ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 291 ปอหลัวตัวแสบ

ใบหน้าคนที่ได้ชื่อว่านักวิชาการทั้งหลายล้วนแต่เต็มไปด้วยสีหน้าจนปัญญา บิลพูดอย่างท้อใจว่า “ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว ฉิน ทำได้แค่สาดยาปฏิชีวนะลงไปในทะเลแล้วล่ะ…”
“อะไรนะ นี่คือคำแนะนำที่พวกคุณมีให้ผมอย่างนั้นน่ะเหรอ?” ฉินสือโอวฟังไปได้เพียงครึ่งประโยคก็โมโหจนพูดขัดบิลขึ้นมา
กรณีแบบนี้ในประเทศจีนจะไม่เหมือนกับที่แคนาดา ถ้าเป็นที่จีน หากไม่ได้ตรวจสอบว่าในฟาร์มปลาของตนเองมีไวรัสหรือแบคทีเรียแล้วไปซื้อลูกพันธุ์กุ้งลูกพันธุ์ปลามามั่วๆ ก็ทำได้แค่โทษความซวยของตัวเอง แต่ที่แคนาดา นายทุนไม่ต้องทำอะไรเลย อย่างเช่นถ้าฉินสือโอวจะซื้อลูกพันธุ์กุ้ง เขาก็แค่ต้องจ่ายเงิน ขั้นตอนอื่นที่เกี่ยวข้อง อย่างการตรวจสอบคุณภาพของน้ำ ล้วนแต่เป็นความรับผิดชอบของบริษัทผลิตภัณฑ์ทางทะเลทั้งสิ้น
ดังนั้น เขาจึงสามารถปฏิเสธความรับผิดชอบไปที่บริษัทผลิตภัณฑ์ทางทะเลได้ทั้งหมด ไม่มีประโยชน์ที่จะฟ้องร้องเรื่องนี้ แต่ว่ามันจะส่งผลกระทบขนานใหญ่ต่อชื่อเสียงของบริษัทผลิตภัณฑ์ทางทะเล จนอาจจะทำให้พวกเขาสูญเสียลูกค้าไปเป็นจำนวนมาก
บิลรีบกล่าวขอโทษ จากนั้นก็อธิบายให้เขาฟังว่า โดยทั่วไปแล้ว ในช่วงแรกที่กุ้งและปลาได้รับเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรีย จำเป็นต้องสาดยาจำพวกยาปฏิชีวนะจำนวนมากลงไปในฟาร์มปลาทั้งนั้น หากโรคขยายไปอีกขั้นหนึ่ง ก็จำเป็นต้องดำเนินการแบ่งกั้นฟาร์มปลา แล้วเพิ่มยาไนเฟอพิรินอลเข้าไปเพื่อทำการรักษา
นี่คือแผนการรักษาแบบปกติ ไม่มีทางอื่นแล้ว
“พวกเราจะใช้ยาปฏิชีวนะแบบแผ่น มันจะค่อยๆ ละลายหลังจากลงทะเลไปแล้ว ดังนั้นขอแค่แบ่งพื้นที่ที่แน่นอน มันก็แทบจะไม่สร้างผลกระทบให้กับน่านน้ำอื่นแล้ว” บิลพูดขึ้นในตอนท้าย
ฉินสือโอวโบกมือปัด เขาพูดขึ้นว่า “เป็นไปไม่ได้ ฟาร์มปลาของผมจะไม่ใช้ยาจำพวกยาปฏิชีวนะเด็ดขาด ผมต้องการวิธีการทางธรรมชาติของแท้ร้อยเปอร์เซ็นต์!”
คราวนี้บิลไร้ซึ่งหนทางอื่นแล้ว ความรับผิดชอบถูกผลักมาที่ตัวเขา ถ้าหากฉินสือโอวยืนยันที่จะสืบหาความรับผิดชอบอื่นต่อ เช่นนั้นบริษัทผลิตภัณฑ์ทางทะเลก็จะดำเนินการในส่วนของการชดใช้ค่าเสียหาย แต่ว่าในส่วนของการชดใช้ค่าเสียหายนั้น จะเป็นเขาที่ต้องออกเงินเอง
ฉินสือโอวเคยคำนวณดูแล้ว เงินชดใช้ค่าเสียหายเป็นจำนวนเงินไม่มากเท่าไรนัก แค่ประมาณแสนกว่าๆ เท่านั้น เงินพวกนี้ไม่อยู่ในสายตาของเขา สำหรับบิลแล้วนี่เป็นเงินจำนวนมหาศาล แต่สำหรับเขามันเป็นแค่ตัวเลขจำนวนหกหลักเท่านั้น
“โอเค บิล เรื่องราวในครั้งนี้ ผมจะไม่ซักหาความรับผิดชอบอื่น ผมจะเสียเงินเพื่อเป็นการซื้อบทเรียนแทนคุณเอง”ฉินสือโอวแสดงออกถึงความเมตตาและความน่าเกรงขามในเวลาเดียวกัน หลังจากขู่บิลให้กลัวแล้วเขาก็ผ่อนน้ำเสียงให้เบาลง “แต่ผมหวังว่าการร่วมมือกันของพวกเราครั้งต่อไป จะไม่เกิดปัญหาแบบนี้ขึ้นอีก”
บิลถอนหายใจออกมา เขาใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดเหงื่อที่ไหลออกมาบนหน้าผากของเขาแล้วพูดขึ้นมาว่า “ได้โปรดวางใจเถอะ มิสเตอร์ฉิน ต่อไปจะไม่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก ไม่มีทางเกิดขึ้น อย่างแน่ๆ แน่นอน…”
“ถ้าอย่างนั้นก็ดีครับ คุณกลับไปเตรียมตัวก่อนสักหน่อย ผมอยากจะเลี้ยงปลิงทะเลกับหอยเป๋าฮื้อในเขตน้ำลึกของฟาร์มปลาน่ะครับ”
ในการเพาะพันธุ์สัตว์ทะเล ก็มีปลิงทะเลและเป๋าฮื้อนี่แหละที่เป็นตัวละครหลักตลอดกาล!
เก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของลูกพันธุ์กุ้งตายไปจนเกือบจะหมดแล้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ก็จะสามารถย่อบริเวณพื้นที่ตาข่ายที่ใช้ล้อมบ่อเลี้ยงให้เล็กลงได้อีกส่วน ฉินสือโอวสาดพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนปริมาณมากลงไปยังลูกพันธุ์กุ้งที่ยังมีชีวิตอยู่ ถึงจะไม่สำเร็จก็ขอพยายามดูหน่อยแล้วกัน ลองดูว่าพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนจะสามารถกำจัดเชื้อราตระกูลแก๊ฟคี่ในกุ้งมังกรพวกนี้ได้ไหม
วินนี่นำนักท่องเที่ยวกลุ่มที่สองไปเที่ยวแล้ว นักท่องเที่ยวกลุ่มนี้ถึงจะเป็นคนที่มาท่องเที่ยวจริงๆ ส่วนมากเป็นคนที่มีประสบการณ์การท่องเที่ยวมาเป็นเวลาหลายปีแล้ว ด้านแฮมเล็ตก็กำลังดำเนินการหารือกับสถานีตำรวจของเมืองแห่งนี้ เพื่อสร้างสนามยิงปืนแห่งหนึ่งขึ้นมา หลังจากนั้นก็ให้นักท่องเที่ยวเช่าปืน แล้วพาพวกเขาขึ้นไปท่องเที่ยวบนภูเขา
เรื่องพวกนี้ฉินสือโอวไม่ได้เป็นคนดูแล ตอนนี้เขากำลังวุ่นวายใจกับเรื่องกุ้งมังกรอยู่ ต่อจากนั้นแฮมเล็ตก็โทรศัพท์ไปหาเขา เพื่อถามว่า “ฉิน ฟาร์มปลาของนายต้องการเปิดให้ท่องเที่ยวไหม?”
ฉินสือโอวไม่ได้ขาดแคลนเงินในจุดนี้ เปิดเพื่อการท่องเที่ยวจะทำเงินได้สักเท่าไรกัน? ไหนจะยังต้องมาเก็บขยะที่นักท่องเที่ยวพวกนี้ทิ้งไว้อีก ดังนั้นเขาจึงปฏิเสธไปว่า “ไม่ครับ แฮมเล็ต คุณก็รู้ ว่าผมตั้งใจจะดูแลฟาร์มปลา ผมไม่อยากให้พวกเขามารบกวนฟาร์มปลาของผม”
ที่แคนาดามีข้อดีอยู่หนึ่งอย่าง นั่นก็คือทรัพย์สมบัติส่วนตัวเป็นสิ่งที่ไม่อาจรุกล้ำได้อย่างเด็ดขาด ถึงแม้จะเป็นรัฐบาลแต่หากไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของก็ไม่อาจรุกล้ำพื้นที่ส่วนบุคคลได้ เมื่อฉินสือโอวปฏิเสธไปแล้ว แฮมเล็ตก็ต้องเลิกล้มความคิดนี้ไป
ตอนนี้ฉินสือโอวมีฟาร์มปลาแห่งใหญ่บนเกาะแฟร์เวลอยู่ถึงสี่ในหกแห่ง ขั้นตอนการดำเนินการเปลี่ยนแปลงฟาร์มปลาของมิสเตอร์รอทก็ได้จัดการเรียบร้อยแล้ว จุดมุ่งหมายของเขาอันต่อไปก็คือฟาร์มปลาบ้านเกิดของปลาค็อด
ตอนเที่ยง ฉินสือโอวเห็นลูกกวางอูฐปอหลัวกำลังนอนหมอบขยับตัวไม่ได้อยู่ใต้ต้นไม้อย่างน่าสงสาร จึงช่วยแกะผ้าพันแผลที่ขาของมันออกก่อน เอาแผ่นไม้ที่ใช้ดามขาของมันออก ยังไงสาวๆ พวกนั้นก็กลับประเทศไปแล้ว คงไม่มีใครมาสนใจเรื่องของปอหลัวแล้วล่ะ
ตอนนี้ผ้าพันแผลก็เป็นเหมือนกับตราที่ปิดประทับปอหลัวไว้ เมื่อแกะตราประทับออก มันก็รู้สึกกระปรี้กระเปร่าขึ้นมา มันคุกเข่าลงไปบนพื้น คุกเข่าอย่างนั้นแล้วก็ ‘ปึง’ กระโดดขึ้นสูงเกือบครึ่งเมตร
นี่คือความสามารถของพวกกวางอูฐ เมื่อพบกับการจู่โจมของศัตรูทางธรรมชาติ ถึงแม้ว่าพวกมันจะกำลังนอนหลับอยู่ แต่ก็สามารถวิ่งหนีไปได้ในทันที
แต่ว่าคราวนี้มันคำนวณพลาดแล้ว ไม่ได้ทำอะไรมาสิบกว่าวัน ตอนนี้ข้อต่อกระดูกของมันยึดอย่างสาหัส มันกระโดดขึ้น โดยที่ไม่ได้ลุกยืนขึ้นก่อนแบบนี้ ยังไงก็ ‘เป๊าะ’ ครู่ต่อมาก็ล้มลงบนพื้นอยู่ดี
ฉินสือโอวอดที่จะแสยะปากไม่ได้ เขามองอยู่ตรงนี้ ก็เริ่มรู้สึกปวดหัวขึ้นมาหน่อยๆ แล้ว
สิ่งที่น่าเวทนายิ่งกว่านั้นก็คือ หู่จือและเป้าจือยังไม่รู้ว่าฉินสือโอวยกเลิกคำสั่งไม่ต้องให้พวกมันคอยเฝ้าดูแล้ว พอมองเห็นปอหลัวกระโดดไปมา พวกมันก็พุ่งเข้ามาจากทั้งทางซ้ายและขวา แยกเขี้ยวยิงฟันเข้าประชิดคอของปอหลัว ส่งเสียงคำรามอู้อี้ออกมาจากคอไม่หยุด
ฉินสือโอวนึกว่าปอหลัวจะขี้ขลาด เพราะการแสดงออกของมันเมื่อก่อนก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ หู่จือและเป้าจือแค่แยกเขี้ยวออกมามันก็หดหัวหดหางแกล้งตายแล้ว
แต่ปรากฏว่า พอแกะผ้าพันแผลออกปอหลัวก็ไม่ใช่พวกอ่อนหัดแล้ว มันขยับข้อต่อกระดูกไปมา พร้อมทั้งสั่นหัวไปทางซ้ายทางขวาอย่างดุร้าย เขากวางอันเล็กๆ ที่อยู่บนหัวของมันจิ้มเข้ากับก้นของหู่จือ แล้วสะบัดมันจนกระเด็นออกไป
มันรีบลุกขึ้นมา ปอหลัวหอบหายใจฮืดฮาดออกมาทางจมูก แล้วมองไปที่หู่จือและเป้าจือด้วยสายตาที่เหี้ยมโหด มันก้มหัวลง จนเขาของมันจุ่มลงไปติดกับพื้นดิน นี่คือจังหวะที่มันกำลังจะโจมตี
หู่จือและเป้าจือวางท่าใช้อำนาจบาตรใหญ่ในฟาร์มปลาจนเคยตัวแล้ว ที่นี่คือถิ่นของพวกมัน แม้กระทั่งหมีสีน้ำตาลก็ยังไม่กล้าแหย็ม เมื่อปอหลัวทำเช่นนี้ ก็เหมือนกับการลองดีกับอำนาจบารมีของพวกมัน
ร้องคำรามอยู่ในลำคอ หู่จือและเป้าจือกระจายกำลังออกเป็นสองทาง ทางหนึ่งแยกเขี้ยวแผดเสียงคำรามอยู่ด้านหน้าปอหลัว อีกทางหนึ่งก็ค่อยๆ ย่องไปทางด้านข้างรอจังหวะโจมตี
ปอหลัวรู้ถึงสัจธรรมของเส้นทางแห่งการต่อสู้อย่างถ่องแท้ ฝ่ายที่ลงมือก่อนจะได้เปรียบกว่าส่วนพวกที่ลงมือทีหลังย่อมประสบกับความหายนะ ไม่มัวลีลา มันขวิดขาแล้ววิ่งตะบึงไปข้างหน้าทันที
หู่จือและเป้าจือคิดไม่ถึงว่าเจ้าหมอนี่จะไม่ได้เล่นตามกติกา แถมเมื่อกี้ยังแสดงออกอย่างดุดันขนาดนั้น ทำไมอยู่ดีๆ ก็หนีไปซะได้ล่ะ?
ทิศทางที่ปอหลัววิ่งหนีไปคือทางฝั่งทะเล มันเป็นสัตว์ที่มีความชำนาญในการวิ่งเป็นอย่างมาก หู่จือและเป้าจือมัวแต่ตะลึงจึงวิ่งไล่ไม่ทัน ทำได้แค่วิ่งตามก้นมันไปจนทรายเต็มปาก
พวกมันตามมาถึงชายฝั่งทะเลด้วยความยากลำบากนึกเอาเองว่าปอหลัวคงไร้ซึ่งทางหนีแล้ว ไม่รู้เลยว่าเพียงแค่ขาสี่ข้างที่มีพละกำลังของปอหลัวสั่นสะเทือน เงาของร่างเล็กจะกระโจนเป็นเส้นโค้งที่สวยงาม แล้วร่วงลงสู่กลางน้ำอย่างง่ายดาย
หู่จือและเป้าจือถึงกับอึ้งไปอีกครั้ง เจ้าปอหลัวนี่เหมือนจะไร้เดียงสา แต่ดูท่าว่าคงรับมือได้ยากเลยล่ะ
กวางอูฐดูเหมือนจะโง่ๆ เซ่อๆ แต่ความจริงแล้วพวกมันไม่ใช่สัตว์อ่อนแอในธรรมชาติมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว
เพื่อที่จะปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมในเขตอากาศหนาวที่ทารุณ กวางอูฐจึงวิวัฒนาการความสามารถที่เหนือชั้นมาอย่างหลากหลาย
ถึงแม้ว่าจะมีร่างกายสูงใหญ่จนทำให้ดูโง่งุ่มง่าม แต่ความจริงแล้วกวางอูฐมีกิริยาท่าทางที่ค่อนข้างปราดเปรียวเลยทีเดียว พวกมันสามารถเคลื่อนตัวบนพื้นที่มีหิมะปกคลุมลึกถึงหกสิบเซนติเมตรได้อย่างอิสระ สามารถวิ่งอย่างต่อเนื่องเป็นเวลาหลายชั่วโมงด้วยความเร็วห้าสิบห้ากิโลเมตรต่อชั่วโมง ดังนั้นเวลาที่อยู่บนชายหาดหู่จือและเป้าจือจึงวิ่งตามปอหลัวไม่ทัน
นอกจากนี้ พวกมันยังเป็นกวางชนิดที่สามารถกระโดดได้สูง กวางอูฐที่โตเต็มวัยจะสามารถลากร่างกายที่หนักอึ้งของมันกระโดดขึ้นไปกินกิ่งใบของต้นไม้ในบริเวณที่สูงได้ด้วยการกระโดดเพียงครั้งเดียว ในตอนที่ตกลงไปในน้ำ ปอหลัวก็แสดงให้เห็นถึงการกระโดดที่เหนือชั้นของมันแล้ว
ยิ่งไปกว่านี้ ความสามารถที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของกวางอูฐไม่ได้อยู่บนพื้นดิน แต่อยู่ในท้องทะเลต่างหาก พวกมันสามารถว่ายน้ำได้ไกลยี่สิบกว่ากิโลเมตรในหนึ่งครั้ง เป็นสัตว์ประเภทกวางชนิดเดียวในธรรมชาติเดียวที่สามารถข้ามฟากแม่น้ำและช่องแคบบนขุนเขาได้ นอกจากการว่ายน้ำแล้ว ทักษะการดำน้ำของพวกมันก็ไม่เลวเลย ในฤดูหนาวพวกมันสามารถดำน้ำได้ลึกห้าถึงหกเมตรเพื่อลงไปกินวัชพืชในน้ำ
ที่จริงแล้ว ในเรื่องเล่าสมัยโบราณของจีน สัตว์พาหนะตาสีทองของเทพเซียน ก็สร้างมาจากกวางอูฐนี่เอง
เมื่อได้เห็นเช่นนี้ เจ้าสัตว์ชนิดนี้จะยอมให้รังแกมันได้ง่ายๆ อย่างนั้นเหรอ?
หู่จือและเป้าจือก็ไม่ล้มเลิกความคิด กระโดดลงน้ำตามไป พวกมันก็เป็นนักว่ายน้ำฝีมือดีเหมือนกัน สุนัขแลบราดอร์มีความสามารถด้านการจับปลาในน้ำที่แข็งแกร่งมาก
แต่ต่อให้แข็งแกร่งกว่านี้ก็คงไม่แข็งแกร่งเท่ากวางอูฐที่ดำน้ำลงไปกินวัชพืช ปอหลัวฝ่าคลื่นแค่อึดใจเดียวก็ว่ายหนีไปได้ไกลกว่าสองกิโลเมตร หู่จือและเป้าจือเบิกตากว้าง เจ้ากวางนี่หนีไปในน้ำได้เร็วกว่าตอนอยู่บนบกอีกเหรอ?
ทางฝั่งฉินสือโอวมาไม่ทันที่จะตอบอะไรกลับไป ยังไม่ทันได้ตัดสินใจอะไร เจ้าพวกนี้ก็ลงมือจัดการแล้วอย่างนั้นเหรอ?
ด้วยความเร่งรีบ เขาวิ่งมายังบริเวณชายหาดเพื่อตะโกนเรียกหู่จือและเป้าจือ สุนัขแลบราดอร์ไม่มีความสุขเอาเสียเลย พวกมันวิ่งมายังข้างกายเขาแล้วร้องครวญครางด้วยความน้อยอกน้อยใจ พวกเราสองพี่น้องก็แค่อยากแกล้งเจ้ากวางนั่นเล่นเท่านั้นเอง ทำไมมันต้องจริงจังขนาดนี้ด้วยล่ะ?
ปอหลัวระแวดระวังหู่จือและเป้าจือเป็นอย่างยิ่ง กระทั่งฉินสือโอวกวักมือเรียกมันถึงได้วิ่งข้ามมาอย่างระมัดระวัง ตาโตๆ ของมันจ้องไปที่สุนัขแลบราดอร์โดยตลอด
เออร์บักหัวเราะออกมา เขาพูดว่า “ปอหลัวต้องเคยถูกสุนัขล่าสัตว์ไล่ล่ามาก่อนแน่ๆ เด็กน้อยตัวนี้น่าสงสารเสียจริง ถูกขับไล่ออกมาจากฝูง น่าจะผ่านความเจ็บปวดมาไม่น้อยเลย”
……………………………..