ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 852 นักข่าวมาเยี่ยมเยือน

ฉินสือโอววิ่งเข้ามาดึงเขาปอหลัวเพื่อกักตัวมันไว้ เขาโบกมือฟาดลงไปบนก้นของมันหลายที พร้อมกับด่าว่า “ทำไมถึงได้ดื้อขนาดนี้? ทำไมถึงได้ก้าวร้าวแบบนี้? อยู่นิ่งๆ หน่อยไม่ได้หรือยังไง? แกสู้ได้แล้วยังไง? สู้ได้แล้วจะมีกวางตัวเมียมาให้แกทำพันธุ์ไหม?”
“ฉิน คุณพูดเหลวไหลอะไรเนี่ย!” วินนี่พูดอย่างไม่พอใจมาก
หู่เป้าหลัวเหล่าสัตว์เลี้ยงสามตัวที่วิ่งตามมาตลอดทางพอเห็นฉินสือโอวมาแล้ว พวกมันก็พากันวิ่งแจ้นเข้าไปบนพื้นหิมะทันที
แต่ปรากฏว่าลูกหมาป่าขาววิ่งไปได้ไม่กี่ก้าวอยู่ๆ มันก็เดินโซเซขึ้นมา ลูกกระรอกดินตัวหนึ่งกำลังมุดออกมาจากพื้นหิมะด้วยความสับสนงงงวย ใครมันเหยียบรังของฉัน?
เหมือนเกมทุบตัวตุ่น ลูกกระรอกดินตัวหนึ่งยื่นหัวออกมา ลูกกระรอกดินตัวอื่นๆ ก็พากันคลานขึ้นมาจากในพื้นหิมะบริเวณรอบๆ แล้วเหมือนกัน เมื่อเป็นเช่นนี้พื้นหิมะสีขาวกว้างใหญ่จึงมีลูกบอลขนสีเหลืองปรากฏตัวขึ้นมาหลายลูก
มาสเตอร์พลิกตัวคลานออกไป ด้วยความโมโหมันเลยอยากจะกัดปอหลัวคืน ฉินสือโอวจึงต้องดึงสัตว์ทั้งสองตัวที่กำลังจะตีกันอีกครั้งให้ออกห่างจากกัน แล้วลากมาสเตอร์กลับไปที่วิลล่า
มาสเตอร์รู้ว่าพื้นหิมะไม่ใช่สนามเจ้าถิ่นของมัน มันจึงทิ้งสายตาเตือนปอหลัวให้ระวังตัวไว้ แล้วมุดเข้าไปในวิลล่าอย่างเร่งรีบ หาที่ที่อบอุ่นแล้วหมอบลงตรงนั้น เพื่อเตรียมตัวเก็บแรงเอาไว้ต่อสู้อีกครั้ง
ฉันจะบอกแกให้นะ ไอ้อ่อนหัด เรื่องนี้มันยังไม่จบหรอก!
ฉินสือโอวปวดประสาทจนทนไม่ไหว สัตว์เลี้ยงพวกนี้เลี้ยงยากกว่าเด็กเสียอีก ทำไมเจ้าพวกนี้ไม่ยอมอยู่ด้วยกันดีๆ นะ?
ช่วงบ่าย เพอริสน้องสาวของแฮมเล็ตมาหาฉินสือโอว วินนี่ประคองท้องเดินออกมาต้อนรับเธอ เธอพูดกับวินนี่ด้วยความอิจฉาว่า “พระเจ้า ตอนนี้คุณสวยจริงๆ อยากเห็นจริงๆ เลยว่าลูกของคุณจะน่ารักขนาดไหน”
เป็นเพราะการอบรมสั่งสอน ชาวแคนาดาจึงให้ความเคารพแก่ผู้หญิงที่กำลังตั้งครรภ์เป็นอย่างมาก ช่วยไม่ได้ที่สภาพแวดล้อมของแคนาดาหนาวเย็นเกินไป อัตราการให้กำเนิดบุตรจึงต่ำมากมาโดยตลอด คำว่าแม่จึงเป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ในประเทศนี้
วินนี่ยิ้มหวานหยดย้อย เธอยื่นมือออกมาลูบหน้าท้อง เธอพูดพร้อมกับสีหน้าท่าทีประคบประหงมว่า “ขอบคุณที่ชมนะคะ ฉันก็อยากเจอมันเร็วๆ เหมือนกันค่ะ”
ฉินสือโอวแสดงสีหน้าสะเทือนใจออกมา ทุกครั้งที่ได้ยินคำที่วินนี่ใช้เรียกลูก เขาก็รู้สึกปวดใจทุกครั้ง ‘มัน’!
ตอนนี้ยังไม่รู้เพศลูกของวินนี่ นั่นเป็นเพราะหลังจากผู้หญิงตั้งครรภ์ได้ยี่สิบสัปดาห์หรือเท่ากับห้าเดือน ถึงจะสามารถใช้การอัลตราซาวด์ดูเพศของเด็กได้ แต่อายุครรภ์ของวินนี่ยังไม่ถึง
ทว่าแคนาดายังมีเทคโนโลยีทันสมัยที่ใช้สำหรับแยกเพศของทารกในครรภ์อยู่อีกหนึ่งประเภท นั่นก็คือการตรวจเลือด เทคโนโลยีประเภทนี้ที่จีนยังไม่มีการครอบคลุมเลยด้วยซ้ำ
นักวิจัยค้นพบว่ายีนที่เรียกว่า “SRY” มีอยู่บนโครโมโซม Y เท่านั้น ถ้าตรวจพบมัน นั่นก็แปลว่าทารกในครรภ์เป็นเพศชาย ดังนั้นการแยกดีเอ็นเอของทารกในครรภ์จากเลือดของมารดาเพื่อหาว่ามียีน SRY อยู่หรือไม่นั้น ย่อมสามารถแก้ข้อสงสัยเกี่ยวกับเพศของทารกในครรภ์ได้
การใช้การอัลตราซาวด์ตรวจต้องรอให้ทารกในครรภ์โตพอถึงจะสามารถสังเกตดูความแตกต่างของลักษณะทางเพศได้ แต่วิธีการตรวจประเภทนี้หลังจากตั้งครรภ์ได้ 7-8 สัปดาห์ก็สามารถดำเนินการได้แล้ว ทั้งยังมีอัตราความแม่นยำสูงกว่าการอัลตราซาวด์ มากถึง 99.4%
ทว่า ฉินสือโอวกับวินนี่ต่างก็ไม่อยากใช้วิธีการนี้ ทำไมถึงต้องรู้เพศของลูกก่อนด้วยล่ะ? สำหรับพวกเขาแล้ว ลูกเป็นเรื่องน่าตื่นเต้นยินดีที่พระเจ้าประทานให้กับพวกเขา รอจนถึงตอนที่คลอดออกมา ค่อยรับเอาเรื่องน่าตื่นเต้นแบบนี้ไม่ดีกว่าเหรอ?
เพอริสสวมชุดแบบเป็นทางการมา เสื้อโค้ตปกสูงเข้าคู่กับเสื้อผ้าฤดูหนาวสไตล์ออฟฟิศเลดี้ ให้ความรู้สึกแบบพนักงานออฟฟิศสาวสวยสุดๆ นีลเซ็นเข้ามาหาฉินสือโอว หลังจากมองเห็นเพอริสตาของเขาก็เบิกโตขึ้นมาทันที
ฉินสือโอวถามว่าเขามาทำอะไร นีลเซ็นก็เอาแต่อ้อมๆ แอ้มๆ ไม่ยอมพูด เนื่องจากปัญหาของเขาถ้าได้รับการแก้ไขแล้วเขาก็ต้องเดินออกไป แบบนั้นก็จะได้มองเพอริสไม่มากแล้ว
ตั้งแต่ดื่มเหล้าด้วยกันคราวที่แล้ว หลังจากนีลเซ็นถูกเพอริสจัดการไปแล้วครั้งหนึ่ง ฉินสือโอวก็รู้สึกว่านีลเซ็นคงจะคิดอะไรกับผู้หญิงที่เฉลียวฉลาดแบบนี้แน่ๆ
ดังนั้น เขาจึงจะแกล้งนีลเซ็น ต้องให้เขาพูดถึงเรื่องที่จะคุยออกมาก่อนให้ได้ “ขอร้องล่ะ เพื่อน นายมีอะไรจะพูดก็รีบพูดเถอะ ฉันยังต้องต้อนรับน้องสาวของแฮมเล็ตอยู่นะ”
นีลเซ็นยิ้มแหยๆ แล้วพูดว่า “ไม่เป็นไรครับ บอส ไม่รีบ ผมไม่รีบ คุณกับเพอริสคุยกันไปเถอะครับ ผมรอได้”
ฉินสือโอวยังอยากแกล้งเขาอยู่ วินนี่จึงพูดเพราะความรำคาญว่า “โอเค เลดี้เฟิร์ส คุณลองถามเพอริสก่อนแล้วกันค่ะว่าเธอมาทำอะไร”
เมื่อภรรยาออกคำสั่ง ฉินสือโอวจึงปล่อยนีลเซ็นไป เขายักไหล่น้อยๆ แล้วถามจุดประสงค์ของเพอริส
เพอริสเม้มปากยิ้ม เธอเห็นแล้วว่าฉินสือโอวแกล้งปั่นนีลเซ็น แต่กลับยังรู้สึกสนอกสนใจเป็นอย่างมาก
รอจนพูดถึงเรื่องของตัวเองแล้ว เธอถึงเอ่ยปากบอกว่า “ฉันมาเพราะเรือผีค่ะ ตามเรื่องที่เล่าต่อๆ กันในตอนนี้ สถานที่เรือผีปรากฏตัวขึ้น เหมือนจะอยู่ใกล้กันกับฟาร์มปลาของคุณมากๆ พวกคุณเคยพบอะไรมาก่อนไหมคะ?”
ฉินสือโอวกระแอมไอหนึ่งครั้ง เขาแสดงท่าทางเคร่งขรึมออกมา ในใจก็เริ่มท่องบทละครชีวิตคือโลกมายาอีกครั้ง
ช่วงนี้ความวุ่นวายของเรือฟลาวเวอร์ฟอกซ์ไม่เพียงแต่จะไม่สงบลง แต่ยิ่งแย่ลงไปเรื่อยๆ เป็นเพราะก่อนหน้านี้เพิ่งจะผ่านเทศกาลวันสารทของอเมริกาเหนือ หรือก็คือเทศกาลวันฮาโลวีนมาไม่นาน เป็นธรรมดาที่เรื่องพวกนี้จะเป็นที่นิยมที่สุดในคืนก่อนวันฮาโลวีน
หลังจากเทศกาลวันฮาโลวีนของทุกปี ช่องโทรทัศน์ทุกแห่ง สื่อหนังสือพิมพ์จะพากันทำรายการเกี่ยวกับเรื่องผีปีศาจที่น่าหวาดหวั่น เห็นได้ชัดว่าในปีนี้ทางฝั่งนครเซนต์จอห์นมุ่งความสนใจไปที่เรือฟลาวเวอร์ฟอกซ์
“เมื่อก่อน ผมไม่สนใจเรื่องนี้เท่าไรนัก ตอนนี้หลังจากได้ยินที่ทุกๆ คนพูดคุยกันแล้ว ผมก็เริ่มนึกย้อนไปถึงค่ำคืนช่วงที่ผมเพิ่งออกทะเลในช่วงแรกๆ ในตอนนั้น ผมเคยเห็นเรือแห่งม่านหมอกลำหนึ่ง” ฉินสือโอวพูดอย่างช้าๆ เขาหยิบเอาความสามารถในการเล่าเรื่องผีออกมาใช้
นีลเซ็นพูดอย่างหน้าบานด้วยความยินดีว่า “ใช่ๆ เพอริส บอสของพวกเราพูดเรื่องจริงนะ เขาไม่ได้โกหก ตอนนั้นผมอยู่กับเขา พระเจ้า เรือแห่งม่านหมอก! น่ากลัวจริงๆ!”
ฉินสือโอวใช้แววตาแปลกประหลาดจ้องนีลเซ็น พี่ชายคนทึ่มนายช่วยอยู่นิ่งๆ ทีได้ไหม? นี่เป็นช่วงเวลาคับขัน ถ้าเกิดปล่อยไก่ออกไปก็รอดูข่าวที่พวกเรากลายเป็นตัวตลกได้เลย
โชคดีที่นีลเซ็นเป็นพวกมีสมอง ไม่เหมือนคนโง่ทึ่มอย่างบูล พอเขาเห็นฉินสือโอวสีหน้าไม่ดีก็ถูจมูกไปมาแล้วไม่พูดอะไรต่อ
ทว่าวินนี่ไม่รู้แผนการร้ายเรื่องเรือผี เธออยากจับคู่ให้นีลเซ็นกับเพอริส จึงถามขึ้นมาว่า “คุณพูดจริงๆ หรือเปล่า ตอนนั้นพวกคุณอยู่บนเรือด้วยกันทั้งคู่เลยเหรอ? ฉิน เป็นเรื่องจริงหรือเปล่าคะ?”
ตอนนี้ฉินสือโอวพูดอะไรได้บ้างล่ะ? เขาทำได้เพียงยอมรับว่า “ใช่แล้ว เป็นเรื่องจริงครับ”
วินนี่พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ให้นีลเซ็นเล่าเรื่องนี้ให้เพอริสฟังเถอะ ฉันคิดว่านีลเซ็นที่เป็นทหารปลดประจำการจากกองกำลังพิเศษ ภายใต้สถานการณ์แบบนั้น เขาต้องใจเย็นกว่าคุณแน่ๆ ความทรงจำก็น่าจะชัดเจนยิ่งกว่า”
ฉินสือโอวจึงรีบพูดว่า “ไม่ๆๆ ให้ผมเล่าเถอะ ถึงนีลเซ็นจะ…”
ได้ยินที่เขาพูด รอยยิ้มของวินนี่ก็เปลี่ยนเป็นมีความหมายลึกซึ้งกว่าเดิม เธอถามเขาว่า “คุณคิดว่าคุณเหมาะที่จะเล่าเรื่องนี้มากกว่านีลเซ็นเหรอคะ?”
ฉินสือโอวรู้สึกอยากร้องไห้ขึ้นมาทันที แม่เอ็ง ในคำพูดนั้นยังมีความหมายอีกอย่าง วินนี่นึกว่าเขาอยากจะสร้างความสัมพันธ์กับเพอริส เป็นความผิดของไอ้เวรนีลเซ็นทั้งหมด!
นีลเซ็นไม่ได้สนใจว่าฉินสือโอวจะคิดยังไง วินนี่มอบหมายหน้าที่ให้เขาแล้ว เขาจึงทำความเคารพด้วยความตื่นเต้นทันที พร้อมกับตะโกนเสียงดังว่า “ขอบคุณที่นายผู้หญิงไว้ใจครับ ผมจะบรรยายเหตุการณ์ให้เพอริสฟังโดยละเอียดอย่างแน่นอน!”
ทว่าฉินสือโอวกลัวเขาจะทำให้เรื่องวุ่นวาย จึงรีบดึงเขาเข้ามากำชับเสียงเบา
แต่เรื่องทั้งหมดในสายตาของวินนี่กลับเปลี่ยนเป็นอีกความหมาย เธอรอจนนีลเซ็นกับเพอริสออกไปแล้ว จึงยิ้มน้อยๆ แล้วพูดกับเขาว่า “คุณอยากเสนอตัวต่อหน้าเพอริสมากๆ เลยเหรอคะ?”
ฉินสือโอวกลอกตา เรื่องเรือผีไม่ได้มีอะไรให้ต้องปิดบัง เขาเห็นว่าไม่มีคนอยู่รอบๆ จึงพูดเรื่องแผนการยุทธวิธีของตัวเองออกไป หลังจากนั้นก็พูดว่า “ผมกลัวนีลเซ็นจะอยากได้หน้าจนเล่าเรื่องที่ไม่ควรเล่าให้เพอริสฟังต่างหาก!”
………………………………………………….