ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1754 จักรวรรดิต้าฉิน

การกระตุ้นด้วยไฟฟ้าทำให้กุ้งกุลาดำลอยขึ้นจากก้นทะเลขึ้นมา และมีอวนขนาดใหญ่ห้อยตามอยู่ด้านหลัง จากนั้นกุ้งตัวใหญ่ตัวอวบอ้วนแต่ละตัวก็ถูกดึงเข้ามาในอวน โดยมีการรวบรวมเก็บอวนขึ้นมาทุกๆ สองกิโลเมตร นำเอากุ้งกุลาดำที่จับได้ออกจากอวน แล้วจึงทิ้งอวนลงทะเลไปใหม่อีกครั้ง
แต่ละครั้งอวนจะจับกุ้งกุลาดำได้ประมาณ 1 ตัน กุ้งชนิดนี้โตเร็วซึ่งดีกว่ากุ้งล็อบสเตอร์มาก บัตเลอร์รออยู่ที่ท้ายเรือ หลังจากลากอวนกุ้งขึ้นมาได้แล้ว เขาก็สวมถุงมือและจับให้ดูสองสามตัวเพื่อเป็นการแสดงให้ตากล้องดู จากนั้นอธิบายเอกลักษณ์และเนื้อหาทางโภชนาการของกุ้งชนิดนี้
ฉินสือโอวเตรียมหม้อนึ่งขนาดเล็กอุ่นด้วยเตาไม้ DIY ของเขาเอง ใส่กุ้งกุลาดำตัวใหญ่ลงไปเพียงหนึ่งนาทีก็เปิดฝาออกได้ กุ้งกุลาดำที่เดิมเป็นสีอมเทาจะเปลี่ยนเป็นสีแดงสด
บัตเลอร์หยิบมันขึ้นมาและโยนมันไปมาระหว่างสองมืออย่างโอเว่อร์ ด้านหนึ่งก็ตะโกนว่ามันร้อนและลวกมือมาก ในขณะที่อีกด้านหนึ่งก็แสดงให้เห็นถึงความยืดหยุ่นที่น่าทึ่งของกุ้งตัวนี้หลังจากปรุงเสร็จ
ฉินสือโอวไม่ค่อยคุ้นเคยกับฉากแบบนี้ เขารู้สึกว่าบัตเลอร์กำลังเล่นละคร แต่ว่าเขามีความสุขก็โอเคแล้ว มีผลช่วยในด้านธุรกิจก็ดีเช่นกัน เขาทิ้งงานหน้ากล้องให้กับลุงหนวดยาว ส่วนเขาก็ไปกำกับการทิ้งอวนต่อ
พื้นที่การเจริญเติบโตของกุ้งได้รับการกำหนดแน่นอน ในช่วงแรกเขาไม่ได้ปล่อยกุ้งกุลาดำให้โตตามธรรมชาติเป็นจำนวนมาก แต่อาศัยการขยายพันธุ์ของพวกมันเองมากกว่า ตอนนี้พอจับขึ้นมาก็มีจำนวนไม่เยอะ ฉินสือโอวประเมินว่าหลังจากที่งมขึ้นมารอบนี้แล้ว ก็คงไม่มีผลผลิตในปีนี้ ส่วนที่เหลือก็เอาไว้เป็นตัวอ่อนขยายพันธุ์ต่อไป
เรือฮาวิซทแปลงเป็นเรืออวนลากแผ่นตะเฆ่ ซึ่งเหมาะกับนำมาจับกุ้งกุลาดำพอดี มันแล่นไปบนทะเลเป็นแนวนอน หลังจากวนไปได้สองสามรอบกุ้งกุลาดำก็ถูกจับขึ้นมาได้เกือบหมดแล้ว
อย่างไรก็ตามเนื่องจากเรือประมงแล่นได้ค่อนข้างช้า เวลาจึงล่วงเลยไปถึงช่วงบ่ายหลังจากที่จับกุ้งกุลาดำเสร็จ เวลาที่เหลือจึงไม่เหมาะสำหรับกิจกรรมอื่นๆ แล้ว ฉินสือโอวครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งและพูดว่า “เพื่อนกลับเถอะ กลับไปขนกุ้งแช่แข็งขึ้นเครื่องบิน จากนั้นพวกนายก็เลิกงานได้ อยากทำอะไรก็ทำ”
พวกชาวประมงตะโกนร้องด้วยความดีใจ “อายุยืนหมื่นปี!”
นีลเซ็นพูดว่า “ถ้าอย่างนั้นก็เยี่ยมเลยครับ ผมจะได้อยู่กินข้าวมื้อใหญ่เป็นเพื่อนกับแพรีสพอดี”
ฉินสือโอวพยักหน้า “ถ้านายจะมีนัดกับแฟน ก็กลับไปได้เลย ไม่ต้องทำงานอื่นแล้ว ยังมีนายอีกเบิร์ด นายไปอยู่เป็นเพื่อนกับเจ้าหญิงน้อยดีกว่านะ”
เบิร์ดชายแกร่งหยิบบุหรี่ขึ้นเป่าเต็มปากแล้วพูดอย่างเซ็งๆ ว่า “ไม่จำเป็นหรอกครับ ปล่อยให้เธออยู่คนเดียวเถอะ เธอต้องใจเย็นๆ”
ฉินสือโอวถามด้วยความตกใจ “ทำไมเหรอ?”
เบิร์ดยักไหล่แล้วพูดขึ้น “ไม่มีอะไรหรอกครับ เรื่องอึดอัดนิดหน่อยของคู่หนุ่มสาว ผมไปทำงานก่อนละบอส”
ฉินสือโอวมองไปทางนีลเซ็นอย่างบอกไม่ถูก นีลเซ็นแบมือออกอย่างช่วยไม่ได้แล้วพูดขึ้นว่า “ผมก็ไม่แน่ใจครับ แต่หลังจากสงครามผู้กล้าเริ่มขึ้น ดูเหมือนความสัมพันธ์ของเบิร์ดกับนิกิไม่ค่อยจะดีเท่าไร เธอไม่ได้ไปร่วมงานสงครามผู้กล้าด้วยซ้ำ”
พอได้ยินแบบนี้ ฉินสือโอวรู้สึกว่าความสัมพันธ์ของสามีภรรยาคู่นี้อาจจะเกิดวิกฤติขึ้นแล้ว เขาไม่รู้ว่าฮิลตัลคนน้องไม่ได้ไปร่วมงานสงครามผู้กล้าด้วย เพราะสองวันนั้นวุ่นวายไปหมด แล้วยังเรื่องการรุกรานของชาวเอธิโอเปียอีก จึงไม่มีเวลาไปสนใจเรื่องของคนในฟาร์มปลาเลย
แต่ทว่าเห็นได้ชัดว่าเบิร์ดไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ ถ้าเป็นแบบนี้ต่อให้คนอื่นถามก็เสียเวลาเปล่า ฉินสือโอวจึงทำได้เพียงบ่นนีลเซ็น “นายมีแฟนแล้ว เลยไม่อยากมีเพื่อนที่ดีแล้วหรือไง? ไม่ใช่ว่าฉันว่านายหรอกนะเพื่อน นายไม่สนใจเบิร์ดมากไปละ”
นีลเซ็นรีบพิจารณาตัวเอง หลังจากนั้นบอกว่าคืนนี้หลังจากที่เขาพบกับแพรีสแล้ว จะกลับมาสนอกสนใจเบิร์ดให้ดีกว่านี้
เรือประมงกลับมาที่ท่าเรือ ฉินสือโอวให้คนงานขนของที่ชาวประมงและบัตเลอร์พามาทำงานให้เสร็จ ส่วนทั้งสองก็กางร่มกันแดดบนชายหาด ตากลมทะเลและดื่มเบียร์เย็นๆ ไปด้วย
เมื่อเร็วๆ นี้ฟาร์มปลาก็เงียบลงอีกครั้ง โรงเรียนประถมและมัธยมต้นของแคนาดาเปิดทำการในช่วงกลางเดือนกันยายน บรูซและภรรยาของเขาได้ส่งเครื่องบินพิเศษมาเพื่อพาไวส์กลับ ส่วนเชอร์ลี่ย์และคนอื่นๆ ก็ถือโอกาสตามไปชิคาโกเที่ยวอีกครั้ง
ฉินสือโอวไปที่สวนองุ่นเพื่อเก็บองุ่นแดงและองุ่นดำ ฤดูเก็บเกี่ยวองุ่นมาถึงแล้ว หลังจากปลูกได้ 2 ปี ต้นกล้าองุ่นก็เข้าสู่ช่วงเก็บเกี่ยวแล้วการเติบโตขององุ่นในปีนี้เป็นเรื่องน่ายินดีมาก แต่ละพวงห้อยอยู่บนเถาวัลย์จนเถาวัลย์สีเขียวถูกดึงต่ำลงมา
ใช้น้ำล้างลวกๆ ฉินสือโอวยกขึ้นมาแล้วถามบัตเลอร์ว่า “นายชอบรสชาติแบบไหน?”
คุณลุงหนวดเฟิ้มเอนกายอยู่บนเก้าอี้ หัวเราะร่าแล้วพูดขึ้นว่า “ฉันชอบหน้าอกใหญ่ๆ แน่ล่ะว่าก้นก็ต้องใหญ่ด้วย เป็นไงล่ะ รสชาติของฉันพอได้ใช่ไหม?”
ฉินสือโอวเป่านกหวีดและกวักมือเรียกหมีโลลิมา จากนั้นชี้ไปที่บัตเลอร์ที่เต็มไปด้วยความสยองขวัญ โบกมือไปมาอย่างแรงและตะโกนว่า “ฉันล้อเล่น พี่น้อง อย่าจริงจังเลย ฉันแค่ล้อเล่นน่ะ”
“หน้าอกใหญ่ ก้นใหญ่ หมีขั้วโลกของบ้านฉันไม่ใช่แบบนี้เลยเหรอ? ฉินสือโอวหยอกล้อพูดขึ้นว่า “ให้มันช่วยผ่อนคลายกล้ามเนื้อของนาย นายไม่อยากได้เหรอ?”
“ไม่ๆๆ ฉันไม่ต้องการ จริงๆ แล้วฉันชอบของผู้ชาย” บัตเลอร์หัวเราะแห้ง
ฉินสือโอวจ้องมองไปที่ตัวฉงต้าด้วยเจตนาร้าย เมื่อเห็นหมีตัวใหญ่เหมือนภูเขา บัตเลอร์อยากจะคุกเข่าลงไปเลย เขาถือองุ่นและวิงวอนว่า “นายกินผลไม้ดีๆ เถอะ ได้ไหม? ฉิน ปล่อยฉันไปเถอะ กว่าฉันจะมาฟาร์มปลาได้สักครั้งไม่ง่ายเลยนะ”
หลังจากล้อเล่นกันสักพัก บัตเลอร์ก็รายงานสถานการณ์กิจการร้านอาหารทะเลต้าฉินในช่วงครึ่งปีแรกให้เขาฟัง “ตอนนี้อเมริกาเหนือเป็นศูนย์กลางธุรกิจของเรา มีการเปิดร้านค้าแบรนด์ทั้งหมด 120 แห่ง สหรัฐอเมริกาได้รับรองว่าแต่ละรัฐจะมีร้านค้าอย่างน้อยสองแห่งและแคนาดามีอย่างน้อยหนึ่งร้านในแต่ละรัฐ”
“ตลาดในเอเชียยังไม่พัฒนาไปในทางที่ดีมากนัก ครอบครัวมอร์รี่เปลี่ยนโฟกัสของการดำเนินงาน พวกเขาครอบครองตลาดจำนวนมากในประเทศของคุณและอินเดีย ตอนนี้อาหารทะเลต้าฉินได้กินตลาดในญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ไต้หวัน และสิงคโปร์แล้ว นอกจากนี้ยังมีเมืองใหญ่สองสามแห่งในทางใต้ของประเทศคุณที่ดำเนินงานได้ดี แต่โดยภาพรวมพวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของตระกูลมอร์รี่”
“พวกเขาเก่งขนาดนั้นเลยเหรอ?” ฉินสือโอวพูดอย่างไม่ยอมแพ้
บัตเลอร์กล่าวว่า “ไม่ ตอนนี้ตลาดหลักในเอเชียยังคงเป็นตลาดระดับล่างและตลาดระดับกลาง ตลาดระดับบนนั้นยากที่จะได้มา โดยเฉพาะบริเวณนั้นอยู่ห่างจากฟาร์มปลามากเกินไป การขนส่งอาหารทะเลไปจะไม่สดเท่าการขายในท้องถิ่นแน่นอน”
ฉินสือโอวพยักหน้า อาหารทะเลที่ใช้ในร้านอาหารที่พี่เขยเป็นเจ้าของร่วมกันกับต้วนเหล่ย คืออาหารทะเลต้าฉิน ซึ่งกินตลาดเรียบในบริเวณนั้น อย่างไรก็ตามเขาเกือบจะให้ราคาทุนกับร้านอาหารพี่เขย มิฉะนั้นร้านอาหารคงรับไม่ไหวกับราคาอาหารทะเลต้าฉินที่ประเทศจีน
เมื่อพิจารณาจากข้อเสนอแนะจากร้านอาหารของพี่เขย ผู้คนในประเทศยังคงยอมรับกับอาหารทะเลต้าฉิน เพราะทุกครั้งที่ส่งอาหารทะเลไปที่ร้านอาหารจะมีลูกค้าที่ได้ข่าวอย่างรวดเร็วสั่งไปจนเกลี้ยง
บัตเลอร์พูดต่อว่า “ครอบครัวมอร์รี่ยังคงครองตลาดในทวีปออสเตรเลีย อย่างที่ออสเตรเลีย นิวซีแลนด์และฟิจิ พวกเขามีตลาดมากมายและเราไม่สามารถแข่งขันกับพวกเขาได้เลย ในความเป็นจริงในทวีปออสเตรเลีย อาหารทะเลของสองร้านของเราสามารถจัดสรรให้กับตลาดเพียงส่วนเล็กๆ เท่านั้น ตลาดที่มากกว่าในส่วนอื่นๆ ยังอยู่ในมือของอาหารทะเลในท้องถิ่น”
“นอกจากนี้ยังมียุโรป นี่เป็นสนามรบที่สองของเรา อาหารทะเลต้าฉินเป็นที่นิยมอย่างมากในตลาดอาหารทะเลระดับสูงและระดับกลางของยุโรป มีร้านอาหารสามดาว 82 แห่งที่นั่นใช้วัตถุดิบของเราทั้งหมด ในร้านอาหารหนึ่งดาวและสองดาว 1,950 แห่ง มีร้านอาหารจำนวน 1,780 แห่งใช้วัตถุดิบของเรา”
……………………………
Related