ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 1769 การทำไร่ข้าวโพด

หลังจากได้ยินคำพูดของเหมาเหว่ยหลง ฉินสือโอวก็มองไปยังเขาโดยตรง แล้วพูดพลางถอนหายใจออกมาว่า “ช่างเถอะๆ พลังของเวลานี่มันสุดยอดจริงๆ เปลี่ยนให้ชายผู้ซื่อสัตย์และไร้เดียงสากลายเป็นคนเจ้าเล่ห์ได้อย่างแนบเนียนขนาดนี้เลยนะ เฮ้อ”
ระหว่างที่พูดไป เขาก็ส่ายหัวไปด้วย เขามองไปยังเหมาเหว่ยหลงด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความไม่ชัดเจน และเต็มไปด้วยความดูถูกและเสียใจเป็นอย่างมาก
เหมาเหว่ยหลงยิ้มออกมา แล้วสบถออกมาว่า “ฉันโทรไปบอกแกตั้งนานแล้วนะ ว่าฉันขอให้แกมาช่วยฉันทำงาน แกคงไม่คิดจะมาเบี้ยวเอาตอนนี้ใช่ไหม?”
ฉินสือโอวยกชาสมุนไพรขึ้นดื่ม แล้วโบกมือปัดพลางพูดว่า “ฉันก็แค่ล้อเล่นเอง ฉินคนนี้พูดคำไหนคำนั้น ฉันจะไปช่วยแกทำงานเอง!”
เขาลุกขึ้นยืนแล้วเดินออกจากร่ม เมื่อเดินไปได้สองก้าวเขาก็ยกมือขึ้นปาดเหงื่อ พลางเงยหน้ามองดูดวงอาทิตย์ที่ลอยอยู่กลางท้องฟ้า “พระเจ้า ออกไปทำงานในวันที่แดดจ้าแบบนี้ ไม่ค่อยดีมั้ง? ถ้าเกิดเป็นฮีทสโตรกขึ้นมาจะทำยังไง? เอาอย่างนี้ไหมโคโกโร่ แกอย่าพึ่งทำงานเลย พอพระอาทิตย์ตกค่อยทำดีกว่า!”
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของเขา เหมาเหว่ยหลงก็มองเขาด้วยสายตาไม่พอใจ แล้วโวยวายออกมาว่า “พอพระอาทิตย์ตกก็มืดแล้วน่ะสิ แบบนั้นจะทำงานได้อย่างไรล่ะ? เร็วๆ รีบไปช่วยฉันทำงานได้แล้ว ชายหนุ่มจากปักกิ่งของฉันไม่สนใจอะไรแล้ว แกที่เป็นเกษตรกรรุ่นที่สองยังจะเล่นกับฉันอยู่ไหม? แต่จะว่าไป แกดูแลผิวพรรณของตัวเองยังไง? แกเป็นเจ้าของฟาร์มปลามากี่ปี เจอทั้งแดดลมฝน ทำไมแกยังไม่ดำเลยห๊ะ? นี่มันไม่มีเหตุผลเลยนะ?”
ฉินสือโอวมองดูผิวที่ขาวผ่องของตัวเอง เมื่อเทียบกับตอนที่เขามาจากประเทศจีนใหม่ๆ ถือว่าขาวขึ้นนิดหน่อย อันที่แล้วมันก็ไม่ได้สมเหตุสมผลเท่าไร เพราะมันสามารถอธิบายได้ด้วยหัวใจโพไซดอนเท่านั้น ต้องเป็นเพราะพลังของหัวใจโพไซดอนที่ปกป้องผิวของเขาแน่ๆ แต่ว่าเขาไม่สามารถบอกแบบนั้นได้ เขาทำได้เพียงยิ้มให้แล้วพูดว่า “เพื่อนยาก นี่เรียกว่าความสามารถพิเศษ เข้าใจไหม? แน่นอนว่าแกไม่เข้าใจ แกไม่ต้องเข้าใจก็ได้ อีกอย่างแกก็ไม่ได้หล่อเหลาอะไร ดำขึ้นอีกหน่อยก็คงไม่เป็นอะไร”
ฉินสือโอวตั้งใจที่จะพูดหยอกล้อ เพื่อที่จะเปลี่ยนประเด็นไปที่เหมาเหว่ยหลง ปรากฏว่า เมื่อเห็นว่าเขาน่าเกลียดมาก เหมาเหว่ยหลงจึงตั้งใจทำท่าบีบคอแล้วแลบลิ้นออกมาด้วยท่าทีน่าเกลียด เขาลากคอฉินสือโอวออกไปยังไร่ข้างนอก
แบล็คไนฟ์และบีบีซวงที่กำลังเพลิดเพลินกับความเย็นสบายตามพวกเขาออกมา เหมาเหว่ยหลงพูดติดตลกออกมาว่า “ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณชายของพวกนายมีค่าตัวสูง แต่ว่าไร่ของฉันปลอดภัยเป็นอย่างมาก ไม่มีใครมาลักพาตัวเขาไปหรอก ดังนั้นพวกนายไม่ต้องตามมาคุ้มกัน”
ฉินสือโอวโบกมือปัดให้ทั้งสองคน เพื่อบอกว่าไม่ต้องตามเขามา
แบล็คไนฟ์ยิ้มฟันขาวๆ ให้แล้วพูดออกมาว่า “ผมรู้ครับ พวกเราแค่จะไปช่วยทำงานเท่านั้น”
บีบีซวงยักไหล่พลางพูดว่า “ก่อนที่ผมจะเข้าร่วมกองทัพ ผมทำงานอยู่ในไร่มาสองปี ผมกล้าพนันการทำไร่ของผมเลย พวกคุณทั้งสองคนสู้ผมไม่ได้แน่นอน”
เมื่อได้ยินสิ่งที่ทั้งสองคนพูด เหมาเหว่ยหลงก็แอบยกนิ้วให้กับฉินสือโอว แล้วกระซิบกับเขาว่า “ไม่คิดเลยว่าคนของนายทั้งสองคนจะเป็นคนมีเสน่ห์ขนาด พวกเขาทำให้เจ้านายดูดีขึ้นมาทันทีเลยนะ”
ชาวอเมริกาและชาวแคนาดาเวลาทำอะไรทำกันจริงจัง พวกเขาจะไม่ปัดความรับผิดชอบในสิ่งที่พวกเขาทำ เช่นแบล็คไนฟ์และบีบีซวงที่ทำหน้าที่เป็นบอดี้การ์ด หน้าที่ของพวกเขาคือความปลอดภัยของฉินสือโอว การที่ฉินสือโอวมาช่วยเหมาเหว่ยหลงทำงานไม่ได้เกี่ยวกับพวกเขา พวกเขาไม่ต้องมาช่วยงานก็ได้
แต่พวกเขาไม่ทำแบบนั้น แต่กลับตามฉินสือโอวมาทำงานด้วย พวกเขามาช่วยฉินสือโอวทำงานก็เพราะว่าอยากจะช่วยในฐานะเพื่อน นี่เป็นการช่วยเพื่อนทำงาน ไม่ใช่ทำเพื่อแสดงความจงรักภักดีกับเจ้านาย
ที่ต้นไร่ข้าวโพดมีเครื่องจักรจำนวนหนึ่งเช่น รถเกี่ยวข้าวโพด รถไถขับเคลื่อนสี่ล้อ เครื่องปลูกข้าวโพดและเครื่องอัดฟาง ฉินสือโอวเห็นว่าเครื่องจักรเหล่านั้นมีสนิม จึงถามออกมาด้วยความสงสัยว่า “นี่โคโกโร่ ทำไมเครื่องจักรของแกถึงได้ดูเก่าขนาดนี้ล่ะ? แกต้องดูแลเครื่องมือให้ดีสิ”
เหมาเหว่ยหลงกลอกตาขาวไปมาด้วยความไม่พอใจ “แกกำลังพูดถึงอะไรงั้นเหรอ นี่มันของมือสองทั้งนั้น โอเคไหม? ฉันดูแลพวกมันอย่างดี แต่ก็ทำอะไรมากไม่ได้ พวกมันทั้งหมดอยู่ในสภาพบูดๆ เบี้ยวๆ ฉันไม่สามารถเปลี่ยนเครื่องใหม่ได้โอเคไหม?”
ฉินสือโอวพูดออกมาด้วยความตกใจว่า “แกซื้อของมือสองมาทำไมกัน? นี่ไม่ใช่นิสัยของโคโกโร่ของฉันเลยนะ”
เหมาเหว่ยหลงถามกลับว่า “ไม่มีข้าวจะให้กินเนื้อแทนงั้นเหรอ?”
ฉินสือโอวหัวเราะขึ้นมาทันที เขาตบไหล่เหมาเหว่ยหลงแล้วพูดว่า “หลานชาย แกก็มีวันนี้เหมือนกันเหรอ? แกได้สัมผัสถึงชีวิตที่ยากลำบากแล้วสินะ”
เมื่อพูดถึงตรงนี้ เหมาเหว่ยหลงก็นึกขึ้นมาได้ เขาจึงพูดว่า “เพื่อน ตอนที่ฉันซื้อเครื่องจักรพวกนี้มา ตอนนั้นฉันไม่มีเงินจริงๆ แต่ตอนนี้ไม่เหมือนตอนนั้นแล้ว ตอนนี้เงินในบัญชีของฉันมีเลขเจ็ดหลักแล้วนะ”
ฉินสือโอวถามออกมาด้วยความดีใจว่า “เจ็ดหลักเลยเหรอ? ไม่น่าเชื่อ ทำไมถึงมีเงินเยอะขนาดนั้น? แกทำฟาร์มมาไม่กี่ปี ตอนนี้การทำฟาร์มในแคนาดาได้เงินดีขนาดนั้นเลยเหรอ?”
เหมาเหว่ยหลงส่ายหัว ใบหน้าของเขาแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา “ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น การเจริญเติบโตของผลผลิตในฟาร์มของฉันดีกว่าของฟาร์มอื่นๆ อีกทั้งยังคุณภาพดี การทำฟาร์มในแฮมิตันของฉัน ทำให้ราคาของผลผลิตดีขึ้นไปด้วย”
ฉินสือโอวเข้าใจทันที ทุกครั้งที่เขามาที่ฟาร์มแห่งนี้ เขาจะถ่ายทอดพลังงานโพไซดอนให้กับผลผลิตของที่นี่ การทำการเกษตรที่นี่ใช้วิธีการหยดน้ำในการดูแล ดังนั้นเขาจึงถ่ายพลังได้ตลอดเวลา ทำให้ผลจากพลังโพไซดอนปรากฏขึ้นอย่างชัดเจน
บีบีซวงรับผลิตชอบจัดการรถเก็บเกี่ยวข้าวโพด เขาถอดเสื้อออกและขับรถโดยไม่สวมเสื้อ รถคันนี้เป็นรถเครื่องจักรแบบเก่า ข้างในไม่มีเครื่องปรับอากาศ มีเพียงพัดลมสองตัวเท่านั้น และมีตัวหนึ่งที่ใช้งานไม่ได้ ไม่นานทั่วทั้งร่างของบีบีซวงก็เต็มไปด้วยเหงื่อเพราะอากาศที่ร้อนระอุ
แบล็คไนฟ์โบกมือบอกให้เขาหยุดรถ แบล็คไนฟ์หยิบกริชขึ้นมาให้เขาดู หลังจากซ่อมแซมรถแล้ว พัดลมอีกเครื่องก็สามารถใช้งานได้ สถานการณ์ของบีบีซวงก็ดีขึ้น
เหมาเหว่ยหลงรู้สึกไม่ดีนิดหน่อย เขาลูบจมูกของตัวเองและพูดว่า “ข้อจำกัดของฉันทำให้ค่อนข้างลำบากนิดหน่อยนะ”
ฉินสือโอวตอบกลับว่า “เฮ้อ ยากลำบากอะไรล่ะ ตอนนี้แกคิดว่าฉันเป็นดอกไม้บอบบางที่ต้องอยู่ในเรือนกระจกอย่างนั้นเหรอ? ฉันพาลูกน้องออกไปตกปลาในทะเลลึก สถานการณ์ยากลำบากกว่าแกเยอะ…มา ให้ฉันทำอะไรดี? ฉันให้ทำงานที่ไม่ต้องหนักมากนะ”
งานที่เหมาเหว่ยหลงให้ฉินสือโอวทำค่อนข้างสบาย เขามีหน้าที่ขับรถแทรกเตอร์ขนาดใหญ่ และเกี่ยวข้าวโพดให้ได้ห้าร้อยกิโลกรัม เขาย้ายตัวเองไปยังรถแทรกเตอร์ แต่รถแทรกเตอร์คันนี้รับน้ำหนักได้แค่แปดตันเท่านั้น!
เรื่องที่สำคัญที่สุดคือ รถคันนี้มีความ ‘หรรษา’ อยู่มาก รถคันนี้มีการติดตั้งระบบระบุตำแหน่งดาวเทียม GPS และเครื่องไมโครคอมพิวเตอร์อยู่เครื่องหนึ่ง ทำให้มันสามารถเคลื่อนที่ได้อัตโนมัติ คนขับทำเพียงแค่ควบคุมพวงมาลัยเท่านั้น ส่วนเรื่องความเร็วและการเก็บเกี่ยว และเป็นหน้าที่ของเครื่องคอมพิวเตอร์ทั้งหมด ไม่ต้องเปลืองแรงคนเลยแม้แต่น้อย
พวกเขาแบ่งเป็นกลุ่มละสองคน เหมาเหว่ยหลงไปยืมรถเกี่ยวข้าวโพดและรถไถมาเพิ่ม เขาและแบล็คไนฟ์ช่วยกันทำงาน ทำให้การทำงานดีขึ้นเป็นสองเท่าเป็นธรรมดา เมื่อถึงเวลากลางวัน พวกเขาก็เก็บเกี่ยวข้าวโพดไปได้แล้วสองร้อยเอเคอร์ จำนวนเท่านี้เท่ากับเหมาเหว่ยหลงที่ทำคนเดียวทั้งหมดสองวัน
เหมาเหว่ยหลงให้พวกเขาไปอาบน้ำ อากาศร้อนทำให้เป็นอันตราย แบล็คไนฟ์ บีบีซวงและเหมาเห่ยหลงต่างเหงื่อท่วมร่างกาย การไปอาบน้ำคงจะทำให้สบายตัวขึ้นเยอะ
……………………
Related

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา

ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้ นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’ ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา จากนั้นมา… จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้ และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!

Options

not work with dark mode
Reset