“กฎข้อแรกของบริษัทโอดิสซีย์คือ ข้อมูลที่เพียงพอ เพื่อจะได้ใช้ประโยชน์จากการทำงานร่วมกันของอุปกรณ์ทางวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีทำให้การล่าสมบัติกลายเป็นกระบวนการที่มีเป้าหมายที่ชัดเจน” บิลลี่เดินออกมาจากห้องเครื่อง ภายในมือก็ถือแชมเปญมาด้วยขวดหนึ่ง
ฉินสือโอวยิ้มและรับแก้วมา “โอ้โห ก่อนจะล่าสมบัติยังต้องดื่มสักแก้วอีกเหรอ?”
บิลลี่ยิ้มพร้อมกับเปิดแชมเปญ หลังจากเทใส่ทั้งสองแก้วแล้ว เขาก็เททั้งหมดที่เหลือลงไปในมหาสมุทร สุดท้ายเขายกแก้วขึ้นชนกับฉินสือโอวเล็กน้อยและชนกับมหาสมุทรอีกที เป็นการกระทำเมื่อพบกัน “ถวายแด่โพไซดอนนะเพื่อน”
ฉินสือโอวหัวเราะขึ้นมา ใช่แล้ว แก้วนี้ต้องถวายให้กับโพไซดอน เพราะความจริงนี่คือสมบัติที่เจอโดยโพไซดอน
หลังจากดื่มเหล้าแล้ว บิลลี่สั่งให้วิศวกรกับนักประดาน้ำผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาเริ่มทำงาน หลังจากนั้นเขาก็พาฉินสือโอวไปเดินดูรอบๆ เรือกอบกู้ ขณะเดียวกันก็อธิบายให้เขาฟังเกี่ยวกับกระบวนการการกอบกู้ไปด้วย
“ระหว่างการกอบกู้ซากเรืออับปาง การทำงานที่สำคัญที่สุดก็คือการเตรียมตัว โดยเฉพาะงานสำรวจภูมิประเทศที่ก้นทะเล ความจริงมันทั้งสิ้นเปลืองเงินทั้งสิ้นเปลืองพลังงาน เดิมทีถ้าพูดว่าต้องใช้เวลาหลายเดือน เฉลี่ยๆ แล้วทุกวันต้องจ่าย 5000 ดอลลาร์สหรัฐหรือมากกว่านั้น”
“นอกจากนั้นยังต้องพึ่งพาให้สภาพอาการช่วยด้วย เพื่อน นายรู้ไหม บางครั้งซากเรือบางจุดก็แปลกประหลาดมาก มันไม่แสดงที่ผิวน้ำ ดังนั้นเมื่อนายเข้าไปใกล้มัน สภาพอากาศก็จะเปลี่ยนแปลงในทันที พวกเราคิดว่านี่เป็นพลังของภูตผี มันคงไม่อยากให้ผู้คนมีส่วนร่วมกับสิ่งของของพวกมัน”
ฉินสือโอวพูดว่า “งั้นครั้งนี้ล่ะ นายดูสิ ผีที่อยู่ในซากเรือครั้งนี้เป็นแค่โจรสลัด พวกเขาฆ่าคนขโมยทรัพย์สิน ก่อกรรมทำชั่วทุกอย่าง และภายในเรือก็มีสมบัติของพวกเขา แน่นอนว่าพวกเขายิ่งไม่ต้องการให้มันถูกผู้คนหาเจอ”
บิลลี่ยักไหล่และพูดว่า “โทษที แค่อยากขอให้สิ่งเหนือธรรมชาติที่อยู่ด้านหน้าเงินหลีกทางให้ ถ้าพวกเราไม่เจอซากเรืออับปาง อาจเพราะพวกเขาหลอกพวกเราก็ได้ แต่ตอนนี้ อะไรก็ไม่สามารถหยุดพวกเราจากการเก็บสมบัติได้”
เมื่อก่อนที่การตรวจสอบก้นทะเลต้องใช้เวลามากขนาดนั้น เป็นเพราะต้องตรวจสอบเป้าหมายที่เป็นไปได้ทั้งหมด จนกระทั่งเป้าหมายได้รับการยืนยันในที่สุด
ตอนนี้ตำแหน่งของซากเรือได้รับการยืนยันแล้ว บิลลี่ไม่จำเป็นต้องใช้เรี่ยวแรงกับเรื่องพวกนี้ เขาส่งหุ่นยนต์ตรวจสอบก้นทะเลขนาดเล็กไปถ่ายวิดีโอใต้น้ำ หลังจากได้รับตัวอย่างทางประวัติศาสตร์ของซากเรือแล้วก็นำมาตัดสินใจ
ตำแหน่งของซากเรืออยู่ในส่วนที่ลึกที่สุดลงไป 4 กิโลเมตร นี่ไม่ใช่จุดที่นักประดาน้ำจะสามารถมีส่วนร่วมได้ สถิติโลกของการดำน้ำโดยที่มนุษย์ไม่ได้พึ่งพาเรือดำน้ำตอนนี้ทำได้แค่ 350 เมตรซึ่งไปไม่ถึง 1 ใน 10 ของความลึกของซากเรือด้วยซ้ำ
อย่างไรก็ตามบิลลี่มีหุ่นยนต์ปฏิบัติการใต้ทะเลลึก
นี่คือหุ่นยนต์ที่แปลกมาก ทั้ง 2 ตัวซึ่งดูเหมือนรถหุ้มเกราะรุ่นติดตามนิดหน่อย มันมีความยาวประมาณ 5 เมตร กว้าง 4 เมตร แต่สูงไม่ถึง 1 เมตรซึ่งเป็นเครื่องจักรขนาดเล็กที่เตี้ยมาก
บิลลี่พูดว่า “ฉันเช่าสิ่งนี้มาจากพี่ชายของฉัน ค่าเช่าต่อวันคือ 5 หมื่นดอลลาร์ ดังนั้นครั้งนี้พวกเราต้องได้รับกำไรมหาศาล ไม่อย่างนั้นพวกเราจะสูญเสียย่อยยับอย่างแน่นอน”
ฉินสือโอวไม่ค่อยมั่นใจ ถ้าเขารู้ก่อนหน้านี้จะดีกว่าถ้าเขาพากลุ่มแรงงานหมึกกล้วยมาทำงานด้วย เพราะเท่าที่เขาเห็นเหรียญทองกับเหรียญเงินพวกนั้นที่ก้นทะเลผิดรูปและผุพังไปมากแล้ว กู้ขึ้นมาก็ขายในราคาสูงไม่ออก
บิลลี่พูดแนะนำเขาอีกว่า หุ่นยนต์ทั้ง 2 ตัวนี้อย่ามองว่าพวกมันคือความบุ่มบ่ามมุทะลุ ความจริงทองแพงมาก แต่ละราคาสูงกว่า 2 ล้าน 5 แสนดอลลาร์สหรัฐทั้งนั้นซึ่งเป็นสมบัติที่จัดการโดยบริษัทโอดิสซีย์ ถ้าไม่ใช่เพราะความสัมพันธ์ของเขากับผู้ถือหุ้น ต่อให้มีเงินก็คงเช่าไม่ได้
เทคโนโลยีของหุ่นยนต์ใต้ทะเลลึกมีอุปสรรคอยู่ทั่วโลก ปัจจุบันมีแค่สหรัฐอเมริกากับญี่ปุ่นที่เชี่ยวชาญเรื่องหุ่นยนต์ใต้ทะเลลึก ซึ่งดำได้ถึง 8 กิโลเมตรหรือน้อยกว่านั้น เทคโนโลยีของยุโรปเพิ่งจะฝ่าฟันได้ 7 กิโลเมตร ส่วนประเทศจีนและโลกที่สามนั้นก็ทำได้น้อยยิ่งกว่า
เมื่อเทียบกับหุ่นยนต์บนดิน ปัญหาของเทคโนโลยีหุ่นยนต์ใต้น้ำใหญ่กว่ามาก ไม่ว่าจะเป็นแขนจักรกล ใบพัด การเพิ่มระดับของระบบทดแทนการดำน้ำที่เป็นแกนกลางของเทคโนโลยีซึ่งถือเป็นความลับของทุกประเทศ
เช่นเดียวกับหุ่นยนต์ใต้ทะเลลึก เทคโนโลยีสำคัญที่เกี่ยวข้องก็เกี่ยวกับพลังงาน การไปที่ตำแหน่งอย่างแม่นยำ การเดินเรือผ่านการมองเห็นเพียงเล็กน้อย ความแข็งแรงสูงกับน้ำหนักเบา และการป้องกันการกัดกร่อน วัสดุของโครงสร้างและเทคโนโลยีวัสดุของการลอยน้ำ เทคโนโลยีการทำงาน เทคโนโลยีเรื่องเสียง เทคโนโลยีการฟื้นตัวและอื่นๆ แต่อย่างไรการควบคุมอุปกรณ์ก็จำเป็นจะต้องมีทีมที่เชี่ยวชาญ
ครั้งนี้บิลลี่พาทีมวิศวกรมาด้วย ซึ่งเขาพามาเพื่อควบคุมหุ่นยนต์ 2 ตัวนี้โดยเฉพาะ
เมื่อจับตาดูหุ่นยนต์ลงไปในน้ำ บิลลี่ก็ถอนหายใจ “ขอบคุณกองทุนในการค้นคว้าของรัฐบาลกับความต้องการที่จะใช้งานของอุตสาหกรรมปิโตรเลียม ไม่อย่างนั้นพวกเราอาจไม่มีเครื่องมือที่ก้าวหน้าขนาดนี้เอาไว้ใช้งาน รู้ไหมว่าเดิมทีหุ่นยนต์ 2 ตัวนี้ทำอะไรได้บ้าง?”
“นายอย่าทำเหมือนฉันเป็นคนบ้านนอกสิ นายบอกว่าเกิดจากการที่รัฐบาลทำการวิจัยความต้องการของออุตสาหกรรมปิโตรเลียม พวกมันเคยถูกใช้สำรวจแหล่งน้ำมันในทะเลลึกกับติดตั้งท่อลำเลียงน้ำมันที่ก้นทะเลและอื่นๆ ด้วยถูกไหม?” ฉินสือโอวถาม
บิลลี่พยักหน้าและหัวเราะ “ก็เกือบจะทำแบบนั้น”
แรงดันของน้ำทะเลลึกลงไป 4 กิโลเมตรนั้นน่ากลัวมาก เพื่อป้องกันหุ่นยนต์ พวกมันจะดำลงไปอย่างช้าๆ หลังจากนั้น 2 ชั่วโมงก็จะลงไปถึงก้นทะเลและสามารถดูทัศนียภาพได้จากคอมพิวเตอร์บนเรือกอบกู้
กล้องเว็บแคมของหุ่นยนต์ทั้ง 2 ตัวใช้เทคโนโลยีการแพร่ภาพผ่านใยแก้วนำแสงและภาพถ่ายวิดีโอใต้ทะเลความละเอียดสูงก็จะถูกส่งไปที่ห้องควบคุมบนเรือ ลักษณะของเรือครึ่งลำก็จะปรากฏขึ้นบนหน้าจอ
หุ่นยนต์ไม่ได้รีบเข้าไปและวนอยู่รอบๆ ซากเรือหลายรอบก่อน บนหน้าจอเผยให้เห็นภาพ 3D ของซากเรือที่ได้รับความเสียหาย
จากนั้นส่วนหลักของซากเรือที่ได้รับความเสียหายลำนี้ซึ่งทำหน้าที่เป็นแกนกลางก็ถูกจำลองด้วยคอมพิวเตอร์ รูปร่างอันสมบูรณ์ของซากเรือปรากฏขึ้นอย่างช้าๆ
บิลลี่นำพิมพ์เขียวมาใบหนึ่ง ด้านบนมีภาพของซากเรืออยู่ นี่คือพิมพ์เขียวที่กองทัพเรือสหรัฐทิ้งไว้เมื่อ 200 ปีก่อน
หลังจากทำการเปรียบเทียบอย่างระมัดระวัง บิลลี่ก็พยักหน้าและพูดว่า “นี่คือเรือดาบแห่งพระอัลเลาะห์ เป็นเรือธงของกลุ่มโจรสลัดบาร์บารี เพื่อน พวกเราโชคดีแล้ว พวกเราพบสมบัติใต้ทะเลของโจรสลัดแล้วจริงๆ”
ฉินสือโอวพูดอย่างขุ่นเคือง “โชคดีอะไรกัน? เห็นได้ชัดว่านี่เป็นความสามารถของคู่หูตัวน้อยของฉัน!”
บิลลี่รีบประจบสอพลอทันที “ใช่ๆ คู่หูตัวน้อยวาฬเบลูกากับปลาโลมาของนายทรงพลังมากจริงๆ ฉันคิดแล้วว่าหลังจากกู้สมบัติใต้ทะเลขึ้นมาได้ ฉันจะนำเงิน 5 หมื่นดอลลาร์จากส่วนแบ่งของฉันไปซื้ออาหารมาเป็นรางวัลให้กับพวกมัน”
เมื่อหาเรือครึ่งลำนี้เจอ ถัดไปไม่ใช่การขุดหาสมบัติ แต่เป็นการใช้คอมพิวเตอร์จำลองภาพขึ้นมา
บนเรือกอบกู้มีอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ก้าวหน้า เพียงแค่มีคอมพิวเตอร์มากกว่า 10 เครื่อง วิศวกรหลายคนก็กำลังยุ่งอยู่กับการป้อนค่าพารามิเตอร์ชุดหนึ่งลงในคอมพิวเตอร์
ฉินสือโอวเดินเข้าไปดูใกล้ๆ ทันใดนั้นเขาก็แลบลิ้นออกมา ช่างเป็นโครงการที่ยิ่งใหญ่มากจริงๆ !
ข้อมูลที่ซูเปอร์คอมพิวเตอร์ต้องการเยอะมากเกินไป รวมถึงความเร็วของกระแสน้ำที่ก้นทะเลที่บริเวณใกล้ๆ น่านน้ำ 250 ปีที่ผ่านมา จำนวนครั้งกับลำดับของพายุที่ทะเล ที่ตั้งกับตำแหน่งของซากเรือครึ่งลำ และค่าพารามิเตอร์อีกหลายร้อยชุด
ทว่าก็ยังคงเป็นประโยคนั้น ลับมีดโดยไม่ต้องตัดไม้ หลังจากค่าพารามิเตอร์พวกนี้ถูกป้อนเข้าไป ซูเปอร์คอมพิวเตอร์จะเริ่มจำลองจุดสิ้นสุดของซากเรือทั้ง 2 ลำเมื่อ 250 ปีก่อนเพื่อให้เห็นถึงจุดที่จมของซากเรือโดยประมาณ
จากแบบการจำลอง เรือดาบแห่งพระอัลเลาะห์ที่ถูกยิงจมเป็นลำแรกถูกกองทัพเรือสหรัฐระเบิดกลายเป็น 2 ส่วนบนผิวน้ำ เรือครึ่งหลังจมลงไปในทันที ส่วนครึ่งแรกยังแล่นไปข้างหน้าได้อีก 1 กิโลเมตรกว่าและเริ่มจมลงสู่ใต้น้ำ
เรือแส้โครงกระดูกที่ถูกยิงด้านหลังค่อนข้างเลวร้ายกว่านั้น มันถูกกระสุนปืนใหญ่ยิงจมลงไปในทันที แต่หลังจากเรือจมลงไปที่ใต้ทะเล 1 กิโลเมตร ก็ไปปะทะกับแรงดันน้ำกับคลื่นใต้น้ำจนกลายเป็น 2 ส่วน หลังจากนั้นก็จมลงสู่ก้นทะเลภายใต้ความพยายามในการต่อต้าน
…………………………………………………………
ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 824 วิทยาศาสตร์กับเทคโนโลยีเปลี่ยนแปลงโลก
Posted by ? Views, Released on November 8, 2021
, ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา
ชีวิตบัดซบของ ‘ฉินสือโอว’ เริ่มต้นด้วยการถูกใส่ร้ายว่ายักยอกเงินและถูกให้ออกจากบริษัท
หนำซ้ำยังต้องชดใช้จนไม่มีแม้แต่เงินจ่ายค่าเช่าห้อง
แต่ไม่รู้ว่าโชคดีหรืออะไร เขาพบว่าคุณปู่รองได้ทิ้งพินัยกรรมมูลค่าหลายร้อยล้านไว้ให้
นั่นคือฟาร์มปลาที่แคนาดา
แต่ที่นั่นกลับโกโรโกโสทรุดโทรม ปลาสักตัวก็แทบไม่มี
นอกจากนั้นยังต้องเสียภาษีการยืนยันพินัยกรรมจำนวนมากอีก
จากที่ตอนแรกเขากะจะขายฟาร์มแล้วหอบเงินกลับประเทศจีน
กลับต้องฟื้นฟูกิจการฟาร์มปลาเพื่อหาเงินไปจ่ายค่าภาษี
ไม่งั้นจะต้องยอมเสียฟาร์มให้ทางการไป
ทว่าระหว่างที่สำรวจทะเลสาบในเกาะ เขาถูกปลาทำร้ายจนเลือดที่คางหยดลงไปบนจี้รูปหัวใจสีน้ำเงินที่มีชื่อว่า ‘หัวใจโพไซดอน’
ทำให้ตัวจี้หลอมเข้าไปในตัวเขา
จากนั้นมา…
จิตสำนึกของเขาก็สามารถสำรวจและควบคุมท้องน้ำรวมถึงทำการเยียวยาและรักษาสิ่งมีชีวิตในทะเลได้
และนี่ คือหนทางกอบกู้ฟาร์มมรดกของเขา!