ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 541 สำเร็จแล้ว

เฮลิคอปเตอร์ของฉินสือโอวบินวนต่ำลงมา จากนั้นก็หยุดอยู่เหนือเรือสปีดโบ๊ท ใบพัดที่หมุนไปมาอย่างรวดเร็วนั้นทำให้เกิดลมแรง จนทำให้เกิดคลื่นทะเลซัดไปรอบๆ บริเวณ!
อันที่จริงแล้วเฮลิคอปเตอร์เครื่องยนต์เดี่ยวรุ่น เอซี-310เอ็นนั้น ลมจากใบพัดไม่ได้ทำให้เกิดคลื่นสูงมากนัก แต่ฉินสือโอวนั้นแอบใช้พลังของจิตสำนึกโพไซดอนก่อกวนให้เกิดกระแสน้ำปะทะเข้าหากัน และเมื่อรวมกับพายุที่เกิดจากใบพัดของเฮลิคอปเตอร์แล้ว จึงก่อให้เกิดคลื่นทะเลอันน่าตื่นตาตื่นใจนี้
ในสมัยที่เบิร์ดเป็นตำรวจหน่วยลาดตระเวนทางทะเลนั้น เขาเคยเรียนรู้วิธีการใช้เฮลิคอปเตอร์หยุดเรือ จึงทำให้เขาสามารถหยุดเรือสปีดโบ๊ทลำเล็กๆ นี้ได้
เฮลิคอปเตอร์เครื่องยนต์เดี่ยวรุ่น เอซี-310เอ็นนั้นวนไปรอบๆ โดยมีเรือสปีดโบ๊ทลำเล็กเป็นจุดศูนย์กลาง คลื่นทะเลเกิดขึ้นทั่วทุกทิศทาง การปะทะกันของลมและน้ำทะเลแบบนี้ทำให้เกิดคลื่นขนาดใหญ่ พัดเรือสปีดโบ๊ทลำเล็กนั้นให้สั่นไหวไปมา จนดูเหมือนจะพลิกคว่ำได้ตลอดเวลา
คนบนเรือทั้งสามคนตกใจกลัวจนร้องออกมาอย่างบ้าคลั่งพลางหาที่ยึดเกาะแน่น แม้ว่าตอนนี้อากาศจะเริ่มอุ่นขึ้นมาบ้างแล้ว แต่เวลาเย็น ณ กลางทะเลอากาศก็ยังคงเย็นอยู่ หากตกลงไปในน้ำทะเล คาดว่าใช้เวลาไม่นานทั้งร่างก็คงจะถูกแช่แข็งจนกลายเป็นน้ำแข็งและจมลึกลงไปยังมหาสมุทรแอตแลนติกเหนือแห่งนี้เป็นแน่
เบิร์ดนั้นราวกับเป็นเด็กต้อนแกะที่ไล่ต้อนเรือสปีดโบ๊ทให้มุ่งหน้าเข้าไปยังเกาะแฟร์เวล ฉินสือโอวนั้นรีบเปิดวิทยุไร้สายเพื่อรายงานไปยังชาร์คว่ามีบางคนกำลังโรยยาพิษลงในฟาร์มปลา
เมื่อได้ยินดังนั้น ชาร์คก็ตะโกนออกมาด้วยความร้อนใจทันทีว่า “ไอ้พวกบ้า! มาวางยาพิษในฟาร์มปลาของพวกงั้นเหรอ? ไอ้พวกสารเลว!”
ฉินสือโอวอธิบายให้ฟังว่า “ไม่ใช่ มีบางคนมายาพิษที่ฟาร์มปลาแกธเธอริง ให้โรเบิร์ตรีบแจ้งไปยังกรมการประมงและมหาสมุทรแคนาดาให้รีบส่งคนมาตรวจสอบให้เร็วที่สุด!”
เมื่อรู้ว่าฟาร์มปลาของตัวเองไม่ได้โดนวางยา ชาร์คก็สบายใจขึ้นมาเล็กน้อย ที่เกาะแฟร์เวลนั้นไม่ได้มีเรื่องการจับปลาในฟาร์มแบบนี้มานานหลายปีแล้ว ถ้าหากว่าเกิดจับปลาขึ้นมาแล้วเจอปลาที่โดนยาพิษล่ะก็ เช่นนั้นคงจะสนุกน่าดู
เรือสปีดโบ๊ทค่อยๆ ลดความเร็วลงแล้วเข้าใกล้ฝั่งมากขึ้น โรเบิร์ตที่มีท่าทีงัวเงียอยู่นั้นนำนายตำรวจสองนายมาจับชายที่อยู่บนเรือทั้งสามคน
ชายวัยรุ่นคนหนึ่งในสามคนนั้นตะโกนขึ้นมาก่อนว่า “ผมต้องการโทรหาทนาย ผมจะโทรหาหัวหน้า ผม…”
โรเบิร์ตหยิบปืนพกขึ้นมาแล้วจ่อเข้าที่ไหล่ของชายวัยรุ่นคนนั้น แล้วพูดออกมาอย่างเย็นชาว่า “แกจะโทรหาตอนนี้ก็ไร้ประโยชน์! ดูปลาที่ตายริมชายหาดพวกนี้สิ ดูเรื่องดีๆ ที่เจ้าพวกลูกหมาอย่างแกทำซะสิ! พวกแกสมควรตาย!”
เมื่อเฮลิคอปเตอร์หยุดลง ฉินสือโอวก็พุ่งตัวเข้ามาพร้อมกับพูดขึ้นอย่างโมโหว่า “สารวัตร ผมขอแนะนำว่าคุณควรจะไปตรวจบนเรือนั้นเสียหน่อย ผมเชื่อว่าบนเรือนั้นจะต้องมีร่องรอยของยาที่พวกมันใช้อย่างแน่นอน!”
มีเจ้าหน้าที่ตำรวจตักน้ำทะเลและนำซากปลาที่ตายแล้วขึ้นมาเพื่อเตรียมนำไปตรวจสอบ ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนที่กรมการประมงและมหาสมุทรแคนาดานั้นไม่มีคนทำงาน คงจะต้องทำเรื่องตรวจสอบพวกนี้ในวันพรุ่งนี้
หลังจากที่วัยรุ่นชายคนนั้นถูกพาตัวไปยังสถานีตำรวจเขาก็เกิดอาการตื่นตระหนก เขานั่งลงช้าๆ ในขณะที่อยู่ในห้องสอบสวนเขาไม่ยอมเอ่ยอะไรออกมาสักคำ โรเบิร์ตนั้นเป็นผู้ที่ทำหน้าที่สอบสวน แต่ชายวัยรุ่นคนนี้กลับพูดออกมาอย่างใจเย็นว่า “ฉันจะรอให้ทนายของฉันมาก่อน ฉันถึงจะยอมพูด ไม่อย่างนั้นพวกนายที่อยู่ที่นี่จะไม่ได้รับข้อมูลอะไรจากฉันเลยแต่คำเดียว! เรื่องคืนนี้ฉันถูกคนอื่นใส่ร้าย ฉันไม่รู้ว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น!”
โรเบิร์ตเดินออกมาจากห้องสอบสวนพลางยักไหล่ ฉินสือโอวรู้ในทันทีว่าการสอบสวนของเขาไม่สำเร็จผล
แม้ว่าเกาะแฟร์เวลนั้นจะเป็นเมืองชนบทเล็กๆ ที่แยกออกมาอย่างโดดเดี่ยว แต่สถานีตำรวจที่นี่ก็ยังคงต้องปฏิบัติตามกฎหมายแห่งชาติเช่นกัน นอกเสียจากว่าจะเป็นอาชญากรรมร้ายแรงเช่นการฆาตกรรม นอกเหนือจากนั้นทางตำรวจไม่สามารถที่จะใช้วิธีบังคับในการสอบสวน และไม่ได้รับอนุญาตให้บังคับเพื่อล้วงเอาข้อมูลได้
ประเทศแคนาดานั้นก่อตั้งมาได้ไม่นาน แต่ก็มีระบบกฎหมายที่สืบทอดต่อกันมาเป็นเวลานานอย่างมากมาย นอกจากเมืองควิเบกแล้วทุกเมืองในแคนาดาก็ใช้แบบแผนกฎหมายที่บัญญัติขึ้นในยุคกลางของอังกฤษ ที่ได้รับการปรับปรุงแก้ไขมาเป็นระยะเวลายาวนาน และกฎหมายของประเทศแคนาดานั้นก็ได้มีการปรับให้เข้ากับผู้อพยพเข้ามาที่แคนาดามากที่สุด
แต่กฎหมายของประเทศแคนาดานั้นก็มีกฎบัญญัติของตัวเองอยู่เช่นกัน นั่นก็เพราะว่าประชาชนส่วนใหญ่นั้นเป็นผู้อพยพมาจากประเทศอื่น แต่นักกฎหมายนั้นต่างก็ยังมีความเห็นที่ขัดแย้งกันอยู่ ดังนั้นหากไม่มีทนายอยู่ด้วย ก็สามารถที่จะปฏิเสธการสอบสวนของตำรวจได้ ถ้าหากว่าเป็นชาวบ้านที่ไม่มีเงินจ้างทนายล่ะก็ ศาลก็จะแต่งตั้งทนายมาเพื่อติดตามเรื่องนั้นๆ
โรเบิร์ตไม่มีสิทธิ์ใช้อำนาจบังคับในการสอบสวน ทำให้ฉินสือโอวไม่สามารถรู้เหตุผลของพวกเขาได้ แต่ว่าต่อให้ไม่ต้องใช้สมองก็พอจะคิดได้ว่า จะต้องเป็นอัลเบิร์ตที่สั่งให้คนพวกนี้มาวางยาบริเวณริมชายฝั่งของฟาร์มปลา เพื่อทำลายกั้งตั๊กแตนเจ็ดสี ปลาทะเลหรือแม้แต่พวกแพลงตอนอย่างแน่นอน จนสุดท้ายสถานที่ริมชายฝั่งของฟาร์มปลาก็จะเปลี่ยนเป็นบริเวณสำหรับเล่นน้ำทะเลไปในที่สุด
เบิร์ดตบเข้าที่ไหล่ของโรเบิร์ต แล้วพูดออกมาเสียงเบาว่า “ฉันเข้าไปพูดอะไรกับเด็กนั่นสองสามประโยคได้ไหม?”
โรเบิร์ตมองเขาด้วยความสงสัยแล้วพูดออกมาว่า “นายคงไม่ได้จะไปทรมานเขาหรอกใช่ไหม? ไม่ได้นะ เพื่อนยาก นี่ไม่ใช่ค่ายทหาร วิธีของนายไม่เหมาะหรอก! ฉันไม่มีทางให้นายสร้างความเดือดร้อนให้ฉันเด็ดขาด!”
เบิร์ดหัวเราะออกมาอย่างฝืนๆ แล้วพูดว่า “ไม่หรอกน่า ฉันแค่อยากจะวิเคราะห์สถานการณ์ของเขาสักหน่อย”
โรเบิร์ตมองไปยังฉินสือโอวที่ยักไหล่อยู่ด้านหลัง ราวกับจะบอกว่าให้ลองดู สำหรับฉินสือโอวแล้วเบิร์ดเป็นคนที่พึ่งพาได้เป็นอย่างมาก
เมื่อเข้ามาในห้องสอบสวน เบิร์ดยืนอยู่ข้างๆ ชายวัยรุ่นคนนั้นแล้วมองเขาด้วยสีหน้าเย็นชา ชายวัยรุ่นคิดว่าตนเองนั้นจะถูกทำร้าย เขาจึงยกมือขึ้นจับหัวและร้องออกมาว่า “ผมต้องการทนาย! ผมจะฟ้องว่าพวกคุณใช้ความรุนแรง!”
“หุบปาก ฉันแค่อยากถามนายไม่กี่ประโยคเท่านั้น ฟังดีๆ ล่ะ” เบิร์ดกดไหล่ของชายวัยรุ่นคนนั้นลงให้เขาอยู่ในท่าที่ฟุบลงกับโต๊ะ
“ฟังนะ พวกเรารู้ว่านายเป็นเพียงลูกน้องของอัลเบิร์ต เรื่องที่พวกนายมาวางยาในทะเลนั้นก็เป็นเพราะคำสั่งของอัลเบิร์ต เรื่องนี้พวกฉันรู้ดี แต่ว่าบอกความจริงมาเสียเถอะพ่อหนุ่ม นายคิดว่าทำไมพวกฉันถึงได้รู้เรื่องเลวๆ ที่พวกนายทำได้เร็วขนาดนี้กันล่ะ? นั่นก็เพราะว่าพวกฉันติดกล้องวงจรปิดที่ฟาร์มปลาน่ะสิ พวกนายทำอะไรไว้พวกฉันบันทึกไว้หมดแล้วล่ะ”
“อีกอย่างนะ นายรู้ไหมว่าตอนนี้ใครที่ตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด? นายไงล่ะ! ตอนนี้หากอัลเบิร์ตอยากที่จะปกป้องฟาร์มปลาของตัวเองเอาไว้เขาก็ทำเพียงใส่ร้ายนายเท่านั้น เขาอาจจะฟ้องนายที่นายร่วมมือกับคนนอกวางยาที่ฟาร์มปลาของเขาด้วยก็ได้ หลังจากนั้นพอถึงเวลาเขาก็จะส่งนายเข้าตาราง เขาในฐานะที่เป็นเหยื่อก็จะสามารถทำกิจการฟาร์มปลาต่อไปได้ ไม่แน่ว่าอาจจะได้รับเงินชดเชยอีกด้วย!”
“ดังนั้นนายควรจะทำอย่างไร นายก็คิดเอาแล้วกัน มาพนันกันไหม ว่าเจ้านายของพวกนายนั้นจะยอมเสียฟาร์มปลาไปเพื่อปกป้องพวกนาย หรือว่าเขาจะหลอกพวกนาย แล้วให้พวกนายกลายเป็นแพะรับบาปแทน! จำไว้นะ ต่อให้ตกงานพวกนายก็ยังสามารถหางานใหม่ได้ แต่หากชีวิตไม่มีอิสระแล้ว แบบนั้นก็ไม่ต่างอะไรกับตายทั้งเป็น!”
เมื่อพูดจบเบิร์ดก็ยิ้มออกมาอย่างเย็นชา เขาถลกเสื้อขึ้นเผยให้เห็นรอยแผลเป็นน่ากลัวที่อยู่บนร่างกายของเขา “ฉันเคยได้รับบาดแผลแบบนี้มาก่อน แผลเป็นพวกนี้เป็นร่องรอยแห่งความทรงจำในตอนที่ฉันอยู่ที่คุกน้ำแข็งแลบราดอร์ แต่ฉันอยู่ที่นั่นเพียงแค่ห้าปีเท่านั้น ฉันว่าการที่นายวางยาลงทะเลนั้น โทษต้องมากกว่าห้าปีแน่นอน!”
เมื่อพูดประโยคเหล่านั้นจบ เบิร์ดก็ไม่ได้พูดอะไรไร้สาระออกมาอีก เขาเดินออกจากห้องสอบสวนด้วยใบหน้าเย็นชา
ชายวัยรุ่นจ้องมองไปยังกุญแจมืออันเย็นเฉียบอย่างเหม่อลอย หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่หลายนาทีเขาก็กลืนน้ำลายลงคอ แล้วยืนขึ้นตะโกนออกมาเสียงดังว่า “สารวัตรครับ สารวัตร ผมมีอะไรจะพูด โอ้พระเจ้า ให้ตายเสียเถอะ ผมมีเรื่องสารภาพ! ผมจะเข้าไปตายในคุกไม่ได้!”
อัลเบิร์ตเจ้านายของเขาเป็นคนอย่างไร เขานั้นรู้ดีกว่าใคร ฟาร์มปลาแห่งนี้มีมูลค่าถึงสามสิบล้าน แล้วในสายตาของอัลเบิร์ตนั้นเห็นชีวิตของเขามีค่าถึงสามสิบล้านด้วยหรือไม่? แน่นอนว่าไม่
โรเบิร์ตมองไปยังเบิร์ด แล้วหันไปพูดกับฉินสือโอวว่า “พูดตรงๆ นะ ฉิน ลูกน้องของนายนี่สุดยอดไปเลยหว่ะ!”
ฉินสือโอวหัวเราะ “ไปถามข้อสรุปเอาเองแล้วกันนะ อีกอย่างพวกเขายังมีดีอีกหลายอย่างนะ”
บทสรุปนั้นง่ายมาก หลังจากที่อัลเบิร์ตรู้ว่าฟาร์มปลาแห่งนี้นั้นมักจะมีฉลามโผล่เข้ามาบ่อยๆ เขาจึงสั่งให้คนของเขานั้นใช้สารพีดีพีเอในการวางยาที่ฟาร์มปลา หนึ่งเพื่อวางยากั้งตั๊กแตนเจ็ดสี สองเพื่อทำความสะอาดปลาและกุ้งที่อยู่ที่บริเวณชายฝั่ง ขอเพียงแค่บริเวณนี้ไม่มีปลาและกุ้ง ฉลามตัวนั้นก็จะไม่มีอาหารและไม่โผล่มาที่นี่อีก
วันต่อมา เมื่อรู้ว่าฟาร์มปลาแกธเธอริงนั้นโดยวางยาจากสารพีดีพีเอ ทั้งกรมการประมงและมหาสมุทรแคนาดาก็เกิดความโกลาหล หัวหน้าในกรมรีบสั่งให้พนักงานทุกคนออกปฏิบัติงานทันที
…………………………………………..