บทที่ 269 ตลาดนัดริมทะเล
โดย
Ink Stone_Fantasy
ผู้ชายทุกคน ล้วนเคยมีความฝันที่อยากเป็นนักรบในตอนเด็ก แต่มันไม่ใช่เรื่องที่จะยอมแพ้หลังจากที่ได้จับปืนแล้ว ความฝันนี้ต้องการการสนับสนุนจากกองทัพ ต้องมีอาวุธปืน มีรถหุ้มเกราะ มีเครื่องบินรบ มีเรือประจัญบาน ฯลฯ
ในประเทศจีนนั้น หากไม่มีเงิน ความฝันนี้ก็เป็นได้แค่ความเพ้อฝัน มันจะค่อยๆ จางหายไปกับวันเวลา แต่ตอนนี้ฉินสือโอวอยู่ในแคนาดา มีเงินฝากตัวเลขยาวเฟื้อยในบัญชีธนาคาร จึงสามารถทำตามอำเภอใจได้
เครื่องบินทุ่นเอ-82ซี เป็นรุ่นที่ใช้ในระดับครัวเรือนในแคนาดา เมื่อเทียบกับพี่น้องสายอเมริกัน น้ำหนักของมันลดลง 400 กิโลกรัม แต่น้ำหนักตอนบินลดลงแค่ 500 กิโลกรัม
สิ่งที่ทำให้ฉินสือโอวประทับใจที่สุดคือ ในการแนะนำเครื่องบินลำนี้ในตอนท้ายนั้น มีคำแนะนำสั้นๆ ว่า ‘รูปร่างหน้าตาเหมือนเครื่องบินทางการเกษตร แต่มีหัวใจของเครื่องบินรบติดอาวุธ’
“ซื้อเครื่องนี้แหละ” ฉินสือโอวตัดสินใจอย่างมีความสุข
เออร์บักดูอย่างถี่ถ้วนแล้วยิ้ม “โอ้ ฉิน นายคิดจะปรับเปลี่ยนเครื่องบินใช่ไหม? นี่เป็นสิ่งผิดกฎหมายในแคนาดานะ”
ชายชราเป็นคนฉลาด มองแค่แวบเดียวก็รู้แผนการของฉินสือโอวแล้ว
การซื้อเครื่องบินไว้ใช้ในฟาร์มปลาก็ต้องพิจารณาความเห็นของชาร์คและคนอื่นๆ ด้วย ฉินสือโอวให้พวกเขาดูแล้ว คนเหล่านี้ต่างส่ายหน้าปฏิเสธ
“เครื่องบินทุ่นเปลืองน้ำมันเชื้อเพลิง บอส มันจะทำให้มีค่าใช้จ่ายสูง…”
“เราไว้สำหรับพ่นยาและให้อาหารเท่านั้น ไม่จำเป็นต้องใช้เครื่องบินทางการเกษตรขนาดใหญ่อย่างนี้ เมื่อเติมน้ำมันเชื้อเพลิงเต็มถัง มันสามารถบินรอบฟาร์มปลาของเราได้ถึงหนึ่งรอบ ไม่จำเป็น…”
“ว้าว ผมชอบนะ เมื่อก่อนตอนที่เราไปที่ชายแดนรัฐเท็กซัสก็เคยดูเครื่องบินลักษณะนี้ไว้เหมือนกัน ขุนศึกชาวเม็กซิกันผู้น่ารังเกียจเหล่านั้นปรับเปลี่ยนมันให้เป็น เอ-10 วอร์ธอง เกือบระเบิดตูดกองทัพหน่วยพิเศษของเราเลยล่ะ!”
เครื่องบินจู่โจม เอ-10 วอร์ธอง เป็นเครื่องบินจู่โจมเครื่องยนต์คู่ที่นั่งเดียวที่ผลิตโดยบริษัทแฟร์ไชลด์ในสหรัฐอเมริกา เดิมทีชื่อว่า ‘ธันเดอร์โบลท์’ แต่เนื่องจากพลังความร้อนที่ทรงพลังและเกาะที่แข็งแกร่งของมัน ชาวอเมริกันเรียกมันว่า ‘วอร์ธอง’
เครื่องบินรบรุ่นนี้เป็นเครื่องบินประเภทเดียวที่กองทัพอากาศสหรัฐฯ ใช้ในการให้การสนับสนุนอย่างการทำภารกิจของกองกำลังภาคพื้นดิน รวมถึงการโจมตีรถถังศัตรู ยานพาหนะติดอาวุธและพื้นที่เป้าหมายสำคัญ เป็นต้น
แต่ชาร์คและคนอื่นๆ ต่างมองปัญหาจากมุมของฟาร์มปลา “เครื่องบินลำนี้ใช้ประโยชน์ไม่ได้ บอส ผมเคยเห็น มันมีขนาดใหญ่และน่ากลัวมาก มันบินช้า เปลืองน้ำมัน และต้องใช้นักบินอาวุโสมืออาชีพ ซึ่งมีค่าใช้จ่ายที่สูง”
ฉินสือโอวยักไหล่และพูดว่า “พวกนายต้องเข้าใจว่าเราต้องการเครื่องบินทางการเกษตรขนาดใหญ่ เพราะเราใช้กับฟาร์มปลา อีกอย่างฉันต้องการซื้อฟาร์มปลาทั้งหมดในเกาะแฟร์เวล เครื่องบินลำเล็กขนสารเคมีที่ใช้ในการเกษตรและอาหารปลาได้น้อย ขอบเขตการกระจายต่อครั้งก็เล็กเกินไป”
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ชาร์คและซีมอนสเตอร์ต่างรู้สึกตื่นเต้น และพูดว่า “บอส คุณจะซื้อฟาร์มปลาเอกชนทั้งหมดเหรอ?”
ฉินสือโอวพยักหน้า ทำไมจะไม่ซื้อล่ะ ให้ฉันเลี้ยงปลาให้คนอื่นเหรอ?
“ถ้าอย่างนั้นเครื่องบินลำนี้ก็เหมาะสมมากแล้วล่ะ ความเร็วในการบินของมันไม่เท่าไร แต่การบินอย่างต่อเนื่องของมันน่าทึ่งมาก ให้บินรอบฟาร์มปลาทั้งหมดในเกาะแฟร์เวลก็ไม่มีปัญหา และมีเพียงมันเท่านั้นที่สามารถทำได้” ชาร์คกล่าวอย่างเห็นด้วย
ซีมอนสเตอร์เองก็พูดด้วยความดีอกดีใจว่า “ใช่ครับ ผมคิดว่ามันจะกลายเป็นเครื่องบินทางการเกษตรที่เจ๋งที่สุดในนครเซนต์จอห์น”
ฉินสือโอวหัวเราะ ถ้าพวกนายคิดว่าการที่ฉันซื้อเครื่องบินนั้น เพียงเพื่อต้องการใช้ในทางเกษตรเท่านั้น พวกนายก็แพ้แล้วล่ะ
นีลเซ็นเองก็หัวเราะ ความชอบที่แท้จริงของบอส มีเพียงทหารผ่านศึกอย่างเขาที่รู้
เมื่อมีการบริการเฉพาะของบริษัทเอ็กซ์เพรส ฉินสือโอวไม่จำเป็นต้องไปติดต่อตัวแทนจำหน่ายเครื่องบินด้วยตัวเอง เขาโทรหาเจนนิเฟอร์และพูดว่า “ผมต้องการซื้อเอที-82ซี เครื่องหนึ่ง ช่วยติดต่อผู้ชายให้ผมด้วยครับ”
ไม่นาน เจนนิเฟอร์โทรกลับ “คุณฉิน ในนครเซนต์จอห์นมีเพียงสายการบินที่มีชื่อว่า ‘บริษัทอากาศยานชาร์ลส์ แอนด์ คาร์เนล’ เท่านั้นที่มีเครื่องบินรุ่นนี้ ราคาอยู่ที่ 6 แสนดอลลาร์แคนาดา แต่พวกเขาไม่มีเครื่องบินในคลัง หลังจากสั่งซื้อ ต้องรอเครื่องบินส่งมาจากสำนักงานใหญ่ที่อยู่รัฐเท็กซัสในสหรัฐอเมริกาเป็นเวลานานหกเดือนค่ะ”
“ถ้าคุณรีบ สามารถเลือกซื้อจากบริษัทสเปซ ซิตี้ กรุ๊ปในเมืองมอนทรีออล รัฐคิวเบกได้นะคะ พวกเขามีเครื่องพร้อมส่ง เครื่องเปล่าราคาอยู่ที่ 5.5 แสนดอลลาร์แคนาดา รวมเครื่องจักรกลการเกษตรอยู่ที่ 6.44 แสนดอลลาร์แคนาดา มีบริการติดตั้ง ส่วนราคาต้องไปเจรจากันหน้างาน”
“อีกอย่าง สายการบินในเมืองโทรอนโตและนครเอ็ดมันตันก็มีเครื่องบินรุ่นนี้เหมือนกัน ราคาอยู่ระหว่าง 6.2 แสนถึง 6.35 แสน”
ฉินสือโอวเอามือจับจมูก พนักงานบริการระดับมืออาชีพของบริษัทเอ็กซ์เพรสมีความเป็นมืออาชีพมากจริงๆ คิดไม่ถึงว่าเจนนิเฟอร์จะเดาจุดประสงค์ในการซื้อเครื่องบินรุ่นนี้ของเขาได้ และได้แนะนำบริษัทที่สามารถปรับเปลี่ยนเครื่องบินให้เขาด้วย
เขาให้เจนนิเฟอร์ส่งข้อมูลสายการบินที่กล่าวมาขั้นต้นให้เขา จะต้องทำการศึกษาเพิ่มเติมจึงจะสามารถตัดสินใจได้ แม้ว่าเป็นจำนวนเงินที่ไม่มากเท่าไร แต่ก็ต้องใช้ให้คุ้มค่า
ห่างบ้านมาครึ่งเดือน ของใช้ในชีวิตประจำวันหลายอย่างต้องซื้อใหม่ ฉินสือโอวขับรถไปในเมือง พบว่าในเมืองไม่ค่อยมีคน ร้านสะดวกซื้อฮิวจ์มีเพียงคุณนายฮิวจ์คนเดียว พี่น้องตระกูลฮิวส์คนอื่นๆ ไม่มีใครอยู่
“เฮ้ คนอื่นๆ พากันไปตกปลาทูน่าครีบน้ำเงินแล้วเหรอครับ?” ฉินสือโอวผลักประตูพร้อมคำพูดหยอกล้อ
เมื่อเห็นฉินสือโอว คุณนายฮิวจ์หัวเราะแล้วพูดว่า “ฉิน นายกลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่? ได้ยินมาว่านายไปรัฐแมสซาชูเซตส์ เป็นอย่างไรบ้าง ได้รับอะไรจากการเดินทางครั้งนี้?”
“ไม่เลวเลย คุณเองก็น่าจะรู้แล้วล่ะ ฮ่าๆ ผมไปพักร้อนไม่ได้ไปตกปลา ดังนั้น ไม่ว่ายังไงผมก็มีความสุข”
“ทัศนคติในการใช้ชีวิตของนายเป็นที่น่าอิจฉาจริงๆ ชีวิตของคนร่ำคนรวยดีอย่างนี้ทุกคนไหม? ไม่แปลกใจที่ทุกคนทำงานอย่างหนักเพื่อเงิน”
ฉินสือโอวได้ซื้อยาสีฟัน แปรงสีฟัน หมากฝรั่ง น้ำยาบ้วนปากและขนมขบเคี้ยว เขาต้องการซื้อเครื่องใช้ไฟฟ้าขนาดเล็กในบ้านเพิ่ม แต่คุณนายฮิวจ์หยุดเขาไว้และพูดว่า “นายไปดูแถวทางเหนือก่อน วันนี้มีตลาดนัดริมทะเล ไปซื้อที่นั่นถูกกว่า”
“ตลาดนัดริมทะเลเหรอ?” ฉินสือโอวได้ยินสิ่งนี้เป็นครั้งแรก เขาขับรถไปที่ท่าเรือทางทิศเหนือของเมือง เห็นเรือหลายร้อยลำลอยอยู่ในทะเลใกล้ ล้วนแต่เป็นเรือประมงขนาดเล็กและเรือตกปลาทะเล พวกมันกระจัดกระจายไปทั่วเหมือนกับดวงดาวดารดาษไปทั่วท้องฟ้า
หลังจากที่เขาหยุดรถไม่นาน ซีมอนสเตอร์เดินมากับลูกชาย เขายิ้มและถามว่า “บอส คุณก็มาเที่ยวตลาดนัดริมทะเลเหรอ?”
ฉินสือโอวตอบ “ฉันเพิ่งได้ยินสิ่งนี้เมื่อครู่นี่แหละ เขาทำอะไรกัน?”
ซีมอนสเตอร์แนะนำว่า “อ้อ ผมและชาร์คลืมบอกคุณ มันเป็นตลาดนัดครับ มีสามวัน ทุกคนจะนำเอาของมือสองที่ไม่ใช้แล้วในบ้านมาขาย คล้ายตลาดมือสองริมหาด เพียงแต่ที่นี่ทุกคนซื้อขายโดยเรือ”
ฉินสือโอวกล่าว “ถ้าเป็นแบบนี้ สู้ขายบนบกไม่ดีกว่าเหรอ? นอกจากจะใช้พลังงานมากแล้ว ยังไม่สะดวกในการดูสินค้าด้วย”
ชายชราที่เดินผ่านมาพูดด้วยรอยยิ้มว่า “ใช่แล้ว ด้วยการพัฒนาขึ้นของเมือง รูปแบบการค้านี้ก็ถูกคัดออกโดยประวัติศาสตร์ มีเพียงสัปดาห์ที่สามของเดือนสิงหาคมเท่านั้นที่จะจัดวันระลึกถึง”
ซีมอนสเตอร์ทักทายชายชรา และช่วยเขาขนถ่ายของในกระบะไปวางบนเรือ แล้วขับเรือออกจากท่าเรือไป
ฉินสือโอวยืมรถของซีมอนสเตอร์เพื่อกลับไปขนเครื่องมือที่เจอตอนทำความสะอาดบ้านพักและฟาร์มปลา แล้วไปที่ชายหาด
เครื่องมือเหล่านี้ส่วนใหญ่เป็นกระถางดอกไม้ และแหอวน คันเบ็ด สายเบ็ด เตาอบไมโครเวฟ ฯลฯ ที่ตกทอดมาจากบรรพบุรุษ ปกติ ฉินสือโอวทิ้งพวกมันไว้ในโกดังเก็บของเก่า ครั้งนี้เอาไปร่วมกิจกรรมได้พอดี
………………………………………
