ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 716 มาพนันให้ฉันชนะกัน

จากคำพูดของผู้ช่วย ทำให้แมทธิวเดินลงมาจากชั้นสอง จ้องมองไปที่กลุ่มพวกเจ้าของฟาร์มปลาด้วยสายตาที่แน่นิ่ง แต่แฝงไปด้วยพลังอำนาจ
เมื่อเป็นแบบนี้ทำให้การทะเลาะวิวาทของทั้งสองฝ่ายหยุดลง แต่ทว่าได้เกิดความขัดแย้งใหม่ขึ้นมา นั่นก็คือการพนันครั้งที่สอง
ถ้าจะพนันพวกไฟฟ์การ์ด สตัด หรือเท็กซัส โฮลเอ็มแล้วล่ะก็ ฉินสือโอวไม่ขอร่วมด้วยอย่างแน่นอน แต่ถ้าคนกลุ่มนี้อยากหาเรื่องใส่ตัวโดยการแข่งการตกปลาแล้วล่ะก็ งั้นเขาก็ไม่มีอะไรให้กลัว อย่างไรเสียเขาก็ชนะใสๆ ได้อยู่แล้ว
กลุ่มของพวกบัคเคอร์เองก็มีความมั่นใจมากเช่นกัน การตกปลาถือเป็นหนึ่งในกิจกรรมที่มีความพิเศษในตัว ขอแค่สามารถยกเบ็ดตกปลาขึ้นมาได้ก็พอแล้ว ฉะนั้นยิ่งอายุมากก็จะยิ่งเก่งมาก เพราะการตกปลาจำเป็นต้องใช้ประสบการณ์ เทคนิคและความอดทนของผู้ตกสูงมาก
ชัยชนะของฉินสือโอวก่อนหน้านี้ ในสายตาของทุกคนรวมไปถึงฮับเบิลกับแมทธิว มองว่าเขาโชคดี เพราะตลอดทางพวกบัคเคอร์ก็เจอกับปลากะพงญี่ปุ่นแค่ตัวเดียวแถมยังหนีไปได้อีก เห็นได้ชัดว่าเป็นสถานการณ์ไม่ปกตินั่นเอง
ดังนั้นในครั้งนี้ เพื่อที่จะให้ได้ชัยชนะมา พวกของบัคเคอร์กับชาร์ลสจึงจำเป็นต้องหลีกเลี่ยงความเสี่ยง ในกลุ่มพวกเขาล้วนแต่เป็นพวกผู้บริหารระดับสูงกับเถ้าแก่ใหญ่ทั้งนั้น จึงมีวิธีการหาทางหลีกเลี่ยงความเสี่ยงได้ดีมาก หลังจากพูดตกลงกันสักพักพวกเขาก็คิดวิธีที่ดีที่สุดในการพนันได้แล้ว
นั่นก็คือพนันกันตกปลาเทราต์ทะเล!
การพนันครั้งนี้จะเกี่ยวกับว่าจะตกได้หรือเปล่า แต่พนันกันว่าใครจะตกขึ้นมาได้ก่อนแทน เซอร์จิโอเข้ามาพูดว่า  “พวกฉันจะส่งคนมาคนหนึ่งเพื่อแข่งตกปลาเทราต์ทะเลกับนาย ว่ายังไง? ใครตกขึ้นมาได้ก่อนก็เป็นฝ่ายชนะ โอเค?”
ฉินสือโอวตอบรับอย่างทันทีว่า “ตกลงตามนั้น นายยังคงเป็นเจ้ามือใช่ไหม?”
เซอร์จิโอขบฟันแน่น แล้วพูดว่า “แน่นอน!”
ครั้งที่แล้วเขาเสียเงินไปถึงสี่ห้าแสนดอลลาร์แคนาดา แม้ว่าสำหรับคนระดับเขาแล้วเงินจำนวนนี้จะไม่ได้มีค่ามากมาย แต่มันเจ็บใจนี่นา อีกอย่างเงินจำนวนสี่ห้าแสนดอลลาร์นั้นก็สามารถซื้อบ้านเดี่ยวเล็กๆ ในเซนต์จอห์นได้หลังหนึ่งแล้ว ก็ไม่ถือว่าเป็นเงินเล็กน้อยเสียทีเดียว
 “อัตราเล่นเสียคิดยังไง?” ฉินสือโอวถาม
 บัคเคอร์พูดแทรกขึ้นมาว่า “พวกเราควรจะตั้งกติกากันก่อนไม่ใช่เหรอ?”
 “กติกาพวกแกตั้งเลยแล้วกัน ฉันเอาด้วยทั้งนั้น” ฉินสือโอวจงใจวางมาดหยิ่งยโส เขามองไปที่กลุ่มคนพวกนั้นอย่างดูหมิ่นแล้วพูดว่า “อย่าหาว่าฉันไม่ได้เตือนพวกแกก่อนนะ ทุกท่าน ครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวชาวประมงมาแต่ไหนแต่ไร ฟาร์มปลาของฉันในตอนนี้ก็ได้รับตกทอดมาจากคุณปู่ของฉัน ดังนั้นพวกแกไม่มีทางตกปลาชนะฉันได้อย่างแน่นอน”
 “ช่างเป็นคนหนุ่มที่โอหังเสียจริง!” คนหนุ่มที่มีเชื้อสายอิตาเลียนคนหนึ่งพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้มว่า “บางทีพวกเราควรจะไปให้บทเรียนกับเขาเสียหน่อย ไปช่วยพระเจ้าสั่งสอนพ่อหนุ่มนั่นให้ได้รับบทเรียนเสียบ้าง”
 “หากพระเจ้าอยากให้เขาล่มจม จะต้องทำให้เขาบ้าคลั่งเสียก่อน!”
เทียบกับครั้งก่อน การแข่งตกปลาครั้งนี้จะดุเดือดกว่ามาก ครั้งก่อนก็เป็นเพียงแค่การแข่งขันที่เกิดจากคุยเล่นกันเท่านั้น แต่ครั้งนี้พวกเจ้าของฟาร์มปลาต่างก็จริงจังกันอย่างมาก แถมการแข่งขันครั้งนี้ยังได้หลีกเลี่ยงความเสี่ยงที่คาดเดาไม่ได้ออกไปแล้ว เหลือไว้ก็เพียงแต่การแข่งขันที่พึ่งความสามารถกันจริงๆ
การแข่งขันตกปลาในทะเล เริ่มจากเลือกเขตพื้นที่ที่จะตก จากนั้นใครจะตกปลาได้ก่อนก็ขึ้นอยู่กับความสามารถของคนคนนั้น
เป้าหมายในครั้งนี้คือปลาเทราต์ทะเล เป็นปลาเทราต์สีน้ำตาลประเภทหนึ่งที่อาศัยอยู่ในทะเล ช่วงเดือนมิถุนายนถึงเดือนกันยายนของทุกปีจะเป็นฤดูวางไข่ของพวกมัน ในช่วงเวลานั้นพวกมันจะว่ายออกจากทะเลไปสู่แม่น้ำ และมักจะปรากฏตัวให้เห็นอยู่บนผิวน้ำเสมอ เป็นปลาทะเลที่นิยมตกกันมากที่สุดในช่วงฤดูร้อน
ฉินสือโอวเลือกเบ็ดตกปลาที่ทำจากไม้มาคันหนึ่ง เนื่องด้วยทักษะการประดิษฐ์สมัยใหม่ที่พัฒนาขึ้น และการประดิษฐ์แบบดั้งเดิมที่ค่อยๆ จางหายไป ทำให้เบ็ดไม้คันนี้มีขนาดเล็กลงเรื่อย ตรงข้ามกับราคาที่ไม่ได้น้อยลงตามเลย บนเรือยอชต์มีเบ็ดไม้อยู่เพียงแค่สองคัน ฉินสือโอวเลือกใช้คันที่มีความยาว5. 6เมตร
ก่อนหน้านี้ได้คุยอวดไว้มาก ฉินสือโอวจึงจำเป็นต้องวางท่าทางให้เหมือนมืออาชีพ เขาพึมพำบอกตัวเองว่าชีวิตคนก็เหมือนดั่งละครล้วนต้องพึ่งทักษะการแสดงทั้งนั้น เขาจึงปั้นหน้าที่เต็มไปด้วยความโดดเดี่ยวแล้วยืนอยู่ที่ฝั่งซ้ายของกราบเรือ ใช้หนวดปลาหมึกเป็นเหยื่อ แล้วเหวี่ยงลงไปในน้ำ
พวกบัคเคอร์ส่งคนอิตาลีที่บอกว่าฉินสือโอวโอหังก่อนหน้านี้ แอนดรูว์ไม่อยากให้เขาขาดความมั่นใจเพราะไม่รู้จักคู่ต่อสู้ จึงเข้าไปให้คำแนะนำเขาว่า “เจ้าหมอนี่ชื่อว่านิโคลัส ทิชซีโม วิลเลียม เป็นนักตกปลาอาชีพ เขาเคยได้รับรางวัลนักตกปลามือทองมาแล้วในการแข่งขันตกปลานานาชาติ มีความเชี่ยวชาญในการตกปลาน้ำตื้นมาก นายต้องระวังด้วยล่ะ”
นิโคลัสไม่เสียชื่อที่ถูกเรียกว่านักตกปลาอาชีพ ตัวเขานั้นได้พกเบ็ดตกปลาติดตัวมาด้วย เป็นเบ็ดตกปลาที่ทำจากเหล็กคาร์บอนที่ใช้พอลิเมอร์ผสมคาร์บอนไฟเบอร์เป็นวัสดุในการผลิต น้ำหนักเบาใช้งานง่าย แข็งแรง ต้านแรงดึงของปลาได้ดี ราคาของเบ็ดประเภทนี้ขึ้นอยู่กับปริมาณคาร์บอนที่ใช้ในการผลิต ดูจากความยืดหยุ่นของเบ็ดเขาแล้ว ราคาไม่เบาแน่นอน
ในฐานะนักตกปลาอาชีพ นิโคลัสจึงมีจรรยาบรรณในอาชีพมาก เขาเริ่มจากเดินเข้ามาจับมือทักทายกับฉินสือโอวก่อน จากนั้นก็พูดว่า “คุณแน่ใจเหรอครับว่าจะตกปลาที่นี่? ตามกติกาแล้ว พวกเราจะต้องพายเรือเล็กออกไปเองเพื่อไปตกปลานะครับ”
ริมฝีปากของฉินสือโอวกระตุกขึ้นมา ให้ตายสิแล้วทำไมไม่รีบบอกกัน ให้เขาเก๊กท่าอยู่ได้ตั้งนาน
เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาที่รอดูเรื่องสนุกกันอยู่ต่างก็พากันหัวเราะร่าออกมา ฝั่งนิโคลัสไม่ได้หัวเราะฉินสือโอว แต่ยังคงพูดเตือนอย่างใจดีว่า “ผมเลือกใช้เหยื่อปลอมรูปแมลง พ่อหนุ่ม คุณต้องระวังนะครับ ผมเคยใช้เหยื่อแบบนี้ทำสถิติการตกปลาได้ใน 22 วินาทีมาแล้ว”
นี่เป็นเพียงการเสแสร้งว่าใจดีเท่านั้น การที่นิโคลัสพูดแบบนี้ เป็นการบ่งบอกว่าฉินสือโอวไม่ได้อยู่ในสายตาของเขา แล้วใช้สถิติการตกปลาของเขามาสร้างความกดดันให้กับฉินสือโอวเสียมากกว่า
แต่ว่าฉินสือโอวไม่ได้สนใจ เขาเก็บสายเบ็ดไปพลางหัวเราะไปแล้วพูดว่า “สถิติของผมคือ 2 วินาที มีครั้งหนึ่งผมเห็นฝูงปลาค็อด ผมโยนตะขอลงไปก็ตกได้ตัวหนึ่งเลยทันที”
นิโคลัสทำใจดีต่อไม่ไหวแล้ว นี่มันเป็นการพูดยั่วโมโหกันชัดๆ ไม่ใช่เหรอไง? ฉันพูดถึงสถิติในการแข่งขันตกปลา ใครจะไปหย่อนเบ็ดใส่ฝูงปลาในการแข่งขันแบบนั้นกัน?
เซอร์จิโอที่เป็นเจ้ามือได้กำหนดอัตราการได้เสียอย่างรวดเร็ว ครั้งนี้ตัวเขาเองก็เลี่ยงความเสี่ยงด้วยเช่นกัน กติกามีหลากหลายมาก เป็นการลงเงินพนันตามช่วงเวลา เช่นถ้าหากว่าฉินสือโอวสามารถตกปลาได้ภายในครึ่งชั่วโมง อัตราการได้เสียคือ 1 ต่อ 10 แต่หากตกได้หลังผ่านไปห้าชั่วโมงแล้วล่ะก็ อัตราการได้เสียคือ 1 ต่อ 1.2
ส่วนฝั่งนิโคลัสนั้นอัตราได้เสียจะน้อยกว่า หากตกนิโคลัสตกปลาได้ภายในครึ่งชั่วโมง อัตราได้เสียคือ 1 ต่อ 2.2 และหากตกได้หลังจากเวลาผ่านไปห้าชั่วโมงแล้ว อัตราการได้เสียคือ 1 ต่อ 1.1 อย่างไรเสียเขาก็เป็นถึงนักตกปลาอาชีพที่เคยได้รับรางวัลนักตกปลามือทองมาก่อน อัตราการได้เสียจึงต่ำเป็นธรรมดา หากไม่นับฉินสือโอวแล้ว แม้แต่ฮับเบิลกับแมทธิวเองก็คิดว่าเขาจะชนะเช่นกัน
นอกจากนี้แล้ว เซอร์จิโอเองก็เริ่มมีประสบการณ์เช่นกัน การลงพนันให้กับทั้งสองฝ่ายมีข้อกำหนด สามารถลงได้สูงสุดที่หนึ่งแสนดอลลาร์
ฉินสือโอวยักๆ ไหล่ ช่างน่าเบื่อเสียจริง ชนะก็ได้เงินไม่เท่าไรเอง เขาหยิบกระดาษมาใบหนึ่งเขียนชื่อตัวเองลงไปแล้วยื่นให้กับเซอร์จิโอ เขาวางเดิมพันข้างตัวเอง ว่าจะตกปลาได้ภายในครึ่งชั่วโมง เงินเดิมพันคือหนึ่งแสนดอลลาร์แคนาดา!
ครั้งนี้เหล่าเจ้าของฟาร์มปลาดั้งเดิมจำเป็นต้องสนับสนุนเขาแล้ว เพราะการพนันครั้งนี้เกิดขึ้นมาจากพวกเขาเอง ถ้าไม่ใช่เพราะอยากจะออกหน้าให้กับพวกเขา ฉินสือโอวก็คงไม่มีเรื่องขัดแย้งกับพวกคนของเซอร์จิโอแน่นอน
พวกของแอนดรูว์กำลังเตรียมจะลงเงินเดิมพัน ฉินสือโอวลากเขาไว้ พูดกับเขาเสียงเบาว่า “บอกทุกคนด้วยนะว่าไว้ใจฉันได้! ครึ่งชั่วโมงจบการแข่งขันแน่นอน!”
คนทั้งกลุ่มพากันกัดฟัน แล้วยื่นกระดาษที่วางเดิมพันว่า ‘ฉินสือโอวจะชนะภายในครึ่งชั่วโมง’ ให้เซอร์จิโอ นี่ถือว่าเป็นการสนับสนุนเขาแล้วกัน อย่างไรเสียเขาก็ถือว่าออกหน้าให้พวกเขานี่นา
ทางฝั่งของพวกเจ้าของฟาร์มปลาที่มีฟาร์มเพื่อพักร้อนพากันยิ้มแหยๆ และส่ายหน้า ถ้าปลาเทราต์ทะเลตกง่ายขนาดนั้นพวกเขาจะเลือกปลาชนิดนี้ในการแข่งตกปลาเหรอไง? เหมือนกับปลาแซลมอนแปซิฟิก ไม่กี่ปีมานี้ปลาเทราต์ทะเลที่ว่ายกลับไปวางไข่ได้เผชิญกับความเสี่ยงในการดำรงชีวิต
ตั้งแต่ที่ราบแพร์รีแคนาดาจนถึงแนวชายฝั่งทะเลของนิวฟันด์แลนด์ จำนวนปลาเทราต์ทะเลได้ลดลงไปถึงแปดส่วน ทำให้ทางกรมประมงจำเป็นต้องจำกัดปริมาณในการจับปลาประเภทนี้ลง ถึงขั้นยอมที่จะปิดฟาร์มปลาแซลมอนแปซิฟิกที่กำลังรุ่งโรจน์ในช่วงนี้ลงด้วย
เพื่อเป็นการสนับสนุนการแข่งขันครั้งนี้ เรือยอชต์ได้ลดความเร็วลงมา หยุดเรือไว้บริเวณชายฝั่งทะเลให้กับทั้งสองคน ซึ่งทั้งสองคนก็ไม่ได้อยู่บนเรือเช่นกัน พวกเขาต่างคนต่างพายเรือลำเล็กออกไปคนละลำ เพื่อไปหาจุดที่ตกปลาด้วยตัวเอง
………………………………………