ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 366 ของขวัญจากนกทะเล

“คอมพิวเตอร์บริวาร[1]สามารถนับจำนวนได้แม่นยำ ฉันไปถามมาแล้ว ฝูงนกที่บินมาครั้งนี้มีประมาณสองล้านสองแสนตัว เป็นฝูงนกจมูกหลอดหางสั้นที่มีไม่มากในช่วงหลายปีมานี้ นายจะได้เงินสองแสนสองหมื่นดอลลาร์แคนาดาทุกวัน” แฮมเล็ตแสดงสีหน้าท่าทางว่านายช่างโชคดีเหลือเกิน
ฉินสือโอวดีใจเมื่อได้ฟัง รัฐบาลแคนาดานี่ไม่เลวเลยคุ้มครองดูแลเจ้าของฟาร์มปลาเป็นอย่างดี ตามการคาดการณ์ของชาร์ค นกพวกนี้จะหยุดพักอยู่ที่นี่หนึ่งอาทิตย์ นั่นคือรายได้ประมาณหนึ่งล้านห้าแสนดอลลาร์แคนาดา คุ้มกว่าการเลี้ยงปลามากโข
แต่ทว่ารัฐบาลไม่ได้ส่งเงินเข้าบัตรโดยตรง แต่ให้เป็นคูปองที่มีมูลค่าเท่ากันแก่เขาเพื่อนำไปซื้ออาหารและยาปฏิชีวนะของปลาหรือพวกลูกพันธุ์ปลา กุ้ง ปูต่างๆ กับบริษัทผลิตภัณฑ์ทางทะเล
สรุปก็คือรัฐบาลแคนาดานั้นทุ่มเทกับการคุ้มครองฟาร์มปลาและการพัฒนาการประมง
นกจมูกหลอดหางสั้นดูภายนอกไม่มีอะไรสะดุดตา ในความเป็นจริงพวกมันเป็นนกอพยพรอบโลก ทุกปีจะต้องบินวนรอบโลกถึงสองรอบ
เริ่มต้นที่ต้นเดือนพฤษภาคมของทุกปีพวกมันจะแยกเป็นฝูงเล็กๆ ทยอยร่อนเร่ไปยังมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ จากเส้นศูนย์สูตรไปทางเหนือผ่านญี่ปุ่น หมู่เกาะโองาซาวาระ แคลิฟอร์เนียถึงชายฝั่งตะวันออกของแคนาดา จากนั้นบินจนไปถึงเขตอาร์กติก
ดังนั้นก่อนหน้านี้ฉินสือโอวจึงไม่เคยเห็นพวกมันเพราะในเวลาครึ่งปีแรกของการย้ายถิ่นนั้นพวกมันไม่ผ่านมาทางมหาสมุทรแอตแลนติก
พอถึงครึ่งปีหลังก็คือเดือนพฤศจิกายน พวกมันจะบินจากอะแลสกาไปทางตะวันออกถึงนิวฟันด์แลนด์ จากนั้นบินไปตามชายฝั่งตะวันตกของมหาสมุทรแอตแลนติก บินจนถึงหมู่เกาะฮาวายแล้วอยู่ที่นั่นในช่วงฤดูหนาวที่หนาวเหน็บ
สำหรับเจ้าของฟาร์มปลาแล้วนกจมูกหลอดหางสั้นเป็นความช่วยเหลืออย่างหนึ่ง สามารถเรียกค่าชดเชยจากรัฐบาลได้ แต่เรื่องที่พวกมันสร้างความเสียหายให้กับฟาร์มปลานั้นก็เป็นเรื่องจริง ภายหลังชาร์คจึงมาถามว่าจะคิดวิธีไล่นกพวกนี้ให้มันจากไปก่อนไหม
ฉินสือโอวส่ายหัวปฏิเสธ การอพยพเป็นธรรมชาติของนกทะเล ก่อนหน้านี้ที่เกาะแฟร์เวลยังไม่มีการสร้างฟาร์มปลา นกพวกนี้ก็เคยมาที่นี่แล้วจากไป เป็นมนุษย์จะเอาแต่ใจขนาดนั้นไม่ได้ ในความเป็นจริงสิ่งที่พวกเขายึดครองคือพื้นที่ดำรงชีวิตของนกทะเลพวกนี้ พวกมันพักหาอาหารที่นี่เป็นเรื่องธรรมชาติที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้
ฟังสิ่งที่เขาพูดแล้ว วินนี่กอดเขาพร้อมกับยิ้มหวาน เธอยิ้มเพราะอะไรนั้นฉินสือโอวก็ไม่รู้
ไม่เพียงแต่ไม่ไล่นกจมูกหลอดหางสั้น ฉินสือโอวยังไม่ขวนขวายที่จะไปจับพวกมันอีกด้วย
นกจมูกหลอดหางสั้นเป็นนกที่มีคุณภาพเนื้อดีมากชนิดหนึ่ง แต่เพราะสภาพแวดล้อมที่พวกมันอยู่อาศัยไม่ขั้วโลกใต้ก็ขั้วโลกเหนือ ดังนั้นปกติจึงไม่ง่ายที่จะจับ มีแค่ตอนที่พวกมันอพยพผ่านสถานที่ใดที่หนึ่ง คนที่นั่นถึงได้มีลาภปาก
ได้รู้ว่านกจมูกหลอดหางสั้นมาถึงที่เกาะแฟร์เวล คนมากมายในเมืองเซนต์จอห์นถือตาข่ายจับนกวิ่งกรูกันมาอย่างคึกคัก ฝูงนกหนาแน่นมาก พอโยนตาข่ายลงไปก็จับนกได้ถึงสิบกว่าตัวหรือแม้กระทั่งหลายสิบตัว แบบนี้ถึงจะเรียกว่า ‘ทรัพยากรมากล้น อาหารมากมี’ ของจริง
ฉินสือโอวเกลียดการกระทำที่เลวร้ายในการล่าสัตว์ป่าเช่นนี้มาก เขาร่วมกับแฮมเล็ตออกประกาศว่าฟาร์มปลาของเขาเป็นฟาร์มปลาส่วนบุคคล ห้ามเข้า
เช่นนี้ คนในเมืองเซนต์จอห์นที่อยากจะล่านกจมูกหลอดหางสั้น ก็ไปได้แค่ที่ฟาร์มปลาสาธารณะ
แต่ฟาร์มปลาของเมืองเล็กๆ มีนักท่องเที่ยวรวมตัวกันอยู่เยอะ กล้องบันทึกภาพของคนจีนกดบันทึกภาพอยู่ตลอด ถ้าพวกเขาล่านกจมูกหลอดหางสั้นก็จะขายหน้าไปถึงต่างประเทศ
ไม่พูดไม่ได้ว่าอุปนิสัยใจคอของคนแคนาดานั้นไม่เลวเลย คนกลุ่มหนึ่งเดินตระเวนพร้อมตาข่ายจับนกรอบหนึ่ง สุดท้ายก็จากไปพร้อมนกไม่กี่ตัว
หยุดพักอยู่ที่ฟาร์มปลาหกถึงเจ็ดวัน นกจมูกหลอดหางสั้นเริ่มออกเดินทางไกลอีกครั้งในเช้ามืดหนึ่งของปลายเดือนพฤศจิกายน
ฉินสือโอวกลายเป็นประจักษ์พยาน เขายืนอยู่บนท่าจอดเรือ นกทะเลนับไม่ถ้วนกางปีกบินจากผิวน้ำเต็มแรงกะทันหันราวกับได้รับคำสั่ง รวมกลุ่มกันเป็นเมฆดำที่เกือบมองไม่เห็นจุดสิ้นสุดมุ่งหน้าบินไปทางทิศใต้…
หู่จือและเป้าจือใจห่อเหี่ยวอยู่บนชายหาด หลายวันมานี้พวกมันกับนกจมูกหลอดหางสั้นเล่นด้วยกันอย่างสนุกสนานหรือไม่ก็พวกมันเล่นนกจมูกหลอดหางสั้นอย่างสนุกสนาน นกพวกนี้บินจากไปแล้ว เช่นนั้นวันเวลาก็กลับมาจืดชืดไร้ความสนุกอีกแล้ว
มองฝูงนกจมูกหลอดหางสั้นค่อยๆ ห่างไกลออกไป อารมณ์สะเทือนใจของฉินสือโอวทำเขาหายใจไม่สม่ำเสมออยู่นานสองนาน เขาตั้งใจถ่ายรูปหนึ่งรูป พร้อมใส่ชื่อว่า ความหมายอันยิ่งใหญ่ของชีวิต
ฝูงนกทะเลลับหายไปที่ระนาบน้ำทะเล ฉินสือโอวเดินลงจากท่าจอดเรืออย่างเชื่องช้า พอลืมตามองหลังจากเดินถึงหาดทราย แม่เจ้า ของสีขาวๆ เยอะไปหมดนี่คืออะไร ขี้นกเหรอ?
พอดูดีๆ ฉินสือโอวก็ดีอกดีใจ นี่คือไข่นกทั้งหมดเลย! ไข่นกเยอะแยะมากมาย!
ใช่แล้ว ไข่นกสีขาวเทามากมายกองกระจัดกระจายอยู่บนชายหาดกว้าง ฉินสือโอวแค่มองหาที่หาดทรายในระยะร้อยกว่าตารางเมตรข้างๆ ตัวเขาก็พบไข่นกตั้งสิบสองฟองแล้ว ถ้าทั่วทั้งหาดจะได้เท่าไร?
รอจนฝูงนกจากไป ซีมอนสเตอร์ ชาร์คและคนอื่นๆ นำกล่องมาถึงชายหาด ขบวนคนจัดแจงเรียงแถวเริ่มหาไข่นก
ฉินสือโอววิ่งไปถาม “นี่คือของขวัญจากนกทะเลที่พวกนายพูดกันใช่ไหม? ฮ่าๆ ไข่นกเยอะมาก ดีจริงๆ”
ชาร์คหัวเราะ “นี่เป็นแค่ของขวัญเล็กน้อยครับบอส ยังมีของขวัญที่สำคัญกว่าอยู่หลังจากนี้”
“อย่ามัวยั่วน้ำลายอยู่เลย บอกความจริงกับเขาไปเถอะ” ซีมอนสเตอร์พูด
ชาร์คพยักหน้าแล้วพูด “มันคือหมอฟาร์มปลา สิ่งขับถ่ายของนกจมูกหลอดหางสั้นดึงดูดหมอฟาร์มปลาอย่างกุ้งเปปเปอร์มินต์ กุ้งสเตโนพุส กั้งตั๊กแตนและกุ้งชนิดอื่นๆ มาที่ฟาร์มปลาของเราแล้วครับ”
ฟังชาร์คอธิบายแล้วฉินสือโอวถึงได้รู้ นกจมูกหลอดหางสั้นชอบกินพวกกุ้งเป็นอาหาร แต่เป็นที่รู้กันดีว่าสัตว์จำพวกกุ้งเป็นสัตว์พื้นทะเลซึ่งก็คือสัตว์ที่ดำรงชีวิตอยู่ตามพื้นท้องทะเล
เช่นนี้ นกจมูกหลอดหางสั้นจึงจับสัตว์ที่เป็นอาหารพวกนี้ได้ยาก การวิวัฒนาการที่ยาวนานทำให้ในสิ่งขับถ่ายของพวกมันมีแร่ธาตุฟอสฟอรัสชนิดหนึ่ง แร่ธาตุฟอสฟอรัสชนิดนี้เป็นแร่ธาตุที่สำคัญต่อการดำรงชีวิตของกุ้งเปปเปอร์มินต์ กุ้งสเตโนพุส กั้งตั๊กแตนและกุ้งชนิดอื่นๆ พวกมันจะตามมาเพื่อหาอาหาร
แต่ละที่ที่นกจมูกหลอดหางสั้นหยุดพักก็จะค่อยๆ ดึงดูดกุ้งเปปเปอร์มินต์ กุ้งสเตโนพุส กั้งตั๊กแตนและกุ้งชนิดอื่นๆ จำนวนมากให้ตามมา นี่คือสิ่งตอบแทนที่พวกมันมอบให้กับฟาร์มปลา
เดิมทีฉินสือโอวอยากจะใช้จิตสำนึกแห่งโพไซดอนไปดูในทะเล แต่ชาร์คและคนอื่นๆ ต่างเก็บไข่นกกัน เขาก็เลยเข้าไปร่วมด้วย
ฤดูผสมพันธุ์ของนกจมูกหลอดหางสั้นคือปลายเดือนกันยายนถึงเดือนพฤษภาคมของอีกปี ในช่วงเวลานี้พวกมันจะออกไข่ ในช่วงเจ็ดวันนี้นกจมูกหลอดหางสั้นสองล้านกว่าตัววางไข่ไม่กี่หมื่นฟองอยู่ที่ชายหาดของฟาร์มปลา
ไข่นกรวมกันอยู่ที่พื้นที่หลักๆ ไม่กี่ที่ นี่เกี่ยวข้องกับวิสัยการผสมพันธุ์ของนกจมูกหลอดหางสั้น พวกมันชอบทำรังอยู่ตามโพรงที่ชายฝั่งหรือเกาะ เพราะอย่างนั้นรังจึงแออัด เฉลี่ยหนึ่งรังต่อหนึ่งตารางเมตร
รังนกพวกนี้ล้วนเรียบง่าย แม่นกใช้กรงเล็บตะกุยทรายให้เป็นรังก็สามารถวางไข่ข้างในได้แล้ว หากช่วงเดือนกันยายนหยุดพักอยู่ในเขตขั้วโลกเหนือ นกจมูกหลอดหางสั้นจะใช้เวลาหนึ่งเดือนในการขุดโพรงแล้ววางไข่
นอกจากจะเหลือไข่ไว้ให้เยอะขนาดนี้ พ่อแม่นกจมูกหลอดหางสั้นที่ไม่มีคุณสมบัติเหล่านี้ยังทิ้งนกแก่และลูกนกที่ตามฝูงไม่ทันไว้ด้วย
สำหรับธรรมชาติแล้วนี่เป็นเรื่องปกติ ฝูงนกใช้วิธีนี้ในการคัดนกที่ไม่มีคุณสมบัติมากพอออกเพื่อส่งเสริมการวิวัฒนาการของฝูง
ในตอนเช้านกทั้งหมดจากไปแล้ว แต่พอเริ่มพลบค่ำลูกนกและนกแก่มากมายก็ทยอยบินกลับมา
วินนี่มองดูนกพวกนี้พลางพูดด้วยความเศร้าใจ “พวกมันอาจจะตายกัน พอกระแสลมเย็นมาถึงพวกมันก็จะถูกแช่แข็งตาย แม้จะควบคุมกระแสลมเย็นได้ พื้นผิวทะเลในฤดูหนาวไม่มีอาหารให้พวกมัน แบบนี้พวกมันก็จะอดตายอยู่ดี”
…………………………………………………..

[1] คอมพิวเตอร์บริวาร คือ คอมพิวเตอร์เครื่องเล็กที่ใช้สนับสนุนเครื่องใหญ่เฉพาะด้านใดด้านหนึ่ง เช่น กำหนดให้ตรวจสอบข้อมูลที่ส่งผ่านทางสถานีปลายทาง (terminal) ให้ถูกต้องก่อนที่จะส่งเข้าไปประมวลผลในเครื่องใหญ่ต่อไป