ผมนี่แหละเจ้าแห่งฟาร์มปลา – ตอนที่ 868 วาฬระเบิด

เปลวไฟลุกโชนอยู่ตลอด อีกทั้งความสนุกของงานเลี้ยงรอบกองไฟสไตล์อินเดียนแดงแบบนี้จะอยู่ที่เปลวไฟในร่องที่ลุกลามออกไปอย่างต่อเนื่อง
ขณะที่ทุกๆ คนกำลังดื่มเหล้าและทานเนื้อกัน ก็ยังมีงานอื่นให้ทำอยู่อีก อย่างแรกคือต้องล้อมร่องไฟเป็นวงรอบนอก ต่อจากนั้นจึงเปิดร่องเป็นรูปกางเขนเพื่อเชื่อมต่อกับวงกลมรอบนอก หลังจากเชื่อมต่อกันแล้ว จากนั้นจึงวางไม้สนที่มีน้ำมันก๊าดลงไป แล้วจุดไฟเผาอีกครั้ง
ร่องพวกนี้ค่อยๆ ขยายกว้างออกไป ในตอนท้ายพอทุกคนดื่มกินจนอิ่มหนำสำราญเตรียมตัวจะแยกย้ายกันไป พื้นที่ที่สามารถขยับเดินได้ก็มีเหลืออยู่ไม่มากแล้ว
นี่ค่อนข้างอันตราย ถ้ามีใครดื่มเหล้ามากเกินไปจนไม่ระวังแล้วตกลงไป แบบนั้นอาจจะถูกไฟเผาจนได้รับบาดเจ็บ แต่นี่คือจุดประสงค์ของชาวอินเดียนแดง เวลาที่พวกเขาจัดงานเลี้ยงแบบนี้ พวกเขาจะพากันกระดกเหล้าอย่างบ้าคลั่ง เพื่อทดสอบความกล้าหาญและความยับยั้งชั่งใจของนักรบผู้กล้าในชนเผ่า
นอกจากนี้ ที่ฉินสือโอวจัดงานเลี้ยงในครั้งนี้ยังมีรายการหายไปหนึ่งรายการ ซึ่งก็คือการเดินลุยไฟด้วยเท้าเปล่า
ท้ายที่สุดขณะที่เปลวไฟมอดลงไปพอประมาณแล้ว ด้านในร่องที่ขุดไว้ก็จะเหลือถ่านไม้หลังการเผาไม้หลายๆ ก้อน ชาวอินเดียนแดงที่เก่งกาจที่สุดจะเดินเท้าเปล่าผ่านด้านบนไปหนึ่งรอบ สามารถเดินได้ครบหนึ่งรอบถึงจะเก่งกาจที่สุด แน่นอนว่าสำหรับผู้คนที่มาเข้าร่วมงานเลี้ยงในครั้งนี้ ถึงจะสวมรองเท้าก็ยังไม่กล้าเดินขึ้นไป
เมื่อทุกๆ คนกินดื่มเที่ยวเล่นเสร็จและแยกย้ายกันไปแล้ว พวกผู้หญิงเลยอยู่ช่วยจัดเก็บสถานที่ด้วยความสมัครใจ ส่วนผู้ชายอีกหลายคนก็ใช้ทรายมากลบร่องที่ขุดไว้ ใช้ของที่มีอยู่ในพื้นที่มาจัดการปัญหาในพื้นที่ งานเลี้ยงรอบกองไฟแบบนี้ ขอแค่มีสถานที่ที่เหมาะสม ก็จะได้รับการต้อนรับยิ่งกว่าปาร์ตี้ทั่วไปภายในอาคาร
โอดอมดื่มเหล้าไปไม่น้อย ก่อนกลับเขากอดฉินสือโอวไว้เป็นช่วงเวลาสั้นๆ พร้อมทั้งบอกกับเขาว่านี่เป็นปาร์ตี้ที่สนุกที่สุดตั้งแต่เขาเรียนจบมา ฉินสือโอวบอกเขาว่ากำลังในการสู้รบของนายอ่อนแอเกินไปแล้ว พอถึงฤดูร้อนจะให้นายได้ลองสัมผัสกับเทศกาลใหญ่ของเกาะแฟร์เวลดู
ตื่นเช้าในวันถัดมา เขาออกกำลังกายยามเช้าอยู่สักพัก ก็มีสายโทรศัพท์ทางไกลจากประเทศจีนโทรเข้ามาหนึ่งสาย หลังจากฉินสือโอวกดรับโทรศัพท์ เสียงของต้วนเหล่ยก็ดังขึ้น “เสี่ยวฉินฉันลองคิดๆ ดูแล้ว น่าจะเปิดร้านอาหารที่อำเภอของเราได้ ที่นี่เรายังไม่มีร้านอาหารทะเลคุณภาพสูง ดังนั้นกำไรที่จะได้น่าจะสูงพอดูเลยเหมือนกัน”
ที่ฉินสือโอวอยากเปิดร้านอาหารที่จีน ไม่ใช่เพราะว่าเขาอยากหาเงินได้เยอะๆ เพียงแต่ว่ากุ้งกับปลาในบ่อของที่บ้านก็เคยถูกพลังของจิตสำนึกแห่งโพไซดอนส่งเสริมการพัฒนาการมาก่อน จะนำไปขายเหมือนกับกุ้งกับปลาทั่วไปก็คงจะน่าเสียดาย พี่สาวกับพี่เขยก็ไม่ได้มีกิจการอะไร ให้พวกเขาลองทำร้านอาหารคงจะดีกว่า
ทว่าเขายังขาดคอนเนคชันกับการติดต่อในฝั่งอำเภอของเขาอยู่ การเปิดร้านอาหารในประเทศจีน ต้องเปิดช่องทางทุกด้านทั้งการพาณิชย์ทั้งด้านภาษีและด้านการเงินถึงจะดี ไม่อย่างนั้นก็รอวันเจ๊งแล้วเซ้งร้านเถอะ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีคนในอำเภอที่สามารถรับผิดชอบดูแลจัดการเรื่องภายนอกได้อย่างครอบคลุมสักหนึ่งคน
คนที่เขาเลือกคือต้วนเหล่ย เขาคิดว่าต้วนเหล่ยคนนี้ค่อนข้างมีความน่าเชื่อถือ
ในเมื่อต้วนเหล่ยยอมตกลงร่วมมือด้วยแล้ว ถ้าอย่างนั้นก็เหลือแค่ลงทุน ฉินสือโอวลองปรึกษากับเขาดู ต้วนเหล่ยจะรับหน้าที่หาหัวมุมที่เหมาะสม พอถึงเวลานั้นค่อยให้ฉินสือโอวกลับมาดู ถ้าไม่มีปัญหาอะไรทั้งสองฝ่ายก็จะเริ่มลงทุนแล้ว
หลังจากนั้นประมาณสัปดาห์กว่าๆ ฉินสือโอวไม่ได้ติดต่อกับภายนอก และจัดการดูแลฟาร์มปลาของตัวเองอย่างจดจ่อตั้งใจ
หน้าหนาวอุณหภูมิน้ำค่อนข้างเย็น ทว่าฟาร์มปลากลับไม่ได้รับผลกระทบ ฝูงปลายังคงอยู่ที่ฟาร์มปลาต่อ เนื่องจากรายการอาหารของพวกมันถูกฟาร์มปลาโอบล้อมไว้หมดแล้ว สาหร่ายทะเลที่ปลาเล็กกินมีแค่ของฟาร์มปลาที่สดและนุ่มที่สุด ปลาเล็กที่ปลาใหญ่อยากกิน ก็มีแค่ที่ฟาร์มปลาเท่านั้นที่อ้วนพีนุ่มหนึบที่สุด ดังนั้นฝูงปลาจึงไปไหนไม่ได้แล้ว
แต่ที่ฟาร์มปลาแห่งอื่น ผลการเก็บเกี่ยวของผลิตภัณฑ์กลับลดลงอย่างเห็นได้ชัด ฤดูหนาวราคาปลาสดเพิ่มสูงขึ้น บัตเลอร์จึงเริ่มวางแผนเปิดร้านสาขาร้านแรกแล้ว
อาหารทะเลแบรนด์ต้าฉินครอบครองไมอามีได้สำเร็จ ตอนนี้ร้านอาหารและโรงแรมที่ค่อนข้างมีระดับในไมอามี จะใช้อาหารทะเลแบรนด์ต้าฉิน เมื่อก่อนบัตเลอร์จะมารับอาหารทะเลสองครั้งต่อสัปดาห์ ตอนนี้เปลี่ยนเป็นสามหรือถึงกระทั่งสี่ครั้ง!
ตลอดช่วงฤดูใบไม้ร่วง แค่อาหารทะเลฉินสือโอวก็มีเงินเข้าบัญชีเกินกว่ายี่สิบล้านดอลลาร์แคนาดา ไม่ทันรู้ตัว ในบัตรธนาคารของเขาก็มีเงินทุนถึงห้าสิบล้านแล้ว รอจนงานประมูลฤดูใบไม้ผลิสิ้นสุดลง เงินทุนมากกว่าร้อยล้านก็ไม่เป็นปัญหา
เป็นลูกหมูกับลูกกวางในฟาร์มปลาต่างหากที่น่าเป็นห่วง หลังจากมาถึงฟาร์มปลาพวกมันก็มีความสุขมากทีเดียว เพราะที่ฟาร์มปลามีหญ้าสำหรับให้อาหารสัตว์ ที่คุณภาพดีกว่าหญ้าบนภูเขา พวกมันจึงไม่ต้องกังวลเรื่องอาหารการกิน
แต่พอกินอิ่ม ปัญหาก็ตามมาแล้ว เจ้าพวกนี้ตีกันแทบจะทุกวัน!
ฝูงกวางตีกันเอง หมูป่าตีกันเอง กวางตีกันกับหมูป่า ทั้งยังตีกันกับห่านขาว ฉินสือโอวเลยต้องฝึกหู่จือกับเป้าจือให้กลายเป็นสุนัขต้อนแกะ ตอนนี้หน้าที่ที่สำคัญที่สุดสำหรับสุนัขแลบราดอร์คือการลาดตระเวนฟาร์มปลาเพื่อตรวจดูว่ามีเรื่องทะเลาะวิวาทเกิดขึ้นหรือไม่
ช่วงสิบวันสุดท้ายของเดือนพฤศจิกายน ฉินสือโอวนึกขึ้นมาได้ว่ามีช่วงหนึ่งที่ไม่ได้โทรศัพท์หาที่บ้าน เขาจึงโทรศัพท์ไปหาพ่อกับแม่
พอรับโทรศัพท์ พ่อของฉินสือโอวก็พูดขึ้นมาอย่างค่อนข้างดีใจว่า “ลูกชาย เพื่อนของแกคนที่ขายรถเข้ามาหาที่บ้าน บอกว่าพวกแกวางแผนจะร่วมหุ้นกันเปิดร้านอาหารในอำเภอใช่ไหม? ถ้าเป็นแบบนั้น ให้ฉันกับแม่แกไปช่วยไหมล่ะ?”
ต้วนเหล่ยทำงานอย่างเฉียบขาดรวดเร็ว ระยะเวลาห่างจากคุยโทรศัพท์กันครั้งที่แล้วแค่หนึ่งสัปดาห์กว่าๆ เขาก็หาที่ตรงหัวมุมได้แล้วห้าที่ให้ฉินสือโอวกลับไปดู ก็จะสามารถตกแต่งร้านแล้วเตรียมตัวเปิดกิจการได้แล้ว
ฉินสือโอวพูดด้วยรอยยิ้มว่า “พ่อกับแม่ไปแล้วจะทำอะไรได้? พากันทำบ่อปลาให้ดีก็พอแล้วครับ อาหารทะเลของแคนาดาเป็นแค่เรื่องล้อเล่นเฉยๆ ผมส่งใช้การขนส่งทางอากาศส่งอาหารทะเลไปที่จีนบ่อยๆ ไม่ได้อยู่แล้วหรือเปล่า? แบบนั้นค่าใช้จ่ายในการดำเนินการก็เยอะเกินไปแล้ว แค่ของในบ่อปลาของพวกเราก็พอ”
พ่อฉินได้ยินแบบนี้จึงรู้สึกลังเลขั้นมา กล่าวว่า “อันนี้น่ากลัวว่าจะไม่ได้นะ บ่อปลาของพวกเรา จะจัดหาปลากับกุ้งได้มากแค่ไหนกัน?”
ฉินสือโอวยิ้มออกมาอย่างผ่อนคลายพร้อมกับพูดว่า “ถ้าขนาดเล็กเกินไป ก็ขยายให้มันกว้างสิ แม่น้ำไป๋หลงกว้างใหญ่ขนาดนั้น ล้อมทั้งหมดเอาไว้ กุ้งปูปลาที่เลี้ยงไว้อย่าว่าแต่จัดหาให้ร้านอาหารระดับอำเภอได้เลย ถึงระดับเมืองเอกของมณฑลก็ไม่มีปัญหา!”
พอโทรศัพท์หาที่บ้านแล้ว ฉินสือโอวก็นอนลงกำลังจะไปลาดตระเวนฟาร์มปลาสักรอบ แต่ปรากฏว่าชาร์คมาหาเขาเสียก่อน แล้วบอกกับเขาว่า “บอส ในเมืองขอให้คุณเข้าไปหาหน่อย มีซากวาฬปรากฏขึ้นบนชายหาดของเมือง ค่อนข้างอันตรายเลย”
ฉินสือโอวจึงถามกลับไปว่า “ซากวาฬ? เกิดอะไรขึ้น? วาฬตายเพราะเกยตื้นเหรอ?”
เขาพูดไปพร้อมกับสวมเสื้อคลุมเดินออกไปข้างนอก ปรากฏว่าในทุ่งหญ้าที่ห่างออกไป กวางแดงขาเป๋ตัวหนึ่งกำลังแบกหมูป่าขนาดกลางสองตัวไว้บนบ่า มีกวางแดงตัวเมียอีกสี่ตัวยืนอยู่ทางด้านหลังอย่างขลาดๆ
ฉินสือโอวถอนหายใจออกมา กวางตัวผู้ขาเป๋ตัวนี้คือตัวที่ถูกหู่จือกระโจนใส่จนล้มขาหักในตอนนั้น หลังจากบรรดาชาวประมงลากมันมาถึงฟาร์มปลา ปรากฏว่ากวางตัวเมียสี่ตัวที่เหลือก็ตามมาที่นี่เช่นกัน
ในตอนนั้นความสามารถของกวางตัวผู้ตัวนี้ทำให้ฉินสือโอวอดที่จะรู้สึกนับถือไม่ได้ ถ้าเขามีความสามารถแบบนี้ นั่นไม่ได้หมายความว่าเขาสามารถเลี้ยงภรรยาระดับวินนี่ได้สี่คนเลยเหรอ?
แต่ผ่านมาสักระยะ เขากลับรู้สึกกลุ้มใจกับกวางตัวผู้ตัวนี้จนแทบทนไม่ไหว สู้เก่งเกินไปแล้ว และแน่นอนว่าสามารถพูดได้ว่ามันปกป้องลูกได้ดีเกินไป หมูป่า กวางชนิดอื่นๆ กับห่านขาวถ้าเข้ามาใกล้กวางตัวเมีย มันจะรีบตั้งเขาขึ้นตรงแล้วเข้าไปจัดการทันที
หู่จือกับเป้าจือจะต้องจับตาดูกวางแดงตัวนี้เป็นเวลาหนึ่งในสี่ส่วนของเวลาตลอดทั้งวัน
เห็นท่าว่ากวางแดงกำลังจะตีกันกับลูกหมูป่าอีก ฉินสือโอวจึงผิวปากออกไป หู่จือกับเป้าจือก็พากันร้องคำรามพร้อมกับวิ่งเข้ามา
ทุกวันนี้หู่จือกับเป้าจือเป็นความน่าเกรงขามหนึ่งเดียวสำหรับสัตว์ป่าที่อยู่ในฟาร์มปลา เมื่อได้ยินเสียงคำรามของพวกมัน ทันใดนั้นกวางแดงกับหมูป่าก็พากันวิ่งหนีอย่างสุดฝีเท้า กวางตัวผู้ตัวนั้นยังวิ่งกะโผลกกะเผลกหนีไปอย่างรวดเร็วจนน่าประหลาด
ฉินสือโอวขับรถพาชาร์คกับนีลเซ็นไปที่ท่าเรือในเมือง พอลงจากรถ ก็พบกับสัตว์ประหลาดยักษ์สีน้ำเงินเข้มที่นอนอยู่บนชายหาด รถตำรวจของเมืองจอดอยู่ในจุดที่ห่างออกไปไม่ไกล มีตำรวจหลายนายกำลังคาบบุหรี่ขณะที่กำลังดึงเส้นกั้นที่เกิดเหตุของตำรวจอยู่
“ฟัค! หาเรื่องตายเหรอ!” ชาร์คเห็นตำรวจคาบบุหรี่ไว้ในปากเลยตวาดออกมา
…………………………………………………………..