ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1726 การแข่งขันเดอะไนกี้ฮูปซัมมิท

ในงานเลี้ยง เมื่อผู้คนพูดถึงอาหารทะเลแบรนด์ต้าฉินก็จะพูดถึงตระกูลมอร์รี่ด้วย ก็คือตระกูลมอร์รี่ที่ถูกฉินสือโอวกับบัตเลอร์ร่วมมือกันบีบจนเกือบจะถอนตัวออกไปจากตลาดอาหารทะเลระดับสูงนั่นแหละ
แม้ต่อหน้าจะบอกว่าคุณดีฉันดีทุกคนดี แต่ฉินสือโอวฟังออกว่าตอนที่คนพวกนี้พูดถึงตระกูลมอร์รี่ด้วยความเสียดายปะปนออกมาด้วย พวกคนขาวพวกนี้เหมือนจะไม่อยากให้แบรนด์อาหารทะเลของคนผิวเหลืองคนหนึ่งมาครองตลาดในประเทศของพวกเขานัก
น่าเสียดาย เรื่องนี้ไม่ขึ้นกับพวกเขา อาหารทะเลแบรนด์ต้าฉินไม่ว่าจะในด้านรสชาติหรือสารอาหารก็ล้วนโดดเด่นกว่าเจ้าอื่นทั้งนั้น การถอนตัวของตระกูลมอร์รี่เป็นการกระทำที่สมเหตุสมผลแล้ว ฉินสือโอวไม่ได้ถามรายละเอียดอะไรมาก ได้ยินว่าบัตเลอร์แค่ทำการโปรโมตไม่กี่อย่างเท่านั้น ก็สามารถยึดตัวแทนจำหน่ายของตระกูลมอร์รี่มาได้แล้ว
แต่ว่าตอนนี้ตระกูลมอร์รี่เองก็ใช้ชีวิตได้ไม่เลวเลย พวกเขาได้ลงแรงไปทำตลาดมวลชนของอาหารทะเลแทน ทำกำไรได้ดีกว่ามากด้วย น่าเสียดายที่ชีวิตดีๆ ของพวกเขาแบบนี้มีไม่มากแล้ว อาหารทะเลของพันธมิตรการประมงนิวฟันด์แลนด์ที่พุ่งเป้าไปยังตลาดมวลชนกำลังจะเข้าไปในตลาดแล้ว ถึงตอนนั้นจะต้องสร้างแรงกดดันให้กับตระกูลมอร์รี่ได้มากแน่นอน
งานเลี้ยงดำเนินไปจนถึงช่วงเช้ามืดจึงจะจบลง ฉินสือโอวได้รับนามบัตรและเบอร์โทรศัพท์มามากมาย คนพวกนี้ดูออกถึงความสัมพันธ์ที่สนิทสนมของเขากับคู่สามีภรรยาบรูซ ท่าทีที่มีให้กับเขาก็เป็นมิตรอย่างมาก พากันบอกให้เขาเข้าร่วมงานนี้กิจกรรมนั้นให้ได้
การมาชิคาโก้ของฉินสือโอวในครั้งนี้ไม่ได้มาเที่ยวเล่น เขามาเพื่อนมิเชลที่เข้าร่วมงานแข่งขันบาสเกตบอล วันที่สองเป็นวันเริ่มลงทะเบียน วิเวียนตั้งใจหาเวลาเพื่อไปส่งฉินสือโอวกับมิเชลลงทะเบียนด้วย
เสร็จจากลงทะเบียนแล้วก็คือการฝึกซ้อมภายใน ฉินสือโอวเข้าไปดู มิเชลเป็นคนที่เตี้ยที่สุดในนั้น ส่วนสูงเพิ่งจะเกินหนึ่งเมตรแปด แต่พอคิดว่าเขาเพิ่งอายุ 15 ปียังมีเวลาให้เติบโตได้อีก ดังนั้นการหากินกับบาสเกตบอลจึงไม่มีปัญหาอะไรหรอก
กีฬาบาสเกตบอลถูกมองว่าเป็นการแข่งขันของคนยักษ์ แม้ว่าจะมีพวกไอเวอร์สัน กับพอลพอยต์การ์ดที่แม้จะตัวเตี้ยแต่กลับเต็มไปด้วยความสามารถตั้งแต่กำเนิด แต่ก็ยังคงไม่ส่งผลต่อความรู้สึกที่ผู้คนมีให้กับกีฬาชนิดนี้อยู่ดี
ในสนามฝึกซ้อมได้มีคนเริ่มวอร์มร่างกายและฝึกชู้ตลูกแล้ว กัวซงวอร์มร่างกายพร้อมกับมิเชล ทั้งสองคนเดินไปยังจุดที่ว่างอยู่
ฉินสือโอวยืนอยู่ข้างสนามสำรวจดูเหล่าอัจฉริยะในกลุ่มนักกีฬาบาสเกตบอลระดับโลกรุ่นเยาว์พวกนี้ เขามองไปพลางรู้สึกโชคดีไปพลาง ดีที่เขาจ้างกัวซงที่เป็นกึ่งมืออาชีพคนนี้มาฝึกซ้อมให้มิเชล วัยรุ่นคนอื่นๆ ล้วนมีทีมมืออาชีพมาฝึกซ้อมให้กันทั้งนั้น เมื่อเป็นแบบนี้ทำให้มิเชลพอดูเหมือนนักกีฬาน้องใหม่ขึ้นมาบ้าง
งานการแข่งขันเดอะไนกี้ฮูปซัมมิทจัดขึ้นครั้งแรกในปี 1995 จัดขึ้นต้นเดือนกรกฎาคมของทุกปี จุดเด่นที่สุดของงานนี้ก็คือการแข่งขัน เป็นการแข่งขันระหว่างการรวมกลุ่มของนักกีฬาที่จบการศึกษาระดับมัธยมปลายทั่วอเมริกากับทีมนักกีฬานานาชาติอายุระหว่าง 15-17 ปีที่ไม่ใช่สัญชาติอเมริกา
ทุกปีการแข่งขันแบบนี้จะดึงดูดแมวมองจาก NBA และตัวแทนทีมบาสเกตบอลของมหาวิทยาลัยได้เป็นจำนวนมาก โดยทั่วไปหลังจากเข้าร่วมการแข่งขันนี้แล้วก็มักจะถูกโรงเรียนบาสเกตบอลชื่อดังของอเมริกาคัดตัวไปด้วย
อเมริกาเป็นประเทศที่มีโรงเรียนบาสเกตบอลที่มืออาชีพและมากที่สุดในโลก พวกเขายินดีที่จะมอบทุนการศึกษาจำนวนมากให้แก่เหล่านักบาสเกตบอลอัจฉริยะ เพื่อที่จะให้ได้มาซึ่งดาวบาสอัจฉริยะพวกนี้พวกเขาทุ่มไม่อั้นเลย
น่าเสียดาย พื้นฐานการเรียนของมิเชลแย่มาก แม้ว่าจะทำการข้ามชั้นมาตลอด แต่นี่ก็เพิ่งขึ้นเกรดแปดเท่านั้น ยังคงห่างกับชั้นมัธยมปลายอีกก้าวหนึ่งแหนะ ยิ่งมหาวิทยาลัยยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลย
ฉินสือโอวดูรายชื่อนักกีฬาที่เข้าร่วมแข่งขัน มิเชลเป็นคนที่อายุน้อยที่สุดด้วย แน่นอนว่าเป็นคนที่มีชื่อเสียงน้อยที่สุดด้วย เขาเดาว่าที่มิเชลได้รับคำเชิญนั้น น่าจะเป็นฝีมือของคู่สามีภรรยาบรูซ ไม่อย่างนั้นหากดูจากชื่อเสียงและฝีมือแล้ว ไนกี้ไม่มีทางเชิญมิเชลที่เป็นนักเรียนมัธยมต้นมาร่วมแข่งด้วยหรอก
คนที่มาลงทะเบียนก่อนเป็นนักกีฬานานาชาติ พวกเขาแม้จะดูตัวสูงใหญ่ แต่หน้าตายังมีกลิ่นอายของเด็กอยู่ แต่ละคนก็ยังไม่บรรลุนิติภาวะเลย
ฉินสือโอวสำรวจดูนักกีฬาทีมนานาชาติทีละคน ยิ่งดูยิ่งหดหู่ใจ ให้ตายสิทำไมตัวสูงใหญ่ขนาดนี้? แม้แต่พอยต์การ์ดก็ยังสูงกว่าหนึ่งเมตรเก้าสิบห้าเลย ในกลุ่มพวกเขามิเชลดูเป็นเด็กไปเลยจริงๆ
ตามด้วย การเข้ามาในสนามของเหล่าอัจฉริยะชาวอเมริกันระดับมัธยมปลาย ตอนนี้นี่เองที่ในใจของฉินสือโอวเพิ่งจะรู้สึกดีขึ้นมานิดหน่อย ความสูงของนักกีฬาชาวอเมริกันค่อนข้างหลากหลาย มีพอยต์การ์ดที่สูงหนึ่งเมตรแปด และก็มีเซนเตอร์ที่สูงสองเมตรหนึ่งด้วย
มิเชลมีนิสัยค่อนข้างขี้อายและเก็บตัว หลังจากเข้าไปในสนามแล้วก็ตั้งหน้าตั้งตาวอร์มร่างกายอย่างเดียว หลังจากวอร์มร่างกายเสร็จแล้วก็เริ่มทำท่าจู่โจมโดยมือถือบอลทั้งสองข้างเพื่อฝึกทักษะการใช้มือทั้งสองข้างเลี้ยงบอล
ฉินสือโอวอยากให้มิเชลไปทำความรู้จักกับเพื่อนร่วมทีมของเขา แต่เมื่อเห็นว่าพวกวัยรุ่นของทีมนานาชาติก็ไม่ได้มีการพูดคุยอะไรกัน ความคิดนี้จึงตกไป
แต่พอมองดูทีมของชาวอเมริกันท้องถิ่นแล้ว เหล่าวัยรุ่นพวกนั้นวางตัวสบายมาก พวกเขาเจอหน้ากันแล้วก็ทักทายกันเลย แม้ว่าจะไม่รู้จักแต่เพราะการแนะนำจากเพื่อนก็ทำให้รู้จักกันได้อย่างรวดเร็ว พวกเขารวมกลุ่มพูดคุยหัวเราะกัน ท่าทางมีความสุขมาก ต่างกับทางทีมนานาชาติที่เคร่งขรึมอย่างเห็นได้ชัดเจนเลย
นี่เป็นเรื่องปกติ คนทุกคนในทีมนานาชาติล้วนไม่รู้จักกัน แม้กระทั่งภาษาที่ใช้ในการสนทนาระหว่างพวกเขาก็ยังเป็นปัญหาเลย แต่ทางทีมอัจฉริยะอเมริกันนั้นล้วนเคยประมือกันมาก่อนแล้ว และถึงแม้จะไม่เคยประมือกันมาก่อน พวกเขาก็รู้ถึงการมีอยู่ของกันและกันจากสื่อข่าวอยู่ดี จึงคุ้นเคยกันและกันอย่างมาก
งานการแข่งขันครั้งนี้จัดขึ้นหนึ่งสัปดาห์ เหล่าวัยรุ่นมีเวลาทำความรู้จักกันห้าวัน หลังจากจบการแข่งขันแล้วก็จะมีเวลาอีกสองวันที่จะได้รับคำแนะนำจากดาวบาสเกตบอลและโค้ชมืออาชีพที่ทางไนกี้เชิญมาด้วย เป็นโอกาสที่ดีมากอันหนึ่งเลย
สองวันหลังจากนั้น ฉินสือโอวได้มาฝึกซ้อมเป็นเพื่อนกับมิเชล เหล่าอัจฉริยะทีมนานาชาติเป็นพวกสุขุมอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาน่าจะเป็นคนดังในประเทศของตัวเองในระดับหนึ่ง ในใจจึงมีความหยิ่งทระนงพอสมควร แทบจะไม่มีใครไปทำความรู้จักกับเพื่อนร่วมทีมก่อนเลย ล้วนพากันรอให้คนอื่นมาทักทายตัวเองก่อนทั้งนั้น
มิเชลเองก็เงียบไม่พูดคุยเหมือนกัน วันๆ เอาแต่ฝึกร่างกาย ฝึกบังคับบอล ฝึกส่งบอลและชู้ตบอล ถ้าฉินสือโอวกับกัวซงไม่พูดกับเขาแล้ว เขาก็จะปิดปากเงียบตลอดวันเลย
เมื่อเป็นแบบนี้จึงต้องเป็นโค้ชและพ่อแม่ที่เป็นฝ่ายมาพูดคุยกันเอง พอรู้จักกันแล้วค่อยแนะนำเด็กๆ อีกที ซึ่งก็ใช้เวลาไปอีกสองวัน ในที่สุดก่อนงานแข่งขัน เหล่าวัยรุ่นก็รู้จักกันหมดเสียที
คืนวันที่ 14 เดือนกรกฎาคม การแข่งขันได้เริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ มิเชลผู้เงียบขรึมได้ถูกเลือกให้เป็นผู้เล่นหลักในทีมนานาชาติ เขาเข้าสนามในตำแหน่งพอยต์การ์ด เรื่องนี้ทำให้วัยรุ่นคนอื่นๆ รู้สึกไม่พอใจกันอย่างมาก พวกเขารู้สึกว่ามิเชลไม่มีทั้งชื่อเสียงและฝีมือ ไม่คู่ควรที่จะเป็นผู้เล่นหลักเลย
ฉินสือโอวรู้สึกเกรงใจเล็กน้อย ที่มิเชลสามารถเป็นผู้เล่นหลักได้ แน่นอนว่าต้องขอบคุณคู่สามีภรรยาบรูซนั่นแหละ ตอนที่พวกเขาเป็นสปอนเซอร์ให้ไนกี้พวกเขาได้แจ้งแล้วว่าต้องให้มิเชลเป็นผู้เล่นหลัก แต่ว่าก็ไม่ใช่เป็นการใช้เส้นสายทั้งหมดเสียทีเดียว ทีมโค้ชที่ทางไนกี้ส่งมาให้ทีมนานาชาติได้ยอมรับในฝีมือของมิเชลด้วย ผู้เล่นหลักที่หัวหน้าโค้ชประกาศคนแรกก็คือมิเชล
บัตรเข้าชมการแข่งขันในครั้งนี้ฟรีไม่มีค่าใช้จ่าย ในชิคาโก้มีการถ่ายทอดสด ส่วนประเทศอื่นๆ อีกหลายประเทศก็ทำการซื้อสิทธิ์การถ่ายทอดสดไปแล้ว ดังนั้นผู้ที่ชมการแข่งขันจึงมีไม่น้อยเลย
ฉินสือโอวพาพวกเด็กๆ ไปนั่งกันที่แถวแรก พวกกอร์ดอนถือป้ายอยู่ในมือ บนนั้นเขียนคำจำพวก ‘ปีศาจสาวมาเยือนอเมริกา’ และ ‘ราชันย์ปีศาจผู้ครองความหวาดกลัว’ เพื่อเพิ่มกำลังใจให้มิเชล
…………………………
Related