ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 518 กลายเป็นโพไซดอนจริงๆ แล้ว

สุดท้ายแล้วกระถางธูปแปรเปลี่ยนเป็นแบบไหนเขาก็ไม่รู้ด้วยซ้ำ รู้แต่ว่าเขารู้สึกสบายสุดๆ
หลังจากที่ดูดซึมพลังงานจากกระถางธูปเล็กไปจนหมด เขาก็เดินโซซัดโซเซออกมาเหมือนคนเมา นีลเซ็นพยุงเขาหนีออกมาจากศาลเจ้า
ตลอดเวลาจนกระทั่งกลับถึงโรงแรม ฉินสือโอวถึงเพิ่งจะบังคับให้ตัวเองกลับมาอยู่ในสภาพปกติ วินนี่ก็ตื่นเต้นมากจนหน้าสวยๆ ของเธอแดงไปหมด นีลเซ็นกับเบิร์ดมองไปที่สองคนแล้วก็เหมือนเห็นสัตว์ประหลาด มีอะไรให้น่าตื่นเต้นดีใจขนาดนั้นกันเชียว?
“เจ๋ง สบายโคตรๆ” ฉินสือโอวทอดถอนใจ
“ระทึกใจมากๆ วันหลังพวกเรามาทำกิจกรรมแบบนี้กันอีกดีไหม?” วินนี่พูดอย่างมีความสุข
เบิร์ดยักไหล่ แล้วบอกว่า “ลอบสังหารโอบาม่าดีไหม?”
นีลเซ็นพูดเยาะเย้ยอย่างภูมิใจ “ให้ปืน AMP กับฉันมาสักกระบอก ฆ่าเขาได้ภายในไม่กี่วินาทีเท่านั้น!”
“โม้ต่อไปสิ!”
พอกลับถึงโรงแรมทุกอย่างก็จบเพียงเท่านี้ ฉินสือโอวและวินนี่กลับเข้าห้องไป เตรียมที่จะนำจิตสำนึกโพไซดอนลงสู่มหาสมุทรเพื่อสัมผัสถึงความเปลี่ยนแปลงของตัวเองสักหน่อย
วินนี่รู้สึกตื่นเต้นสุดขีด อยู่ดีๆ ก็เกิดอารมณ์อยาก เป็นฝ่ายเริ่มจับฉินสือโอวเองก่อนเป็นครั้งแรกเพื่อทำในสิ่งที่อยากทำ
ทางด้านฉินสือโอวมีเรื่องด่วน ส่วนวินนี่ปล่อยหางม้าของเธอและปล่อยให้ผมของเธอกระจายไปทั่วไหล่ของเธอ ถอดเสื้อผ้าสวมชุดอาบน้ำ มองไปที่เขาอย่างหว่านเสน่ห์แล้วพูดว่า “คุณคะ วันนี้ผลงานฉันเป็นยังไงบ้างคะ”
“คุณมันนางมารร้ายคอยก่อกวน!” ฉินสือโอวหายใจไม่สะดวก ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรอีกก็จู่โจมเข้าใส่ทันที
ทรมานจนวินนี่หมดแรง ถ้าจะพูดให้ถูกต้องบอกว่า ถูกวินนี่ทรมานจนหมดแรง ฉินสือโอวถึงจะได้มีโอกาสพักผ่อน
ระหว่างบนเตียง ผู้หญิงถึงจะมีอำนาจเป็นฝ่ายเริ่มก่อนอย่างแท้จริง
ในขณะที่นอนแผ่อยู่บนเตียง ฉินสือโอวรีบนำจิตสำนึกแห่งโพไซดอนลงไปสู่ทะเล
พอลงไปในน้ำทะเล เพียงครั้งแรกฉินสือโอวก็รับรู้ถึงอารมณ์บางอย่างที่อยู่รอบๆ ได้ทันที ใช่แล้ว มันเป็นความรู้สึกที่ลึกลับซับซ้อนอย่างหนึ่ง เขาสามารถสัมผัสได้ถึงอารมณ์ของสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ในพื้นที่ทะเลซึ่งควบคุมโดยจิตสำนึกแห่งโพไซดอน
ความรู้สึกแบบนี้ก็เหมือนกับเวลาที่ฉินสือโอวดูนักแสดงนำชายหรือนักแสดงนำหญิงแสดง เราสามารถสัมผัสได้ถึงอารมณ์ความรู้สึกของบทบาทนั้นได้ทั้งจากสายตา การแสดงสีหน้า และท่าทาง ซึ่งสิ่งนี้ก็คลับคล้ายกันกับแบบนี้ แต่สิ่งที่แตกต่างคือ เขาไม่ต้องมองดู เพียงแค่รับรู้ ราวกับว่าสามารถควบคุมทุกอย่างที่จิตสำนึกแห่งโพไซดอนควบคุมเอาไว้ในผืนน้ำแผ่นนี้ได้อย่างนั้น
ช่างน่าอัศจรรย์ยิ่ง!
ในน้ำทะเลมีปลาค็อด ปลาซาบะ ปลาแฮริ่ง กุ้งแดงและกุ้งมังกร เป็นต้น มีสิ่งมีชีวิตพวกนี้อยู่มากมาย ฉินสือโอวรับรู้ได้ถึงอารมณ์ของพวกมัน แต่อารมณ์ความรู้สึกนี้ช่างเรียบง่าย ธรรมดา อยู่ให้ผ่านไปวันๆ หนึ่ง
สิ่งนี้ทำให้ฉินสือโอวรู้สึกเจ็บปวด ความสามารถใหม่ของหัวใจโพไซดอนแทบไร้ประโยชน์อะไร
ใช่ เขาสามารถรับรู้อารมณ์ความรู้สึกของสิ่งมีชีวิตที่ควบคุมผืนน้ำแห่งนี้ได้อย่างดีเยี่ยม แต่สติปัญญาของสิ่งมีชีวิตในทะเลมันต่ำมากเกินไป หรือพูดได้แม้กระทั่งว่าไม่มีสติปัญญาเลยก็ว่าได้ สิ่งมีชีวิตบนบกยังมีการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์ อย่างเช่น สุนัขพันธุ์แลบราดอร์ริทรีฟเวอร์ยังมีความสุขได้ โมโหเป็น เศร้าเป็น โกรธเป็น แต่กับปลาและกุ้ง แม่งแอร๊ย ไม่มีจิตสำนึกพวกนี้ไง
พอไม่มีจิตสำนึก ก็เท่ากับว่าแทบไม่มีการเปลี่ยนแปลงทางอารมณ์
ยังดีว่า ไอซ์สเกต บอลหิมะ และบีนตอนหลังมาปลอบใจเขา เจ้าสามตัวนี้จึงมีปัญญาระดับหนึ่งอยู่ ถึงแม้ว่าถ้าเทียบกับมนุษย์แล้วไม่มีปัญญาอะไร แต่ก็ยังคงมีอารมณ์อยู่
เจ้าสามตัวนี้พอเข้าไปในเขตน่านน้ำที่จิตสำนึกแห่งโพไซดอนควบคุมอยู่ ฉินสือโอวก็รับรู้ได้ทันทีถึงความรู้สึกสุขใจและสนุกสนานที่มาจากใจของพวกมัน ไม่เลวเลย ไม่เลว พลังนี้ก็ยังถือว่ามีประโยชน์ ฉินสือโอวรู้สึกใจชื้นขึ้นมา
เจ้าสามตัวนี้ถือว่าเป็นลูกรักที่อยู่ในทะเลของเขาเลยทีเดียว ฉินสือโอวจึงหวังว่าพวกมันจะฉลาดมากขึ้นกว่านี้หน่อย เลยให้พลังโพไซดอนกับพวกมันเพิ่มมากขึ้น
ผลสุดท้ายพอได้รับการล่อลวงจากพลังโพไซดอน ปรากฏว่า ทั้งปลาค็อด ปลาแซลมอนแปซิฟิกที่อยู่รอบๆ ว่ายมาทางนี้หมดเลย
พอเห็นแบบนี้ ฉินสือโอวไม่อยากที่จะเสียพลังโพไซดอนให้กับพวกมัน จิตใต้สำนึกก็คิดขึ้นว่า “หลบไปอีกทางไป!”
ปลาค็อด และปลาแซลมอนแปซิฟิกหยุดเดินหน้าทันที ราวกับหุ่นยนต์ที่พอได้รับคำสั่ง หันหัวกลับแบบเกร็งๆ หยุดอยู่ไม่ไกลจากตรงนั้น หลังจากนั้นก็ลอยอยู่ที่เดิมไม่ขยับไปไหน
ฉินสือโอวตกตะลึง แล้วก็ดีใจยกใหญ่ แม่ง ไม่จริงใช่ไหมนี่ ขืนธรรมชาติแบบนี้ได้ด้วย? นี่ตัวเขาเองมีความสามารถในการออกคำสั่งกับสิ่งมีชีวิตในทะเลเหล่านี้แล้วหรอกเหรอ?
ไม่มีเวลาไปสนใจให้พลังกับเจ้าสามตัวนั้น ฉินสือโอวลองออกคำสั่งกับปลาฝูงนั้นอีก ‘เข้ามา’
ในพริบตา ปลาค็อดกับปลาแซลมอนแปซิฟิกก็แหวกว่ายอีกครั้ง กระดิกหางอย่างแข็งๆ ว่ายมากับปลาทูน่าด้วยกัน
ฉินสือโอวยินดีอย่างมาก ไม่ต้องสงสัยเลย การคาดเดาของเขาถูกต้องแน่ๆ จิตสำนึกแห่งโพไซดอนตอนนี้มีความสามารถในการควบคุมสิ่งมีชีวิตในทะเลได้!
เพื่อยืนยันสิ่งนี้ เขายังคงควบคุมปลาพวกนี้ให้ทำท่าต่างๆ ว่ายไปข้างหน้า ว่ายไปข้างหลัง ว่ายไปทางซ้าย ว่ายไปทางขวา อ้าปาก กระดิกหาง ตีลังกาไปด้านหน้า ตีลังกาไปด้านหลัง… สุดยอด ทำได้หมด!
ก่อนอื่นว่ายไปข้างหน้าแล้วก็ว่ายถอยหลัง ว่ายไปทางซ้ายแล้วตีลังกาไปด้านหลัง เขาคิดที่จะสั่งคำสั่งแบบทีเดียวรวด ปรากฏว่าปลาพวกนี้ตะลึงงัน ปลาหุ่นยนต์นิ่งแข็งทื่ออยู่ตรงนั้น ไม่ขยับไปไหน
ฉินสือโอวเลิกใช้คำสั่งที่ซับซ้อน ลดระดับลงมาหน่อย แต่ก็ยังไม่มีประโยชน์ ปลาพวกนี้รับได้ทีละคำสั่งเท่านั้น แล้วอีกอย่างพอได้รับคำสั่งแล้วก็ดูเหมือนจะบื้อขึ้นมา ราวกับเป็นซากศพเดินได้
แต่แบบนี้ก็ไม่เลวเหมือนกัน อย่างน้อยพวกปลาและกุ้งก็ยังรับคำสั่งเขาได้ แค่นี้ก็มีประโยชน์มากแล้ว
อย่างเช่นเขาสามารถสั่งให้ปลาพวกนี้ไปในน่านน้ำที่เป็นแนวปะการังได้ ไม่ต้องให้เขากำกับ พวกปลาก็สามารถว่ายไปที่แนวปะการังได้เอง หรือสั่งห้ามไม่ให้ปลาแลมป์เพรย์เขาไปในเขตแนวปะการัง ปลาแลมป์เพรย์ก็จะไม่เข้าไปในเขตแดนนั้น
พอมีความสามารถนี้ ฉินสือโอวก็จะสามารถออกคำสั่งกับเจ้าสามทหารได้ แน่ล่ะ เป็นกองทหารที่โง่เง่ามาก
แต่ฉินสือโอวเป็นคนพอใจอะไรง่ายๆ แค่ทำได้แบบนี้เขาก็โอเคแล้ว
หลังจากนั้นเขายังลองควบคุมกุ้งและปู แล้วก็เหมือนเดิมไม่มีปัญหาอะไร คำสั่งที่เขาสั่งไปพวกมันทำตามได้หมด และแน่นอนว่าก็สามารถทำตามได้แค่คำสั่งเดียว เพียงซับซ้อนนิดหน่อยก็ไม่รอดแล้ว
ฉินสือโอวออกคำสั่งให้หอยนางรมลอยเปิดฝาอ้าไว้ ไม่ต้องหุบฝา แล้วหอยนางรมลอยทุกตัวก็เปิดฝาอ้าไว้
ฉินสือโอวออกคำสั่งให้เต่าลายจุดไปขึ้นฝั่ง เต่าลายจุดทุกตัวก็ทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย ปีนขึ้นไปบนชายฝั่งทุกตัว
ฉินสือโอวออกคำสั่งห้ามกั้งตั๊กแตนเจ็ดสีไม่ให้รังแกหอยนางรมลอย ต่อให้เอาพวกมันกลับไปที่น่านน้ำเขตแนวปะการัง แต่ก็ไม่ได้ลงมือต่อสู้กับหอยนางรมลอย
ฉินสือโอวออกคำสั่งให้ฉลามบกเจ็ดพี่น้องว่ายเข้าไปอยู่ในปากฉลามบาสกิงที่เปิดอ้าอยู่ เจ็ดพี่น้องก็ว่ายไปตรงนั้นอย่างว่าง่าย ต่างว่ายไปอยู่ตรงหน้าปากฉลามบาสกิง จะเป็นจะตายก็ไม่ขยับแล้ว ฉินสือโอวสั่งอีกครั้งก็ไม่มีประโยชน์
แม่ง พวกมันกลัวตายจริงๆ ! ฉินสือโอวอดไม่ได้ที่จะทอดถอนใจออกมา
เขาไม่อยากจะปล่อยเจ็ดพี่น้องไปแบบนี้ จึงหาเรื่องให้พวกมันมาดูดปากเจ้าสามตัว เจ็ดพี่น้องก็ว่ายเรียงแถวกันมา กระดิกหางเริงร่าโดยเริ่มไปดูดจากปากไอซ์สเกตก่อน พอเสร็จจากไอซ์สเกตก็ไปหาบอลหิมะต่อ เสร็จจากบอลหิมะก็มีบีน
พอทำตามคำสั่งเสร็จเป็นที่เรียบร้อย หุ่นยนต์เจ็ดพี่น้องก็กลับคืนสู่สภาพปกติ แล้วก็พบว่าเจ้าสามตัวบ้าอำนาจไม่รู้เป็นบ้าอะไร อยู่ดีๆ ก็ไล่ล่าพวกมันด้วยความแค้นอย่างบ้าคลั่ง!
ฉินสือโอวหัวเราะชอบใจใหญ่ รู้สึกว่าตัวเองนิสัยเสียใช้ได้เลย แต่หัวเราะไปได้ไม่นาน เขาก็นึกถึงเรื่องที่ทำให้เขาต้องหุบปากสนิท จริงๆ แล้วคำสั่งที่เขาออกกับเจ็ดพี่น้องเมื่อกี้มันมั่วไปหมด ขอแค่ดูดตัวใดตัวหนึ่งในเจ้าสามตัวก็พอแล้ว แต่พวกมันกลับไล่ดูดทีละตัว
นี่หมายความว่าเจ็ดพี่น้องรับคำสั่งที่ซับซ้อนได้!
 ……………………………………….