาล้อมน้องชายของฉันไว้แล้วเอาตัวมาชนจนทำให้เกิดเรื่องกันขึ้นมา ตอนนั้นพวกฉันคนน้อย พวกมันสิบกว่าคนพากันรุมกระทืบฮิวจ์คนน้องคนเดียว บัดซบจริงๆ! ฉันไม่มีทางยกโทษให้พวกมันเด็ดขาด!”
เท่านี้ฉินสือโอวก็เข้าใจความหมายของเขาแล้ว เขากวักมือเรียกเหล่าชาวประมง กลุ่มชาวประมงที่ยืนกอดอกมองดูอยู่ข้างๆ ด้วยสายตาเยือกเย็นได้พากันเดินเข้ามาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
โรเบิร์ตพูดเสียงอ่อนอยู่ข้างหลังว่า “ฉิน ใจเย็นก่อนครับ เรื่องนี้ควรจะจัดการผ่านกฎหมายจึงจะดีที่สุดนะครับ ทุกคนอย่าลงมือ อย่าลงมือเลย…”
ชายฉกรรจ์สี่สิบกว่าคนล้อมเข้ามา แล้วก็มีสุดยอดชายฉกรรจ์ที่สูงกว่าสองเมตรหนึ่งอีกคนหนึ่งด้วย คนเอธิโอเปียจึงพากันตื่นกลัวขึ้นมา พวกเขาชูเลื่อยและสว่านไฟฟ้าขึ้นมา ขู่พวกของฉินสือโอวว่า “ไสหัวไปไกลๆ ถ้าเข้ามาอีกจะฆ่าพวกนายนะ!” “ฉันเตือนพวกนายไปแล้วนะ ถ้าเข้ามาชนโดนกับเลื่อยไฟฟ้าแล้วล่ะก็ไม่ต้องมาโทษพวกฉันล่ะ!” “ใครอยากตายก็เข้ามา ฉันจะส่งมันไปหาพระอัลเลาะห์เอง!”
ฉินสือโอวลูบจมูกไปมาแล้วก็หันหลังกลับ ชายวัยรุ่นชาวเอธิโอเปียที่อยู่หน้าเขานึกว่าเขาจากไปแล้วก็โล่งใจขึ้นมา แต่ในตอนนี้นี่เอง พอขาซ้ายของฉินสือโอวยืนมั่นแล้วขาขวาก็ถีบออกไปอย่างแรง ถีบจากด้านบนกระแทกลงมาอย่างแรง เกิดเป็นท่าขวานผ่าพิฆาตออกมา!
“ตุบ!” เสียงดังสนั่นออกมาเสียงหนึ่ง ตามด้วยเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของชายวัยรุ่นที่คุกเข่าลงกับพื้น มือข้างหนึ่งได้กุมไหล่ที่ถูกทำร้ายแล้วร้องโอดครวญออกมาว่า “โอ๊ยๆ ฆ่าพวกมันซะ! โอ๊ยๆ เจ็บจริง…”
พอฉินสือโอวลงมือแล้ว ก็เหมือนกับได้ยินคำสั่งให้ออกรบ อีวิลสันพุ่งเข้าไปก่อนเป็นคนแรก เขาเป็นเหมือนกับเสือที่เข้าไปในฝูงแกะ คนเอธิโอเปียที่สูงหนึ่งเมตรเจ็ด หนึ่งเมตรแปดพวกนี้เมื่ออยู่ต่อหน้าเขาแล้วก็เป็นเหมือนกับลูกไก่อย่างไรอย่างนั้น เขาฟาดมือออกไปทีเดียวก็ทำให้คนสองสามคนล้มลงไปกับพื้นแล้ว แล้วพอเตะขาออกไปเท่านั้น ก็มีคนอีกคนหนึ่งลอยขึ้นมาก…
“ซัดเจ้าพวกลูกหมาพวกนี้เลย!” ชาร์คกำหมัดแน่นด้วยความแค้น เปียหนวดใต้คางของซีมอนสเตอร์สะบัดไปมา ในมือถือไม้เบสบอลแล้วพุ่งไปหาชายวัยรุ่น ไม้ถูกหวดไปทีหนึ่งฟาดไปโดนหน้าของชายวัยรุ่น เลือดกำเดาไหลพรวดออกมา!
ผู้คนในเมืองคนอื่นๆ  ก็พุ่งเข้ามาด้วยท่าทีเดือดดาล เมืองเล็กๆต่างประเทศจะมีข้อดีตรงนี้ นั่นก็คือสามัคคีกันมาก เพราะว่าพวกเขาอยู่ไกลจากเผ่าพันธุ์และญาติพี่น้องของตัวเองมาก การมาอาศัยอยู่ที่เกาะห่างไกลแบบนี้นานๆ พอถูกรังแกก็พึ่งได้แค่พวกเพื่อนและบ้านใกล้เรือนเคียงบนเกาะมาช่วยเท่านั้น
ดังนั้น ผู้คนบนเกาะจึงมักจะสามัคคีกันมากเป็นพิเศษ ขอแค่อาศัยอยู่ที่เกาะนี้มาระยะเวลาหนึ่งแล้ว ก็จะถูกผู้คนในเมืองยอมรับว่าเป็นพวกเดียวกัน หากว่าไม่เป็นที่ยอมรับก็จะถูกขับไล่ออกไป นี่ก็คือวัฒนธรรมเมืองเล็กในแคนาดา
เมื่อกี้ฮิวจ์คนน้องถูกรุมตี พวกเขาก็อยากจะลงมือรุมตีพวกเอธิโอเปียพวกนี้ด้วยเหมือนกัน แต่เนื่องจากขาดผู้นำ แล้วก็กลัวอาวุธในมือของพวกเอธิโอเปียด้วย ฉินสือโอวในตอนนี้ถือได้ว่าเป็นผู้นำของเมืองอย่างไม่เป็นทางการแล้ว เมื่อผู้คนในเมืองเห็นเขาลงมือจึงพากันลงมือตาม
เมื่อเห็นคนกว่าสองร้อยคนพากันล้อมพวกของตัวเองไว้ พวกคนเอธิโอเปียจึงได้ลิ้มรสความรู้สึกของฮิวจ์คนน้องที่ถูกพวกเขาล้อมบ้าง คนพวกนี้หวาดกลัวสุดขีด พากันเปิดเลื่อยและสว่านไฟฟ้าในมือ แล้วส่ายไปมาซ้ายขวาอย่างบ้าคลั่ง ตะโกนว่า “ใครเข้ามาก็จะฆ่าคนนั้น!” “หลีกไป ให้พวกเราออกไป!” “เข้าไปพร้อมกัน ฆ่าไอ้พวกเลวนี่ให้หมดเลย!”
…………………………
Related